Het begon met jaloezie, nu angst dat we uit elkaar gaan?
Hallo,
Ik moet het van mij afschrijven, want ik kan het er met niemand over hebben.
Op dit moment zijn we bijna 20 jaar samen. Inmiddels paar jaar getrouwd, 2 hele leuke kinderen, en financieel hebben we het goed.
Het begon met het feit dat enkele maanden geleden mijn man een cursus had. Hij bleef daar overnachten vanwege reistijd. De volgende dag zei hij dat hij uit eten was geweest met zijn ex. Ik mag het geen ex noemen van hem omdat ze toen 14 waren. Ze hebben verkering gehad maar was vanwege afstand niets geworden. Het uit eten gaan was plotseling. Niemand van de cursus verbleef daar in de buurt, en toen dacht hij spontaan dat dit wel oké zou zijn.
Ik weet wie het is, heb haar paar d ontmoet. Ze is zelf ook moeder van 2 kinderen en getrouwd.
Om een of andere reden mag ik haar, ze lijkt in karakter heel erg op mij. Dat heeft mijn man jaren geleden gezegd. Alleen op uiterlijk totaal niet. Zij is eigenlijk het plaatje waar hij vroeger op viel. Eerder in het verleden heeft hij deze actie ook al eens gedaan, en dit viel bij mij ook niet goed. En dan nu te horen dat ze uit eten zijn geweest maakte me enorm verdrietig en angstig. Nu vanwege zijn cursus kan hij haar helpen met hardlopen. Puur vriendschappelijk, en hij spreekt hij daardoor wekelijks. Bespreken hun problemen, en hij voelt zich op zijn gemak bij haar. Nu hebben we al vele discussies en ruzies hierover gehad. Dat ik niet weer hoe ik hiermee om moet gaan. Angst dat hij haar weer leuk gaat vinden, angst dat hij haar hand weer vastpakt, haar troost, en uiteindelijk haar kust of verliefd op haar gaat worden.
Hij blijft volhouden dat dit niet zal gebeuren, want hij is met mij. Maar mijn angst blijft. En groeit met de dag meer.
Tot afgelopen weekend de bom is gebarsten bij hem. Op dit moment vind hij dat onze relatie echt in een mega sleur zit, hij vind dat ik niet genoeg aandacht geef. Waarom ik niet met hem "droom" over de toekomst, want hij vind het vreselijk dat ik altijd de kids er bij betrek. Ik vind het zelf echt enorm leuk en fijn om als gezin samen dingen te doen. Ik geniet daar echt enorm van. Hij vind het raar dat ik niet met hem voor een aantal dagen naar IJsland zou willen gaan. Ik ben op en top moeder, ik wil dat mijn kinderen dat met ons samen meemaken... Hij heeft hobby's wat ik niet leuk vind om te doen. Hij kan uren mountainbiken en hardlopen. Ik heb geprobeerd dat te doen, maar mountainbiken vond ik te eng, en hardlopen kan ik niet. En zo komen er steeds meer dingen waar hij niet tevreden over is. Ook blijft hij aangeven dat ik moet veranderen, dat hij al veel dingen geeft geprobeerd met wat hij zou willen doen. Ik ben geen grote dromer, ik geniet van de simpele dingen en leef meer in het nu.
Wij zijn van huis uit geen dromers en materialistisch. Gezond zijn, dak boven je hoofd en elke dag kunnen eten was prioriteit. Hij komt uit een gezin met hoge opleidingen, geld verdienen, aflossen en dure merken en alles groter/duurder willen hebben.
Hij blijft zeggen in de gesprekken dat hij van mij houdt, en er voor wil gaan. Maar als ik elke keer over zijn ex praat, zegt hij dat hij zich niet gaat aanpassen. Ik moet er maar mee leren omgaan. Want zij is niet het probleem van onze relatie, maar dat zijn wij samen. En toch, mijn onderbuikgevoel verdwijnt maar niet. Ook haar partner schijnt hetzelfde te reageren zoals ik doe. Wat doe ik fout? Ik hou ontzettend veel van mijn man, ik wil mij aanpassen waar kan. Ik wil hem absoluut niet kwijt, maar ik weet ook niet hoe we dit kunnen oplossen. Hij zegt dat praten de komende tijd zal helpen, en dat hij ook moet veranderen. Maar contact met zn ex zal blijven, en hij zal blijven hardlopen met haar eens in de zoveel tijd.
Geen idee of iemand raad heeft. Wie weet hebben we dringend hulp nodig buitenaf. Als praten niet werkt zullen we dat uiteindelijk doen. Maar misschien kan iemand mij gewoon even advies geven, zit ik nu echt verkeerd?
