Man weet het niet meer
Nadat ik meer dan twee jaar geleden uitviel omdat het zowel op werk als prive niet meer ging heb ik intensieve therapie gevolgd. Was zwaar overspannen maar kampte ook met veel dingen/gevoelens uit jeugd. Hiervoor heb ik schematherapie gevolgd. Zowel groepsverband als individueel. Inclusief emdr-behandelingen. Ik heb daarna nig 3 maanden een 2 daags revalidatietraject gevolgd en nu even niks meer.
Nu het langzaam juist wat beter gaat (ik ben er nog niet helemaal maar veel meer rust) heeft mijn man, die mij altijd door dik en dun heeft gesteund uitgesproken dat hij niet meer weet of hij zo verder met me wil. De liefde is er nog wel, dat is het niet geeft hij aan. Maar het is zo moeilijk en zwaar voor hem geweest dat hij nu ineens zich afvraagt of hij oud met me wil worden. Ik heb ups gehad maar ook vele diepe dalen. Veel boosheid wat ik op hem afreageerde (omdat hij mijn veilige haven was en is). Dus ik snap hem wel. Hij zegt dat ik echt wel veranderd ben. Milder. Maar mijn buien heb ik soms nog wel. Al is het in veel mindere mate. Maar dit is natuurlijk geen excuus.
Hij wil ook gezien worden. En dat is er bij ingeschoten afgelopen jaren! Eigenlijk altijd. Het draaide altijd om mij.
Ik ben me doodgeschrokken. Wil hem echt niet kwijt en besef me dat ik echt tekortgeschoten heb. Ik hou echt zoveel van hem! Ik
Besef me dat ik nu keihard aan onze relatie moet werken. Ook voor onze dochter. Hij wil het wel een kans nog geven zegt hij. En hoop zo dat dit werkt.
Zijn er meer mensen die dit meegemaakt hebben?
En hebben jullie tips voor me? We zijn nu wel met elkaar in gesprek. Ik heb dit aangevoeld, ook een poos terug aan hem gevraagd. Maar hij zei dat er niks was. En ik dacht daarom dat ik het in mijn hoofd haalde. Ik ben blij dat het bij hem eruit is. Maar het maakt me ook mega onzeker.
Nu wel alles gelezen, ik denk dat relatietherapie heel goed kan werken. Zeker omdat ik hoor dat jij je aandeel echt wel ziet en ook ziet dat het zwaar was voor je vriend.
Ga op zoek naar hoe hij zich geliefd voelt en kijk of je hem weer meer op die manier kan benaderen.
Voor mij had het ook vooral tijd nodig om hem weer te zien als een gelijkwaardige partner en iemand om lief te hebben in plaats van iemand om wie ik me zorgen moet maken en van wie ik me af moet vragen of het hem wel lukt voor de kinderen te zorgen enzo. En voor mij gold dat ik daarvoor echt moest verwerken dat hij zo ziek was en dat dat het ergste is wat me ooit overkomen was.
Loulou39 schreef op 27-02-2025 om 20:49:
[..]
Dat gebeurt vaak, dat mensen zich afreageren op degene waarbij ze zich het meest vertrouwd voelen (ik ken de andere kant).
Verder weet ik niet hoe je dit op zou moeten lossen, relatietherapie klinkt goed, en wat iemand postte, kleine stapjes zoals vragen hoe zijn dag was” (en dan ook echt luisteren).
Eigenlijk wil ik alleen maar zeggen: ik snap hoe moeilijk dit is voor je, en ik wens je veel sterkte en bij deze even een virtuele knuffel 🌸
Dankjewel ♥️
Roos57 schreef op 27-02-2025 om 20:27:
Ik zou hem nu de ruimte geven. Wat heeft hij nu nodig??
Hij wil gehoord worden en zijn verhaal bij me kwijt kunnen. In gesprek blijven.
Ik zeg ook relatie therapie.
Als jullie alleen met z’n tweeen het proberen te doen, loop je misschien erg op eieren. En staat die onzekerheid erg in de weg voor de goede weg voortwaarts.
Met een onafhankelijk iemand die een stukje begeleidt kan dat het een stuk rustiger maken.
Je ziet je aandeel dus de kans van slagen is groot.
Ja, ervaring mee. Heb zelf een lange periode gehad dat ik depressief was en ook helemaal vastliep. Ik kwam er bovenop met hulp. Mijn man heeft me altijd gesteund. Hij kreeg weleens het ‘advies’ om bij me weg te gaan, maar hij bleef en hielp me. Ten koste van zichzelf blijkt nu.
Wij krijgen systeemtherapie en hebben daarin onze eigen patronen van vroeger uit inzichtelijk gekregen. Nu begrijpen we elkaar beter. Dat helpt echt. Je mag me pb-en voor vragen als je wil.
