

Werk en Opleiding

Yumi
31-01-2025 om 14:52
Rare sollicitatiegesprekken die je blijft onthouden
Naar aanleiding van het topic rare verzoeken sollicitanten, dacht ik terug aan sollicitatiegesprekken waarbij het management van het bedrijf me deed verbazen....
Wie is er weleens op gesprek gegaan, waarvan je achteraf denkt wat gebeurde daar nou, of wat een vreemde vraag, of id?

Zeespiegel
01-02-2025 om 07:22
Marty1984 schreef op 31-01-2025 om 17:38:
[..]
Zo ben ik eindeloos vaak afgewezen.
Dat hun andere medewerkers even snel / traag ter plekke raakten en élke dag een half uur konden zoeken naar parking was kennelijk meestal bijzaak.
Ik vind het dus al niet raar meer dat het in een gesprek naar boven komt en dat ik erop afgewezen word.
Had ik trouwens eindelijk een job op 10 kilometer ipv op 25 kilometer waar ik met de bus of fiets naartoe kon ipv 1.5 uur met de trein ... kreeg ik nog de vraag "hoe ik dat ging doen" en "of ik dat wel ging volhouden". Wat denk je nu zelf? Het werd 'em weer niet omdat ze het niet voor zich zagen.
(Ik heb een periode gehad dat ik echt 3 sollicitaties per week had. Waar het telkens niets op werd wegens gebrek aan ervaring en gebrek aan rijbewijs. Of dus van die mensen die je 8 pagina's voor niets laten invullen.)
Er zijn zat scholieren die dagelijks 10 km naar de middelbare school moeten fietsen. Zeer haalbaar dus. En met een baan heb je dan ook nog geld, om hier een elektrische fiets bij aan te schaffen.
Is vast een zeer lui persoon geweest, als hij/zij dat niet zag.

Bakblik
01-02-2025 om 07:50
DeOnbekende schreef op 31-01-2025 om 22:43:
[..]
Dat begrijp ik wel. Met de spits op de weg is goed rekening te houden, je weet dat je er dinsdag en donderdag ongeveer x minuten langer over doet dan normaal. Vertraging is veel onvoorspelbaarder en niemand gaat elke dag een uur eerder de trein nemen "just in case".
Dit speelde in de jaren 90 toen de ns nog een stuk betrouwbaarder waren dan nu.
Later wel een baan gevonden in die regio en maar 1 keer echt te laat geweest. De trein had een halfuurs dienst. Als ik om 8.30 moest beginnen was ik vaak al om 8.10, omdat 8.40 te laat is. Als ov reiziger calculeer je op tijd er zijn juist wel in, omdat je niet op de minuut nauwkeurig kunt aankomen. Daar was mijn collega die binnen Rotterdam woonde en makkelijk kon fietsen wel vaak net te laat, omdat de stadsbus vertraging had.
En voor een bureaufunctie is om 8.33 beginnen echt geen drama. Als de trein terug pas over een half uur gaat en je moet 9 minuten lopen naar het station haal je dat diezelfde middag al weer in.
Edit: Fervente autoreizigers hebben een hardnekkig vooroordeel dat ov reizigers altijd te laat zijn maar dat is niet zo. Zelfs niet nu de trein minder betrouwbaar is dan in de jaren 90. Inmiddels woon ik in de Bollenstreek en heb kinderen die studeren in 010 en 020. Zij zijn meestal goed op tijd op school/uni, omdat ze op tijd vertrekken. De studenten met een kamer in de stad zijn vaker te laat.

Koettie
01-02-2025 om 09:03
Ik was op zoek naar werk en had de functie wel gezien maar ze vroegen specifiek om verpleegkundige (ben ik niet) en de vacature was onduidelijk, dus niet eens op gereageerd. Kwam privé in aanraking metdeze instelling en een van de werkzame mensen vroeg of ik niet een baan zocht en of ik op gesprek zou willen met de manager. Zodoende toch gebeld en pas tijdens het gesprek werd de functie me een beetje duidelijk én bleek het precies te zijn wat ik zocht. Was echt totaaaal niet duidelijk uit de vacature. Manager ook steeds beetje geërgerd 'Ja oh dit hebben we ook, wist je dat niet???' Euh hoe zou ik dat moeten weten, het is echt niet terug te vinden in de vacature. En toch gedaan, in de praktijk weinig contact met de manager en ze heeft inhoudelijk ook niet zo goed beeld wat ons team doet al denkt ze van wel. Maja die vacature.. Heb dat ook aangegeven maar ze hebben het nooit aangepast, ondanks feedback van nieuwere collega's die tegen hetzelfde aanliepen. Werk er nu twee jaar.

