Samenwonen
Ik loop tegen het volgende aan en weet zelf niet echt wat ik nou wil. Momenteel woon ik thuis bij ouders en logeer ik vaak bij zus. Wij zijn erg vaak samen en kunnen eigenlijk niet met of zonder elkaar. Als ik bij ouders slaap, is zij hier ook.
Ik heb een tijd geleden bij haar volledig ingetrokken maar toen werkte het niet doordat we beide mentaal niet echt stabiel waren. Toen weer terug naar ouders en dat was toen ook weer wennen doordat ik mijn vrijheid weer miste. Nu heb ik dus wel niks te klagen doordat ik thuis woon en verzorgd wordt maar ook mezelf bij haar weer kan terug trekken. Zij komt de laatste tijd erg vaak met de voorstel om samen te wonen maar ik vind het moeilijk. Bij haar intrekken weer zie ik niet zo zitten doordat ik dan weer die kamer moet gaan ombouwen, ze heeft t namelijk weer helemaal veranderd nadat ik vertrokken was en daar heeft ze nu ook spijt van. Maar het is ook een kleine appartement en vind het zelf niet echt relaxed om nu van een ruime kamer naar een kamer te gaan die twee keer zo klein is.
Ze kwam nu met de volgende voorstellen, namelijk haar huis intrekken en tijdelijk terug bij ouders wonen doordat ze hier toch vaak zit en zonde vind om onnodig kosten te maken. Of de kamer toch even weer ombouwen en daar intrekken. Want nu slaap ik daar liever niet vaak doordat we samen dan slapen in een bed en persoonlijk wel heel erg gesteld ben op mijn eigen ruimte. Helemaal thuis wonen is vaak ook dramatisch doordat je dan toch aan de regels te maken hebt van ouders. Dus wat is hierin wijsheid. De plan is daarna een groter huis aan te pakken en onze punten samen te voegen. Maar ik vind het eng en spannend want ik wilde eigenlijk altijd mijn eigen huis, maar tegelijkertijd zie ik nu in dat dat ook wel eenzaam kan zijn. Het is alleen dat ik het voor mezelf ook zonde vind om met haar samen te wonen en dan eigenlijk nog steeds niet de volledige vrijheid kan hebben. Want ik zie het persoonlijk niet zitten om dan iemand mee naar huis te nemen. Optie is wel gewoon buitenshuis afspreken, voor die reden niet willen samenwonen is toch ook het niet waard?
oudmaarnognietkoud schreef op 12-07-2022 om 10:22:
Lesly, hoe oud zijn je zus en jij? En vinden jullie ouders hier ook iets van/
Ik ben zelf 26 en zij 32. Mijn ouders vinden het oke, maar ik ben de enige kind die bij hen thuis nog woont dus weet wel dat ze het erg zullen vinden. Ik zelf vind het nog stiekem ook lastig doordat ze nog niet geleden ernstig ziek waren. Op dat moment kreeg ik een appartement toegewezen en toen afgewezen door de situatie. Maar ik principe staan ze er wel achter, alhoewel ze het zonde vinden en natuurlijk ook liever hebben dat ik hier blijf en af en toe met zus. Ze vinden het niet zo leuk als een dochter alleen slaapt en wil ons ook niet te veel kwijt.
Ik heb 2 broers die dezelfde situatie zitten vergevorderd. Ze woonden eerst samen maar dat ging niet dus toen is de ander ook op zich zelf gegaan, uiteindelijk slaapt hij 9 van de 10 keer bij de andere broer, terwijl die stiekem hem eigenlijk ook zat is en meerdere keren de deur uit heeft gewezen doordat het te lang doorliep en niet even elkaar de ruimte kan geven. Maar daarin vinden mijn ouders wel wat, dus meer zonde dat ieder zijn huis neemt maar eigenlijk uiteindelijk allemaal bij elkaar slapen en onnodig kosten maken. Maar ook hij heeft de keuze gemaakt doordat het niet ging en voor toekomstige partner alvast een eigen huisje heeft. Het is best ingewikkeld eigenlijk zo, maar dan neem ik denk ik toch liever die extra kosten voor lief voor mijn eigen plek.
Mijn ouders kunnen wel er wat van vinden maar het is uiteindelijk mijn beslissing.
Lesly schreef op 12-07-2022 om 10:35:
[..]
