Het begon met jaloezie, nu angst dat we uit elkaar gaan?
Hallo,
Ik moet het van mij afschrijven, want ik kan het er met niemand over hebben.
Op dit moment zijn we bijna 20 jaar samen. Inmiddels paar jaar getrouwd, 2 hele leuke kinderen, en financieel hebben we het goed.
Het begon met het feit dat enkele maanden geleden mijn man een cursus had. Hij bleef daar overnachten vanwege reistijd. De volgende dag zei hij dat hij uit eten was geweest met zijn ex. Ik mag het geen ex noemen van hem omdat ze toen 14 waren. Ze hebben verkering gehad maar was vanwege afstand niets geworden. Het uit eten gaan was plotseling. Niemand van de cursus verbleef daar in de buurt, en toen dacht hij spontaan dat dit wel oké zou zijn.
Ik weet wie het is, heb haar paar d ontmoet. Ze is zelf ook moeder van 2 kinderen en getrouwd.
Om een of andere reden mag ik haar, ze lijkt in karakter heel erg op mij. Dat heeft mijn man jaren geleden gezegd. Alleen op uiterlijk totaal niet. Zij is eigenlijk het plaatje waar hij vroeger op viel. Eerder in het verleden heeft hij deze actie ook al eens gedaan, en dit viel bij mij ook niet goed. En dan nu te horen dat ze uit eten zijn geweest maakte me enorm verdrietig en angstig. Nu vanwege zijn cursus kan hij haar helpen met hardlopen. Puur vriendschappelijk, en hij spreekt hij daardoor wekelijks. Bespreken hun problemen, en hij voelt zich op zijn gemak bij haar. Nu hebben we al vele discussies en ruzies hierover gehad. Dat ik niet weer hoe ik hiermee om moet gaan. Angst dat hij haar weer leuk gaat vinden, angst dat hij haar hand weer vastpakt, haar troost, en uiteindelijk haar kust of verliefd op haar gaat worden.
Hij blijft volhouden dat dit niet zal gebeuren, want hij is met mij. Maar mijn angst blijft. En groeit met de dag meer.
Tot afgelopen weekend de bom is gebarsten bij hem. Op dit moment vind hij dat onze relatie echt in een mega sleur zit, hij vind dat ik niet genoeg aandacht geef. Waarom ik niet met hem "droom" over de toekomst, want hij vind het vreselijk dat ik altijd de kids er bij betrek. Ik vind het zelf echt enorm leuk en fijn om als gezin samen dingen te doen. Ik geniet daar echt enorm van. Hij vind het raar dat ik niet met hem voor een aantal dagen naar IJsland zou willen gaan. Ik ben op en top moeder, ik wil dat mijn kinderen dat met ons samen meemaken... Hij heeft hobby's wat ik niet leuk vind om te doen. Hij kan uren mountainbiken en hardlopen. Ik heb geprobeerd dat te doen, maar mountainbiken vond ik te eng, en hardlopen kan ik niet. En zo komen er steeds meer dingen waar hij niet tevreden over is. Ook blijft hij aangeven dat ik moet veranderen, dat hij al veel dingen geeft geprobeerd met wat hij zou willen doen. Ik ben geen grote dromer, ik geniet van de simpele dingen en leef meer in het nu.
Wij zijn van huis uit geen dromers en materialistisch. Gezond zijn, dak boven je hoofd en elke dag kunnen eten was prioriteit. Hij komt uit een gezin met hoge opleidingen, geld verdienen, aflossen en dure merken en alles groter/duurder willen hebben.
Hij blijft zeggen in de gesprekken dat hij van mij houdt, en er voor wil gaan. Maar als ik elke keer over zijn ex praat, zegt hij dat hij zich niet gaat aanpassen. Ik moet er maar mee leren omgaan. Want zij is niet het probleem van onze relatie, maar dat zijn wij samen. En toch, mijn onderbuikgevoel verdwijnt maar niet. Ook haar partner schijnt hetzelfde te reageren zoals ik doe. Wat doe ik fout? Ik hou ontzettend veel van mijn man, ik wil mij aanpassen waar kan. Ik wil hem absoluut niet kwijt, maar ik weet ook niet hoe we dit kunnen oplossen. Hij zegt dat praten de komende tijd zal helpen, en dat hij ook moet veranderen. Maar contact met zn ex zal blijven, en hij zal blijven hardlopen met haar eens in de zoveel tijd.
