Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
Hmm, ik heb het idee dat wat nu in zwang is geen ratio is, maar het gevoel.. dus hoe je je voelt, is hoe het is. En jij bepaalt niet wie ik ben maar hoe ik mij voel is wie ik ben. En wie je bent dat bepaal je zelf (daarin kan je ook wisselen) en de ander bepaalt dat niet. Als de ander dat doet, is dat vooral erg onaardig, micro agressie en daarmee onderdruk je een ander. Kritiek, das ook zoiets, dat lijkt niet meer te mogen.
Ik denk dat het een tegenreactie is op het door sommige groepen het "vrouw zijn" zowat uitgevlakt moet worden.
heel veel jonge, modebewuste vrouwen lopen juist in hooggesloten t-shirts. Ik zie heel veel genderneutrale kleding om me heen. En ik ben best wel omringd door hippe kippen. 
(zelf heel saai hoor. 
)
ik geloof dat wat je verder beschrijft vooral een reactie is op wat vaak toxic masculinity genoemd wordt en het doorbreken van het glazen plafond is. Er ligt meer nadruk op misbruik van macht (en mannen hebben vaker meer macht dan vrouwen) en grensoverschrijdend gedrag.
Verder stoor ik me persoonlijk enorm aan het typeren van eigenschappen als mannelijk en vrouwelijk. Daarmee bevestigen mensen traditionele rollen. Ik ben een groot voorstander van dingen noemen zoals ze zijn. Ik zie bijv in de B&B vol liefde berichten dat 1 man vaak vrouwelijk genoemd wordt, terwijl hij gewoon een wat zachter karakter heeft. Noem dat dan ipv vrouwelijk.
Misschien dat het ligt aan de kringen waarin je je begeeft? In mijn eigen kring zijn ze er weinig mee bezig. Als ik me opdof voor een uitje is het al snel "erg mooi/veel". Aan de andere kant haal ik uit de media het tegenovergestelde en lijkt het belangrijk te zijn zoals je je voelt (zoals Bloemenaandewaterkant ook zegt). En dat kan blijkbaar elke dag anders zijn. Bij de Slimste mens bijvoorbeeld, hebben alle soorten/genders/ geslachten/non-geslachten/etc al gezeten en dat vind ik persoonlijk dan weer ingewikkelder dan het waarschijnlijk is.
Ik kan me voorstellen dat er een soort tegenbeweging is die denkt met de hakken in het zand te gaan door de "vrouwen-vooroordelen" uit te vergroten en te gebruiken om hun punt te maken.
Ik heb met beide kanten niet zo veel en voel ook niet de druk er een keuze in te moeten maken.
Ik hoorde iemand zeggen die zich als non-binair identificeert: door de ander te erkennen, ontken je jezelf niet. En daar probeer ik naar te leven.
Ik vind het verschil tussen mannen en vrouwen heel mooi in het leven.
Die vrouw-vrouwelijke kleding, schoenen, sieraden, ..., ... is gewoon een industrie die zegt, nu moeten ze dit doen en dan moeten ze dat doen. Het is aan de vrouwen om zich (door mannen) te laten opdringen/niet te laten opdringen wat ze nu weer zullen dragen en wat ze dan weer zullen aandoen. Ik koop altijd relatief tijdloze kleding, dan ben je altijd mee en budgettair is het ook nog eens meegenomen.
majorette2005 schreef op 19-08-2023 om 17:22:
Ik denk dat het een tegenreactie is op het door sommige groepen het "vrouw zijn" zowat uitgevlakt moet worden.
Eens. Het is actie -> reactie.
Ik stoorde me juist aan de beide seksen zijn gelijk hype waardoor je als vrouw geacht werd je mannetje te staan. Ik kleed me gewoon casual en ben beslist geen meisje- meisje, maar ik vind het prettig om een man om hulp te kunnen vragen omdat iets mannenwerk is. Ondertussen vind ik het natuurlijk prima dat vrouwen ook gewoon piloot kunnen worden of automonteur, maar we zijn een beetje doorgeslagen met die gelijkheid.
Doemijdieglazenbol schreef op 19-08-2023 om 17:27:
heel veel jonge, modebewuste vrouwen lopen juist in hooggesloten t-shirts. Ik zie heel veel genderneutrale kleding om me heen. En ik ben best wel omringd door hippe kippen.
ik geloof dat wat je verder beschrijft vooral een reactie is op wat vaak toxic masculinity genoemd wordt en het doorbreken van het glazen plafond is. Er ligt meer nadruk op misbruik van macht (en mannen hebben vaker meer macht dan vrouwen) en grensoverschrijdend gedrag.
Verder stoor ik me persoonlijk enorm aan het typeren van eigenschappen als mannelijk en vrouwelijk. Daarmee bevestigen mensen traditionele rollen. Ik ben een groot voorstander van dingen noemen zoals ze zijn. Ik zie bijv in de B&B vol liefde berichten dat 1 man vaak vrouwelijk genoemd wordt, terwijl hij gewoon een wat zachter karakter heeft. Noem dat dan ipv vrouwelijk.