En ook veelvuldig met elkaar praten. Maakt niet uit of het koetjes en kalfjes zijn of iets sereieuzer. Praten en de stem horen maakt dat je dichter naar elkaar komt. Als jij vaker praat, in allerlei dagelijkse scenarios zal je man meer bevestiging horen dat de dingen ok zijn. Dat je niet boos bent.
Als je niet weet wat te zeggen op bepaalde momenten maar je wil dat wel leren, dan kun je er gewoon mee oefenen. Maakt vaak niet eens zoveel uit wat je zegt. Het kan zo simpel zijn als: ik heb vandaag boontjes voor ons gekookt. Die hebben we al zolang niet meer gegeten.
Waterfles schreef op 27-02-2025 om 21:45:
Ik zeg ook relatie therapie.
Als jullie alleen met z’n tweeen het proberen te doen, loop je misschien erg op eieren. En staat die onzekerheid erg in de weg voor de goede weg voortwaarts.
Met een onafhankelijk iemand die een stukje begeleidt kan dat het een stuk rustiger maken.
Je ziet je aandeel dus de kans van slagen is groot.
Waar ik ook naar neig is dat mijn partner misschien eerst zelf met iemand zou kunnen praten (hulp zoeken) om dit met iemand te bespreken. Zodat hij vrijuit zijn verhaal kan doen zonder dat hij direct geconfronteerd wordt met mijn emoties. Kan dat ook bij een relatietherapeut? En dat ik daarna aan kan sluiten. Niet dat ik niet wil, integendeel. Maar kan me voorstellen dat hij ook alles voor zichzelf op een rijtje zou kunnen zetten. Ik weet niet of hij dit voor zichzelf wil hoor. Maar ik gun hem dat wel.
Jane1403 schreef op 27-02-2025 om 21:39:
[..]
Hij wil gehoord worden en zijn verhaal bij me kwijt kunnen. In gesprek blijven.
Vooral luisteren dus en erkennen.
Jane1403 schreef op 27-02-2025 om 22:13:
[..]
Waar ik ook naar neig is dat mijn partner misschien eerst zelf met iemand zou kunnen praten (hulp zoeken) om dit met iemand te bespreken. Zodat hij vrijuit zijn verhaal kan doen zonder dat hij direct geconfronteerd wordt met mijn emoties. Kan dat ook bij een relatietherapeut? En dat ik daarna aan kan sluiten. Niet dat ik niet wil, integendeel. Maar kan me voorstellen dat hij ook alles voor zichzelf op een rijtje zou kunnen zetten. Ik weet niet of hij dit voor zichzelf wil hoor. Maar ik gun hem dat wel.
Kijk je uit dat je dit niet naar je toetrekt? Daarmee is er een risico dat het alsnog grotendeels om jouw invulling/interpretatie van zijn behoeften gaat.
een dynamiek die je in 20 jaar samen hebt opgebouwd en die als fundament onder je relatie ligt, breek je niet af door een beslissing of goede voornemens. Dat gaat hard werken worden voor jullie beiden. Ik zou daar zéker een pro bij aanhaken als partner dat ook wil. Maar kijk uit day je niet in de overdrive schiet en daarmee (onbedoeld) de situatie te ver naar je toetrekt en/of om jou laat draaien.
Sterkte. Kan me voorstellen dat dit doodeng is. ❤️
Mogelijk ben jij door de therapie ook erg veranderd waardoor het meisje van vroeger waar hij verliefd op werd, en waarvoor hij zóveel over had dat hij zichzelf voorbij liep, niet meer bestaat. Mensen in stress zeggen vaak de waarheid.
En met deze nieuwe persoonlijkheid die jij geworden bent zal hij een nieuwe relatie moeten opbouwen. Er is dus een heel nieuwe situatie ontstaan die elke kant kan opgaan. Ik zou relatietherape doen.
Stardust schreef op 28-02-2025 om 04:02:
[..]
Kijk je uit dat je dit niet naar je toetrekt? Daarmee is er een risico dat het alsnog grotendeels om jouw invulling/interpretatie van zijn behoeften gaat.
een dynamiek die je in 20 jaar samen hebt opgebouwd en die als fundament onder je relatie ligt, breek je niet af door een beslissing of goede voornemens. Dat gaat hard werken worden voor jullie beiden. Ik zou daar zéker een pro bij aanhaken als partner dat ook wil. Maar kijk uit day je niet in de overdrive schiet en daarmee (onbedoeld) de situatie te ver naar je toetrekt en/of om jou laat draaien.
Sterkte. Kan me voorstellen dat dit doodeng is. ❤️
De optie relatietherapeut hebben we vanmorgen nog met elkaar besproken. Partner staat daar voor open maar hij hoopt ook dat we dit samen (zonder) kunnen. Door in gesprek te blijven. Ook omdat we het tijdens mijn traject meerdere keren met systeemtherapeut, mijn psychotherapeut en onlangs ook tijdens de revalidatie in gesprek zijn geweest.
