Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
bieb1963 schreef op 06-09-2023 om 14:29:
[..]
Maar dat zég ik toch ook niet? Ik ben me er volkomen van bewust dat door ál die biologische verschillen er 'systemen' zijn ontstaan waar we al lang van af willen. En ook kan. Ik zeg alleen dat we ook tevéél de verschillende biologie (in z'n totaliteit) van man en vrouw kunnen negeren en doen of dat geheel niet bestaat. Sterker nog, dat zelfs alles voortaan aan de wens en de wil van de vrouw moet voldoen. Ja, we (vrouwen) hebben wat in te halen, dat snap ik volkomen. En nee, niet alles gaat al volledig goed.
Ik zie niet echt dat we teveel ‘de verschillende biologie van man en vrouw’ negeren. Of dat zelfs alles voortaan aan de wens en de wil van de vrouw moet voldoen.
redbulletje schreef op 06-09-2023 om 12:45:
Of het aangeboren is weet ik niet maar mannen vind ik toch net wat nonchalanter met huishouden en zichzelf kleden. Vrouwen stellen daardoor volgens mij bepaalde (te hoge) eisen aan hoe kind gekleed wordt. Man kan het nooit goed doen dus doet de vrouw het zelf en klaagt dan over man die niet genoeg doet. Vrouwen willen elkaar ook aftroeven bij kinderfeestjes en traktaties terwijl de man gewoon zakjes chips zou uitdelen. Uitzonderingen daargelaten.
Dat komt naar mijn idee omdat vrouwen hun (enige) status ontlenen aan hun kroost en hoe netjes dat huishouden erbij ligt, waar mannen van oudsher hun status ontlenen aan hun baan. Zodra de samenleving stopt met op die manier te kijken (en af te rekenen), zou je verbaasd staan kijken hoeveel vrouwen stoppen met verrassingseieren knutselen als traktatie en 5 dubbel invlechten tot kunst verheffen. Niet omdat dat niet leuk of mooi is, maar zodra je inkomen belangrijker wordt dan de traktaties of de mooi uitgezochte setjes kleren, zal dat rap verdwijnen of blijken vaders ineens ware haardracht tovenaars en knutselexperts. Het is maar net hoeveel tijd je eraan wilt kunt spenderen en hoe jouw omgeving je daarvoor waardeert of van je verwacht.
Schemerlampje schreef op 06-09-2023 om 15:29:
[..]
Ik snap wel dat ze bij mannen beginnen met testen, die zijn toch gelijkmatiger qua hormonen en sluit je dat dus uit. Maar het lijkt me wel goed om daarna ook op vrouwen in de vruchtbare leeftijd te testen. Overigens zit er aan het laatste nog wel een risico, deze vrouwen kunnen zwanger worden/zijn én daar willen ze logischerwijs niet op testen.
Neem aan dat een vrouw daarop getest wordt alvorens aan medicijnproeven deel te kunnen nemen.
Voor vrouwen is deelnemen aan testen wel lastiger want ik heb wel ns gelezen dat ze tijdens de proef geen hormonale anticonceptie mochten gebruiken. Voor mannelijke studenten is het dus een minder grote opgave om een centje bij te verdienen.
bieb1963 schreef op 06-09-2023 om 13:02:
[..]
Gewoon regelmatig rampetampen levert, normaliter, heel veel kinderen op. Er zal óf geopereerd moeten worden, of dagelijks hormonen geslikt of een stuk rubber over de piemel. T'is niet anders, maar tís wel wat het is.
Voor mijn generatie en erna volgens mij geen enkel probleem om anticonceptie als standaard uitrusting te zien in een mensenleven.
Doemijdieglazenbol schreef op 06-09-2023 om 13:21:
[..]
Nou, niet alle onderzoeken dus. Maar te veel onderzoeken veel te lang, dat is nu het hele punt. En dat trekt door heel veel domeinen van ons leven. Dat programma bespreekt 4 domeinen: Werk, lichaam, technologie en dagelijks leven. Het is écht een aanrader. En een programma als dit vind ik een goed voorbeeld van "nieuw feminisme".
