Minnaar/Minnares deel 43
Al 42 delen lang schreven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen. De voorgaande 42 delen sterven helaas een vroege dood met het verdwijnen van het Viva forum. Met de komst van Viafora mag een topic als dit natuurlijk niet ontbreken! 
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijg(st)er met pantser en harnas? Moeten de mannen/vrouwen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden.....
Kun jij een minnaar/minnares hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Of je status nu een open relatie, huwelijk of single bestaan betreft, het hebben van een minnaarrelatie is meestal een lastig onderwerp om te bespreken met je omgeving, terwijl het (vaak) een rollercoaster aan gevoelens en emoties met zich meebrengt. Met dit topic hopen we een ‘veilige’ plek te creëeren voor deze emoties. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic! Dit geldt tevens voor ongevraagde/ongewenste psychologische adviezen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Julali schreef op 13-08-2021 om 19:13:
[..]
Ik bedoel dat wanneer je in een open relatie zit, je een groter risico hebt dat vreemdgaan een factor wordt, of is in je relatie.
Nogmaals, waar haal je die wijsheid vandaan?
Mok schreef op 13-08-2021 om 19:13:
[..]
Nogmaals, waar haal je die wijsheid vandaan?
Nergens, het is enkel een hele grote denkfout en een hoop naïviteit.
Klopt, je ziet het verkeerd. Heel naïef van je.
Kijk aan, we zijn het eens.
Julali, die aanname slaat echt nergens op. 
Sterker nog, ik denk dat het dan lastiger is omdat de partner sneller argwaan zou hebben. Maar ook dat is een aanname, want ik heb geen ervaring met een open relatie.
Julali ik ben ook benieuwd waar je dat vandaan haalt?
Omdat je seks kunt hebben met een ander dan je eigen partner word je volgens jou dus sneller verliefd? Er bestaat nog altijd zoiets als casual seks. En duidelijke afspraken maken. In zowel een monogame als open relatie.
Mijn ervaring is dat er juist meer en open gesproken wordt over ervaringen met anderen. Of dat nu samen is of een ervaring apart. Ik ben nooit bang geweest dat mijn man meer gevoelens zou ontwikkelen voor zijn minnares of dat hij, zonder mijn "goedkeuring" ermee door zou gaan. Wil niet zeggen dat het niet kan maar het een is niet perse risi voller dan het ander. Vreemd dat je dat zo stelt.
Julali schreef op 13-08-2021 om 19:13:
[..]
Ik bedoel dat wanneer je in een open relatie zit, je een groter risico hebt dat vreemdgaan een factor wordt, of is in je relatie.
Ik denk dat het helemaal afhangt van de relatie.
Mijn eigen persoonlijke ervaring is dat de mensen die ik kende met een open relatie (maar twee stellen) dat hadden omdat ze eerder vreemd waren gegaan. Bij beide stellen was dat overigens wel in de vorige relatie gebeurd. Dat wilden ze niet meer en daarom zochten ze daarna een partner die open stond voor een open relatie. Bij beide gevallen gingen ze net zo hard vreemd in de open relatie als in de “gesloten” relatie.
in een open relatie is de kans groter dat je over je verlangens kunt praten zonder dat je partner meteen in een kramp schiet, zo kun je er ook naar kijken
Julali schreef op 13-08-2021 om 19:13:
[..]
Ik bedoel dat wanneer je in een open relatie zit, je een groter risico hebt dat vreemdgaan een factor wordt, of is in je relatie.
Waarop baseer je dat? Mijn ex bedroog mij ook toen we nog geen open relatie hadden. Toen loog hij ook al tegen mij.
Ik vind vreemdgaan geen dealbreaker, dus ik zag geen reden om de relatie te verbreken. Maar het liegen zat er altijd al in.
klene: "
"Maar zij heeft daar nooit haar conclusies uit getrokken en nog niet want dat zou heel ingrijpend zijn. Ik vul niks voor haar in maar zoals ik het zie wil ze haar leven zoals het nu is niet opgeven en kijkt ze daarom overal overheen."
