Broer verbreekt contact
Even van me afschrijven hier.
Tijdens de feestdagen in December is de vlam in de pan geslagen. Broer stormde boos weg, gooide zichzelf uit de familie-app en was woest.
We liepen sowieso de deur niet plat bij elkaar maar als we elkaar zagen was het altijd. Ja, het ging altijd over de avonturen van broer, al dan niet flink aangedikt. Maar ach, spannender dan mijn huisjeboompjebeestjeleven. Ik kan oprecht zeggen dat ik geïnteresseerd ben in anderen en ik goed kan luisteren.
De reden achteraf van het wegstormen was tot mijn verbazing dat ik tot 3 keer toe niet reageerde op een verhaal dat hij wilde starten. Vervelend, maar we zaten aan tafel met hete pannetjes en mijn kleine kinderen, dus inderdaad op dat moment was ik afgeleid.
Hij voelde zich niet gehoord, er is nooit interesse in hem en hij was woest en er klaar mee. Bam. Contact verbroken.
En ik was (en ben) flabbergasted. Want zoals eerder geschreven. Het gaat altijd over hem. Alle appjes en uitnodigingen komen van mij af. Dat ik zijn nieuwe huis nog niet had gezien (dat was ook een ding) komt omdat hij altijd "ik kom er nog op terug" en "ja, ik moet in m'n agenda kijken" terug stuurt. En dan hoor ik niks en gaat ook het leven hier door. Ik heb dan ook niet het idee dat het zijn prioriteit heeft. Dat soort dingen.
Ik heb kort daarna contact gezocht, lukte niet. Ik heb hem een lieve maar eerlijke mail gestuurd, waarin ik ook schrijf dat ik van hem hou en dit graag face to face uitpraat. Geen reactie.
Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat eigenlijk ik degene ben die boos mag zijn. Want de beschuldigingen (gehoord via moeder) gaan juist de andere kant op.
Dit is ook het enige dat zij erover heeft gezegd, aangezien zij er (logisch) niet tussen wil zitten, maar ook ziet dat hij niet met mij gaat praten.
En daar zit ik nu nog het meest mee. Want ze zit er wel tussen. Pasen komt eraan. Geen broer en zus samen. Moederdag. Vaderdag. Wordt het een gevoel wie hoe laat mag komen? Ik vind dat zo erg voor mijn moeder.
Ik ben ontzettend conflictvermijdend en keek altijd met verbazing naar situaties waarin dit bij anderen gebeurde.
Ik wilde vooral een beetje van me afschrijven. Misschien is het herkenbaar bij anderen?
Libertine schreef op 10-04-2022 om 10:44:
[..]
wat bedoel je met dat kindstuk?
nou dat je vind dat je zelf net zoveel aandacht verdient als je kleine neefjes en nichtjes
redbulletje schreef op 10-04-2022 om 10:40:
[..]
Ook al begrijpt hij hoe 't werkt, die dynamiek kan voor hem niet werken. Als het voor hem te druk/onrustig is met zoveel personen en om de haverklap onderbrekingen, gedijt hij wellicht veel beter als hij z'n ouders bezoekt op 't moment dat TO en haar gezin er niet is. Hoop wel dat de ouders begrip voor hem hebben en niet op hem zitten vitten dat hij die familiebijeenkomsten niet trekt. Niet zelden wordt het de (overprikkelde) introvert verweten dat ze niet 'gezellig' met de hele familie bij elkaar willen komen.
ja dat kan,iets kan te druk zijn voor iemand. Maar dan zou het hem sieren dat bij zichzelf te houden, daar actie op te ondernemen (dus op een rustiger moment ouder te bezoeken zoals jij zegt) en niet kwaad te gaan mokken.
MRI schreef op 10-04-2022 om 10:47:
[..]
nou dat je vind dat je zelf net zoveel aandacht verdient als je kleine neefjes en nichtjes
Mag dat niet? Is dat onvolwassen?
MRI schreef op 10-04-2022 om 10:47:
[..]
nou dat je vind dat je zelf net zoveel aandacht verdient als je kleine neefjes en nichtjes
Wellicht gaat 't niet om de hoeveelheid aandacht maar vooral om zonder onderbrekingen een volwassen gesprek met elkaar te kunnen voeren. Dat lukt gewoon echt niet als iemand ondertussen ook de hele tijd met z'n kind bezig is. Elke keer die onderbreking werkt zo enorm verstorend. Wellicht heb je dat als ouders niet door dat je de schuld bij de broer legt die in z'n eentje tegen zo'n hele groep moet opgewassen zijn?
redbulletje schreef op 10-04-2022 om 10:40:
[..]
