Werk en Opleiding Werk en Opleiding

Werk en Opleiding

Agressie op je werk

Hebben jullie daar weleens mee te maken? En zo ja, verbaal of fysiek of beiden? 


MildredRatched schreef op 14-02-2025 om 14:23:

[..]

Snap ik hoor. Ik werk zelf op een laagniveau groep, dus heel herkenbaar. Maar ik merk aan mezelf en aan mijn collega’s dat het snel normaliseert en daarom altijd goed om met elkaar te blijven benoemen dat agressie op je werk ( of uberhaupt ) nooit oke is, ook niet als je clienten er niks aan kunnen doen

Bij ons ook ja, soms moet iemand echt vertellen "dat is niet normaal" voor ik denk ohja. Vind dat soms echt lastig als je weet dat mensen psychiatrisch niet oke zijn, dus niet hun 'schuld' is. Maar dan is het nog niet oke natuurlijk. 

Mijn zus heeft een week stage gelopen op een moeilijke groep toen haar iets dergelijks overkwam. Ze was er direct klaar mee, daar zou ze niet aan kunnen wennen.
Wat maakt dat je het werk toch leuk blijft vinden? Het lijkt me zo zwaar met weinig ‘succesjes’ en altijd alert blijven dat je geen schade oploopt.

Er zijn heel veel succesjes, gewoon hele kleine. En 90% van mn cliënten zijn hartstikke leuk. Ook al zijn ze beschadigd en raar. 

Wat Koettie zegt idd. Kleine succesjes, maar er is ook vaak wél plezier en een goede sfeer. 

Poison

Poison

15-02-2025 om 04:34 Topicstarter

Ja mee eens. Het grootste gedeelte van de tijd zijn er successen of succesjes en is het werk, de sfeer en de collega’s enorm leuk. Vooralsnog weegt dat op tegen de agressie. Zodra ik maar enigzins dénk dat dat niet zo is ga ik op zoek Naar een andere tak binnen mijn vak als verpleegkundige.

Ik heb in totaal ongeveer 4 maanden gewerkt op een soort "klantenservice" van een verzekeringsmaatschappij. Dat was gezellig, mensen roepen dat ze al 25 jaar klant zijn en nu het onredelijke van ons verwachten. Inclusief schelden en dreigen. 

Uiteindelijk ben ik toentertijd vooral met dit werk gestopt wegens gebrek aan perspectief en dat het "groeipad" erg onpersoonlijk is. Maar eerlijk, ik denk dat als ik bij een "concurrent" had gewerkt waar dit beter was ik ook al gauw genoeg had van de agressie. 

amarna schreef op 14-02-2025 om 10:31:

Jaren geleden werkte ik bij de financiele administratie van een groot ziekenhuis. Daar kwamen wekelijks patienten klagen over de hoge rekeningen die ze kregen. Overigens door alle ziektekostenverzekeraars en overheid vastgestelde bedragen. Maar mensen scholden ons uit voor fraudeurs en scheeuwden rond dat wij er 3x per jaar van naar Hawaii gingen!

Dat heb ik dus ook een keer gehad bij een verzekeringsmaatschappij waar ik werkte, maar dan niet letterlijk zo. Mensen accepteerden niet dat als ze een fysiek product al een tijd hebben gebruikt, en het gaat nu kapot, dat dan de afschrijving van het uit te betalen bedrag af wordt getrokken. Dan zogen we alles uit ons duim, wilde de klant mijn manager spreken, was ik een fraudeur en werd de aandeelhouder erbij gehaald.

Dochter kwam vandaag weer met een verhaal thuis. Verpleegkundige op de SEH in elkaar geslagen door woedende man. Vrouw had een ernstig infarct gehad en was niet meer te redden. Hij pikte dat niet. God zou haar redden zei hij. Vrouw is overleden. Nuchtere reactie dochter: tsja. Karmapunten op. Moet je maar van de collega's afblijven.

Maar vreselijk voor die collega.  Wéér een de ziektewet in. Werken in de zorg wordt steeds gevaarlijker.

Ik heb op mijn werk ook best wel met agressie te malen. Bedreigingen, slaan, schoppen, schelden. Bij een arts van ons is een auto in brand gestoken. Ik draag mijn badge niet zichtbaar en noem alleen mijn voornaam. Ik zou het liefst zien dat de rapportages ook anoniem zijn ipv naam en achternaam. Zo zijn mensen makkelijk op te sporen en gaan bedreigingen ook naar het huisadres. 

Loeki72 schreef op 19-02-2025 om 18:58:

Ik heb op mijn werk ook best wel met agressie te malen. Bedreigingen, slaan, schoppen, schelden. Bij een arts van ons is een auto in brand gestoken. Ik draag mijn badge niet zichtbaar en noem alleen mijn voornaam. Ik zou het liefst zien dat de rapportages ook anoniem zijn ipv naam en achternaam. Zo zijn mensen makkelijk op te sporen en gaan bedreigingen ook naar het huisadres.

Klopt. Dit speelt momenteel in het ziekenhuis waar dochter werkt. Ze zijn nu bezig met een plan waarin de namen vervangen gaan worden door personeelsnummers. Maar eer dat er door is. 

Bij ons staat op de badge alleen  de voornaam en functie. In de rapportages zijn wel de volledige namen zichtbaar voor meelezende familie. 

lientje69 schreef op 19-02-2025 om 19:36:

[..]

Klopt. Dit speelt momenteel in het ziekenhuis waar dochter werkt. Ze zijn nu bezig met een plan waarin de namen vervangen gaan worden door personeelsnummers. Maar eer dat er door is.

Bij ons staat op de badge alleen de voornaam en functie. In de rapportages zijn wel de volledige namen zichtbaar voor meelezende familie.

Bij ons kan het afgeschermd worden op het moment dat er dreiging is. Maar helaas zijn alle gegevens dan al bekend. Dat is dus een wassen neus. Ik ken dus mensen die ook op hun huisadres bedreigd zijn. Ik zet me dan al jaren in bij de vakbond in om met nummers of andere coderingen te werken ipv (volledige) namen. 

Echt schokkend dat het zo erg is in de zorg. Ik wist natuurlijk wel dat er dingen gebeuren, maar ik had niet in de gaten dat het zo extreem was. 

verbaal wel, Fysiek niet. Ik ben er een beetje doof voor geworden, maar ik had vorig jaar een zij-instromende stagiair, die járen in het bedrijfsleven had gewerkt, en die was regelmatig in shock wat kinderen naar jou én hun klasgenoten kunnen slingeren. 

Mevrouw75 schreef op 19-02-2025 om 22:25:

verbaal wel, Fysiek niet. Ik ben er een beetje doof voor geworden, maar ik had vorig jaar een zij-instromende stagiair, die járen in het bedrijfsleven had gewerkt, en die was regelmatig in shock wat kinderen naar jou én hun klasgenoten kunnen slingeren.

Wat ik ook merk is dat het per cohort enorm kan verschillen en ook per herkomst van basisschool. 


Mevrouw75 schreef op 19-02-2025 om 22:25:

verbaal wel, Fysiek niet. Ik ben er een beetje doof voor geworden, maar ik had vorig jaar een zij-instromende stagiair, die járen in het bedrijfsleven had gewerkt, en die was regelmatig in shock wat kinderen naar jou én hun klasgenoten kunnen slingeren.

Oh dat gaat heel snel. Ik had een tijdje geleden iemand die een dagje mee liep. Was ook helemaal in shock. Terwijl ik enkel kon denken, dit viel allemaal nog wel mee.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.