Fulltime of parttime werken?

Tot vorig jaar werkte ik fulltime (40 uur of soms wat meer). Tijdens mijn studententijd en daarvoor middelbare schooltijd heb ik er ook altijd bijgewerkt. Ik vond het altijd wel prima. Nu werk ik parttime met gedeeltelijk nog ouderschapsverlof, 24 uur. En dat vind ik heerlijk, wat een vrije tijd heb ik ineens. In die tijd die ik nu vrij heb kan ik ook eens wat klusjes doen, extra schoonmaken, eens een keer naar een winkel die niet in de avonden open is, naar de kapper etc. Ineens merk ik dat mijn weekenden veel leger zijn. Voor een gezonde financiële huishouding moet ik wel weer wat meer gaan werken maar dat komt wel weer over een tijdje.

Ik denk dat 40 uur werken i.c.m. (jonge) kinderen alleen kan:
- als je een functie hebt waarbij je je tijd enigszins flexibel in kan delen
- als je een partner hebt die minder werkt

Ik zie echt niet hoe ik dat zou doen. Kind moet naar de fysio, tandarts, orthodontist, zwemles, is weleens ziek, belafspraak met de dokter, je bent zelf weleens ziek en moet af en toe langs de dokter / specialist etc. Ik zou in ieder geval niet uitkomen met mijn tijd. Nu is het in het onderwijs ook wel zo dat je echt gebonden bent aan vaste tijden wanneer je er moet zijn, en er ook geen mogelijkheden zijn om wat vrije uren op te nemen voor die fysio-afspraak en die dan 's avonds in te halen. 

Ik werk 32 uur op papier; in de praktijk ben ik toch zeker 40 uur per week met mijn werk bezig (lessen voorbereiden, nakijken, oudercontact, stagiaires begeleiden etc). Ik ga denk ik op den duur naar 24 uur als dat financieel mogelijk is. Het is nu al zwaar voor me i.c.m. ASS, en dit ga ik zeker niet tot mijn 68e volhouden. Ik zit inderdaad in zo'n beroep waar ze mensen willen stimuleren meer te werken, maar als ik naar 40 uur zou moeten of mijn toeslagen kwijt zou raken, zou ik gewoon weer een chille baan in de IT zoeken. 

Renmuis schreef op 07-02-2024 om 17:11:

Ik denk dat 40 uur werken i.c.m. (jonge) kinderen alleen kan:
- als je een functie hebt waarbij je je tijd enigszins flexibel in kan delen
- als je een partner hebt die minder werkt

Ik zie echt niet hoe ik dat zou doen. Kind moet naar de fysio, tandarts, orthodontist, zwemles, is weleens ziek, belafspraak met de dokter, je bent zelf weleens ziek en moet af en toe langs de dokter / specialist etc. Ik zou in ieder geval niet uitkomen met mijn tijd. Nu is het in het onderwijs ook wel zo dat je echt gebonden bent aan vaste tijden wanneer je er moet zijn, en er ook geen mogelijkheden zijn om wat vrije uren op te nemen voor die fysio-afspraak en die dan 's avonds in te halen.

Ik werk 32 uur op papier; in de praktijk ben ik toch zeker 40 uur per week met mijn werk bezig (lessen voorbereiden, nakijken, oudercontact, stagiaires begeleiden etc). Ik ga denk ik op den duur naar 24 uur als dat financieel mogelijk is. Het is nu al zwaar voor me i.c.m. ASS, en dit ga ik zeker niet tot mijn 68e volhouden. Ik zit inderdaad in zo'n beroep waar ze mensen willen stimuleren meer te werken, maar als ik naar 40 uur zou moeten of mijn toeslagen kwijt zou raken, zou ik gewoon weer een chille baan in de IT zoeken.

Dat denk ik ook. Ik heb die chille baan waarbij ik een hoop flexibiliteit heb en een partner die parttime werkt. Maar zelfs dan zou ik niet weten hoe ik 40 uur zou kunnen werken zonder regelmatig zorgverlof op te nemen. 

Mijn man en ik hebben kinderen en we werken dus allebei fulltime. En dat is mogelijk omdat de Noorse samenleving daar veel meer op is ingericht. Als mijn kinderen ziek zijn, dan krijg ik betaald vrij. En hetzelfde geldt voor doktersbezoek, tandarts, etc. Dus motiveren om fulltime te werken is prima, maar dan moet er wel rekening gehouden worden met dat soort zaken.

Ik werk fulltime in combinatie met een (jong) kind. Ik heb een managementfunctie in het onderwijs. Man werkt 30 uur (is één dag per week standaard vrij en neemt de overige uren flexibel door het jaar op). Ik heb een tijdje 4 dagen gewerkt, maar in de praktijk werkte ik dan de 5e dag alsnog. Nu werk ik 5 dagen, af en toe een avond (vanwege een avondactiviteit of -vergadering) en dat is het. Voor mij is fulltime dus ideaal. 

