Minnaar/Minnares deel 43
Al 42 delen lang schreven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen. De voorgaande 42 delen sterven helaas een vroege dood met het verdwijnen van het Viva forum. Met de komst van Viafora mag een topic als dit natuurlijk niet ontbreken! 
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijg(st)er met pantser en harnas? Moeten de mannen/vrouwen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden.....
Kun jij een minnaar/minnares hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Of je status nu een open relatie, huwelijk of single bestaan betreft, het hebben van een minnaarrelatie is meestal een lastig onderwerp om te bespreken met je omgeving, terwijl het (vaak) een rollercoaster aan gevoelens en emoties met zich meebrengt. Met dit topic hopen we een ‘veilige’ plek te creëeren voor deze emoties. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic! Dit geldt tevens voor ongevraagde/ongewenste psychologische adviezen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
wat Kersje zegt dus. Je verdient zoveel beter.
Mijn verhaal is een voorbeeld van hoe mensen de waarheid kunnen verdraaien. En dat ook vaak doen.
Julali schreef op 13-08-2021 om 19:01:
Het komt denk ik juist vaker voor in een open relatie, omdat je toch een stuk meer in de verleiding komt. En een verliefdheid kan makkelijk ontstaan als je iemand zo dichtbij je laat.
Ik date met iemand in een open relatie. Hij houdt ook van mij, wat is daar mis mee? Ik hou ook van hem maar we hebben onze grenzen, wensen & afspraken.
Ik heb intussen een leuke tindermatch. Ik moet er steeds behoorlijk aan trekken om iets van hem te horen (hahaha trekken nee hoor niet letterlijk), maar we hebben elkaar één keer gezien en het appcontact wordt steeds beter.
Als het serieus kan worden is het bye bye Vlam… nou ja niet echt, dan worden hij en ik weer vrienden-met-een-speciale-band.
klene, jouw verhaal zou de mijne kunnen zijn. Ik was toentertijd ook de huisvriendin. Zij wilde de relatie open gooien maar hij eigenlijk niet. Toch gedaan en hij heeft maanden aan moeten horen hoe leuk zij het had.
hij kon niemand vinden waarmee het klikte. Toen kwam hij mij tegen en hebben we 2 jaar intens contact gehad. Van heerlijke sex tot de leukste uitstapjes. Helaas werd zij erg jaloers mede omdat hij de aandacht niet goed kon verdelen tussen haar, mij en het gezin.
door alle achterdocht, jaloezie maar ook hele vele liegen heb ik er na 2 jaar een punt achter gezet. Ik hield echt met heel mijn hart van die man maar de leuke momenten konden niet meer op tegen het verdriet.
Ik weet dat hun huwelijk het niet heeft gered en zij zijn naar 20 jaar gescheiden.
klinkt leuk blauwevrouw! Ik heb echt in geen eeuwen meer getindert. Misschien ook maar weer eens gaan doen.
Ik probeer wat meer afstand te nemen van mijn minnaar.
Muts, is de minnaar uit je laatste bericht dezelfde als uit het bericht daarvoor?
Geen idee wat dat uitmaakt maar ik probeer ieders verhaal een beetje te begrijpen.
En wat pijnlijk, hoe dat is gegaan met jou en het stel met open relatie. Uiteindelijk blijft het moeilijk balanceren, dat iedereen krijgt wat die nodig heeft… knap dat je er toen een punt achter hebt gezet
Tindermatch is met het oog op een serieuze relatie. Geen idee of dat wat wordt maar met deze man sluit ik het niet uit. Dat is al heel wat, toch?
Hm, ik vertel het blijkbaar toch niet goed want de indruk die jullie hebben klopt niet. Hij houdt oprecht van zijn vrouw, is ontzettend lief en betrokken. Ziet zichzelf ook beslist niet als slachtoffer. Integendeel, hij zit er ontzettend mee dat hij haar dit aandoet maar net zoals ik ook weer niet genoeg om het te kunnen laten. Ze praten heel veel, ook over mij, maar hij wil haar niet kwetsen door precies te vertellen hoe hij tegenover mij staat. Hij is ook absoluut niet ongelukkig met haar, juist niet. Hij klaagt ook nooit over haar.
