Raarste sollicitatievragen

Of ik nog kinderen wilde toen ik solliciteerde rond mijn 30e. En toen ik zei van niet, keken ze me heel glazig aan en  gingen er maar op door. Ik ben het ook niet geworden met de reden: ze konden me niet (in een hokje) plaatsen. DHL was dat, b2b. Kwam toen vanuit een concurrerend bedrijf dus wist precies hoe of wat. Oh en ze gingen maar door of ik een partner had etc.. 

Hele vreemde hokjes denkende lui daar

Ik kwam net van de opleiding, had nog niet zoveel sollicitatie-ervaring, had me heel goed voorbereid en wilde graag het goede antwoord geven. Ging om een functie als activiteitenbegeleider in de psychiatrie.

Na een paar vragen begonnen ze een beetje lullig te doen. "Spring jij eigenlijk weleens uit de band? Sta jij in het weekend weleens op de tafel te dansen? Nee, ik denk dat ze alleen maar aan de zijkant toekijkt" 

Nu snap ik achteraf wel wat ze bedoelen, zo'n meiske dat daar braaf antwoord geeft. En je moet met zo'n doelgroep kunnen incasseren. Maar van je toekomstige leidinggevende en teamgenoot. 

Ik heb ook daar heel braaf antwoord opgegeven  en ben het, heel verrassend, niet geworden. 

Had dat gesprek graag nog eens overgedaan met wat meer levenservaring 

Bij mij ook de vraag of ik een kinderwens had. Geen antwoord op gegeven en ik ben het uiteraard ook niet geworden.

Verder ben ik eens afgewezen omdat ik dan de enige vrouw zou zijn tussen de mannen. Achteraf hadden ze spijt dat ze mij niet aangenomen hadden. 

En ik heb eens de vraag gehad of ik kon vertellen wat het verschil is tussen machine X en machine Y. Toen ik nogal verbaasd reageerde en erbij zei dat het toch logisch is dat ik dat wel weet, keek de directeur toch wat gegeneerd. Ik reageerde op een functie in een branche waar ik goed in thuis ben, maar die gedomineerd wordt door mannen. Het bleek  dat ze al meerdere sollicitanten hadden gehad die wel pretendeerden de kennis te hebben, maar die eigenlijk niet hadden. Vandaar die vraag. 
Ik ben daar wel aangenomen. 

De andere kant van het verhaal. Ik werkte in een Afrikaans land en we zochten een nieuwe lokale collega. Dat was ook bijzonder boeiend..

De eerste kandidaat was stomdronken. Dat werd echt een slapstick. 
De tweede was vrij jong en had een master in oil and gaz management. Wij werkten in het onderwijs maar de voorzitter wilde haar graag spreken omdat ze een master had. Prima... Mijn (lokale) collega vroeg haar tijdens het gesprek: goed je hebt wel een bijzondere opleiding gedaan. Waarom heb je daarvoor gekozen. Ja zei ze toen, ik  en erg geïnteresseerd in die olie maffia.. je weet wel, die blanken kidnappen in Nigeria enzo.. mijn collega keek mij aan en kwam niet meer bij... we hebben toch maar iemand aangenomen die wel ervaring had met onderwijs 🙃

Mayosate schreef op 30-10-2021 om 09:14:

ik woonde toentertijd samen en dat kwam ook ter sprake. Aan het eind van het gesprek zeiden ze dat ik aangenomen was maar dan wel alleen maar halve dagen zou werken zodat ik het huishouden kon doen………..

  We have a winner!

Geen rare vraag maar ik geloof dat ik het meest onverwachte antwoord gaf. ’wanneer zou je eventueel kunnen beginnen’. Dat was over 5 maanden (ik had vooraf gebeld of dat een probleem was). Op haar vraag waarom dan, zei ik dat ik nog een projectje had af te ronden 
De man in het gesprek begon ineens driftig te knikken en lachen, maar de hrm dame had nog niets door. Of ik iets wilde vertellen over het project?

Ik schoof naar achteren en liet mijn 7 maanden zwangere buik zien. Dat was de reden. Eerst verlof afmaken, dan starten. 
Ze hebben me aangenomen en ik heb er 10 jaar lang met veel plezier gewerkt. 

nlies schreef op 30-10-2021 om 13:05:

Wat mijn vader voor werk deed.?
En ik was niet mondig genoeg om te zeggen dat mijn vader niet solliciteerde, dat ze het echt met mij moesten doen

In dezelfde categorie wat doet je man voor werk. 

Inderdaad, meer dan 40 jaar geleden : "wat doet je vader?"
En : "ben je wel eens geopereerd?"
En : "wat zijn je hobbies?".

Die laatste vraag had ik niet verwacht.  Ik kon zo gauw echt niets zinnigs verzinnen. Mijn grootste hobby in die tijd was slápen,  maar dat heb ik maar niet verteld.   
Ik weet echt niet meer wat ik geantwoord heb.

ik heb eens gesolliciteerd. Kwam de ruimte voor gesprek binnen, zitten daar 7 paar ogen mij aan te kijken. Was effe slikken, want vond ik best veel. Er werd me gevraagd of ik van carnaval houd. Team begon helemaal enthousiast te praten over de teamactiviteiten rondom carnaval. Ik heb er echt een gruwelijke hekel aan. Gelukkig toch aangenomen. 

Ben het helemaal met  je eens, Apiejapie, wat de hobbies betreft. Maar ik had toen weinig ervaring met sollicitatiegesprekken.
( Het was m'n 2e baan, in beide gevallen na 1 gesprek aangenomen.)

Wij voerden een sollicitatiegesprek met een 29-jarige dame. Uiteraard vroegen wij niet naar een kinderwens. Maar deze dame was zo bang dat we haar vanwege twijfel daarover zouden afwijzen, dat ze halverwege het gesprek zelf maar begon: ik wil trouwens geen kinderen hoor! Werd daardoor een beetje raar gesprek  , maar ze heeft nu op haar 42e nog steeds geen kinderwens en wij zijn heel blij met haar (maar dat waren we ook geweest als ze wèl kinderen gekregen had hoor!).

Gesprek 1:
Vraag: waar sta je over 5 jaar en heb je dan bereikt?
Nou, daar heb ik bewust geen antwoord op.
Waarom niet?
Heeft u het nooit aan de hand gehad dat u iets in gedachten had wat totaal anders is verlopen? Het leven in niet altijd maakbaar namelijk. Ik vind het zo’n afgezaagde en nietszeggende standaard sollicitatievraag.

Deze baan werd het dus duidelijk niet 😃

Gesprek 2:
Ik solliciteerde als directiesecretaresse bij een grote organisatie. Werd opgehaald door een man en in de lift drukte hij op de 19e etage. Ik was best nerveus, maar begon toch een gesprekje, vreselijk namelijk die stilte in een lift. Hij reageerde er leuk op en het was ook best ontspannen. Bijna op de 19e aangekomen wenste hij mij succes en gaf hij de tip mee vooral mezelf te blijven. Ik bedankte hem en voegde er in de zenuwen nog aan toe ‘dat ie anders maar een goed woordje voor mij moest doen’. Bleek later dat hij het directielid was waarvoor een secretaresse gezocht werd, was best slikken toen ik dat hoorde, maar ik kreeg de baan