Ook al begrijpt hij hoe 't werkt, die dynamiek kan voor hem niet werken. Als het voor hem te druk/onrustig is met zoveel personen en om de haverklap onderbrekingen, gedijt hij wellicht veel beter als hij z'n ouders bezoekt op 't moment dat TO en haar gezin er niet is. Hoop wel dat de ouders begrip voor hem hebben en niet op hem zitten vitten dat hij die familiebijeenkomsten niet trekt. Niet zelden wordt het de (overprikkelde) introvert verweten dat ze niet 'gezellig' met de hele familie bij elkaar willen komen.
Mijn broer is alles behalve een overprikkelde introvert. Een extraverte horecaman.
Het kan zijn dat hij de kinderen als storend en onderbrekend ervaart hoor. Ik vind ze rustig, ze hebben een eigen hoek daar met speelgoed en gaan met mooi weer hun gang in de tuin. Maar goed, misschien vindt hij het idd heel storend als ze na een half uur iets komen vragen. Of dat ze wel geluid maken in hun spel.
MRI schreef op 10-04-2022 om 10:49:
[..]
ja dat kan,iets kan te druk zijn voor iemand. Maar dan zou het hem sieren dat bij zichzelf te houden, daar actie op te ondernemen (dus op een rustiger moment ouder te bezoeken zoals jij zegt) en niet kwaad te gaan mokken.
Wellicht vinden zijn ouders ook dat hij 't maar gewoon moet laten welgevallen omdat het zo heurt? De introvert (of overprikkelde) wordt door veel mensen ondergeschikt gezien aan de extraverte meerderheid. Stel je niet aan en gewoon ondergaan is meestal de trend, ipv dat men zich probeert te verplaatsen in degene voor wie zulke familieverplichtingen een martelgang zijn. Ik hoop dat ouders begrip voor broer hebben in dit verhaal en dat hun band goed is zodat zij qualitytime met elkaar kunnen hebben zonder het drukke gezin van TO erbij.
MRI schreef op 10-04-2022 om 10:47:
[..]
nou dat je vind dat je zelf net zoveel aandacht verdient als je kleine neefjes en nichtjes
Geloof mij, op zo'n moment is er meer aandacht voor broer dan voor de kinderen die hun gang gaan. Eerlijk, toen ze nog echt klein waren was dat anders (baby/dreumes/peuterleeftijd) en deed hij altijd leuk mee. Was hartstikke leuk met ze. Als dit toen speelde had ik het kunnen begrijpen. Inmiddels zijn ze wat ouder en zoals ik zei: ze zien opa en oma minstens 1x per week dus die zitten er ook niet bovenop.
Libertine schreef op 10-04-2022 om 10:51:
[..]
Mag dat niet? Is dat onvolwassen?
Ja het mag wel natuurlijk. Nee het is niet onvolwassen want er zijn veel volwassenen die zich zo opstellen. In die zin is kindstuk misschien geen goede term. Het valt me gewoon op, ook bij mijzelf, dat mensen die zelf geen kinderen hebben, niet altijd zichzelf even opzij kunnen zetten voor kleine kindjes die aandacht vragen. Het is gebonden aan de leeftijd van de kinderen. een kind van 5 jaar een groter kan je best vragen even stil te zijn of wat rustiger te doen. Maar kleine kinderen brengen nu eenmaal roering mee en ik zie dat mensen die zelf kinderen hebben gehad dat begrijpen en even stil houden in hun verhaal als kindje wat aan mama of papa komt vragen. Terwijl mensen die geen ouder zijn dan veelal geirriteerd kijken van daar heb je dat kind weer, waarom maakt het geluid. ik wil mijn verhaal vertellen. Maar ooit waren ze zelf ook zo natuurlijk.
AnanasBevrijdingsFront schreef op 10-04-2022 om 10:56:
[..]
Mijn broer is alles behalve een overprikkelde introvert. Een extraverte horecaman.
Het kan zijn dat hij de kinderen als storend en onderbrekend ervaart hoor. Ik vind ze rustig, ze hebben een eigen hoek daar met speelgoed en gaan met mooi weer hun gang in de tuin. Maar goed, misschien vindt hij het idd heel storend als ze na een half uur iets komen vragen. Of dat ze wel geluid maken in hun spel.
Oh dat maakt het idd wel anders, maar goed, hij kan evengoed behoefte hebben aan met zijn familie wat meer kwaliteit en minder onrust.
redbulletje schreef op 10-04-2022 om 10:59:
[..]
