Man weet het niet meer
Nadat ik meer dan twee jaar geleden uitviel omdat het zowel op werk als prive niet meer ging heb ik intensieve therapie gevolgd. Was zwaar overspannen maar kampte ook met veel dingen/gevoelens uit jeugd. Hiervoor heb ik schematherapie gevolgd. Zowel groepsverband als individueel. Inclusief emdr-behandelingen. Ik heb daarna nig 3 maanden een 2 daags revalidatietraject gevolgd en nu even niks meer.
Nu het langzaam juist wat beter gaat (ik ben er nog niet helemaal maar veel meer rust) heeft mijn man, die mij altijd door dik en dun heeft gesteund uitgesproken dat hij niet meer weet of hij zo verder met me wil. De liefde is er nog wel, dat is het niet geeft hij aan. Maar het is zo moeilijk en zwaar voor hem geweest dat hij nu ineens zich afvraagt of hij oud met me wil worden. Ik heb ups gehad maar ook vele diepe dalen. Veel boosheid wat ik op hem afreageerde (omdat hij mijn veilige haven was en is). Dus ik snap hem wel. Hij zegt dat ik echt wel veranderd ben. Milder. Maar mijn buien heb ik soms nog wel. Al is het in veel mindere mate. Maar dit is natuurlijk geen excuus.
Hij wil ook gezien worden. En dat is er bij ingeschoten afgelopen jaren! Eigenlijk altijd. Het draaide altijd om mij.
Ik ben me doodgeschrokken. Wil hem echt niet kwijt en besef me dat ik echt tekortgeschoten heb. Ik hou echt zoveel van hem! Ik
Besef me dat ik nu keihard aan onze relatie moet werken. Ook voor onze dochter. Hij wil het wel een kans nog geven zegt hij. En hoop zo dat dit werkt.
Zijn er meer mensen die dit meegemaakt hebben?
En hebben jullie tips voor me? We zijn nu wel met elkaar in gesprek. Ik heb dit aangevoeld, ook een poos terug aan hem gevraagd. Maar hij zei dat er niks was. En ik dacht daarom dat ik het in mijn hoofd haalde. Ik ben blij dat het bij hem eruit is. Maar het maakt me ook mega onzeker.
Bolmieke schreef op 19-03-2025 om 12:48:
[..]
Het is naar dat je niet weet waar je aan toe bent maar zekerheid zul je nooit krijgen, dat heeft namelijk niemand. Zou het helpen om je te richten op een leven alleen? Hoe je dat zou doen en wat je dan zou doen en hoe je het zo leuk mogelijk voor jezelf zou kunnen maken? Zou je dat wat sterker kunnen maken? Ik bedoel niet dat je moet gaan scheiden maar als gedachte experiment. Nu ben je heel afhankelijk van je man om gelukkig te worden. Het is ook goed mogelijk dat hij altijd blijft twijfelen en blijf jij dan voor altijd in onzekerheid?
Goeie.
Een goed gedachte experiment.
misschien kun je zo iets loskomen van je dynamiek naar je man, waarin je nu zit. En om te famtaseren over hoe je leven in je eentje eruit ziet en hoe het te leven, krijg je wellicht wat meer energie om te sporten, dagje uit met vriendin, museum.
Jane1403 schreef op 19-03-2025 om 11:46:
[..]
Ja het is fijn. Maar zijn gevoel, de twijfel of hij met mij verder wil is er nog steeds. En dat maakt mij onzeker. Ik heb voor mezelf een afspraak gemaakt bij de POH. Dus hopelijk helpt dat een beetje. Dat wil mijn vriend voor zichzelf ook doen.
Ja dat begrijp ik wel, dat je daar onzeker door voelt en ook dat dit voor een terugslag kan zorgen...je veilige basis is immers weg. Waarschijnlijk voel je je van binnen heel onveilig nu, terwijl je man verwacht dat je na zijn boodschap je weer van je beste kant laat zien.
Ik snap beide kanten, maar als op de achtergrond nog steeds zijn twijfel speelt leef je wel in een gevoelsmatige onveilige situatie, wat jou herstel niet ten goede komt. Ook bij "gezonde" mensen zou alles door zo'n boodschap op losse schroeven komen te staan...