Maar hij gedraagt zich wel mannelijk door de mannelijke klussen op te pakken zoals iets technisch repareren. Dat zie ik graag bij een man.
Vrouwen die hun ware aard zouden verloochenen? In dat soort kringen verkeer ik niet, of de mensen die dat denken houden netjes hun mond. Rare gedachtengang. Ik vind het nu juist zo mooi dat je als vrouw invulling kunt geven aan je gender, leven en uiterlijk zoals je wilt. Ik dacht dat deze tijd daarvoor perfect was. Dat we helemaal niet meer in hokjes gingen denken.
Doemijdieglazenbol schreef op 19-08-2023 om 17:27:
heel veel jonge, modebewuste vrouwen lopen juist in hooggesloten t-shirts. Ik zie heel veel genderneutrale kleding om me heen. En ik ben best wel omringd door hippe kippen.
ik geloof dat wat je verder beschrijft vooral een reactie is op wat vaak toxic masculinity genoemd wordt en het doorbreken van het glazen plafond is. Er ligt meer nadruk op misbruik van macht (en mannen hebben vaker meer macht dan vrouwen) en grensoverschrijdend gedrag.
Verder stoor ik me persoonlijk enorm aan het typeren van eigenschappen als mannelijk en vrouwelijk. Daarmee bevestigen mensen traditionele rollen. Ik ben een groot voorstander van dingen noemen zoals ze zijn. Ik zie bijv in de B&B vol liefde berichten dat 1 man vaak vrouwelijk genoemd wordt, terwijl hij gewoon een wat zachter karakter heeft. Noem dat dan ipv vrouwelijk.
Jij hebt het over Paul bij Debbie. Ik zou daar zelf nooit op vallen omdat ik hem ook te vrouwelijk vind. Hij is bi dus dat zijn meestal niet de meest mannelijke mannen.
Ik koop steeds meer jurkjes en vind het heerlijk om me "vrouwelijk" te kleden.
Als ik met vriendinnen op pad ga, bedenken we soms een dresscode en als we die niet echt weten te bedenken dan is het een jurk naar eigen smaak en rode lippen.
redbulletje schreef op 19-08-2023 om 17:56:
Ik stoorde me juist aan de beide seksen zijn gelijk hype waardoor je als vrouw geacht werd je mannetje te staan. Ik kleed me gewoon casual en ben beslist geen meisje- meisje, maar ik vind het prettig om een man om hulp te kunnen vragen omdat iets mannenwerk is. Ondertussen vind ik het natuurlijk prima dat vrouwen ook gewoon piloot kunnen worden of automonteur, maar we zijn een beetje doorgeslagen met die gelijkheid.
Inderdaad die gelijkheid is bij sommigen een beetje doorgeslagen. Prima dat er tegenwoordig ook vrouwen op technische opleidingen te vinden zijn en dat mannen verpleegkundige kunnen worden.
Als vrouw probeer ik mijn mannetje te staan maar door mijn beperkte lengte en beperkte kracht in de handen zijn er gewoon dingen waarvoor ik graag hulp vraag en in de thuissituatie meestal ook wel krijg. Zelfs buiten de deur krijg ik soms al hulp aangeboden als ik in een winkel ergens niet bij kan.
Qua kleding ben ik blij dat ik weer vrouwelijke lijnen kan en mag dragen. Dat ik een elegante lang vallende jurk kan dragen wat ik mij mooi in voel. Dat ik er, omdat het niet anders kan "elegante" sneakers bij aan kan trekken zonder dat er commentaar komt van anderen dat pumps het toch veel vrouwelijker maken.
En beetje van allebei eigenlijk. Zelfstandig en mannelijk zijn waar het kan maar ook mijn vrouwelijke kanten laten zien en mij zo voelen.
Ik heb het liever over yin en yang energie dan over ‘vrouwelijke’ en ‘mannelijke’ energie. Of eigenschappen.
Ik vind het heerlijk om vrouw te zijn en er zo uit te zien. Laatst had ik een galafeest, kon er niet lang zijn vanwege long covid maar heb wel "alles uit de kast getrokken" 
Nagels, haar, make up tot in de puntjes een galajurk met uiteraard pumps, ik heb genoten 
In het dagelijkse leven draag ik meestal jurken, vind een verzorgd uiterlijk belangrijk en voel me daar het prettigst bij.... ook als ik thuis alleen op de bank zit.
Heb dus niet, juist nu die behoefte om de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken, zoals jij het omschrijft Diyer..... maar ik ben er nooit uit gestapt👠
Ik vind het opmerkelijk dat mensen die voor gelijkheid preken, juist de verschillen blijven benadrukken.