Betweterigheid verminderen
Toen ik 12 was riep mijn vader 'jij weet altijd alles beter'. Soortgelijke opmerkingen heb ik wel vaker mogen ontvangen van mensen. Dat ik hautain, een betweter of een snob ben. Het zal dus wel kloppen. Voor mijn gevoel zet ik enkel mijn gedachten uiteen en ben ik niet intentioneel betweterig. ☝️
Nu kan ik die feedback afdoen met 'frustraties, projectie, matige argumenten of alles wat je zegt, ben je zelf', maar dan ik ben ik weer die betweter. En ik ben nu eenmaal dol op debat en discussie en snap niet zo wat het probleem is. Met een andere betweter 
kan ik prima praten. Stoor mij ook totaal niet aan de kennis van anderen of aan een correctie. Dan denk ik enkel 'dat argument ga ik toevoegen aan mijn arsenaal'.
Hoe kun je nu betweterigheid verminderen? Niets zeggen, anderen vaker een veer geven, minder aanvullen, minder corrigeren, loslaten, doen alsof je iets niet weet, geen moeilijke woorden gebruiken, laatste woord weggegeven, veel tekortkomingen opnoemen, benadrukken dat je zo gewoon bent.
Zijn er hier medebetweters of eventueel perfectionisten met tips? Of moet ik het maar accepteren? I am Snob and I am Top.
Bolmieke schreef op 06-05-2024 om 18:18:
@Campanula, waarom denk je dat jij altijd alles beter weet? Ik merk dat in mijn omgeving de betweters met een enorme stelligheid iets kunnen beweren en als ik dat later terugzoek blijkt het niet altijd te kloppen, als het dan om controleerbare feiten gaat he.
Het discussieert veel fijner met mensen die een gezonde twijfel hebben, je krijgt veel intelligentere discussies
Dat is geen feit hè. Dat is ook niet mijn uitgangspunt of grondhouding. Anderen vinden vaak dat ik 'alles beter weet'.
Stelligheid is een keuze. Ik probeer erop te letten dat ik woorden gebruik als 'misschien, eventueel, ik vind, in context, relatief, soms'. Want stelligheid is echt altijd een teken van overdreven zelfoverschatting en extreme lompheid. Bah. 
Je laatste zin is helemaal waar.
Malibu2 schreef op 06-05-2024 om 18:04:
Weten met wie je wel en niet kunt discussiëren.
...
Andere vrienden steken anders in elkaar, die zijn ook meer conflict vermijdend. Voor mij staat een discussie niet gelijk aan een conflict, maar zij beschouwen dat wel zo en voelen zich er niet fijn bij. Bij hen houd ik me dus in. Als ze iets zeggen wat feitelijk onjuist is, dan schiet de correctie er in mijn enthousiasme nog weleens uit, maar ik ga er dan bewust niet op door. In de praktijk snijd ik bij hen bepaalde onderwerpen ook niet aan.
Mooi geschreven.
Bolmieke schreef op 06-05-2024 om 18:18:
@Campanula, waarom denk je dat jij altijd alles beter weet? Ik merk dat in mijn omgeving de betweters met een enorme stelligheid iets kunnen beweren en als ik dat later terugzoek blijkt het niet altijd te kloppen, als het dan om controleerbare feiten gaat he.
Het discussieert veel fijner met mensen die een gezonde twijfel hebben, je krijgt veel intelligentere discussies
Precies. Hoe meer mensen weten, hoe meer ze geneigd zijn om te beweren dat ze ergens ‘redelijk van op de hoogte zijn’ terwijl mensen die iets weten, vaker de stellingname hebben dat ze ‘alles weten van…’ Ik vermoed dat het komt doordat je leert dat er altijd nog iets te leren valt naarmate je je ergens in verdiept. Ook is het in mijn ogen ‘wetenschappelijker’ om ergens aan te twijfelen. Wie de weg, de waarheid en het leven zoekt, moet maar gaan zitten geloven in een kerk.
Fiorah schreef op 06-05-2024 om 17:04:
[..]
Mensen die een laag zelfbeeld hebben (over hun kennis/IQ/mondigheid) zullen het zien als bevestiging ("Zie je wel dat ik dommer ben.") of ze durven het simpelweg niet aan (want ze hebben voor hun gevoel het gesprek al verloren voor het begonnen is).
Dat is wel begrijpelijk. Hopelijk krijgen ze met de jaren meer zelfvertrouwen.
ToetieToover schreef op 06-05-2024 om 18:53:
[..]
Precies. Hoe meer mensen weten, hoe meer ze geneigd zijn om te beweren dat ze ergens ‘redelijk van op de hoogte zijn’ terwijl mensen die iets weten, vaker de stellingname hebben dat ze ‘alles weten van…’ Ik vermoed dat het komt doordat je leert dat er altijd nog iets te leren valt naarmate je je ergens in verdiept. Ook is het in mijn ogen ‘wetenschappelijker’ om ergens aan te twijfelen. Wie de weg, de waarheid en het leven zoekt, moet maar gaan zitten geloven in een kerk.