Dus goed dat je na de HOP gaat.
BritgetJones007 schreef op 20-03-2025 om 06:27:
[..]
Ja dat begrijp ik wel, dat je daar onzeker door voelt en ook dat dit voor een terugslag kan zorgen...je veilige basis is immers weg. Waarschijnlijk voel je je van binnen heel onveilig nu, terwijl je man verwacht dat je na zijn boodschap je weer van je beste kant laat zien.
Ik snap beide kanten, maar als op de achtergrond nog steeds zijn twijfel speelt leef je wel in een gevoelsmatige onveilige situatie, wat jou herstel niet ten goede komt. Ook bij "gezonde" mensen zou alles door zo'n boodschap op losse schroeven komen te staan...
Dus goed dat je na de HOP gaat.
Dat is precies hoe ik het voel. Mijn basis is niet meer zeker. En dat zorgt voor de terugval. En ik weet ook dat deze gevoelens niet gek zijn. Partner wil helemaal niet dat ik hem nu ga pleasen. Dat komt ook wel heel wanhopig over. Ik wil proberen zelf wat minder wankel te worden. En zoek manieren om wat meer afstand van de situatie te nemen zodat we allebei wat meer rust hebben voorzover dat lukt. Daar moet ik zelf mee aan de slag . En partner geeft heel duidelijk aan dat hij nu wel samen wil zijn. En samen dingen wil doen. Ongeacht zijn gevoel van twijfel.
Jane1403 schreef op 20-03-2025 om 09:13:
[..]
En partner geeft heel duidelijk aan dat hij nu wel samen wil zijn. En samen dingen wil doen. Ongeacht zijn gevoel van twijfel.
Ik snap heel eerlijk gezegd zijn timing niet zo... volgens mij schreef je in je openingspost dat het de goede kant opging...
Wat jou man gezegd heeft, daardoor staat alles op losse schroeven, maar hij wil wel samen leuke dingen doen.
Dat is toch een heel tegenstrijdige reactie. Ondertussen hangt nu wel die onzekerheid boven je hoofd: wat gaat hij beslissen?
Had jou man niet beter een leuke reis kunnen boeken voor jullie samen? Om zo een positieve verandering te krijgen.
Want wanneer heb je wel je duidelijkheid?
BritgetJones007 schreef op 20-03-2025 om 12:15:
[..]
Ik snap heel eerlijk gezegd zijn timing niet zo... volgens mij schreef je in je openingspost dat het de goede kant opging...
Wat jou man gezegd heeft, daardoor staat alles op losse schroeven, maar hij wil wel samen leuke dingen doen.
Dat is toch een heel tegenstrijdige reactie. Ondertussen hangt nu wel die onzekerheid boven je hoofd: wat gaat hij beslissen?
Had jou man niet beter een leuke reis kunnen boeken voor jullie samen? Om zo een positieve verandering te krijgen.
Want wanneer heb je wel je duidelijkheid?
Ja het ging wel wat beter met mij. Dat wil zeggen ik pakte dingen weer op. Ging eruit, sporten. Stap voor stap. Zocht manieren om te ontspannen. Maar ondanks dat het in onze relatie rustiger was zocht ik geen toenadering tot hem. Ik wist ook gewoon niet meer hoe ik dat moest doen, ik durfde ook niet meer zo goed denk ik. Het ging al jaren zoals het ging. En als partner toenadering zocht dan wees ik hem af. Van nu niet, zit niet lekker in vel. En als hij gestresst door werk oid en dan thuis kwam dacht ik dat dat door mij kwam. In plaats van te vragen hoe zijn dag was. En wat hen bezig hield. De liefde kwam eigenlijk maar van 1 kant. En dat was zijn kant. Omdat ik niet wist hoe. En dat is jarenlang zo gegaan. Ik dacht zelf. Eerst herstellen, echt goed in vel zitten. Leuke baan zoeken en dan komt het allemaal goed. Maar ik vergat onze relatie. Ik vergat partner.
En voor mij is de timing idd niet heel handig. Maar hij kon niet meer. En echt geloof me hij heeft al die jaren heel veel over zich gekregen. Dat was echt niet normaal. En hij komt tot het besef dat dat echt niet oke was. En dat heeft hem misschien ook wel beschadigd. Mijn buien zijn er gelukkig niet meer in die zin. Maar ik snap wel dat hij het vetrouwen kwijt is.