Luttjetrut
01-02-2025 om 09:29
Ik heb een keer een heel raar sollicitatiegesprek gehad met iemand waar ik eerder al mee had gewerkt voor een functie die ik al zeker 10 jaar uitvoerde. Zij stelde vragen als: "vind je het niet vervelend om met mannen te moeten werken?"
Euhm... Nee? Anders zou ik dit werk niet al 10 jaar doen en op basis van onze eerdere samenwerking had ik je dit zelf ook al kunnen weten. Want de speech die bij mijn afscheid werd gehouden ging er letterlijk over hoe goed ik samen ging met de mannen van mijn team.

Koekie1980
01-02-2025 om 11:33
ik heb ook eens vragen gehad over m'n kinderwens. Was 28 en had deze compleet niet. Het was een eenmanszaak en ik zou t eerste personeelslid zijn dus als ik opeens afwezig was, niet te doen in de planning. Ik vroeg me hardop af hoe dat zou zijn tijdens mijn 3 weken zomervakantie, maar dat zou nog net lukken.
De andere sollicitant werd benoemd, 43 en 2 kinderen dus die had daar geen last van. Nogmaals de vraag wat mijn toekomst plannen waren. Uiteindelijk heb ik voor een andere baan gekozen maar ben t bedrijf wel gaan volgen op LinkedIn. Ruim 8 maanden later stond daar een tijdelijke vacature voor invulling wegens zwa.gerschapsverlof 🤣
Via LinkedIn kun je ook zien wie bij het betreffende bedrijf werkt (als diegene op LinkedIn staat) Ik heb haar naam op Facebook gezocht en jawel... daar stond het bericht: Niet verwacht maar blij met dit onverwachte cadeautje, we krijgen een 3e kindje 🎉 ik ging wel ff stuk.

amarna
01-02-2025 om 12:24
In 1986 ging ik solliciteren voor de functie van directiesecretaresse bij een scheepvaartbedrijf. Er werd me gevraagd of ik kinderen wilde. Ze wilden liever geen medewerkster die "een paar keer zwangerschapsverlof zou opnemen". De brutaliteit om zoiets te vragen!

Aviendha
01-02-2025 om 12:44
Mij is het ook gevraagd maar ik heb er niet zo'n moeite mee. Ik kan me wel verplaatsen in die werkgevers, zeker kleinere. Bij mijn vorige werk, toen ik 27 was, werd het met een omweg gevraagd: waar zie jij jezelf over 5 jaar.
Ik zei: geen idee, ik heb het antwoord op die vraag nooit geweten en ik verzin ook nooit een antwoord voor sollicitaties.
Interviewer: maar denk je dat je dan kinderen hebt?
Ik: over 5 jaar hoop ik zeker kinderen te hebben ja.
Ik kreeg de baan, die man zei dat zodra hij me ontmoette hij gelijk wist dat hij mij moest hebben

Moxxie
01-02-2025 om 12:48
Koekie1980 schreef op 01-02-2025 om 11:33:
ik heb ook eens vragen gehad over m'n kinderwens. Was 28 en had deze compleet niet. Het was een eenmanszaak en ik zou t eerste personeelslid zijn dus als ik opeens afwezig was, niet te doen in de planning. Ik vroeg me hardop af hoe dat zou zijn tijdens mijn 3 weken zomervakantie, maar dat zou nog net lukken.
De andere sollicitant werd benoemd, 43 en 2 kinderen dus die had daar geen last van. Nogmaals de vraag wat mijn toekomst plannen waren. Uiteindelijk heb ik voor een andere baan gekozen maar ben t bedrijf wel gaan volgen op LinkedIn. Ruim 8 maanden later stond daar een tijdelijke vacature voor invulling wegens zwa.gerschapsverlof 🤣
Via LinkedIn kun je ook zien wie bij het betreffende bedrijf werkt (als diegene op LinkedIn staat) Ik heb haar naam op Facebook gezocht en jawel... daar stond het bericht: Niet verwacht maar blij met dit onverwachte cadeautje, we krijgen een 3e kindje 🎉 ik ging wel ff stuk.
Daar zou ik nou echt niet zo'n lol in hebben. Het was een eenmanszaak waar je toch niet wilde werken. Logisch dat zwangerschapsverlof voor zo'n werkgever lastig op te lossen is en dat je daar over nadenkt toch, je moet er alleen niet eerlijk over zijn.

Aviendha
01-02-2025 om 13:03
ik heb ook ergens een keer gesolliciteerd, dat ging prima. Was een gesprek met 1 man. Bij het tweede gesprek was zijn compagnon en tevens vriend erbij. Het leek wel of ik op een hospiteeravond zat. Allemaal achterlijke vragen als 'hoeveel hou jij van je ouders', 'wanneer kon je voor het laatst door de grond zakken'.
Uiteindelijk afgewezen maar ik wilde het zelf ook al niet meer.

