Raarste sollicitatievragen

Pffff, en dan zijn je kinderen volwassen en ben je weer te oud.
Zo is er altijd wat.

Poezie schreef op 30-10-2021 om 21:19:

Toen mijn kinderen nog klein waren werd mij bij meerdere sollicitatiegesprekken gevraagd hoe ik de kinderopvang geregeld had, en hoe ik dat ging regelen als er 1 ziek was.

Echt he.....dat zijn vragen die helemaal niet mogen gesteld worden door werkgevers. Heel erg dat het toch gebeurt, zie de vele reacties hier. 

Aan mannen wordt toch ook niet gevraagd hoe ze de kinderopvang gaan regelen! 

Yup en als ze het niet direct vragen dan wel met een omweg via een zogenaamde belangstellingsvraag. Ze bleven er ook maar op hameren die lui van DHL. Toen ik aan gaf dat ik ze niet wilde gingen ze hengelen of ik een partner had en of die ze dan wel wilde. Heel erg vreemd. Maar ze waren sowieso raar daar. Ze wilden geen mensen voor langer dan ongeveer 3 jaar in dezelfde rol onder het mom van doorgroeien maar ondertussen zaten die eikels er zelf al een jaar of 8.

Aan de ene kant is het fijn dat er meer aandacht komt voor waar je doorheen moet bij de overgang als vrouw zijnde, aan de andere kant, hebben ze geen reden meer om te vragen of je nog kinderen wilt, want te oud, "wijs" geworden gaan ze dan nu de vraag stellen: "heb je last van de overgang?".

Auwereel schreef op 31-10-2021 om 00:09:

Aan de ene kant is het fijn dat er meer aandacht komt voor waar je doorheen moet bij de overgang als vrouw zijnde, aan de andere kant, hebben ze geen reden meer om te vragen of je nog kinderen wilt, want te oud, "wijs" geworden gaan ze dan nu de vraag stellen: "heb je last van de overgang?".

Ik ben de laatste tijd veel aan het solliciteren, hopelijk stellen ze dat soort vragen niet als ik ooit op gesprek mag komen 

Alhoewel het in mijn geval simpel is: ik ben er grotendeels doorheen en heb me al in geen jaren meer ziek hoeven melden. (Gaat ze nog steeds niet aan, maar ik zou ze dit wel gewoon vertellen)

Als ik zo'n vraag zou krijgen over de overgang, dan zou ik daar niet eens meer willen werken, daar hebben ze namelijk geen zak mee te maken. Het is seksistisch en stigmatiserend. Net als die vragen over relaties, kinderen en huisvesting. 

Julali schreef op 31-10-2021 om 12:34:

Als ik zo'n vraag zou krijgen over de overgang, dan zou ik daar niet eens meer willen werken, daar hebben ze namelijk geen zak mee te maken. Het is seksistisch en stigmatiserend. Net als die vragen over relaties, kinderen en huisvesting.

Niet iedereen heeft de luxe om te zeggen: dan niet! Als je werkloos bent of weet dat je contract volgende maand afloopt, dan moet je wel... zeker als je weinig kansen hebt op de arbeidsmarkt 

ToetieToover schreef op 30-10-2021 om 08:34:

[..]

Ik heb ook een keer zo’n heel ‘peleton’ voor mij gehad van 6 stuks. Echt, 6!!! Ik sloeg er acuut van achterover en zat ze op mijn gemakje te observeren, zegt er één ineens: “zeg, wil jij die baan eigenlijk wel?” Ik dacht, nou dat wordt ‘m niet dus ik zei: “ja natuurlijk anders zat ik hier niet, maar dat kan nog veranderen, want heel efficiënt is het natuurlijk niet om met zoveel mensen een sollicitatiegesprek te voeren. Hoe is het onderlinge vertrouwen hier verder in de organisatie?”

Werd ik aangenomen, hahahaha, vreemd toch?!

Nee, juist niet vreemd. Ik vermoed dat de kans nog best wel aanwezig geweest was als to een sneer terug had gegeven. "Hoezo? Is dit de mate van vertrouwen die jullie hebben in toekomstige collega's?" Snibbig meets snibbig zeg maar. Breekt het ijs zogezegd. Maar het moet je wel passen.

Magnoliatakje schreef op 31-10-2021 om 13:09:

[..]

Ben eigenlijk wel heel nieuwsgierig of ze later nog steeds met zoveel mensen tegenover sollicitanten zaten?.

Ik ook, want geen idee, daar bemoeide ik mij niet mee in mijn functie. 

Jaren geleden, geloof dat we nog niet aan het officiële gesprek waren begonnen, nog wat koetjes en kalfjes ter kennismaking ofzo, het ging over relaties:

Zij: Ben je getrouwd?
Ik: Ja…
Zij: Gelukkig?
Ik: 

Sailship schreef op 01-11-2021 om 02:05:

Jaren geleden, geloof dat we nog niet aan het officiële gesprek waren begonnen, nog wat koetjes en kalfjes ter kennismaking ofzo, het ging over relaties:

Zij: Ben je getrouwd?
Ik: Ja…
Zij: Gelukkig?
Ik:

Hahahaha, nee het is echt een rothuwelijk. Daarom wil ik ook buitenshuis werken!

Mij is ooit gevraagd (al wel meer dan 20 jaar) of ik wel eens kinderen sloeg. Het schijnt dat mijn voorganger wel eens letterlijk een leerling op de vingers tikte.

Raarste gesprek ging echt alle kanten op, behalve inhoudelijk over de functie of mijn motivatie. Voorbeeld:
Bedrijf: "Wie kookt er bij jullie thuis?"
Ik: "Meestal ik."
Bedrijf: "Wat heb je gisteren gegeten?"
Ik: "Eh... stamppot andijvie."

Het ging om een ambtelijke functie die totaal niks met eten of koken te maken had en waarvoor ik zeer gemotiveerd en volledig gekwalificeerd was. Maar daar ging het dus in het gesprek niet over, want "dat geloven we wel, we willen wie jij bent want daar krijgen we nog geen hoogte van". Ik werd afgewezen.