Ik ben zelf 26 en zij 32. Mijn ouders vinden het oke, maar ik ben de enige kind die bij hen thuis nog woont dus weet wel dat ze het erg zullen vinden. Ik zelf vind het nog stiekem ook lastig doordat ze nog niet geleden ernstig ziek waren. Op dat moment kreeg ik een appartement toegewezen en toen afgewezen door de situatie. Maar ik principe staan ze er wel achter, alhoewel ze het zonde vinden en natuurlijk ook liever hebben dat ik hier blijf en af en toe met zus. Ze vinden het niet zo leuk als een dochter alleen slaapt en wil ons ook niet te veel kwijt.
Ik heb 2 broers die dezelfde situatie zitten vergevorderd. Ze woonden eerst samen maar dat ging niet dus toen is de ander ook op zich zelf gegaan, uiteindelijk slaapt hij 9 van de 10 keer bij de andere broer, terwijl die stiekem hem eigenlijk ook zat is en meerdere keren de deur uit heeft gewezen doordat het te lang doorliep en niet even elkaar de ruimte kan geven. Maar daarin vinden mijn ouders wel wat, dus meer zonde dat ieder zijn huis neemt maar eigenlijk uiteindelijk allemaal bij elkaar slapen en onnodig kosten maken. Maar ook hij heeft de keuze gemaakt doordat het niet ging en voor toekomstige partner alvast een eigen huisje heeft. Het is best ingewikkeld eigenlijk zo, maar dan neem ik denk ik toch liever die extra kosten voor lief voor mijn eigen plek.
Mijn ouders kunnen wel er wat van vinden maar het is uiteindelijk mijn beslissing.
Maar waarom moet jij je zus ondersteunen bij het alleen wonen? Als ze het niet kan betalen dan woont ze te duur of verdient te weinig. En let wel, dat geld kun je straks misschien helemaal niet missen als je zelfstandig gaat wonen.
Tickel schreef op 12-07-2022 om 15:29:
[..]
Maar waarom moet jij je zus ondersteunen bij het alleen wonen? Als ze het niet kan betalen dan woont ze te duur of verdient te weinig. En let wel, dat geld kun je straks misschien helemaal niet missen als je zelfstandig gaat wonen.
Zodat ze meer geld voor zich zelf overhoudt, ze is namelijk een type die vaak weigert geld aan te nemen. Ze hield vaak niks over, maar in principe gaat ze nu wel meer verdienen waar ik haar ook erop heb aangedrongen. Ben wel blij dat ze eindelijk die stap is gaan nemen. Wilde haar bijvoorbeeld op vakantie meenemen op mijn kosten maar dat vertikte ze gewoon. Maar het is niet alleen zodat ze meer geld overhoud, het is ook dat ze niet echt alleen kan zijn. Maar ik heb er goed over nagedacht en wil het denk ik toch niet dat samenwonen, liever mijn eigen plek.
Ik gun haar het beste ook, heb al voldoende gespaard om een huis in te kunnen richten enzo maar ik weet dat ze helemaal niet tevreden is met haar eigen appartement en al lange tijd die weg wil doen of wil ruilen. Maar goed moet dus dan toch aan mezelf denken. Al voelt het naar tegenover haar en denk ik ergens wel dat het gezellig kan zijn.
Lesly schreef op 12-07-2022 om 15:56:
[..]
Zodat ze meer geld voor zich zelf overhoudt, ze is namelijk een type die vaak weigert geld aan te nemen. Ze hield vaak niks over, maar in principe gaat ze nu wel meer verdienen waar ik haar ook erop heb aangedrongen. Ben wel blij dat ze eindelijk die stap is gaan nemen. Wilde haar bijvoorbeeld op vakantie meenemen op mijn kosten maar dat vertikte ze gewoon. Maar het is niet alleen zodat ze meer geld overhoud, het is ook dat ze niet echt alleen kan zijn. Maar ik heb er goed over nagedacht en wil het denk ik toch niet dat samenwonen, liever mijn eigen plek.
Ik gun haar het beste ook, heb al voldoende gespaard om een huis in te kunnen richten enzo maar ik weet dat ze helemaal niet tevreden is met haar eigen appartement en al lange tijd die weg wil doen of wil ruilen. Maar goed moet dus dan toch aan mezelf denken. Al voelt het naar tegenover haar en denk ik ergens wel dat het gezellig kan zijn.
