Fulltime of parttime werken?
Naar aanleiding van het wat verdien jij netto topic:
Werk je fulltime of parttime en waarom? Zouden mensen meer fulltime moeten weken, gezien de tekorten in vele sectoren? Wat is er nodig om dit te stimuleren?
Peiling
Hoeveel werk jij?
Ik werk lekker 3 dagen per week en dat blijf ik ook zeker doen. Er is zoveel meer in het leven dan werken en ik heb een prima loon.
Ik denk niet dat je meer mensen moet stimuleren om fulltime te werken. Zeker niet in de sectoren waar de grootste tekorten zijn. Fulltime werken is met name in die sectoren veel en veel te zwaar. Ik zou eerder niet werkende mensen proberen op een positieve manier te motiveren een kleine parttime baan te zoeken in de sectoren waar de grootste tekorten zijn.
Ik werk 28 uur, vrijwel alleen nachtdiensten.
Ik vind dit helemaal prima, ik verdien door de ORT een salaris dat meer is dan de meeste fulltimers bij ons verdienen. Als ik meer uren zou gaan werken, kan ik niet meer alleen nachtdiensten werken, ik kom dan in de knoei met de arbeidstijdenwet. Ik zou dan ook dag- en avonddiensten moeten gaan werken. Ten eerste vind ik dat niet fijn en ten tweede zou ik er dan in salaris op achteruit gaan, meer diensten moeten werken en dus vaker van huis zijn en dus minder tijd met mijn gezin kunnen besteden.
Facy66 schreef op 07-02-2024 om 15:42:
Ik zou eerder niet werkende mensen proberen op een positieve manier te motiveren een kleine parttime baan te zoeken in de sectoren waar de grootste tekorten zijn.
Bullshit functies minder betalen en serieus werk beter betalen, zodat het ook loont om bijv in de zorg of bij de politie te gaan werken. Daarnaast automatiseren waar mogelijk (en dat als overheid stimuleren), zodat er handjes vrij komen voor handjes werk. En onnodige processen/bureaucratie schrappen, zodat er geen mensen verloren gaan aan controleren en corrigeren waar dat te weinig oplevert.
oh en aan de andere kant consuminderen stimuleren, als maatschappij streven naar wat minder luxe en minder continue beschikbaarheid.
Ik werk 40 uur per week maar heb een contract voor 36 uur (= fulltime), heb dus ook dat laatste aangeklikt. Vier uur per week bouw ik dus aan extra verlof op.
Ik heb dat andere topic wel gelezen en vind niet dat iedereen maar naar ‘echt’ 40 uur zou moeten. Er valt nog wel wat op te schalen aan echte parttimers die drie dagen werken maar wel ruim van toeslagen genieten. Ik denk als de huur- en zorgtoeslag aan fulltime werken wordt gekoppeld, er een stuk meer mensen meer gaan werken.
Lieveheersbeest schreef op 07-02-2024 om 16:23:
[..]
Bullshit functies minder betalen en serieus werk beter betalen, zodat het ook loont om bijv in de zorg of bij de politie te gaan werken. Daarnaast automatiseren waar mogelijk (en dat als overheid stimuleren), zodat er handjes vrij komen voor handjes werk. En onnodige processen/bureaucratie schrappen, zodat er geen mensen verloren gaan aan controleren en corrigeren waar dat te weinig oplevert.
oh en aan de andere kant consuminderen stimuleren, als maatschappij streven naar wat minder luxe en minder continue beschikbaarheid.
Er is niet voor niks een tekort aan krachten in bijvoorbeeld de zorg en techniek. Dat mag zeker beter betaald worden. Maar wie wil er tegenwoordig nog bij de politie werken, dat lijkt mij zo een enorme ondankbare k.t baan. Al zouden ze me het driedubbele betalen wat ik nu aan salaris vang.
Ik werk overigens parttime; 30 uur verdeeld over 4 dagen. Waarvan 2 dagen thuis en 2 op kantoor. Ooit was het plan meer te gaan werken als de kinderen “groot” waren. Nou ze zijn nu tussen de 18 en 29 en geen haar op mijn hoofd die eraan denkt meer te moeten werken hoor. Vind het prima zo.
Ik werk 28 uur. Altijd parttime gewerkt. Eerst omdat ik het anders niet redde (onderwijs… 4 dagen betaald krijgen, 5 dagen werken). Daarna vanwege kinderen.
Mbv ouderschapsverlof heb ik wat gespeeld met de hoeveelheid uren. Ik wil zoon graag 2 dagen per week uit school kunnen halen, maar vond 3 dagen werken te weinig. Daarom uitgekomen op 3,5 dagen en dat werkt voor mij prima. Die halve dag is soms wel vrij druk, maar als ik thuis kan werken heel erg fijn om er bij te hebben.