Is dat ook niet een afname van het Dunning-Krugereffect?
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Dunning-krugereffect
Ik ga niet naar de kerk. Dan draai ik wel Borsato. Alleen hij kent namelijk de waarheid. Zeg ik ook altijd tegen Jehova getuigen aan de deur.😉
Wel heel mooi dat je dit van jezelf weet en respect dat je met een kritische blik naar jezelf wil kijken. Even een reactie " vanaf de andere kant". Ik zelf ben juist iemand die best wel moeite kan hebben met betweters en ik voel me bij dat soort mensen al snel bekritiseerd en in een hoek gezet. Vooral als mensen me belerend toespreken of me proberen te corrigeren.
Als je rekening wil houden met anderen die zoals bv ik daar moeite mee hebben dan denk ik dat je vooral minder moet proberen te corrigeren en te willen beleren. Meer vragen stellen.
Ik denk echter ook dat je vooral jezelf moet blijven en jij bent nu eenmaal blijkbaar een betweter. Het hoort dan bij jou. Jij bent wie jij bent en dat is goed. Je kan wat rekening houden met anderen maar blijf altijd jezelf. Rekening houden met anderen is goed maar jij bent niet verantwoordelijk voor hun emoties. Bij mensen die " allergisch" reageren op betweterigheid wordt er ook bij hen iets getriggerd waardoor zij er zo niet tegen kunnen ook daar ben jij niet verantwoordelijk voor. Dat is iets van hen. Ik denk dat dat het beste is.
Campanula schreef op 06-05-2024 om 17:32:
[..]
Dat is ook het punt. Ik vind het idd prima, maar tussen gelijk hebben en krijgen zit een verschil. Dat gaat ook soms op basis van sympathie of relaties is mij opgevallen (en niet op inhoud).
Wat ik versta onder betweterigheid is sec beter weten. Wat is daar erg aan? Er zijn toch ook mensen die dingen beter weten. Docenten bv. Die kunnen ook doseren met doceren.
Die irritatie van anderen trek ik mij wel aan. Dat is niet de bedoeling. Maar ik vind niet dat ik verantwoordelijk ben voor dat gevoel. Gedeeltelijk misschien. In hoeverre ben je verantwoordelijk daarvoor?
Iets sec beter weten kan, het probleem zit hem in hoe je daarover communiceert en ik denk dat je daar wellicht een blinde vlek hebt. Een betweter is ook niet iemand die iets simpelweg beter weet, maar iemand die dat per se moet laten weten, een wijsneus. Het is geen neutraal gedrag als je graag wil laten zien dat jij het beter weet, als je anderen vaak corrigeert.
Dietloverzzz schreef op 06-05-2024 om 19:24:
...
Je kan wat rekening houden met anderen maar blijf altijd jezelf. Rekening houden met anderen is goed maar jij bent niet verantwoordelijk voor hun emoties. Bij mensen die " allergisch" reageren op betweterigheid wordt er ook bij hen iets getriggerd waardoor zij er zo niet tegen kunnen ook daar ben jij niet verantwoordelijk voor. Dat is iets van hen. Ik denk dat dat het beste is.
Kritisch kijken is het begin. Veranderingsbereidheid en veranderingspotentie is ook belangrijk. Er zit een maximum aan kunnen veranderen. 😉
Verder ben ik het met je eens. Maar bij grof misdragen ligt de verantwoordelijkheid wel meer bij mij. Af en toe zit je in een conflict (hoor je soms later) terwijl je dacht te discussiëren. Ik moet mijn triggers (bewijsdrang, competitiedrift, uniciteit willen benadrukken, revanchegevoelens) ook leren beteugelen.
We blijven zo lekker bezig voordat we de kist in mogen, nietwaar?
Wollstonecraft schreef op 06-05-2024 om 19:54:
[..]
Iets sec beter weten kan, het probleem zit hem in hoe je daarover communiceert en ik denk dat je daar wellicht een blinde vlek hebt. Een betweter is ook niet iemand die iets simpelweg beter weet, maar iemand die dat per se moet laten weten, een wijsneus. Het is geen neutraal gedrag als je graag wil laten zien dat jij het beter weet, als je anderen vaak corrigeert.
Je hebt gelijk. Mijn geldingsdrang is misschien stuk. Of teveel ingedeukt geweest door levensloop en dat ik het nu weer overcompenseer. Maar het is wel een constante. De grens van gezellig aanwezig tot irritant aanwezig is voor mij een vraagstuk.
Even dacht ik dat je vraag oprecht was, maar naarmate het topic vordert begin ik daar toch aan te twijfelen. Ik vraag me af waarom je deze bevestiging nodig hebt en waarom je die muur optrekt. Ik vind je voortdurende sarcasme irritanter dan je betweterigheid. Als je iets weet, weet je het gewoon, da's mooi, misschien steek ik er iets van op. Maar omfloerst iemand schofferen, daar hou ik niet van. Zeg het dan maar gewoon rechtstreeks. Wees betweterig als je daar blij van wordt, wat kan jou het verder schelen wat iemand daarvan vindt.