Geen idee of iemand raad heeft. Wie weet hebben we dringend hulp nodig buitenaf. Als praten niet werkt zullen we dat uiteindelijk doen. Maar misschien kan iemand mij gewoon even advies geven, zit ik nu echt verkeerd?
Moederkareltje schreef op 30-06-2024 om 10:43:
ik kan je wel vertellen waarover hij piekert, dat is geen hogere wiskunde maar vraag er asjeblieft niet steeds naar. Jullie relatie is fragiel en nog opklimmend hopen julie. Waar blijft de therapeut?
Waar hij over piekert is dat hij maar één leven heeft en fantaseert hoe het zou zijn geweest als hij met ex zou doorpakken en dat hij haar mist en ook wat hij in jullie relatie mist, dat hij jou mist van vroeger, het onbezorgde leven,verliefd zijn. Hoe het nog goedkomt. Is dit het leven. Maak ik de juiste keuzes. Etc etc. Ik snap dat hij dan even gaat lezen, doe ik ook als ik mij suf pieker. Even gedachten afleiden.
Dat hij gaat lezen vind ik niet erg. Mij ging het om het antwoord dat hij gaf. Hij had beter kunnen zeggen dat hij het warm had of iets dergelijks. Maar als je zegt aan ons, dan wil ik graag weten waar hij aan denkt, dan kan ik misschien er iets mee doen of iets uitleggen waar hij eventueel mee zat. Het kan natuurlijk zijn dat er iets is gebeurd, gezegd is waar ik misschien het besef niet van had. Alleen dan is dat beter overdag te doen dan in de nacht, dat weet ik zelf ook wel.
Nu ging het om van alles, zijn werk, over ons, zijn moeder, etc. Ook wij proberen weer beter te communiceren naar elkaar, en hier leren we weer beide van. Juist doordat we het vanmorgen gelijk weer open besproken hebben, is daar weer duidelijkheid in.
Als hij gaat zeggen dat hij wakker ligt omdat hij het warm heeft, dan liegt hij tegen je. Dat lijkt me toch ook niet de bedoeling.
Waarom heb je/jullie zoveel weerstand tegen de suggestie van relatietherapie? Ik denk ook dat dit jullie kan gaan helpen. Want ik lees ook allerlei gedachtenpatronen die er bij jullie beiden zijn ingeslopen, die doorbroken moeten worden. Het kan heel behulpzaam zijn om een derde daarbij te laten helpen, om je daarover inzicht te bieden.
Sffn schreef op 30-06-2024 om 10:58:
[..]
Dat hij gaat lezen vind ik niet erg. Mij ging het om het antwoord dat hij gaf. Hij had beter kunnen zeggen dat hij het warm had of iets dergelijks. Maar als je zegt aan ons, dan wil ik graag weten waar hij aan denkt, dan kan ik misschien er iets mee doen of iets uitleggen waar hij eventueel mee zat. Het kan natuurlijk zijn dat er iets is gebeurd, gezegd is waar ik misschien het besef niet van had. Alleen dan is dat beter overdag te doen dan in de nacht, dat weet ik zelf ook wel.
Nu ging het om van alles, zijn werk, over ons, zijn moeder, etc. Ook wij proberen weer beter te communiceren naar elkaar, en hier leren we weer beide van. Juist doordat we het vanmorgen gelijk weer open besproken hebben, is daar weer duidelijkheid in.
Het is zeker super naar zoiets snachts te horen. Je zit echt nog in een hele pittige periode voorlopig. Hij kon ook zeggen ik lig te piekeren we praten morgen lieverd. Maar vraag voor je eigen bestwil niet teveel door snachts.
Sffn schreef op 30-06-2024 om 10:58:
[..]