Ik ken het programma niet. Als ik weer tijd zie zal ik het zeker kijken.
Facy66 schreef op 06-09-2023 om 14:01:
[..]
Er zijn meer kleuren dan zwart en wit dat klopt, maar bepaalde eigenschappen, het maken van keuzes en interesses komen ook vanwege biologische redenen meer voor bij mannen of juist bij vrouwen. Maar de een is uiteraard dan de ander niet. Uiteraard speelt ook cultuur ed een rol, maar ook veel biologische redenen die niet weg kan denken.
Weet je wanneer ik een argumentatie van biologie écht steekhoudend zou vinden? Wanneer je kunt uitsluiten dat het wat anders is. Dus wanneer je alle bewuste en onbewuste culturele invloeden een paar generaties achter elkaar hebt uitgesloten. En ik zeg bewust een paar generaties, omdat je ongemerkt (ik ook) bent aangestoken door dit denken en daar je verwachtingspatroon op hebt aangepast. Hoe ik dat weet? Omdat ik een tijdje geleden op bezoek was bij mijn leidinggevende/directeur in een kast van een huis waar hij met zijn nieuwe vriendin en haar 2 kinderen woonde. Ik nam automatisch aan dat het ZIJN huis was en zij met haar 2 kinderen bij hem was ingetrokken 
Hij had zijn huurhuis opgegeven en was bij háár ingetrokken. ZIJ die net een jaar voor ze elkaar leerden kennen alleen dit huis gekocht had met HAAR salaris.
En ik schat dat de meesten dezelfde onbewuste gedachtengang had, incl de evt. daaruit voortvloeiende aannames. En dit is maar een inieminie dingetje. Een van de duizenden aannames die je per dag doet. Daarom zeg ik: generaties.
En als na 5 generaties overduidelijk de meisjes uit zichzelf naar poppen grijpen en jongens elkaar ongehinderd afrossen en meisjes allemaal liever willen moederen en jongens het liefste willen werken buiten de deur, dan zal ik de eerste zijn die zegt dat biologie de grootste factor is en tot die tijd is het hooguit speculeren. Want je hebt geen enkele harde data waaruit je de verschillen kunt verklaren.
Op z'n best kun je beweren dat kinderen krijgen een grote invloed heeft op die rolverdeling en vrouwen zich wellicht meer verantwoordelijk (vanuit zorgplicht) voelen voor een investering van maanden die ze gemaakt heeft met haar lichaam, waar een man vanuit verleden nog makkelijk de benen nam. Maar als die blik op mannen ook veranderd (wat ben je voor hondenlul als je wegloopt van je verantwoordelijkheid voor je nageslacht), waardoor deze mannen zich overbewust worden van de afkeurende blik van niet alleen vrouwen, maar ook medemannen. Dán en niet eerder kun je ook hier met een frisse blik naar kijken.
Ik haak even in op de jaren 60 opmerking. Er is nu inderdaad een stroming van jongere vrouwen die ervoor kiest om thuis te blijven, mits dit kan. Zij doen dit omdat ze nu de VRIJHEID hebben om dat te doen. Helaas hebben vrouwen hier weinig vrijheid daarvoor, want je kan hier geen fatsoenlijk leven hebben zonder een gezin met tweeverdieners te zijn, en dat is best triest voor de dames die geen carrieretijgers willen zijn.
Knip
Lavendelpannekoek schreef op 11-09-2023 om 14:55:
Ik haak even in op de jaren 60 opmerking. Er is nu inderdaad een stroming van jongere vrouwen die ervoor kiest om thuis te blijven, mits dit kan. Zij doen dit omdat ze nu de VRIJHEID hebben om dat te doen. Helaas hebben vrouwen hier weinig vrijheid daarvoor, want je kan hier geen fatsoenlijk leven hebben zonder een gezin met tweeverdieners te zijn, en dat is best triest voor de dames die geen carrieretijgers willen zijn.
[Quote aangepast]
Helemaal eens met deze post.
Facy66 schreef op 11-09-2023 om 17:07:
[..]
Helemaal eens met deze post.