Goede berichten Sffn! Zo zie je maar wat een beetje tijd samen al kan doen. Ik hoop dat jullie dat weer vaker op de agenda zetten. Jullie hebben nu beide ervaren wat jullie missen in de relatie. Jij steun en hij samen dingen ondernemen. Nu dat helder is en jullie allebei hebben laten zien daar stappen in te willen zetten. Komt het vast goed!
Nou, super mooi om te lezen TO, de weg gaat weer naar boven!
even een tip;
Aanstaande vrijdag gaat het programma ' Reizen Waes' over: Ijsland 
Dus kunnen jullie samen kijken 
BritgetJones007 schreef op 23-06-2024 om 01:17:
even een tip;
Aanstaande vrijdag gaat het programma ' Reizen Waes' over: Ijsland
Dus kunnen jullie samen kijken
Haha, ik moet hier wel even om lachen 😂
Hallo dames,
Daar ben ik weer even. Op dit moment kan ik even niet slapen en zou toch nog graag wat advies van jullie willen.
Ondanks dat we er natuurlijk mee bezig zijn met onze relatie, zit mij iets dwars en ik weet niet zo goed wat ik er mee moet doen.
Mijn man ligt vaak ergens in de nacht wakker, en is dan aan het lezen. Als ik dan vraag wat er is, dan krijg ik als antwoord: laat mij maar. Als ik vraag waarom hij niet kan slapen, geeft hij als antwoord: aan ons. Maar ik moet maar gaan slapen, want we gaan het er nu niet over hebben.
Vervolgens lig ik weer uren wakker, en pieker ik mij weer suf wat er aan de hand is. En hij slaapt dan over het algemeen weer snel in na het lezen.
Ergens wil ik gewoon nu weten waarover het gaat en wat hem dwars zit. Nu moet ik uren wachten en wachten. Hij weet dat ik dan ga piekeren, maar zegt echt niks.
Ik snap dat het midden in de nacht niet altijd een optie is om wat te vertellen, maar dit werkt voor mij ook niet goed. Hebben jullie een idee wat ik hier aan kan doen?
Afgelopen week hebben we niet heel veel kunnen praten, omdat hij erg vaak weg moest en onze dochter weer een week slecht ging met haar gezondheid. Ik weet niet of het daar door komt, maar ik voel me weer even rot.
Dit zal natuurlijk nog steeds met ups and downs gaan, maar hier kan ik even weinig mee. Daarom maar weer even wat van mij afschrijven, wie weet werkt dat wel weer eventjes.
Slaap lekker allemaal.
Twee dingen die mij opvallen. Je schrijft dat je dochters gezondheid niet goed ging en dat je man veel weg was. Hoe is dat voor jou? Is de gezondheid van je dochter iets waar jij alleen mee kan dealen of is dat eigenlijk te veel voor je?
Dan over de nachten, als dat vaker gebeurd dan moet daar overdag wel degelijk over gesproken worden. Daar moet tijd voor gemaakt worden. Al zou het ook helpen als je snachts niet aandringt op waarom hij niet slaapt. Want het levert je alleen maar stress en een slapeloze nacht op. Vraag hem om ergens anders te gaan lezen als hij wakker is zodat jij er niet ook wakker van wordt.
Hebben jullie al een volgend uitje gepland? Iets om naar uit te kijken. Een positief gevoel over de relatie te krijgen.
Als dit al meerdere avonden gebeurt, is er dan niet een moment overdag dat hij wel iets meer kan zeggen dan “aan ons”?
Ik vind dit wel erg vermijdend van je man en ergens ook wel passief agressief: wel zeggen dat het “aan jullie” ligt en dan vervolgens een gesprek daarover niet aangaan. Het kan niet anders dan dat hij weet dat hij je daarmee onnodig pijn doet.
misschien zie ik het verkeerd en is uit alle eerdere gesprekken tussen jullie al duidelijk wat “het probleem” is dat hem ‘s nachts wakker houdt, maar uit dit bericht lijkt er op z’n minst een communicatie probleem.
Wanneer hij zelf er niet op terugkomt zou ik echt aandringen op een nieuw gespreksmoment, en een concrete afspraak wanneer dat dan is.
We hebben net even gepraat. Hij zei dat hij kortaf was omdat toen ik net wakker werd hij bijna in slaap viel van het lezen. Volgens hem was hij afgelopen week maar 2 x wakker en voor de rest niet. Ik zei dat ik dat natuurlijk niet altijd merk, want dat kan ik nooit weten hoe vaak hij wakker is.
Soms wordt hij even wakker er dan denkt hij na over ons, zijn werk en wat er allemaal nog meer speelt. Door te lezen probeert hij dat te verzetten en weer snel in slaap te vallen.
Hij is juist blij dat het met ons wat beter gaat, maar hij heeft dus even een off weekend.