Dat hij gaat lezen vind ik niet erg. Mij ging het om het antwoord dat hij gaf. Hij had beter kunnen zeggen dat hij het warm had of iets dergelijks. Maar als je zegt aan ons, dan wil ik graag weten waar hij aan denkt, dan kan ik misschien er iets mee doen of iets uitleggen waar hij eventueel mee zat. Het kan natuurlijk zijn dat er iets is gebeurd, gezegd is waar ik misschien het besef niet van had. Alleen dan is dat beter overdag te doen dan in de nacht, dat weet ik zelf ook wel.
Nu ging het om van alles, zijn werk, over ons, zijn moeder, etc. Ook wij proberen weer beter te communiceren naar elkaar, en hier leren we weer beide van. Juist doordat we het vanmorgen gelijk weer open besproken hebben, is daar weer duidelijkheid in.
Ik krijg niet de indruk dat het veel beter gaat. De wil is er wel, maar de vaardigheden ontbreken. Die kun je aanleren. Als je daarvoor de wil hebt. Allebei.
Als ik jouw partner was geweest, was ik heel narrig geworden als je midden in de nacht een ‘goed gesprek’ wilt gaan voeren. En waarom leg je “ik denk aan ons” meteen negatief uit? Mijn lief vertelde mij gisteren dat hij aan onze eerste ontmoeting dacht. Dat kan ook nog.
Moederkareltje schreef op 30-06-2024 om 11:23:
[..]
Het is zeker super naar zoiets snachts te horen. Je zit echt nog in een hele pittige periode voorlopig. Hij kon ook zeggen ik lig te piekeren we praten morgen lieverd. Maar vraag voor je eigen bestwil niet teveel door snachts.
Het was inderdaad een ondertoon die nogal niet gezellig was. Zoals ik al in eerdere berichten stuurde, ben ik nogal gevoelig voor tonen. En als hij wat anders zou zeggen op dat moment (in sommige ogen liegen) dan heb ik dat liever dan hoe het nu ging.
Ik heb verder ook niet meer doorgevraagd na die ene keer. Daarom ben ik weer hier mijn hart gaan luchten want dan ben ik het ook even kwijt op dat moment. En vanmorgen ben ik wel gelijk hierover begonnen, om even wat lucht te klaren en uit te leggen hoe ik mij voelde op dat moment. Ook daarin leren we nu weer meer over elkaar.
En we hebben vroeger toen we elkaar kenden ook echt wel in de nachten gesprekken gehad hoor, vooral de tijd dat het niet goed met mij ging. Het zijn niet de beste tijdstippen, maar het luchtte toen wel op. Dat is nu ook wel anders dan nu we ouders zijn, tig jaar verder zijn en allemaal andere dingen aan onze hoofd kunnen hebben.
TO je schrijft dat er deze week ook nog familie problemen zijn ontstaan. Verderop schrijf je dat hij ook had kunnen piekeren over zijn moeder. Ik snap het als je daar niet over wilt uitweiden. Maar ben jij hier ook bij betrokken?
ToetieToover schreef op 30-06-2024 om 11:25:
[..]
Ik krijg niet de indruk dat het veel beter gaat. De wil is er wel, maar de vaardigheden ontbreken. Die kun je aanleren. Als je daarvoor de wil hebt. Allebei.
Als ik jouw partner was geweest, was ik heel narrig geworden als je midden in de nacht een ‘goed gesprek’ wilt gaan voeren. En waarom leg je “ik denk aan ons” meteen negatief uit? Mijn lief vertelde mij gisteren dat hij aan onze eerste ontmoeting dacht. Dat kan ook nog.
Het lag aan zijn toon dat ik dit dacht, hij was kortaf, boos en narrig. Over het algemeen is dat niet dat je aan je eerste ontmoeting denkt toch?
Maar dat hebben we vanmorgen dus gelijk besproken toen we wakker waren. Anders loop ik de hele dag met dat gevoel rond, en nu weet ik hoe zijn gedachtengang was.
Jillz schreef op 30-06-2024 om 12:47:
TO je schrijft dat er deze week ook nog familie problemen zijn ontstaan. Verderop schrijf je dat hij ook had kunnen piekeren over zijn moeder. Ik snap het als je daar niet over wilt uitweiden. Maar ben jij hier ook bij betrokken?