Wat is er met je zus aan de hand dan, dat ze jouw (financiële) steun zo nodig heeft? Normaal gesproken kun je namelijk op die leeftijd prima voor jezelf zorgen.
Daarnaast snap ik ook niet dat je er überhaupt nog over denkt om met haar samen te gaan wonen terwijl ze je heeft afgedankt toen het haar goed uitkwam.
Poezie schreef op 12-07-2022 om 16:13:
[..]
Wat is er met je zus aan de hand dan, dat ze jouw (financiële) steun zo nodig heeft? Normaal gesproken kun je namelijk op die leeftijd prima voor jezelf zorgen.
Daarnaast snap ik ook niet dat je er überhaupt nog over denkt om met haar samen te gaan wonen terwijl ze je heeft afgedankt toen het haar goed uitkwam.
Ze zegt ook dat ze niet gaat samenwonen met zus
Lesly schreef op 12-07-2022 om 15:56:
[..]
Zodat ze meer geld voor zich zelf overhoudt, ze is namelijk een type die vaak weigert geld aan te nemen. Ze hield vaak niks over, maar in principe gaat ze nu wel meer verdienen waar ik haar ook erop heb aangedrongen. Ben wel blij dat ze eindelijk die stap is gaan nemen. Wilde haar bijvoorbeeld op vakantie meenemen op mijn kosten maar dat vertikte ze gewoon. Maar het is niet alleen zodat ze meer geld overhoud, het is ook dat ze niet echt alleen kan zijn. Maar ik heb er goed over nagedacht en wil het denk ik toch niet dat samenwonen, liever mijn eigen plek.
Ik gun haar het beste ook, heb al voldoende gespaard om een huis in te kunnen richten enzo maar ik weet dat ze helemaal niet tevreden is met haar eigen appartement en al lange tijd die weg wil doen of wil ruilen. Maar goed moet dus dan toch aan mezelf denken. Al voelt het naar tegenover haar en denk ik ergens wel dat het gezellig kan zijn.
Visite is gezellig, samenwonen met je zus omdat zij niet alleen kan zijn niet. En als ze straks weer een vriend krijgt kun je weer wieberen. Op die manier leeft zij haar leven op de manier die ze fijn vindt en jij bent steeds de "opvulling".
Tickel schreef op 12-07-2022 om 16:15:
[..]
Ze zegt ook dat ze niet gaat samenwonen met zus
Nee, maar eerder overwoog ze het wel. Ik zou graag antwoord van TO zien.
Poezie schreef op 12-07-2022 om 16:18:
[..]
Nee, maar eerder overwoog ze het wel. Ik zou graag antwoord van TO zien.
Dat staat in de post die je hiervoor gekwoot hebt
Tickel schreef op 12-07-2022 om 16:21:
[..]
Dat staat in de post die je hiervoor gekwoot hebt
Nee, mijn vraag gaat over wat er aan de hand is met haar zus.
Het is trouwens "gequoot" ipv "gekwoot"
Ik ben toen zelf weggegaan he, maar dat kwam doordat ze toen mentaal niet stabiel was en alles op mij afreageerde en eigenlijk al niet meer welkom voelde dus toen tijdens een ruzie volledig vetrokken ben. Maar inderdaad zo zie ik het ook wel een beetje, zij heeft ook voor zich zelf gekozen vaak en dat is haar eigen goed recht dus ga ook eens voor mijn eigen geluk kiezen en geen rekening houden met anderen. Dat ik nog twijfelde is misschien wel gek, maar zo zag ik het nog niet helemaal in dus is wel fijn eigenlijk om nu wel zeker te weten wat ik wil. Ik had het namelijk laatst toegezegd maar daarna was ik er weer op teruggekomen door toch twijfels en omdat ze er echt heel vaak mee komt. Ik dacht ergens wel leuk maar zie nu wel meer nadelen dan voordelen voor mij persoonlijk. Dankjewel voor alle reacties, kan er nu achter staan met minder schuldgevoelens.
Poezie schreef op 12-07-2022 om 16:23:
[..]
Nee, mijn vraag gaat over wat er aan de hand is met haar zus.
Het is trouwens "gequoot" ipv "gekwoot"
Dat weet ik. Ik heb wel een tip voor je, kijk eens onder 2.1
Tickel schreef op 12-07-2022 om 16:54:
[..]
