Raarste sollicitatievragen
Ik heb binnenkort een sollicitatiegesprek en dat maakt dat ik terug denk aan mijn sollicitatiegesprekken in het verleden.
Wat is de leukste vraag die je kreeg, de stomste of gewoon een leuke anekdote?
TO trapt af
Ik solliciteerde bij een dorp wat bekend staat om zijn rijkdom in geld.
Ik had een super leuk gesprek aan de telefoon gehad en had er dus helemaal zin in.
Toen ik werd opgehaald voelde ik al nattigheid, het voelde niet goed. In de kamer zaten in totaal 3 vrouwen achter een inmense mahonie houten tafel, en voor mij stond er een soort klapstoel klaar, recht tegen de 3 vrouwen.
Ik ging zitten en het klapstoeltje kraakte en wiebelde. (Dat kwam niet door mijn gewicht) dus ik zei, "Jeetje zo'n stoeltje maakt het wel extra spannend zo in het begin"
Waarop 1 vrouw snibbig zei "hoezo? Ben jij altijd zo snel van je stuk te brengen?"
De uitkomst van de rest van het gesprek laat zich raden
19 jaar oud,net van school; 2e baan sollicitatie. Hoe lang ik dacht te blijven? Eeeh...nou gewoon lang.
Of ik van plan was snel zwanger te raken... nou nee voorlopig niet meneer. Ik ben net van school.
Baan bij gemeente, 2x op gesprek geweest. Aan einde tweede gesprek vonden ze de baan te licht voor mij "je gaat je te snel vervelen hier, dan ben je zo weer weg".
Op de gang nog korte napraat met de drie ambtenaren.
Toen kwam er bij één iets bekend voor. "O wacht, ben jij een kleindochter van... (naam opa die veel in dorp deed)? Had dat gewoon gezegd, dan was je aangenomen."
Nou, daarom heb ik het dus juist niet gezegd 😝.
Na twee flinke gesprekken afgewezen op een feit dat al keihard in mn CV stond.
Heel jong was ik nog en ze geloofden niet dat ik mijn sollicitatiebrief zelf had geschreven. Ik kan namelijk best goed schrijven maar bij zenuwen minder goed praten. Ik vond het toen zó oneerlijk want ik moest daar vooral... schrijven! 
Tatemae schreef op 30-10-2021 om 07:33:
TO trapt af
Ik solliciteerde bij een dorp wat bekend staat om zijn rijkdom in geld.
Ik had een super leuk gesprek aan de telefoon gehad en had er dus helemaal zin in.
Toen ik werd opgehaald voelde ik al nattigheid, het voelde niet goed. In de kamer zaten in totaal 3 vrouwen achter een inmense mahonie houten tafel, en voor mij stond er een soort klapstoel klaar, recht tegen de 3 vrouwen.
Ik ging zitten en het klapstoeltje kraakte en wiebelde. (Dat kwam niet door mijn gewicht) dus ik zei, "Jeetje zo'n stoeltje maakt het wel extra spannend zo in het begin"
Waarop 1 vrouw snibbig zei "hoezo? Ben jij altijd zo snel van je stuk te brengen?"
De uitkomst van de rest van het gesprek laat zich raden
Ik heb ook een keer zo’n heel ‘peleton’ voor mij gehad van 6 stuks. Echt, 6!!! Ik sloeg er acuut van achterover en zat ze op mijn gemakje te observeren, zegt er één ineens: “zeg, wil jij die baan eigenlijk wel?” Ik dacht, nou dat wordt ‘m niet dus ik zei: “ja natuurlijk anders zat ik hier niet, maar dat kan nog veranderen, want heel efficiënt is het natuurlijk niet om met zoveel mensen een sollicitatiegesprek te voeren. Hoe is het onderlinge vertrouwen hier verder in de organisatie?”
Werd ik aangenomen, hahahaha, vreemd toch?!
Ik was laatst op sollicitatiegesprek die via recruiter was gegaan. Recruiter had ook salariswens doorgegeven want ze wist dat ik niet omlaag wilde gaan in salaris voor die functie.