Lavendelpannekoek schreef op 11-09-2023 om 14:55:
Ik haak even in op de jaren 60 opmerking. Er is nu inderdaad een stroming van jongere vrouwen die ervoor kiest om thuis te blijven, mits dit kan. Zij doen dit omdat ze nu de VRIJHEID hebben om dat te doen. Helaas hebben vrouwen hier weinig vrijheid daarvoor, want je kan hier geen fatsoenlijk leven hebben zonder een gezin met tweeverdieners te zijn, en dat is best triest voor de dames die geen carrieretijgers willen zijn.
[Quote aangepast]
Ik begrijp niet helemaal.wat je bedoelt.
bieb1963 schreef op 11-09-2023 om 17:11:
[..]
[..]
Ik begrijp niet helemaal.wat je bedoelt.
Dan ga we het eens uitleggen, wat begrijp je niet precies?
Waarom dat specifiek over vrouwen gaat. Iedereen met een relatief laag inkomen, en zeker alleenstaand, kan niet zomaar minder gaan werken. Man of vrouw. En in een relatie (mam-vrouw man-man vrouw-vrouw) zijn er vaak meer mogelijkheden. Welk geslacht je ook bent. Niks nieuws of onlogisch.
En wat de LBTenz gemeenschap daarmee te maken heeft, snap ik al helemaal niet. Het zijn mensen, toch?
Werken is eigenlijk altijd wel noodzaak geweest voor mannen én vrouwen, tenzij je onder de adelen viel. Het triest noemen dat vrouwen (waarom alleen vrouwen) die keuze niet hebben, omdat het leven toch eigenlijk wel (arbeids) inzet van beiden verlangt is daarom eerder logisch dan geloven dat het niet nodig is. Als vrouwen vroeger thuis waren, was dat niet omdat de stofzuiger en de wasmachine het werk deden met de 1,8 kinderen. Dat was omdat er vaak een zwik aan kinderen waren en een huishouden die nog daadwerkelijk gerund moest worden als je iets te eten op je bord wilde hebben en een schone draad aan je lijf.
Begrijp me niet verkeerd, ik kan gek genoeg toch nog heel druk zijn met mijn huishouden (snap het niet denk ik). Maar huishouden an sich vraagt geen fulltime bezetting meer. Thuis kúnnen blijven heeft dus inderdaad meer met vrijheid en luxe te maken (om niet te hóeven werken) en niet met een groter zorg-gen. Wat mij betreft is dat meer een excuus voor geen zin hebben in het werk dan dat je beter zou zijn in zorgen. En buiten de deur werken heeft ook lang niet altijd met carrieres te maken, maar met een simpele noodzaak om (genoeg) brood op de plank te krijgen als je ook nog dat beetje leuke huis wil met hippe inrichting, anderhalf auto, kinderen beetje modieus en naar dans én nog wat muzikaals moeten gaan en bij voorkeur ook nog naar het buitenland op vakantie. En dan roepen dat dat vroeger allemaal op 1 salaris kon. Nou, nee hoor en als dat moment al ooit geweest is, heeft dat max. 20 jaar geduurd in een kortstondig gouden randje.
Ik weet niet, maar er zijn nog zat mensen die geen huishoudelike hulp hebben (als je er al überhaupt één kan vinden ofmkan betalen). De wasmachine en de stofzuiger zijn niet bepaald nieuw en heeft men al tientallen jaren. Niet iedereen wil uit zakjes en pakjes koken (ook niet bepaald gezond...). Dus doen alsof elk huishouden zo.goed.als automatisch gaat ineens, is heeeeel erg overdreven. Voor heel veel mensen niet heel anders dan 30, 40 jaar geleden. Heb ik het nog niet eens over pubers, die uiteraard niet meer naar de bso gaan, maar wel dagelijks het rijk alleen , geen klankbord enz? Weet niet of dat nou zon fantastisch is. En dat doet er verder feen bal toe of het man of vrouw is die daar tijd in steekt (om niet weer in dezelfde discussie te belanden...)