Wellicht vinden zijn ouders ook dat hij 't maar gewoon moet laten welgevallen omdat het zo heurt? De introvert (of overprikkelde) wordt door veel mensen ondergeschikt gezien aan de extraverte meerderheid. Stel je niet aan en gewoon ondergaan is meestal de trend, ipv dat men zich probeert te verplaatsen in degene voor wie zulke familieverplichtingen een martelgang zijn. Ik hoop dat ouders begrip voor broer hebben in dit verhaal en dat hun band goed is zodat zij qualitytime met elkaar kunnen hebben zonder het drukke gezin van TO erbij.
Sorry RB, ik probeer echt de zaak van twee kanten te bekijken, maar het is eerder de drukke aanwezige broer en dat rustige introverte gezin 
AnanasBevrijdingsFront schreef op 10-04-2022 om 11:00:
[..]
Geloof mij, op zo'n moment is er meer aandacht voor broer dan voor de kinderen die hun gang gaan. Eerlijk, toen ze nog echt klein waren was dat anders (baby/dreumes/peuterleeftijd) en deed hij altijd leuk mee. Was hartstikke leuk met ze. Als dit toen speelde had ik het kunnen begrijpen. Inmiddels zijn ze wat ouder en zoals ik zei: ze zien opa en oma minstens 1x per week dus die zitten er ook niet bovenop.
Ja dan klinkt het meer als een oude pijn van zich niet gezien voelen. Terecht of onterecht.
Ik denk dat het niet alleen maar om dat moment tijdens het etentje ging. Eerder dat toen de emmer overliep. Ik zou me dus niet te zeer focussen op wat er tijdens dat etentje is gebeurd. Wát hem dan dwars zit, blijft giswerk.
Dees * schreef op 10-04-2022 om 08:55:
[..]
Wat PinkFlower hier aangeeft geeft een inkijkje in hoe het voor je broer kan zijn. Soms helpt het de tijd geven. Maar wellicht moet je ook accepteren dat je broer de band tussen anders ervaart. Daar heb jij geen invloed op.
Ik ga het ook zeker tijd geven en moet gaan accepteren dat hij de band anders ervaart en wil. Ik laat het rusten.
AnanasBevrijdingsFront schreef op 10-04-2022 om 11:02:
[..]
Sorry RB, ik probeer echt de zaak van twee kanten te bekijken, maar het is eerder de drukke aanwezige broer en dat rustige introverte gezin
Maar waarom probeer jij het dan nog goed te krijgen met je broer? Ik vind hem nou niet zo sympathiek of empathisch naar jou toe overkomen, het gaat altijd om zijn verhaal hij is druk en als hij de aandacht niet krijgt loopt hij kwaad weg. Om vervolgens nergens meer op te reageren. Misschien wordt het tijd dat je hem in zijn sop laat gaar koken. Met sommige mensen is geen goed garen te spinnen ondanks al je goede bedoelingen.
MRI schreef op 10-04-2022 om 11:01:
[..]
Ja het mag wel natuurlijk. Nee het is niet onvolwassen want er zijn veel volwassenen die zich zo opstellen. In die zin is kindstuk misschien geen goede term. Het valt me gewoon op, ook bij mijzelf, dat mensen die zelf geen kinderen hebben, niet altijd zichzelf even opzij kunnen zetten voor kleine kindjes die aandacht vragen. Het is gebonden aan de leeftijd van de kinderen. een kind van 5 jaar een groter kan je best vragen even stil te zijn of wat rustiger te doen. Maar kleine kinderen brengen nu eenmaal roering mee en ik zie dat mensen die zelf kinderen hebben gehad dat begrijpen en even stil houden in hun verhaal als kindje wat aan mama of papa komt vragen. Terwijl mensen die geen ouder zijn dan veelal geirriteerd kijken van daar heb je dat kind weer, waarom maakt het geluid. ik wil mijn verhaal vertellen. Maar ooit waren ze zelf ook zo natuurlijk.
Dat is mede de reden dat ik bewust kindvrij ben gebleven, want ik zou daar helemaal van doordraaien. Trek 't overigens evenmin als ik met iemand praat die een aandachtsvragende hond heeft waardoor een gesprek telkens onderbroken wordt. Ik spreek dus uberhaupt nooit af met mensen met kinderen. Lijkt me wel beroerd als je daar in je eigen familie mee geconfronteerd wordt trouwens, ik heb 't geluk geen siblings te hebben, dus heerlijk rustige gezinsetentjes.