Het is de toon die de muziek maakt. Misschien ligt daar het probleem. Niet wat je zegt, maar hoe je het zegt.
En ja, daarin heb jij zeker een verantwoordelijkheid, als mensen niet goed tegen jouw manier van communiceren kunnen ligt dat ook (en misschien voor een groot deel) aan die manier van communiceren.
Hierboven zegt iemand dat je vooral jezelf moet blijven omdat je nu eenmaal een betweter bent. Ik ben het met je eens dat er een grens is aan de mogelijkheid om jezelf te veranderen. Maar als je er last van hebt of wil dat andere mensen er geen last van hebben moet je toch kijken waar bij jou de mogelijkheid ligt. Of niet natuurlijk, maar dan verandert er niets.
Dat je hier om reacties vraagt en daar ook serieus op ingaat toont je goede intentie. Dat is mooi.
Campanula schreef op 06-05-2024 om 20:00:
[..]
Je hebt gelijk. Mijn geldingsdrang is misschien stuk. Of teveel ingedeukt geweest door levensloop en dat ik het nu weer overcompenseer. Maar het is wel een constante. De grens van gezellig aanwezig tot irritant aanwezig is voor mij een vraagstuk.
Dat zou kunnen. Al doende leert men en als je dat wil kun je dat ontwikkelen.
Toevallig had ik het gisteren nog met een man over geldingsdrang. Dat ik met mijn scooter bij het stoplicht sta en er staat een man naast me op de fiets. En 9 van de 10 keer moet die man per se sneller wegfietsen dan ik wegrij. Pfff, zo sneu.
Ik denk dat veel mensen in een gesprek open staan voor de kennis die een ander heeft, maar het ligt echt aan de manier waarop die kennis gebracht wordt. Als je graag wil laten zien hoeveel (meer dan een ander) jij wel niet weet, dan strijkt dat mensen tegen de haren.
Wieder schreef op 06-05-2024 om 20:00:
Even dacht ik dat je vraag oprecht was, maar naarmate het topic vordert begin ik daar toch aan te twijfelen. Ik vraag me af waarom je deze bevestiging nodig hebt en waarom je die muur optrekt. Ik vind je voortdurende sarcasme irritanter dan je betweterigheid. Als je iets weet, weet je het gewoon, da's mooi, misschien steek ik er iets van op. Maar omfloerst iemand schofferen, daar hou ik niet van. Zeg het dan maar gewoon rechtstreeks. Wees betweterig als je daar blij van wordt, wat kan jou het verder schelen wat iemand daarvan vindt.
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Maar wel goed dat je dit direct tegen mij zegt. Geen probleem.
Wollstonecraft schreef op 06-05-2024 om 20:06:
[..]
Dat zou kunnen. Al doende leert men en als je dat wil kun je dat ontwikkelen.
Toevallig had ik het gisteren nog met een man over geldingsdrang. Dat ik met mijn scooter bij het stoplicht sta en er staat een man naast me op de fiets. En 9 van de 10 keer moet die man per se sneller wegfietsen dan ik wegrij. Pfff, zo sneu.
Ik denk dat veel mensen in een gesprek open staan voor de kennis die een ander heeft, maar het ligt echt aan de manier waarop die kennis gebracht wordt. Als je graag wil laten zien hoeveel (meer dan een ander) jij wel niet weet, dan strijkt dat mensen tegen de haren.
Geldingsdrang is vaak lelijk idd. Ik heb wel een paar goede inzichten gehad door dit topic tot dusverre. Alternatief gedrag aanleren kan nog wel. Ik was milder en gebalanceerder 20 jaar terug. Daar wil ik naar terug.
Jij ook bedankt Wollstonecraft. Je 'toon' is een goed voorbeeld.
Campanula schreef op 06-05-2024 om 20:19:
[..]
Geldingsdrang is vaak lelijk idd. Ik heb wel een paar goede inzichten gehad door dit topic tot dusverre. Alternatief gedrag aanleren kan nog wel. Ik was milder en gebalanceerder 20 jaar terug. Daar wil ik naar terug.
Jij ook bedankt Wollstonecraft. Je 'toon' is een goed voorbeeld.
Dank je 😊
Fijn dat je weet waar je naar terug wil. Soms maakt het leven je anders dan je wil zijn. Maar ik snap je dilemma ook wel. Waar is de lijn tussen jezelf zijn en zijn wat maatschappelijk / in bepaald gezelschap wenselijk is. Zodat je jezelf geen geweld moet aandoen, maar ook soepel mee kan draaien in gezelschappen. Dat vind ik zelf ook nog wel moeilijk soms, dan ben ik weer eens te bot of direct 🙄
Of mensen gooien me voor de voeten dat ik moeilijke woorden gebruik, terwijl mijn taalgebruik voor mij normaal is.
Maar goed, ik heb daar best al veel in geleerd en soms denk ik ook wel "stik maar" 😁