Ja, ik ben hier zeker bij betrokken. Ze had slecht nieuws van de artsen te horen gekregen. De toekomst ziet er niet zo rooskleurig uit. Alleen omdat mijn man afgelopen week veel weg was, hebben we niet echt tijd gehad om het erover te hebben.
Ik denk dat het tijd wordt om in therapie te gaan. Gezamenlijk. Maar ik zou als ik jou was ook individueel in therapie gaan, om aan je onzekerheid te werken.
Moederkareltje schreef op 30-06-2024 om 10:43:
ik kan je wel vertellen waarover hij piekert, dat is geen hogere wiskunde maar vraag er asjeblieft niet steeds naar. Jullie relatie is fragiel en nog opklimmend hopen julie. Waar blijft de therapeut?
Waar hij over piekert is dat hij maar één leven heeft en fantaseert hoe het zou zijn geweest als hij met ex zou doorpakken en dat hij haar mist en ook wat hij in jullie relatie mist, dat hij jou mist van vroeger, het onbezorgde leven,verliefd zijn. Hoe het nog goedkomt. Is dit het leven. Maak ik de juiste keuzes. Etc etc. Ik snap dat hij dan even gaat lezen, doe ik ook als ik mij suf pieker. Even gedachten afleiden.
Dit gaat trouwens he-le-maal nergens over. Alsof jij helderziend bent en zijn gedachten kunt lezen. Houd op met dat gerel over die ex. Is niet helpend en behoorlijk irritant.
Dweedledee schreef op 30-06-2024 om 17:51:
[..]
Dit gaat trouwens he-le-maal nergens over. Alsof jij helderziend bent en zijn gedachten kunt lezen. Houd op met dat gerel over die ex. Is niet helpend en behoorlijk irritant.
Ja straks ga je me nog hysterisch noemen zoals bridgetjones. Ik heb wel genoeg gezegd in dit topic.
Moederkareltje schreef op 30-06-2024 om 17:56:
[..]
Ja straks ga je me nog hysterisch noemen zoals bridgetjones. Ik heb wel genoeg gezegd in dit topic.
Dat heb ik al eerder gedaan. En je bewijst zelf maar weer een keer dat jij een hysterische en rellerige manier van communiceren hebt. Jouw bericht hierboven gaat werkelijk nergens over en ik denk dat het voor iedereen beter is dat je ophoudt met dat irritante en hysterische gespeculeer. In de eerste plaats alleen al om de onzekerheid van TO niet verder te voeden.
Denk inderdaad dat je wel genoeg gezegd hebt in dit topic, ja.
Moederkareltje schreef op 30-06-2024 om 17:56:
[..]
Ja straks ga je me nog hysterisch noemen zoals bridgetjones. Ik heb wel genoeg gezegd in dit topic.
Met vetgedrukte ben ik het wel eens eerlijk gezegd. Je projecteert enorm naar mijn idee, gezien je huidige relatie nou ook niet zo ‘op rolletjes loopt’. Je vult enorm in voor een ander, snap je nu zelf echt niet dat dit niet van toegevoegde waarde is voor een topic als dit?
Dweedledee schreef op 30-06-2024 om 13:10:
Ik denk dat het tijd wordt om in therapie te gaan. Gezamenlijk. Maar ik zou als ik jou was ook individueel in therapie gaan, om aan je onzekerheid te werken.
Zo ontzettend eens met deze tip! Echt, denk hier even serieus over na…
Sffn schreef op 30-06-2024 om 12:49:
[..]
Ja, ik ben hier zeker bij betrokken. Ze had slecht nieuws van de artsen te horen gekregen. De toekomst ziet er niet zo rooskleurig uit. Alleen omdat mijn man afgelopen week veel weg was, hebben we niet echt tijd gehad om het erover te hebben.
Misschien in de nacht anders het gesprek ingaan. Niet meteen vragen wat er is of waar hij aan denkt maar meer aanbieden om er voor hem te zijn als hij daar behoefte aan heeft?