Fulltime of parttime werken?
Naar aanleiding van het wat verdien jij netto topic:
Werk je fulltime of parttime en waarom? Zouden mensen meer fulltime moeten weken, gezien de tekorten in vele sectoren? Wat is er nodig om dit te stimuleren?
Peiling
Hoeveel werk jij?
32 uur.
Het probleem met de tekorten is dat die ook veel in beroepen zijn waarin je moeilijk fulltime kunt werken (zorg, kinderopvang).
Ik ben pt gaan werken (24 uur) toen dochter werd geboren. Nooit spijt van gehad. Gaf rust enz. Inmiddels is dochter 20+ dus in die zin niet meer aan de orde, maar inmiddels veel met mantelzorg bezig en sowieso geeft dit nog steeds rust en ruimte en ga dat ook niet meer veranderen. Financieel kunnen we het prima redden, hebben ook niet zoveel eisen.
W.b.t. de arbeidsmarkt: In mijn beroep (administratief) wordt de automatisering steeds meer en dus steeds minder mensen nodig, dus ik zou in mijn geval weinig toevoegen aan tekorten, in tegendeel.
to start
Ik werk op papier fulltime (36 uur) maar in praktijk parttime (32). Tot 2023 met onbetaald ouderschapsverlof, komend jaar (2e kind) met betaald ouderschapsverlof.
Voor 4 uur minder lever ik 12% van mijn salaris (bruto 500 euro/maand). Echter scheelt het ook een dag opvang a 500 euro bruto per kind/maand, of totaal 400 euro netto. Kortom het is me die 100 euro zeker waard om een dag met mijn kind(eren) te zijn dan te werken. Daarbij denk ik dat 4 dagen ook voldoende is om carrière te maken. Bij 3 of minder merk je vaak dat beschikbaarheid een probleem kan zijn waardoor je soms toch misgrijpt aansturing van de grotere projecten (en dus kansen).
Ik denk dat ik ook met gratis kinderopvang nog 32 uur zou blijven werken. Kortom de financiële grens om mijn mama-dag op te geven ligt vrij hoog. Al kunnen we het nu ook missen. Als man werkloos zou zijn dan hebben we de inkomsten wel (net nodig) of moeten we veel luxe opgeven, dus dan zou ik wel extra werken.
Ik kreeg mijn kinderen op mn 32ste. Mijn baan werd toen een duobaan, ik werkte toen afwisselend 2 of 3 dagen per week.
Inmiddels een aantal banen verder, meeste wat ik gewerkt heb is 32 uur, in mijn huidige baan 24.
Kinderen zijn volwassen maar nog wel thuiswonend. Man is zelfstandig ondernemer en werkt tussen de 45 en 70 uur per week.
Voor mij is 24 dus prima, bij meer zouden we een schoonmaakster moeten inschakelen.
Peaches schreef op 07-02-2024 om 14:17:
32 uur.
Het probleem met de tekorten is dat die ook veel in beroepen zijn waarin je moeilijk fulltime kunt werken (zorg, kinderopvang).
Klopt voor een deel wel, maar volgens mij kan er wel nog veel gewonnen worden met slimmer roosteren. In de zorg heb ik afdelingen gezien die werkten met maandelijkse roosters waarbij het mega onvoorspelbaar was wanneer je werd ingezet en geen pijl te trekken was op de diensten. Dan is partime echt nodig om alles qua werk-prive planning rond te krijgen.
Maar er zijn ook afdelingen met vaste ritmes (3 dag, 3avond, 3-nacht en dan compensatie). Dan wist je veel beter waar je aan toe was en was fulltime werken ook makkelijker.
Ik werk 40 uur in de ict. Toen ik ging werken was minder dan 40 uur niet echt bespreekbaar. Zo goed als alle collega's die er nu bij komen werken 32 uur of minder. Zowel jong zonder kinderen als oud met volwassen kinderen. Collega's die hier al lang werken werken net als ik 40 uur.
Ik voel mij soms echt de sukkel die nog fulltime werkt terwijl ze wel een kind (5 jaar) heeft. Deels doorbetaald ouderschapsverlof kwam voor mij net te laat. Door omstandigheden zit mijn man al jaren thuis. Als ik minder zou gaan werken kost ons dat dus wel een behoorlijk bedrag. We besparen ook niks op opvang dan. Dat maakt het wel moeilijk, want ik zou heel graag een dag minder werken.
32 uur, waarbij 36 uur fulltime is. Heb ik ook jaren gedaan, maar die halve dag waar ik dan dagelijks 80 km voor moest rijden, vond ik niet fijn meer. Dus naar 32 uur gegaan. Bevalt prima.