Deze hele situatie verdient niet bepaald een schoonheidsprijs. Hij had inderdaad destijds moeten zeggen dat hij mij niet wilde opgeven. Maar dat was toen ook niet zo duidelijk. Dat was een hele vermoeiende periode van niet meer zien, ze vind het toch weer goed, elkaar weer zien, ze vind het niet meer goed en weer opnieuw. Hij hield hoop dat ze op een gegeven moment zou bijdraaien en het weer goed zou vinden. Dat was voorheen ook zo dus de gedachte was logisch. Maar gaandeweg bleek dat ze het echt niet meer wilde, dat was ook niet iets van vandaag op morgen. Daar heeft zij ook maanden over gedaan. Zij heeft pas na anderhalf jaar ofzo duidelijk uitgesproken dat het niet meer wilde, tot die tijd was het steeds van het een naar het ander.
Het is ook niet dat hij haar wens niet belangrijk vind maar hij vind zijn wens ook belangrijk. Alleen zijn die twee niet compatibel.
Uiteraard wil hij mij in zijn leven houden. Thuis de gedekte tafel als je thuiskomt, een lieve vrouw, je vertrouwde dingen en dan je minnares voor de spannende, geile seks. Welke man wil dat niet? Dat is ook wat mijn probleem is met dit verhaal. Zij heeft haar huwelijk met alles er op en eraan, hij heeft zijn huwelijk met alles er op en eraan plus twee vrouwen en ik heb af en toe aandacht en seks. Dat was in het begin meer dan genoeg maar nu al een tijd niet meer. Ik weet heel goed dat hij me niet gaat geven wat ik wil en ben daar ook niet op uit want het laatste wat ik wil is dat zijn huwelijk spaak loopt. Wat ik dus moet doen is stoppen met hem en een leuke vent voor mij alleen zoeken. En dan komen we weer terug bij waarom ik überhaupt begon te schrijven, ik kom niet los van hem. Want uiteindelijk vind ik hem toch het allerleukste. Zucht. Ik graaf mijn eigen graf en ga er ook nog zelf in liggen.
Twee dingen heb ik in ieder geval van deze hele geschiedenis geleerd. Een open relatie is vragen om problemen en een getrouwde man is toch niet zo handig (ik dacht ooit dat een getrouwde man handig is omdat die niet gaan zeuren om een relatie).
Klene, je krijgt een knuffel van me, volgens mij kun je die wel gebruiken.
Je bent meer waard dan dit. Zet m op!
KZZ allereerst een grote knuffel van mij ook... virtueel dan toch 
Maar je zegt iets in je post "hij had destijds aan moeten geven dat hij mij niet op wilde geven". Ik snap waar het vandaan komt hoor maar is dat niet een beetje de omgekeerde wereld? Hij is niet met jou getrouwd maar met haar. Hij had haar wensen moeten respecteren en bij de minste twijfel van haar had hij haar kant moeten kiezen en niet tussenin blijven hangen wat hij nu gedaan heeft. Sorry, ik kan het in mijn hoofd niet mooier maken dan het is voor je. Hij is een duidelijke grens over gegaan in hun open relatie. Zo werkt dat niet. Als 1 van de 2 die open relatie niet meer trekt dan houdt het op.
Ikzelf heb ook een open relatie en wanneer ik geen goed gevoel heb bij iemand die mijn man ziet dan houdt het toch echt op voor hem. En andersom precies zo. Het is een basis van vertrouwen, wederzijds.
Het is ontzettend moeilijk om los te komen van iemand waar je zoveel gevoelens voor hebt maar echt ik denk dat dat gewoon het beste is zeker voor jou. Je zegt dat je hun huwelijk niet kapot wil maken maar wat gebeurd er wanneer dit uitkomt? Denk je dan dat het vertrouwen en het huwelijk zoals het er is nog stand houdt? Nog een betere vraag, kun jij jezelf in de spiegel kijken? Natuurlijk ben jij niet verantwoordelijk voor zijn vreemdgaan. Dat is zijn keuze. Maar ik merk aan alles dat je gewoon niet gelukkig bent met de hele situatie. Echt je verdiend zoveel meer dan dit. Ga het gesprek aan en kies voor jezelf. Het is zwaar en kan misschien wel maanden duren eer je er overheen bent... maar eens dat zo is bekijk je het van een afstand en zul je zien dat het beter is voor jezelf en je gemoedsrust. En sta je wellicht weer open voor een andere man die je wel gelukkig kan maken.