MissDalhousie
01-02-2025 om 13:09
Mijn eerste werkgever was een ontzettende smeerlap en dat werd tijdens het sollicitatiegesprek ook al duidelijk. Hij wilde me vooral inzetten als rondlopend reclamebord (op beurzen mannen naar binnen lokken bij onze stand, mooi zitten zijn bij vergaderingen en etentjes bij klanten etc.). Inhoudelijk werk had hij niet voor me. Alle vragen gingen dus ook over het dragen van hoge hakken, make-up en alcoholgebruik. Zucht...
Helaas had ik geen enkele keuze. Ik was 28 en had nog nooit een echte baan gehad (op hoog niveau gesport, daar nooit echt van kunnen leven, dus heel lang op de zak van mijn ouders geteerd).
Ik heb die baan dus aangenomen en gezorgd dat ik nooit alleen met mijn baas was. Me direct ingeschreven voor een master en die onder werktijd zitten doen. Er was toch nauwelijks werk voor mij. Een jaar daarna kreeg ik een fantastische baan bij mijn huidige werkgever, dankzij deze werkervaring en mijn bijna afgeronde master. Maar als ik ook maar één andere optie had gehad, had ik deze man graag de waarheid gezegd en was ik nog tijdens dat gesprek de deur uitgelopen.

SuzyQFive
01-02-2025 om 13:09
Yumi schreef op 31-01-2025 om 17:21:
[..]
Die vraag herken ik wel is me zo vaak gevraagd, absurd.
Toen ik zwanger was van de eerste en dit aan mijn werkgever vertelde, kreeg ik het antwoord.... jammer, we hadden grootse plannen met jou in de toekomst, maar gefeliciteerd. Ik wist niet wat ik hoorde en heb het zo gelaten.
Sommige mensen kunnen echt enorme horken zijn…
Ik moest weg bij een school omdat er te weinig aanmeldingen waren voor het nieuwe schooljaar. Helaas maar was niet anders. In die tijd probeerden we zwanger te worden (had al kinderen) maar kreeg meerdere miskramen. Moest natuurlijk gewoon werk hebben. Bij de nieuwe school was ik eindelijk blijvend zwanger dus na drie maanden vertel ik het de directeur, zegt ie: “Zeg, kan je er niet nog wat aan laten doen? We hadden niet verwacht dat je nog meer kinderen zou nemen want je had er al drie, daarom hebben we je ook aangenomen”.

Aviendha
01-02-2025 om 13:11
SuzyQFive schreef op 01-02-2025 om 13:09:
[..]
Sommige mensen kunnen echt enorme horken zijn…
Ik moest weg bij een school omdat er te weinig aanmeldingen waren voor het nieuwe schooljaar. Helaas maar was niet anders. In die tijd probeerden we zwanger te worden (had al kinderen) maar kreeg meerdere miskramen. Moest natuurlijk gewoon werk hebben. Bij de nieuwe school was ik eindelijk blijvend zwanger dus na drie maanden vertel ik het de directeur, zegt ie: “Zeg, kan je er niet nog wat aan laten doen? We hadden niet verwacht dat je nog meer kinderen zou nemen want je had er al drie, daarom hebben we je ook aangenomen”.
Omg! Dit is echt next level. Wat reageerde je?

Schemerlampje
01-02-2025 om 13:11
SuzyQFive schreef op 01-02-2025 om 13:09:
[..]
Sommige mensen kunnen echt enorme horken zijn…
Ik moest weg bij een school omdat er te weinig aanmeldingen waren voor het nieuwe schooljaar. Helaas maar was niet anders. In die tijd probeerden we zwanger te worden (had al kinderen) maar kreeg meerdere miskramen. Moest natuurlijk gewoon werk hebben. Bij de nieuwe school was ik eindelijk blijvend zwanger dus na drie maanden vertel ik het de directeur, zegt ie: “Zeg, kan je er niet nog wat aan laten doen? We hadden niet verwacht dat je nog meer kinderen zou nemen want je had er al drie, daarom hebben we je ook aangenomen”.
Dat is echt te schofterig voor woorden… Hoe heb je gereageerd? Ik zou met mijn mond vol tanden staan geloof ik.

SuzyQFive
01-02-2025 om 13:23
Schemerlampje schreef op 01-02-2025 om 13:11:
[..]
Dat is echt te schofterig voor woorden… Hoe heb je gereageerd? Ik zou met mijn mond vol tanden staan geloof ik.
Ik stond ook met mijn bek vol tanden. Hij ging nog even door met ranten.
Daarna heb in gezegd dat ie mij ook had kunnen feliciteren want wij zijn er wel blij mee na meerdere miskramen.
Vervolgens kreeg ik de maandag erop direct een zeer ongunstige roosterwijziging. Ben echt gepest door de schoolleiding sindsdien. Ben er zelfs bijna het onderwijs om uitgegaan. Deed echt veel met mijn zelfvertrouwen. Ben uiteindelijk met steun van de arbeidskundige ziekgemeld. Hoe jammer ik het ook vond met mijn leuke collega’s en leerlingen.
Toppunt was dat ze toen mijn kind 5 weken was eisten dat ik op school zou komen, verlof liep twee weken voor het einde schooljaar af en ze moesten bespreken welke werkzaamheden ik in die twee weken ging doen “want je bent toch niet geschikt om voor de klas te staan”.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.