Voordat ik ziek werd, werkte ik in het onderwijs. Een aanstelling van 12 uur en 34 minuten om mee te beginnen. Daar was ik enorm blij mee want daarvoor had ik steeds ingevallen. En invallen betekent steeds een contract tot de vakantie en na de vakantie weer verder voor dezelfde klas. De vakanties werden niet doorbetaald en waren te kort om in aanmerking te komen voor een uitkering. Ik heb nooit ft gewerkt want die uren waren er gewoon niet. Veel later wel maar toen had ik inmiddels kinderen die zorg nodig hadden en ik werkte 18 uur. In de praktijk kwam dit neer op 25-30 uur per week. Toen ik na een aantal jaar uitbreiding wilde, kon dat alleen gedeeltelijk op een andere school. Dat betekent dat je twee klassen hebt op twee verschillende scholen, alle ouderavonden en andere avonden bij beide scholen moet zijn, bij beide scholen studiedagen en vergaderingen moet volgen. Praktisch niet te doen.
Ik heb altijd gedacht om vier dagen te gaan werken als de kinderen groter waren maar het heeft niet zo mogen zijn.
Ik ben op werk in de eerste golf besmet geraakt en daarna tijdens het reïntegreren nog een keer en toen was het klaar. Ik mis het lesgeven, ik mis de kinderen, ik mis mijn oude leven.
Parttime 27 uur (3x 9uur). Waarom? Omdat ik 2 kinderen heb en ze niet nog meer naar de opvang wil brengen. Als de jongste ouder is en 4 lange dagen op de basisschool heeft dan wil ik misschien wel nog wel 1 of 2 halve dagen meer werken als ik maar 2 dagen 's middags met de kinderen thuis kan zijn.
Ik werk 32 uur, ik merkte dat 40 te veel was en 1 dag "extra" vrij vind ik heerlijk wil het graag zo blijven doen.
Ik ben 3 dagen gaan werken toen we kinderen kregen. Man verdient heel veel meer dan ik, en een beide 4 dagen constructie is voor beiden ongunstig. 4 dagen juf zijn, dus 4 dagen betaald krijgen, maar 5 dagen verantwoordelijk zijn en alle administratie/oudergesprekken/lijnen uitzetten. En hij 4 betaald krijgen maar dat project moet toch af. Dus dat betekent dan gewoon 's avonds doorbuffelen.
Ik werk fulltime (dat is bij ons 37,5u) en mijn man ook (hij werkt meer dan 40u). Daarnaast studeer ik ook aan een voltijdstudie. Voor mijn college-uren neem ik onbetaald verlof op, de rest doe ik in de avonden en weekenden. Fulltime werken is in Noorwegen (waar ik woon) heel normaal. In mijn vorige baan werkte ik 32u en dat werd heel bijzonder gevonden. Ik moest zelfs een document ondertekenen dat ik dat deed uit vrije wil en niet gedwongen werd door mijn werkgever of het thuisfront 
Ik werk 24 uur. De 2 dagdelen dat ik vrij ben terwijl kinderen op school zitten heb ik echt wel nodig voor mijn mentale gezondheid en zelfzorg. Als kinderen ouder zijn, wil ik wel graag opleiding tot verpleegkundige gaan doen maar nu niet combineerbaar met bso tijden en functie van man.
Maar heb geen intenties om ooit fulltime te gaan werken. Misschien ooit 3 on 4 of 4 dagen maar nu nog niet.
totdat ik 5 jaar geleden uitviel werkte ik tussen 60 en 80 uur per week. Ik combineerde 4 banen met elkaar.
Nu werk ik niet meer. Het is de vraag of dat nog gaat veranderen. Wel doe ik mantelzorg. Ik vond het eerst ontzettend lastig om niet meer te werken maar ik kan het steeds beter. Mijn dagen zijn prettig gevuld.
Mijn eega werkt al jaren 28 uur per week en hij koopt maximaal vakantieuren bij. Financieel zou stoppen met werken kunnen maar dat wil hij nog niet.
Werkend kind werk 40 uur per week. Doet Phd. Bouwt 2 uur per week op want 38 uur is de norm.
Ik heb een kleine parttime baan en de maatschappij mag me daarvoor dankbaar zijn. Ik heb namelijk een ziekte die maakt dat ik maar een deel van de tijd kan werken en dat doe ik dus op eigen kosten in plaats van op kosten van de werkgever. En daarnaast geef ik mantelzorg, helemaal gratis voor niks.