@blauwevrouw wat leuk een tindermatch die serieus klinkt en klikt! Erg benieuwd wat ervan gaat komen!
@muts klinkt als een heftige periode voor je! Maar wat goed dat je voor jezelf hebt gekozen ook al zal dat niet makkelijk zijn geweest. Heb je toen direct al het contact verbroken of meer soort van dood laten bloeden?
Miraval schreef op 15-08-2021 om 08:18:
Maar je zegt iets in je post "hij had destijds aan moeten geven dat hij mij niet op wilde geven". Ik snap waar het vandaan komt hoor maar is dat niet een beetje de omgekeerde wereld? Hij is niet met jou getrouwd maar met haar.
Ja en nee… als hij echt niet bereid is KZZ op te geven dan kan hij dat natuurlijk ook tegen zijn vrouw zeggen. Aan haar de keuze: is dat een breekpunt of niet?
Het is natuurlijk nooit fijn om door je partner voor het blok gezet te worden maar als het gebeurt dan is het tenminste duidelijk dat hij niet gaat stoppen met zijn minnares.
blauwevrouw schreef op 15-08-2021 om 15:12:
[..]
Ja en nee… als hij echt niet bereid is KZZ op te geven dan kan hij dat natuurlijk ook tegen zijn vrouw zeggen. Aan haar de keuze: is dat een breekpunt of niet?
Het is natuurlijk nooit fijn om door je partner voor het blok gezet te worden maar als het gebeurt dan is het tenminste duidelijk dat hij niet gaat stoppen met zijn minnares.
Klopt zoals je het zegt op die manier is er wel duidelijkheid die er nu niet is. Ik wil alleen maar zeggen dat een open relatie voor beiden fijn moet zijn en wanneer 1 van de 2 problemen heeft met die vorm van een relatie dan zou het logischerwijs zo moeten zijn dat er gekozen wordt voor de eigen partner en niet voor allebei. Tenminste, dat is iets waar ik zelf vanuit ga al snap ik heel goed dat dat een vertekend beeld geeft op een andere situatie.
Voor mij persoonlijk zou het wel een breekpunt kunnen zijn ja. Weten dat je man zoveel om zijn minnares geeft dat hij bereid is zijn eigen relatie op het spel te zetten daarmee. Maar ik zou ook moeite hebben met het onduidelijke. Het minste wat hij kan doen is zijn vrouw een keuze geven. Al is er nu geen sprake meer van een open relatie maar van vreemdgaan. Dan nog... lastig voor KZZ om daarmee om te kunnen gaan.
Bedankt voor de knuffels, lief van jullie.
"hij had destijds aan moeten geven dat hij mij niet op wilde geven" sloeg op dat hij eerlijk had moeten zijn tegen zijn vrouw. Hij heeft tegen haar lang volgehouden dat hij best met mij wilde stoppen als zij dat zou willen maar dat uiteindelijk nooit gedaan. Je hebt gelijk, hij is met haar getrouwd en zijn loyaliteit had bij haar moeten liggen. Die ligt ook niet bij mij, die ligt bij hemzelf. Het is geen egoïst maar wel iemand die toen het er op aan kwam zijn eigen belang boven zijn huwelijk of zijn vrouw stelde. Wat ik dan weer goed begrijp gezien zijn karakter en vooral de staat van zijn huwelijk. Eigenlijk, achteraf bekeken, vraag ik me af of dat ooit wel een open relatie was. Zij is bijvoorbeeld nooit alleen op pad geweest en hij heel vaak. Ik denk dat er heel wat scheefgegroeid was, toen al, in dat huwelijk. Doordat ik er bij kwam is de boel behoorlijk op scherp gezet, dat kan louterend werken maar bij hun niet echt.
Als het ongelukkigerwijs uit komt dat hij toch nog mij ziet dan zal dat niet het einde van hun huwelijk zijn. Hij heeft al zoveel laatste kansen gekregen, daar kunnen er nog wel wat bij. Wat ik eerder schreef, de belangen zijn groot. Nog groter dan ik hier kan delen.
Ik ben niet blij met wat ik in de spiegel zie en ik ben al helemaal niet gelukkig met de situatie, dat is duidelijk.