Ik werk niet, al 31 jaar niet meer. Wel doe ik vrijwilligerswerk achter de bar in een sportkantine waar ik een kleine vergoeding voor krijg.
Fulltime 36 uur. Eerder in het onderwijs gewerkt. Daar werkte ik op papier 0,8 maar in de praktijk 1,0 vanwege de hoge werkdruk.
Ik heb ook 1,0 gewerkt maar dat resulteerde in 6 dagen werken. 6 dagen werken onder hoge druk, dat ging toen qua gezondheid niet goed en daarom toen terug naar 0.8.
Ik werk 28 uur. Ene week 3 dagen, andere week 4. Soms vind ik de week met 4 dagen wel veel. Ik werk in een duo en samen voeren wij deze functie uit in 60 uur per week en dat is momenteel genoeg voor deze functie.
Op mijn vrije dagen (los van het weekend) vind ik het fijn dat ik onder schooltijd even tijd alleen heb en daarna tijd kan doorbrengen met mijn dochter. Voor mij een goede balans.
man en ik werken beide 4 dagen sinds we kinderen hebben. Als ze naar school gaan zouden we meer kunnen gaan werken.
ik voel geen enkele noodzaak om vanuit maatschappelijk belang meer te gaan werken. De functie van mijn man speelt op luxe in. Mijn functie is een oplossing voor bureaucratische problemen. Er zijn voor ons werk dus prima andere oplossingen dan dat wij meer moeten gaan werken. Daarnaast zou het, als wij meer gaan werken, de druk op de kinderopvang verhogen. Terwijl dat juist niet wenselijk is.
Werk 20 uur, 3 om 2 dagen, altijd gedaan en ik verdien er net zoveel mee als iemand met een minimumloon voltijds. Mijn man verdient meer maar ik zou mezelf kunnen redden met het salaris wat ik verdien, scheelt ook dat ik een consuminderaar ben
geen idee hoe ik meer dan mijn 32uurzou kunnen werken zonder daardoor voor de werkgever een onbetrouwbare medewerker te worden.
32 uur werken
Tot voorkort 4 avonden met zoon naar de training, 1 of 2 weekenddagen naar diverse sporthallen in den lande.
Mantelzorg voor ouders die op 125 km afstand wonen.
Mijn eigen huishouden draaiende houden.
Zelf een lagere belastbaarheid door add/autisme.
Het is nu rustiger doordat zoon zijn rijbewijs heeft. Kom nu eindelijk aan wat zelfzorg toe: sporten, naar de film, lezen.
Voir het eerst in 10 jaar voel ik me wat uitgerust en niet overbelast en tegen een autistische overprikkeldheid meltdown aan.
Meer werken betekend dat ik om de 10-15 maanden zo'n 2 - 3 maanden uitgeschakeld ben. Daar wil ik niet naar terug.
40 uur contract, maar 1 dag betaald ouderschapsverlof, dus werk 32 uur. Als het betaald ouderschapsverlof op is ga ik verder met onbetaald. Tot ik een kind kreeg altijd 40 uur/week gewerkt, maar nu vind ik het wel een grote meerwaarde om 1 dag per week met hem thuis te zijn. Man doet hetzelfde en kind gaat dan nog 3 dagen naar de opvang.
Ik heb geen idee wat ik ga doen als kind ouder is, dat zie ik dan wel weer.
Man en ik werken beide parttime, maar ik werk minder.
Ik werk 24 uur, man 36 (ft is 40 bij hen)
Om aan te haken bij het andere topic; wij verdienen netto nu bijna evenveel, dus dit was niet de financieel verstandigste keuze. Ik verdien op ft-basis een stuk meer dan man. Ik had echter veel meer de behoefte om minder te gaan werken dan man, dus de keuze is wel bewust gemaakt.
Ik ben niet financieel afhankelijk van hem. Als ik er alleen voor zou komen te staan zou ik altijd weer meer kunnen gaan werken en ik zou het ook obv mijn huidige salaris moeten kunnen redden met wat aanpassingen.
Wij hebben de zorg over een zorgintensief pleegkind en dat gaat niet in combinatie met fulltime werken. Dat zou ook niet eerlijk zijn. Als kind er niet zou zijn, zou ik ook niet meer fulltime willen werken. Hoewel ik heel graag werk, geniet ik vooral enorm van de tijd daarbuiten. Zonder kind (en wellicht ook weer als kind ouder is) zou ik wel iets meer werken, maar zeker niet meer fulltime. Mijn tijd buiten het werk is me te kostbaar geworden. De carrière kan me gestolen worden inmiddels, mijn tijd voor mezelf en degenen die ertoe doen en mijn eigen innerlijke rust zijn me veel meer waard.