Jane1403 schreef op 20-03-2025 om 13:00:
[..]
Ja het ging wel wat beter met mij. Dat wil zeggen ik pakte dingen weer op. Ging eruit, sporten. Stap voor stap. Zocht manieren om te ontspannen. Maar ondanks dat het in onze relatie rustiger was zocht ik geen toenadering tot hem. Ik wist ook gewoon niet meer hoe ik dat moest doen, ik durfde ook niet meer zo goed denk ik. Het ging al jaren zoals het ging. En als partner toenadering zocht dan wees ik hem af. Van nu niet, zit niet lekker in vel. En als hij gestresst door werk oid en dan thuis kwam dacht ik dat dat door mij kwam. In plaats van te vragen hoe zijn dag was. En wat hen bezig hield. De liefde kwam eigenlijk maar van 1 kant. En dat was zijn kant. Omdat ik niet wist hoe. En dat is jarenlang zo gegaan. Ik dacht zelf. Eerst herstellen, echt goed in vel zitten. Leuke baan zoeken en dan komt het allemaal goed. Maar ik vergat onze relatie. Ik vergat partner.
En voor mij is de timing idd niet heel handig. Maar hij kon niet meer. En echt geloof me hij heeft al die jaren heel veel over zich gekregen. Dat was echt niet normaal. En hij komt tot het besef dat dat echt niet oke was. En dat heeft hem misschien ook wel beschadigd. Mijn buien zijn er gelukkig niet meer in die zin. Maar ik snap wel dat hij het vetrouwen kwijt is.
Duidelijke toelichting. Kan je met man iets afspreken wb duidelijkheid voor jou. Zodat je niet een jaar in zware onzekerheid blijft zitten? Wanneer weet hij wel wat hij wil?
Jane1403 schreef op 20-03-2025 om 13:00:
[..]
Ja het ging wel wat beter met mij. Dat wil zeggen ik pakte dingen weer op. Ging eruit, sporten. Stap voor stap. Zocht manieren om te ontspannen. Maar ondanks dat het in onze relatie rustiger was zocht ik geen toenadering tot hem. Ik wist ook gewoon niet meer hoe ik dat moest doen, ik durfde ook niet meer zo goed denk ik. Het ging al jaren zoals het ging. En als partner toenadering zocht dan wees ik hem af. Van nu niet, zit niet lekker in vel. En als hij gestresst door werk oid en dan thuis kwam dacht ik dat dat door mij kwam. In plaats van te vragen hoe zijn dag was. En wat hen bezig hield. De liefde kwam eigenlijk maar van 1 kant. En dat was zijn kant. Omdat ik niet wist hoe. En dat is jarenlang zo gegaan. Ik dacht zelf. Eerst herstellen, echt goed in vel zitten. Leuke baan zoeken en dan komt het allemaal goed. Maar ik vergat onze relatie. Ik vergat partner.
En voor mij is de timing idd niet heel handig. Maar hij kon niet meer. En echt geloof me hij heeft al die jaren heel veel over zich gekregen. Dat was echt niet normaal. En hij komt tot het besef dat dat echt niet oke was. En dat heeft hem misschien ook wel beschadigd. Mijn buien zijn er gelukkig niet meer in die zin. Maar ik snap wel dat hij het vetrouwen kwijt is.
Maar als je heel eerlijk bent naar jezelf weet je dan zeker dat je van hem houdt om wie hij is of biedt zijn aanwezigheid jou veiligheid omdat je niet alleen durft te zijn misschien?
BritgetJones007 schreef op 20-03-2025 om 13:49:
[..]
Duidelijke toelichting. Kan je met man iets afspreken wb duidelijkheid voor jou. Zodat je niet een jaar in zware onzekerheid blijft zitten? Wanneer weet hij wel wat hij wil?
Lijkt me lastig om er een termijn op te zetten... dat kon TO zelf ook niet toen zij niet goed ging. Nu gaat het met partner, wellicht op een ander vlak, niet goed en lijkt mij hem pushen door het vragen van een termijn ook niet het juiste om te doen.