Dat weet ik. Ik heb wel een tip voor je, kijk eens onder 2.1
Die ken ik. Het was enkel een tip.
Ik word er nu al namelijk al best wel soms ziek van dat ze heel de dag bij mij zit. Ik wil soms gewoon alleen zijn maar dat kan gewoon niet of ik maak het wel eens duidelijk indirect maar dan voel ik me weer rot en voelt zij zich enorm kut. Ik hoef niet niet constant iemand te hebben die heel de dag naast me komt zitten en voel me erdoor zo benauwd. Ben ik nu een kreng dat ik me zo voel? Ik houd van privacy en dat snapt zij niet
Eigenlijk ren ik al constant weg van daar naar daar maar overal achtervolgt ze mij. Ik word er beroerd van maar je kan hier niks mee. Ik vind het echt niet erg om heel de dag met elkaar te zitten maar ik wil ook gewoon niet iemand die heel de tijd als een siamese tweeling naast me zit vastgeplakt. Ligt het aan mij? Want ze doet niks verkeerds maar ik laad op als ik alleen ben en dat begrijpt ze niet. Daarom slaap ik dan bijvoorbeeld nu weer thuis maar dan zit ze bij me in de kamer, dan ga ik naar haar huis en komt ze daar ook heen en dan sluit ik me op in haar kamer en dan komt ze me lastig vallen dat ik met haar in de woonkamer moet zitten. Ik word er een beetje gek van.
Lesly schreef op 12-07-2022 om 17:24:
Ik word er nu al namelijk al best wel soms ziek van dat ze heel de dag bij mij zit. Ik wil soms gewoon alleen zijn maar dat kan gewoon niet of ik maak het wel eens duidelijk indirect maar dan voel ik me weer rot en voelt zij zich enorm kut. Ik hoef niet niet constant iemand te hebben die heel de dag naast me komt zitten en voel me erdoor zo benauwd. Ben ik nu een kreng dat ik me zo voel? Ik houd van privacy en dat snapt zij niet
Eigenlijk ren ik al constant weg van daar naar daar maar overal achtervolgt ze mij. Ik word er beroerd van maar je kan hier niks mee. Ik vind het echt niet erg om heel de dag met elkaar te zitten maar ik wil ook gewoon niet iemand die heel de tijd als een siamese tweeling naast me zit vastgeplakt. Ligt het aan mij? Want ze doet niks verkeerds maar ik laad op als ik alleen ben en dat begrijpt ze niet. Daarom slaap ik dan bijvoorbeeld nu weer thuis maar dan zit ze bij me in de kamer, dan ga ik naar haar huis en komt ze daar ook heen en dan sluit ik me op in haar kamer en dan komt ze me lastig vallen dat ik met haar in de woonkamer moet zitten. Ik word er een beetje gek van.
Hoog tijd dat je op jezelf gaat wonen dus. Als je een woning voor jezelf hebt hoef je de deur niet open te doen als ze ervoor staat.
Wat zegt ze trouwens, als je haar vraagt om je alleen te laten omdat je dat even nodig hebt?
Poezie schreef op 12-07-2022 om 17:34:
[..]
Hoog tijd dat je op jezelf gaat wonen dus. Als je een woning voor jezelf hebt hoef je de deur niet open te doen als ze ervoor staat.
Wat zegt ze trouwens, als je haar vraagt om je alleen te laten omdat je dat even nodig hebt?
Dan voelt ze zich gekwetst en zegt ze oh dus je wilt me niet meer bij je in de kamer hebben en dan ontken ik het dus niet en reageert ze verontwaardigd met oh je zegt niet eens van niet ofso en dan gaat ze naar haar eigen kamer maar dan voel ik me altijd zo rot erover weer. Nu is ze net uit haar zelf naar haar eigen kamer gegaan gelukkig en voel ik me weer beter. Ik kan vaak niet te lang mensen luchten en wil vaak alleen zijn. Zij daarentegen niet en daarom maak ik me vaak zorgen en dan voel ik me er schuldig over.
Ik wil wel op mezelf maar ik denk dus dat ik daar het beste nog een jaartje mee kan wachten en wil pas een huis aannemen die ook echt naar mijn wensen is en niet zomaar iets aannemen om maar te vluchten want ik heb het ook gewoon redelijk goed zo.