Overigens ervaar ik de problemen die Renmuis noemt ook niet. Kind is zelden tot nooit ziek, incidentele studiedagen van school vangen we op met een hele dag BSO of man die een vrije dag neemt en zaken als tandartsafspraken plannen we ‘s avonds. Zelf ben ik ook ongeveer nooit ziek en voor een medische afspraak voor mezelf krijg/neem ik gewoon vrij, uiteraard. Voordeel in mijn sector is wel dat ik alle schoolvakanties (vrijwel) vrij ben en dan veel tijd heb voor kind en huis(houden). 

Wat moet je aangeven in de peiling, voor hoeveel uur je betaald krijgt, of hoeveel uur je werkt?
Ik word betaald voor 32 uur, en werk in praktijk 38-40 uur, en in drukke periodes meer. Overwerk wordt niet vergoed.

Kinderen zijn het huis uit, ik kan nog meer werken als ik zou willen. Man zorgt voor zichzelf en ben benieuwd of straks het eten op tafel staat. Rond net mijn werk van vandaag af.

Ik werk 24 uur (36u ft). Man 34 uur (40u ft). 
Daar doe ik sinds ruim 2 jaar een werkgerelateerde opleiding bij. Voorlopig blijft dat zo, aangezien ik hopelijk nog verder ga studeren en uiteindelijk een opleiding wil doen waar een PhD aan vastzit. Dan zie ik tegen die tijd wel hoe en wat. 

LastYoungRenegade schreef op 07-02-2024 om 18:57:

Door ASS/ADHD ben ik beperkter inzetbaar qua uren, dus ik werk nu 24 uur plus nog zo’n 4 uur per week als zzp’er. Hiervoor jaren 17 uur gewerkt. Ik hoop de 24 naar 28 uit te breiden, maar meer red ik gewoon echt niet, zelfs niet zonder kinderen en ook niet op een autismevriendelijke afdeling.

Ik zou jezelf niet vergelijken met mensen die wel volledig inzetbaar zijn, want dat is geen eerlijke vergelijking. Knap dat je jezelf zo inzet en toch zoveel uren weet te maken. 

Ik werk al vier jaar niet meer, hiervoor gemiddeld 60 uur/week, zes op zeven altijd 's nachts. Als het mij lukt om weer aan de slag te gaan, denk ik dat een halftijdse het maximum is wat erin zit.

Koekie1980 schreef op 07-02-2024 om 19:47:

ik werk 32 uur voor een werkgever in een commerciële baan. Op de vrije dag doe ik 2x per maand vrijwilligerswerk en 2x per maand mijn eigen klussen als zzp-er. Al met al zou ik dus op 36-38 uit komen maar zou zelf niet meer 40u bij dezelfde werkgever willen werken. Ik vind de afwisseling mooi op deze manier en kan op mijn vrije dag mn tijd zelf indelen bijv avond of in t weekend werken.

Ondanks dat ik geen kinderen heb, voelt t ook alsof ik echt "geen tijd" heb om ma-vr van 8 tot 5 te werken. Alle andere regelzaken moeten dan in de avond of op zaterdag terwijl je juist bij bedrijven alleen doordeweeks overdag terecht kan.

Ik ben alleen, dat soort zaken moet ik ook alleen regelen. Als stel kun je bepaalde zaken nog wisselen met het oppakken ervan. 

Ik werk 25 uur omdat meer werken op dit moment (nog) niet gaat.
Het is lastig te zeggen of dit nog kan veranderen. Uitsluiten doe ik ook niet.

Ik heb nooit fulltime gewerkt; ik ben begonnen met 32 uur, toen naar 28 uur gegaan (na kind 1) en daarna naar 24 uur gegaan (inmiddels 3 kinderen).

Inmiddels gaat mijn jongste al naar de basisschool, maar zit ik nog steeds op die 24 uur. Gewoon uit gemak en omdat ik het heerlijk vind om 2 dagen in de week extra vrij te zijn. Ik merk dat het mij veel balans geeft. Zo vind ik het prettig om regelzaken niet in mijn weekend of avonden te hoeven doen. En de dingen als zelf sporten, kapper, etc kunnen nu ook op die dagen. Maar in alle eerlijkheid zou ik natuurlijk prima méér kunnen werken. Ik overweeg dat ook wel, bijvoorbeeld een ochtend er bij. Dat zou op mijn (nieuwe) werk goed kunnen, maar omdat ik er pas net een maandje werk en nog niet ten volle alle taken uitvoer, wil ik eerst afwachten hoe het werk mij bevalt als ik er langer zit. Dus ik heb het besluit om naar 28 uur te gaan uitgesteld voor een half jaar.