Diyer schreef op 11-09-2023 om 19:50:
Werken is eigenlijk altijd wel noodzaak geweest voor mannen én vrouwen, tenzij je onder de adelen viel. Het triest noemen dat vrouwen (waarom alleen vrouwen) die keuze niet hebben, omdat het leven toch eigenlijk wel (arbeids) inzet van beiden verlangt is daarom eerder logisch dan geloven dat het niet nodig is. Als vrouwen vroeger thuis waren, was dat niet omdat de stofzuiger en de wasmachine het werk deden met de 1,8 kinderen. Dat was omdat er vaak een zwik aan kinderen waren en een huishouden die nog daadwerkelijk gerund moest worden als je iets te eten op je bord wilde hebben en een schone draad aan je lijf.
Begrijp me niet verkeerd, ik kan gek genoeg toch nog heel druk zijn met mijn huishouden (snap het niet denk ik). Maar huishouden an sich vraagt geen fulltime bezetting meer. Thuis kúnnen blijven heeft dus inderdaad meer met vrijheid en luxe te maken (om niet te hóeven werken) en niet met een groter zorg-gen. Wat mij betreft is dat meer een excuus voor geen zin hebben in het werk dan dat je beter zou zijn in zorgen. En buiten de deur werken heeft ook lang niet altijd met carrieres te maken, maar met een simpele noodzaak om (genoeg) brood op de plank te krijgen als je ook nog dat beetje leuke huis wil met hippe inrichting, anderhalf auto, kinderen beetje modieus en naar dans én nog wat muzikaals moeten gaan en bij voorkeur ook nog naar het buitenland op vakantie. En dan roepen dat dat vroeger allemaal op 1 salaris kon. Nou, nee hoor en als dat moment al ooit geweest is, heeft dat max. 20 jaar geduurd in een kortstondig gouden randje.
Ook in die 20 jaar met dat gouden randje kon dat allemaal niet. Dat is echt een mythe die afgelopen 10 of 15 jaar is gaan leven.
Mevrouw75 schreef op 11-09-2023 om 20:27:
[..]
Ook in die 20 jaar met dat gouden randje kon dat allemaal niet. Dat is echt een mythe die afgelopen 10 of 15 jaar is gaan leven.
Het is idd een mythe waarmee voornl. vrouwen aan zichzelf kunnen en willen verkopen dat het huiselijke leven een soort recht is, want zo is het altijd gegaan. In romantische sprookjes ongetwijfeld. Maar huishouden doen was vroeger (dan heb ik het niet over 20 jaar geleden) echt hard werken. Ik denk dan aan mijn oma's, toen de gezinnen vaak nog groot waren en veel huishoudelijke apparatuur nog niet z'n intrede had gedaan en de verwachting van huisvlijt stukken hoger lag (het koper poetsen, de vloer in de was zetten, de groentetuin bijhouden, de jam inmaken en de groenten wecken, de grote voor -en najaarsschoonmaak, koken voor een gezin van 5-10, de was met de hand doen, dat soort leven doel ik op). Daar deden veel mannenbanen niet aan onder. Wat vrouwen nu sinds de afgelopen 50 jaar willen is in mijn optiek idd meer en meer prinsesje spelen. Want wees eerlijk, het huishouden anno nu staat in zeer schril contrast met hoe eeuwen en eeuwen de vrouwen hun hoofden boven water hebben gehouden en ook gewoon keihard werkten.
Vooral lekker beetje huishoudelijk lanterfanten en moederen als dat financieel uitkan, maar kom dan niet uithuilen bij de maatschappij als je man is uitgekeken op het prinsesje en je ineens je eigen aardappels niet meer kan betalen. Was dan gewoon (deels) blijven werken, zodat je zelf die basics weer kan oppakken zodra het moet. En sta dan ook vooral niet verbaasd te kijken als je een man hebt die het grootbrengen vd kinderen niet zijn pakkie an vindt. Die man vond je blijkbaar al aantrekkelijk toen je de prinses kon zijn, dus die veranderd echt niet ineens.
Wil je echt zo'n (ongeëmancipeerd prinsessen) leven, maak daar dan keiharde afspraken over met je man partner, zodat hij/zij dat leventje van je ook blijft bekostigen als het over en uit is.