En dat ik er niet wakker van moet liggen want dat is nergens voor nodig zei hij. Hij zei ook sorry hiervoor, dat hij zo kortaf was en dat dit mij wakker deed houden. H
ij wilde toen weglopen, maar heb gezegd dat ik nu toch wel even een knuffel kon gebruiken, want ik pieker mij soms echt suf of ik dan wat fout heb gedaan ofzo. Het hele weekend is hij een knorrepot, en reageert dat af op mij. Daardoor ga ik dus weer twijfelen en piekeren, en dan heb ik juist soms even bevestiging nodig dat het dus niet om mij gaat maar wat er dan wel is.
Hij zei dat het goed was dat ik dat aangaf, want dat ziet hij soms echt niet. Dus dat is voor ons alweer een stap, want daarvoor zei ik er nooit wat van als hij wegliep. Hij is soms druk in zijn hoofd en dat mag. Alleen het zou fijn zijn als hij voor ons nu wel aangaf of het met mij bijvoorbeeld te maken heeft of met werk. Want ergens ben je natuurlijk oplettender als het met ons te maken heeft. We weten dat het met up and downs gaat, maar er zit een stijgende lijn in.
Onze dochter heeft een ruime week enorme en extreme buikpijn gehad. En we zijn inmiddels weer beland bij de huisarts. Maandag moet ik weer even bellen hoe/wat. In de nacht hoort mijn man sowieso onze dochter amper/niet. Daarnaast is onze dochter erg aan mij gehecht, dus ik ben altijd degene die er uit zal gaan voor haar. Dat hij dat niet hoort is volgens mij een mannen kwaal, en dat hoor ik vaker om mij heen. Als er wat met onze zoon is in de nacht, dan moet hij er altijd uit. Ik maak hem dan wel wakker, want hij hoort hem echt niet.
We hebben een datum nog geprikt in juli, dus dat hebben we al staan samen.
Deze week is hij jarig, en dan heb ik nog wat leuks om te geven voor hem. Ik hoop dat hij er blij mee is (geen IJsland hoor jongens, haha) maar iets voor ons samen om te doen.
kort geleden schreef je over een nieuwe start na 1 goede avond en wat goed gedrag van beiden en man die jeugdvriendin op pauze heeft gezet. Ineens scheen de zon weer en kwam alles goed.
ik heb toen gesuggereerd om toch door te pakken en therapie in te zetten. Want alle issues en patronen die jullie in de jaren hebben opgebouwd, zijn niet weg omdat zij uit beeld is en jullie een fijne avond hebben gehad en willen dat het slaagt.
Het zit niet in een date night plannen. Want zie hier; jij vertrouwt hem nog steeds niet en voelt je erg snel afgewezen en buiten spel gezet (of dat nu terecht is of niet) en hij sluit zich weer af. Is zijn uitlaatklep kwijt, maar daarmee zijn de problemen niet voorbij.
De issues zijn nog niet aangepakt, jullie hebben geen wezenlijke verandering doorgemaakt. Dat is ook logisch, dat gaat niet zo snel. Maar jullie lijken ook weer uit elkaar te drijven, vermijden en wantrouwen is nog steeds aanwezig.
Ook al is het eng voor jullie als 2 vermijdende mensen:
Pak het serieus aan. Dat verdienen jullie. Sterkte.
Ps: je kunt ook alleen in relatietherapie. Evt online.
heel eerlijk: ik vind dat je man dat soort dingen niet hoort te zeggen 's nachts en ook niet lezen, als er iemand naast ligt die hij dan wakker maakt. Dat is gewoon niet oké. Prima als hij niet kan slapen, maar dan zorgt hij maar dat hij het bed uitgaat in stilte.
Maar met name 's nachts even vermelden dat het 'aan jullie' ligt en vervolgens omdraaien om te gaan slapen, dat vind ik ook passief agressief.
Ik zou dat een harde grens vinden en het zorgt voor een onveilig gevoel binnen jullie relatie. Volgens mij zijn jullie aan het werken aan jullie relatie en dan zijn dit soort opmerkingen niet helpend.
Goed dat je dat hebt aangegeven. En sterkte en beterschap voor je dochter.
@hopelozeromanticus/geheimagent; die man is geen robot hè? Hij heeft ook recht op zijn gevoelens, twijfels en onzekerheden. Hij ligt wat te lezen omdat hij in slaap wil vallen. Hij wil dan geen ingewikkeld gesprek. Dat is in deze lange relatie ongetwijfeld al vaker aan de orde geweest. En toch blijft TO maar prikken. Kan net zo goed grensoverschrijdend zijn. Beiden geven elkaar een rotgevoel (“onveilig”) in de relatie, want ook al zijn copingsmechanismes worden steeds ter discussie gesteld.