Maar ze denkt dat ze nu een monogame relatie heeft toch?
KleneZachtZoet schreef op 13-08-2021 om 23:55:
Ik spreek haar niet meer dus ik weet het niet van haar maar volgens hem weet ze dat we nog contact hebben maar negeert ze het.
oh dat verandert, als zij van jullie weet, in de zin dat hij echt eerlijk en open is, dan is het haar eigen keuze inderdaad
KZZ dat klinkt niet als een leuke man. Er zat/zit heel veel niet goed. Dat riekt naar rechtvaardiging van zijn eigen wangedrag. Toch fijn dat hij uit de goedheid van zijn hart bij haar blijft, want hij heeft het zo zwaar.
Ik vraag me af of zij wel weet hoe "ongelukkig" hij is. En op welke manier hij "heeft geprobeerd met haar te praten". (Het is vast projectie, maar ik denk meteen aan mijn ex man, die bij hoog en bij laag bezwoer dat ik nog steeds de vrouw van zijn leven was. Dat we zeker niet uit elkaar dreven. Dat hij even erg bezig was met zijn werk. Maar echt echt echt, er was niets aan de hand. Tot hij ineens al ongeveer ons hele huwelijk lang diep ongelukkig bleek te zijn geweest. Maar met mij viel niet te praten. En ik vroeg me maar af wat ik nou had gemist. )
Ik heb ook nog een tijdje buitenechtelijk verkeerd met een man die dezelfde smoesjes ophing. Ik hoef je vast niet uit te leggen dat hij nog steeds bij zijn vrouw is. Onlangs sprak ik hem en vroeg ik of het nu beter ging tussen hen. Zegt hij doodleuk: "het gaat altijd goed tussen ons, na 30 jaar zijn wij echt een ijzersterk team". Ik zal je alle gelul over hoe diep ongelukkig hij was besparen.
Ik weet wel, N=2 is geen bewijs. Maar het klinkt wel heel cliché allemaal.
Hex ik vind jouw verhaal altijd een voorbeeld van hoe je denkt iemand compleet te kunnen vertrouwen en dat blijkt dus helemaal niet zo te zijn. Begrijp me niet verkeerd ik zie het niet als een negatief voorbeeld hoor... ik vind het ontzettend knap en moedig van je dat je hier je verhaal deelt en ook de andere kant op een normale manier belicht. Dat een open relatie (of eender wat voor relatie) nooit alleen maar halleluja is of eigenlijk dat je nooit iemand voor de volle 100% kunt vertrouwen. Zelfs je eigen partner niet na tig jaar samenzijn. Maar ook dat je zegt dat vreemdgaan in jouw ogen geen einde relatie hoeft te betekenen. Er zijn ergere dingen.
Ik vind minnaar van KZZ wel duidelijk over een grens gaan. Als mijn man dat zou doen zou ik denk ik wel zeer veel moeite hebben om het vertrouwen terug te krijgen wanneer we besluiten om met elkaar verder te gaan. Wat ik hier zo stuitend aan vind is dat er samen is gekozen voor een open relatie maar de vrouw heeft gezegd ik trek het niet meer. Wat haar goed recht is uiteraard. Dan had de man in kwestie ballen moeten hebben en moeten zeggen sorry schat maar ik zie niks in een monogame relatie. Dan had de vrouw een keuze gehad. Ik vind het op zijn zachtst gezegd niet sjiek van hem om zo over de wensen van je vrouw heen te stappen en deze af te doen als niet belangrijk.
KleneZachtZoet schreef op 13-08-2021 om 23:55:
Ik spreek haar niet meer dus ik weet het niet van haar maar volgens hem weet ze dat we nog contact hebben maar negeert ze het.
Ik zou dit eerlijk gezegd niet zomaar aannemen. Wat hij zegt. Niemand wil de klootzak zijn in zijn eigen verhaal. De persoon met wie ik vreemdging vertelde dit ook aan mij: “Ja we hebben contact met anderen, maar we hebben een wat niet weet, dat niet deert constructie.” Het klonk eerlijk gezegd als bullshit, en dat was het ook.