Ik moet het nu ook allemaal laten bezinken. Mijn gevoelens gaan alle kanten op. De ene keer heb ik het volle vertrouwen dat dit goedkomt, en de andere keer word ik met een naar gevoel wakker omdat ik bang ben dat het helemaal mis loopt. Het is ook nog maar een paar dagen dat hij het eruit heeft gegooid.
Jane1403 schreef op 28-02-2025 om 12:16:
[..]
De optie relatietherapeut hebben we vanmorgen nog met elkaar besproken. Partner staat daar voor open maar hij hoopt ook dat we dit samen (zonder) kunnen. Door in gesprek te blijven. Ook omdat we het tijdens mijn traject meerdere keren met systeemtherapeut, mijn psychotherapeut en onlangs ook tijdens de revalidatie in gesprek zijn geweest.
Ik moet het nu ook allemaal laten bezinken. Mijn gevoelens gaan alle kanten op. De ene keer heb ik het volle vertrouwen dat dit goedkomt, en de andere keer word ik met een naar gevoel wakker omdat ik bang ben dat het helemaal mis loopt. Het is ook nog maar een paar dagen dat hij het eruit heeft gegooid.
Ik kan mij voorstellen dat jou man daar geen behoefte nu aan heeft, gezien jullie geschiedenis. Is het voor jullie niet een veel beter idee om samen 5 dagen naar Parijs ofzo te gaan, even helemaal eruit en alle tijd voor elkaar. Gewoon leuk hebben samen
Jane1403 schreef op 27-02-2025 om 22:13:
[..]
Waar ik ook naar neig is dat mijn partner misschien eerst zelf met iemand zou kunnen praten (hulp zoeken) om dit met iemand te bespreken. Zodat hij vrijuit zijn verhaal kan doen zonder dat hij direct geconfronteerd wordt met mijn emoties. Kan dat ook bij een relatietherapeut? En dat ik daarna aan kan sluiten. Niet dat ik niet wil, integendeel. Maar kan me voorstellen dat hij ook alles voor zichzelf op een rijtje zou kunnen zetten. Ik weet niet of hij dit voor zichzelf wil hoor. Maar ik gun hem dat wel.
Ik zou samen naar een therapeut gaan als ik jullie was. Dan kan de therapeut alsnog besluiten of zoiets wenselijk is.
Maar jullie doen dit in beginsel samen en zou ik er zeker vanaf het begin samen naar toe gaan.
Waterfles schreef op 01-03-2025 om 03:37:
[..]
Ik zou samen naar een therapeut gaan als ik jullie was. Dan kan de therapeut alsnog besluiten of zoiets wenselijk is.
Maar jullie doen dit in beginsel samen en zou ik er zeker vanaf het begin samen naar toe gaan.
Dat zou ik juist niet doen. Het is best lastig om vrijuit te praten (voor een man) bij een relatietherapeut met de partner er bij en dat duurt best een tijd eer daar genoeg vertrouwen voor is. Ik denk dat de man van to erg geholpen zou zijn bij een psycholoog die hem praktische adviezen geeft hoe om te gaan met een partner die boze buien heeft. De psycholoog kan heel praktische adviezen geeft en het is verbluffend wat de uitwerking daar van is. Ook zelfs als het geen invloed heeft op degene met de boze bui maar voor jezelf als partner geeft het een hele goede emotionele bescherming en dat maakt het leven en de relatie makkelijker
Bolmieke schreef op 01-03-2025 om 08:21:
[..]
Dat zou ik juist niet doen. Het is best lastig om vrijuit te praten (voor een man) bij een relatietherapeut met de partner er bij en dat duurt best een tijd eer daar genoeg vertrouwen voor is. Ik denk dat de man van to erg geholpen zou zijn bij een psycholoog die hem praktische adviezen geeft hoe om te gaan met een partner die boze buien heeft. De psycholoog kan heel praktische adviezen geeft en het is verbluffend wat de uitwerking daar van is. Ook zelfs als het geen invloed heeft op degene met de boze bui maar voor jezelf als partner geeft het een hele goede emotionele bescherming en dat maakt het leven en de relatie makkelijker
Ik denk dat TO en partner alle schokkende dingen er al uit hebben gegooit naar elkaar, nl partner die niet meer met TO verder kan/ wil leven op de manier waarop het ging. En TO die veel boosheid en afreageren naar haar partner heeft gedaan in het verleden.
Ze kunnen nu alleen nog maar nader naar elkaar toe gaan. Zo te lezen heeft TO’s partner vooral behoefte aan samen zijn op een prettige manier, samen praten en gehoord worden. Dat er naar hem wordt geluisterd.
TO’s partner heeft al veel therapie sessie’s bijgewoond in het verleden. Zo te lezen zit hij niet echt te wachten op individuele sessies.