Het is de dynamiek tussen beide partners die hier niet werkt.
fijn dat jullie met elkaar gesproken hebben. Klinkt alsof jullie een uitdagende week hadden, nog los van de warmte (ik kan ook niet goed slapen als het zo warm is en word dan chagrijnig).
als ik jouw berichten zo lees, vraag ik me ook af of een goede cursus mindfullness helpend kan zijn voor je. Dan leer je o.a. omgaan met piekeren en beseffen dat gedachten vaak niet alleen gaan over het “gedrag/situatie” dat je ziet, maar vooral over de invulling die je eraan geeft vanwege angsten, (nare) ervaringen etc. En als je doorkrijgt welke knikkerbaan er in je hoofd van start gaat, dan kun je die knikkerbaan ook een halt leren toeroepen.
ik kan je wel vertellen waarover hij piekert, dat is geen hogere wiskunde maar vraag er asjeblieft niet steeds naar. Jullie relatie is fragiel en nog opklimmend hopen julie. Waar blijft de therapeut?
Waar hij over piekert is dat hij maar één leven heeft en fantaseert hoe het zou zijn geweest als hij met ex zou doorpakken en dat hij haar mist en ook wat hij in jullie relatie mist, dat hij jou mist van vroeger, het onbezorgde leven,verliefd zijn. Hoe het nog goedkomt. Is dit het leven. Maak ik de juiste keuzes. Etc etc. Ik snap dat hij dan even gaat lezen, doe ik ook als ik mij suf pieker. Even gedachten afleiden.
Doemijdieglazenbol schreef op 30-06-2024 om 08:17:
kort geleden schreef je over een nieuwe start na 1 goede avond en wat goed gedrag van beiden en man die jeugdvriendin op pauze heeft gezet. Ineens scheen de zon weer en kwam alles goed.
ik heb toen gesuggereerd om toch door te pakken en therapie in te zetten. Want alle issues en patronen die jullie in de jaren hebben opgebouwd, zijn niet weg omdat zij uit beeld is en jullie een fijne avond hebben gehad en willen dat het slaagt.
Het zit niet in een date night plannen. Want zie hier; jij vertrouwt hem nog steeds niet en voelt je erg snel afgewezen en buiten spel gezet (of dat nu terecht is of niet) en hij sluit zich weer af. Is zijn uitlaatklep kwijt, maar daarmee zijn de problemen niet voorbij.
De issues zijn nog niet aangepakt, jullie hebben geen wezenlijke verandering doorgemaakt. Dat is ook logisch, dat gaat niet zo snel. Maar jullie lijken ook weer uit elkaar te drijven, vermijden en wantrouwen is nog steeds aanwezig.
Ook al is het eng voor jullie als 2 vermijdende mensen:
Pak het serieus aan. Dat verdienen jullie. Sterkte.
Ps: je kunt ook alleen in relatietherapie. Evt online.
Volgens mij heb ik nergens aangegeven dat ik hem niet vertrouw. Waar het mij om ging is dat ik vroeg of er iets was, hij vervolgens alleen zei: aan ons, en toen zei dat ik maar moest slapen. Dat werkt bij mij niet, uiteindelijk proberen we juist ook weer beter te communiceren, en dan is zo'n antwoord niet zo handig denk ik. Daarnaast hebben we ook nog een familie issue op dit moment die niet erg leuk is, dus het had ook dat kunnen wezen toch? Dat is pas sinds afgelopen week dat we dat weten, en ik heb dan liever dat hij het daar over heeft, dan dat hij ermee rond blijft lopen.
Dit ging bij mij om communicatie. Hij had dit ook op een andere manier kunnen aangeven. Hij heeft uitgelegd waarom hij zo reageerde vanmorgen, en dat deed mij weer goed. Hij besefte doordat ik het aangaf dat hij dit voor een volgende keer anders zal proberen aan te pakken. Ja, in de nacht is niet het beste moment dat besef ik verder ook wel. Ik heb het 1x gevraagd of er iets was, en toen niks meer erover gezegd. Hij is in slaap gevallen en ik uiteindelijk ook een keer.
Moederkareltje schreef op 30-06-2024 om 10:43:
ik kan je wel vertellen waarover hij piekert, dat is geen hogere wiskunde maar vraag er asjeblieft niet steeds naar. Jullie relatie is fragiel en nog opklimmend hopen julie. Waar blijft de therapeut?
Waar hij over piekert is dat hij maar één leven heeft en fantaseert hoe het zou zijn geweest als hij met ex zou doorpakken en dat hij haar mist en ook wat hij in jullie relatie mist,t hij jou mist van vroeger, het onbezorgde leven,verliefd zijn. Hoe het nog goedkomt. Is dit het leven. Maak ik de juiste keuzes. Etc etc. Ik snap dat hij dan even gaat lezen, doe ik ook als ik mij suf pieker. Even gedachten afleiden.
Knap dat je de gedachten kan lezen van iemand.
Ik ga toch echt uit van nivea. Niet invullen voor een ander