Burnout
Ik ben vast niet de enige die een burnout heeft (gehad) en zo af en toe even wil klagen over hoe vervelend dat is etc. Maar ik denk dat het ook kan helpen om zo af en toe wat tips en tricks uit te wisselen.
VivaLaVida schreef op 22-08-2021 om 21:24:
[..]
Ik ben zelf een X aantal keer bij een haptotherapeut geweest. Vond het erg prettig. Deed ook een soort van massage/strijken.
Had een hele goede klik met haar, dat speelde ook mee. Kreeg oefeningen voor thuis die ook echt wel wat hielpen.
Dus geen heel traject met praten enzo? Ik ben weleens bij een mensendieck geweest, vond dat vreselijk
Ze stelt wel wat vragen, legt veel uit en stelde mij gerust. Ik had/heb heel veel last van angsten. Ze probeerde mij minder in mijn hoofd te laten zitten. Minder te piekeren. En me te laten richten op alles buiten me en om me heen.
Vond het niet zweverig.
Wattenbolleke schreef op 22-08-2021 om 21:26:
[..]
Dus geen heel traject met praten enzo? Ik ben weleens bij een mensendieck geweest, vond dat vreselijk
Houdingstherapie? Voor deze klachten?
Hen74 schreef op 23-08-2021 om 00:15:
[..]
Houdingstherapie? Voor deze klachten?
Onee wacht. Ik ben in de war. Was ivm hartkloppingen, omdat ik mss fout zou ademen 🙈
Wattenbolleke schreef op 22-08-2021 om 20:59:
[..]
Het voelt overigens niet echt als vluchten. Meer als iets wat me nu mogelijk helpt om niet dieper weg te zakken.
Ik heb je vervolgberichten gelezen en dat klinkt ook veel erger dan wat ik dacht bij “vervelend gevoel”. Ik vind het verrassend dat jij verminder hebt wat er met je is, terwijl je wel een psychiater hebt (als ik het goed heb begrepen). Heb je het daar al eens met hem/haar over gehad? En heb je er vertrouwen in dat deze persoon je kan helpen? Ik weet uit ervaring dat er verschil zit in psychologen. Mijn eerste kon nog geen deuk in een pak boter slaan en degene waar ik nu bij ben kraakt iedere sessie een nootje.
Donkey schreef op 23-08-2021 om 07:03:
[..]
Ik heb je vervolgberichten gelezen en dat klinkt ook veel erger dan wat ik dacht bij “vervelend gevoel”. Ik vind het verrassend dat jij verminder hebt wat er met je is, terwijl je wel een psychiater hebt (als ik het goed heb begrepen). Heb je het daar al eens met hem/haar over gehad? En heb je er vertrouwen in dat deze persoon je kan helpen? Ik weet uit ervaring dat er verschil zit in psychologen. Mijn eerste kon nog geen deuk in een pak boter slaan en degene waar ik nu bij ben kraakt iedere sessie een nootje.
Ik heb nog geen psychiater. Wachttijden.
mijn therapeut was echt heel fijn. Alleen het was gewoon heel veel damage control. Ik heb uren zitten huilen. En ze gaf wel altijd aan: om echt thema’s te kunnen aanpakken moet je een beetje draagkracht hebben. En dat had ik vaak niet.
ik heb er wel veel geleerd in de zin van voelen wat ik wil, nodig heb, dat aan proberen te geven. Uitrusten, niks doen verdragen voor het goede doel.
wat bedoel je met ‘verminder hebt wat er is’? Dat ik het minder erg maak? Dat zit m echt in acceptatie en onbegrip van mezelf vermoed ik.
En het feit dat ik me niet zo goed besef hoe ziek ik ben. Want wanneer ben je heel ziek? En wanneer valt het wel mee?
ik vind het nog steeds lastig om het hardop tegen iemand te zeggen: ik ben ziek. Wanneer heb je dat ‘recht’? Kronkels in m’n hoofd 🙄
Wattenbolleke schreef op 23-08-2021 om 10:05:
En het feit dat ik me niet zo goed besef hoe ziek ik ben. Want wanneer ben je heel ziek? En wanneer valt het wel mee?
ik vind het nog steeds lastig om het hardop tegen iemand te zeggen: ik ben ziek. Wanneer heb je dat ‘recht’? Kronkels in m’n hoofd 🙄
Je hebt dat recht gewoon, om aan te geven dat je ziek bent en dit ook te erkennen en hardop uit te spreken. Want je bent echt ziek. Het heeft mij enorm geholpen door dat echt te erkennen, dat is namelijk zo'n enorm belangrijk onderdeel van het herstel.