Een andere vriend van mijn ex ging zo vaak vreemd en ook zo opzichtig. Letterlijk op een verjaardag waarbij hij tussen mij en zijn vriendin in zat was hij aan het appen met iemand die Someone heette op zijn scherm. De hele app stond vol met hartjes en kusjes. Ik had het er later nog met mijn ex over, misschien zou zijn vriendin het toch weten en een oogje toeknijpen? Ze bleek het echt niet te weten, nooit meegekeken op zijn telefoon o.i.d. (ze is een beter persoon dan ik haha). Het vreemdgaan kwam op een hele nare manier aan het licht en ze heeft hem uit het huis getrapt.
Het is ook niet logisch. Als je afspraken met elkaar maakt, dan ben je er niet oké mee dat iemand die afspraak met voeten treedt. Als je weet dat iemand die afspraak schendt, dan ben je verdrietig en van streek, dat ‘negeer’ je niet zomaar.
ik heb wel een struisvogelfase gekend. Ik pikte veel signalen op dat mijn man dingen buiten de deur deed, maar ik wilde die confrontatie niet aan.
Tot ik er een keer tegenaan liep toen ik zwanger was van onze eerste. Op dat moment werd er iets in mij wakker dat het gelieg niet meer kon accepteren.
We hebben knallende ruzie gehad, hij heeft me alles opgebiecht, we hebben besproken hoe we uit elkaar konden. En na een tijdje (dagen? weken?) van heel open gesprekken hebben we afspraken gemaakt. Over wat wel en niet kon. Ik ben nog steeds trots op ons dat we daar samen uit zijn gekomen.
maar goed. Er kunnen best redenen zijn waarom een partner die echt wel dingen doorheeft, de confrontatie daarover uit de weg gaat. Maar dat wil zéker niet zeggen dat ze er wel oké mee is.
@KZZ
Ik vind het verhaal maar dubieus eerlijk gezegd en zou hem verre van op zn blauwe ogen geloven zo lang je het verhaal niet uit de mond van zijn vrouw hebt gehoord. Hiermee wil ik niet beweren dat hij geen gevoelens voor jou heeft, ik geloof namelijk zeker dat je van meerdere personen kunt houden, maar hij is vooral bezig met zijn straatje schoonvegen om beide vrouwen in zijn leven te houden.
Ik persoonlijk vind het ook pijnlijk om te lezen als je schrijft dat zij waarschijnlijk een oogje dichtknijpt enkel omdat ze haar huidige leventje niet op wilt geven. Ik vind dat nogal een bewering en invulling eerlijk gezegd. Alsof het haar ‘schuld’ is dat ze nog steeds bij hem is en jullie geluk soort van in de weg staat en dat vind ik niet zo sjiek (zacht uitgedrukt). Het is nog altijd de minnaar die geen ruggengraat heeft om een knoop door te hakken, want ik neem aan dat ze hem niet dagelijks onder schot houdt om bij haar te blijven? Dat maakt hem nog geen klootzak of een man met slecht karakter, maar voor mij wel duidelijk dat ook hij geen enkele behoefte heeft zijn huidige leventje op te willen geven om bij jou te zijn.
En nogmaals, hij zal zeker gevoelens voor je hebben, maar ik vind dat je ook heel veel buiten hem legt wat enkel wél zijn keuze is. Het is zeker heel moeilijk om iemand uit je leven te weren waar je van houdt, maar ik lees vooral veel pijn en verdriet, is dat het waard voor een man die niet het lef heeft 100% voor jou te kiezen en jou steeds op het wachtbankje plaatst? Nu heeft hij het weer moeilijk, wat ik best begrijp, maar het hoort nu eenmaal bij de keuzes die hij zelf maakt, alleen trekt hij hier 2 vrouwen in mee. En zo lang jij jezelf ook steeds op dat wachtbankje laat plaatsen, zie ik hem nooit een keuze maken. Ik zou in deze situatie echt voor mezelf kiezen, dan maar de korte pijn!
Sterkte!