Ik denk dat TO moet gaan leren op zichzelf te vertrouwen en op haar partner, maar vooral dat ze zelf alleen ook gelukkig kan zijn. In principe is je partner een aanvulling op je leven en niet de invulling ervan.
En partner tijd en ruimte geven. Zo te lezen heeft hij ook veel voor zijn kiezen gehad, dus dat vertrouwen dat het goed blijft gaan met TO zal ook moeten groeien, samen met TO haar vertrouwen.
In de tussentijd in gesprek blijven, elkaar aandacht blijven geven en ruimte, en dingen ondernemen om samen te gaan doen om weer naar elkaar toe te kunnen groeien.
En als blijkt dat dat laatste toch niet gaat, dan ook daarin berusten en elkaar vrij durven laten. Omdat je het vertrouwen hebt dat je het alleen ook redt.
BritgetJones007 schreef op 20-03-2025 om 13:49:
[..]
Duidelijke toelichting. Kan je met man iets afspreken wb duidelijkheid voor jou. Zodat je niet een jaar in zware onzekerheid blijft zitten? Wanneer weet hij wel wat hij wil?
Hou op zeg . Man heeft jaren naar haar buien gedanst .
Mag hij wat rust en ruimte om dit gevoel uit te zoeken.
TO moet nu haar eigen verantwoordelijkheid en leven op pakken. En als hij nog bij dat leven past merk je het wel .
Roos57 schreef op 20-03-2025 om 14:05:
[..]
Hou op zeg . Man heeft jaren naar haar buien gedanst .
Mag hij wat rust en ruimte om dit gevoel uit te zoeken.
TO moet nu haar eigen verantwoordelijkheid en leven op pakken. En als hij nog bij dat leven past merk je het wel .
Ik bedoelde niet dat hij niet die rust en ruimte mag, maar een voorbeeld:
Elke twee maanden een serieus gesprek waar beide echt de tijd voor nemen.
In de tussentijd afspreken, hoe moeilijk ook, dat Julie beide inzetten op verbinding en leuke dingen samen ondernemen
BritgetJones007 schreef op 20-03-2025 om 13:49:
[..]
Duidelijke toelichting. Kan je met man iets afspreken wb duidelijkheid voor jou. Zodat je niet een jaar in zware onzekerheid blijft zitten? Wanneer weet hij wel wat hij wil?
Ik wil dat hij de tijd krijgt om uit te zoeken op welke manier hij verder wil. Want hij weet het nog niet. Daar zal hij tijd voor nodig hebben. Ik wil daar geen druK op leggen. Het is het minste wat ik voor hem kan doen.
Bolmieke schreef op 20-03-2025 om 13:55:
[..]
Maar als je heel eerlijk bent naar jezelf weet je dan zeker dat je van hem houdt om wie hij is of biedt zijn aanwezigheid jou veiligheid omdat je niet alleen durft te zijn misschien?
Ja. Ik hou echt van hem. Ik kan geen betere man voorstellen. En niet alleen om wat hij allemaal voor me gedaan heeft. Maar om wie hij is. Hij is knap, een super vader voor onze dochter en ik vind ook een soort van rust bij hem. Hij is qua karakter het uiterste van mij. Zonder saai te zijn.
Roos57 schreef op 20-03-2025 om 14:05:
[..]
Hou op zeg . Man heeft jaren naar haar buien gedanst .
Mag hij wat rust en ruimte om dit gevoel uit te zoeken.
TO moet nu haar eigen verantwoordelijkheid en leven op pakken. En als hij nog bij dat leven past merk je het wel .
Dit zou ik ook tegen een ander in deze situatie gezegd hebben.
Goed van je om poh mee te laten kijken!
BritgetJones007 schreef op 20-03-2025 om 13:49:
[..]
Wanneer weet hij wel wat hij wil?
Dat kan hij nu niet. Haar man is uitgeblust van de stormen die hij op zich af heeft gekregen. Hij heeft goede intenties, dat kan hij geven en daar moet mee gewerkt worden.
TO kan goed in haar eigen leven investeren/ energie stoppen.
Daar komt hernieuwde levensenergie voor terug wat goed zal uitwerken in de relatie tussen TO en haar partner.
En open communicatie tussen hun is wel erg goed.