Wattenbolleke schreef op 23-08-2021 om 07:33:
[..]
Ik heb nog geen psychiater. Wachttijden.
mijn therapeut was echt heel fijn. Alleen het was gewoon heel veel damage control. Ik heb uren zitten huilen. En ze gaf wel altijd aan: om echt thema’s te kunnen aanpakken moet je een beetje draagkracht hebben. En dat had ik vaak niet.
ik heb er wel veel geleerd in de zin van voelen wat ik wil, nodig heb, dat aan proberen te geven. Uitrusten, niks doen verdragen voor het goede doel.
wat bedoel je met ‘verminder hebt wat er is’? Dat ik het minder erg maak? Dat zit m echt in acceptatie en onbegrip van mezelf vermoed ik.
Dat is de spellingcontrole op mijn telefoon, sorry, die heeft er “verminder” van gemaakt zie ik, terwijl ik bedoelde te typen: geen idee
Het lijkt me heel lastig om je zo verloren te voelen. Ik gun je echt van harte een goede therapeut, dat kan zo’n enorm verschil maken! Ik heb mijn therapeut particulier (dus niet via de zorgverzekeraar) en kon binnen een week terecht. misschien is dat nog een optie voor je?
Donkey schreef op 23-08-2021 om 13:50:
[..]
Dat is de spellingcontrole op mijn telefoon, sorry, die heeft er “verminder” van gemaakt zie ik, terwijl ik bedoelde te typen: geen idee
Het lijkt me heel lastig om je zo verloren te voelen. Ik gun je echt van harte een goede therapeut, dat kan zo’n enorm verschil maken! Ik heb mijn therapeut particulier (dus niet via de zorgverzekeraar) en kon binnen een week terecht. misschien is dat nog een optie voor je?
Ik had ook een particuliere therapeut, maar nu heb ik een psychiater nodig ivm de medicatie. Ik kan er half september terecht. Dus relatief snel. Ik verwacht dan wel snel duidelijkheid te krijgen. Daar heb ik echt behoefte aan.
Hen74 schreef op 20-08-2021 om 21:32:
[..]
Oké, triest allemaal.
Daarmee terugkomend op je vraag. Gezien je antwoord (oorzaak dus niet je werk) zie ik daar dan ook niet de oplossing liggen.
Bedenk met een burn-out: ook leuke dingen kosten energie. Je lichaam is uitgeput (in jouw geval door privézaken). Dat kun je niet aanvullen met een dotje geest-energie.
Absoluut! Met een burnout is het vooral je rust nemen, fysiek en geestelijk.
Ellori schreef op 23-08-2021 om 10:41:
[..]
Je hebt dat recht gewoon, om aan te geven dat je ziek bent en dit ook te erkennen en hardop uit te spreken. Want je bent echt ziek. Het heeft mij enorm geholpen door dat echt te erkennen, dat is namelijk zo'n enorm belangrijk onderdeel van het herstel.
Dat klopt echt. Zolang je in gevecht blijft met dat gevoel en het niet erkent, kun je niet goed starten met herstellen. Acceptatie is een groot goed in dit geval!
Mallebeppie schreef op 23-08-2021 om 14:58:
[..]
Dat klopt echt. Zolang je in gevecht blijft met dat gevoel en het niet erkent, kun je niet goed starten met herstellen. Acceptatie is een groot goed in dit geval!
Klopt. Dat komt steeds meer. Wat me daarbij dwars zit is dat zowel depressie als burn out niet in een hokje past.
Herkennen jullie zwart wit denken? Ik ben enorm zwart wit. Het gaat goed of het gaat slecht. Dat er schommelingen zijn past niet in m’n hokje. Vanochtend heb ik gewerkt en flink gehuild bij een collega. Vanmiddag na een paar uur rust voelt de wereld ineens heel even een pietsje anders. Dat kan mijn brein dus niet handelen.
Wattenbolleke schreef op 23-08-2021 om 04:07:
[..]
Onee wacht. Ik ben in de war. Was ivm hartkloppingen, omdat ik mss fout zou ademen 🙈
Geeft niks!
Wattenbolleke schreef op 23-08-2021 om 10:05:
En het feit dat ik me niet zo goed besef hoe ziek ik ben. Want wanneer ben je heel ziek? En wanneer valt het wel mee?
ik vind het nog steeds lastig om het hardop tegen iemand te zeggen: ik ben ziek. Wanneer heb je dat ‘recht’? Kronkels in m’n hoofd 🙄
Dat recht heb je als jíj je zo voelt!