Zit ik in sollicitatiegesprek, ging goed, fijn gesprek, bladert de man met wie ik gesprek heb door de papieren heen die ze van recruiter hebben gekregegen en zegt: Ow ik zie dit salaris staan, dat gaan we natuurlijk niet betalen 🤦. Had dat eerder bedacht.
Ik ging op gesprek bij een organisatie waar een goede vriendin ook werkte. Drie mannen in de commissie. Die steeds onderling de antwoorden voor mij gaven. 'Denk je niet dat je overgekwalificeerd bent voor deze functie?' En voor ik iets kan zeggen zei de ander: 'nee zeg we hebben echt wel minimaal een hbo-er nodig en liever een wo-er'.
'Heb je interesse in wat we hier doen?' En meteen de ander 'ja dat zie je toch aan haar cv'
Ik heb echt geen enkele vraag zelf beantwoord. En de volgende dag zeiden ze tegen mijn vriendin dat ze zó'n leuk gesprek met mij hadden gehad 🤣
Ik heb daar jaren heel leuk gewerkt trouwens maar gesprek was bijzonder
Knutselkei schreef op 30-10-2021 om 08:03:
Of ik van plan was snel zwanger te raken... nou nee voorlopig niet meneer. Ik ben net van school.
Die heb ik ook eens gehad, toen ik ergens in de 20 was. Achteraf vond ik het een ontzettend impertinente vraag, zou die ook aan de mannen gesteld worden? Maar op dat moment te bleu om er iets van te zeggen.
Mok schreef op 30-10-2021 om 08:55:
[..]
Die heb ik ook eens gehad, toen ik ergens in de 20 was. Achteraf vond ik het een ontzettend impertinente vraag, zou die ook aan de mannen gesteld worden? Maar op dat moment te bleu om er iets van te zeggen.
Ja heb ik ook ooit gehad. Ik kreeg de verklaring dat ik het niet was geworden omdat ze al veel vrouwen met kleine kinderen hadden. Ik was 23 en niet eens van plan om kinderen te krijgen en heb ze dus ook niet eens.
ik woonde toentertijd samen en dat kwam ook ter sprake. Aan het eind van het gesprek zeiden ze dat ik aangenomen was maar dan wel alleen maar halve dagen zou werken zodat ik het huishouden kon doen………..
Mayosate schreef op 30-10-2021 om 09:14:
ik woonde toentertijd samen en dat kwam ook ter sprake. Aan het eind van het gesprek zeiden ze dat ik aangenomen was maar dan wel alleen maar halve dagen zou werken zodat ik het huishouden kon doen………..
Of ik misschien gestalkt werd, want er stonden geen foto's van mij online...
Woon in een land waar 80% huurt, en 20 % een huis koopt....
Hadden ze mijn adres nagekeken: Ik zie dat U in een huis woont? Waarop ik antwoorde dat het toch geen drol uitmaakt hoe ik woon.....
Werk nog steeds bij deze werkgever...
Ja de vraag of ik een kinderwens heb is bij mij ook heel regelmatig voorgekomen..
In dezelfde categorie tijdens mijn zwangerschap wist ik dat mijn functie tijdens mijn zwangerschapsverlof zou vervallen. Kon ik dus met zes maanden intern solliciteren. Bij de eerste functie werd ik na afloop afgewezen omdat ik niet meer fulltime wilde werken, dat had ik van te voren al aangegeven dus ze hadden me net zo goed het gesprek kunnen besparen. Bij een ander omdat ik te laat beschikbaar zou komen door het zwangerschapsverlof. Daarna dacht ik laat ook maar ik ga gewoon lekker met verlof en ik meld het wel als ik weer terug ben (had gewoon een vast contract dus ze moesten we wel gewoon betalen). Zo gezegd zo gedaan en toen moest er dus in allerijl nog een plek gezocht worden terwijl ik genoot van de extra tijd met dochter thuis 
Offtopic de mooiste vraag die ik kreeg tijdens een sollicitatiegesprek was wat ik geleerd had nadat ik moeder werd. Zo fijn dat ze daar niet negatief keken naar het moederschap.