Betweterigheid verminderen
Toen ik 12 was riep mijn vader 'jij weet altijd alles beter'. Soortgelijke opmerkingen heb ik wel vaker mogen ontvangen van mensen. Dat ik hautain, een betweter of een snob ben. Het zal dus wel kloppen. Voor mijn gevoel zet ik enkel mijn gedachten uiteen en ben ik niet intentioneel betweterig. ☝️
Nu kan ik die feedback afdoen met 'frustraties, projectie, matige argumenten of alles wat je zegt, ben je zelf', maar dan ik ben ik weer die betweter. En ik ben nu eenmaal dol op debat en discussie en snap niet zo wat het probleem is. Met een andere betweter 
kan ik prima praten. Stoor mij ook totaal niet aan de kennis van anderen of aan een correctie. Dan denk ik enkel 'dat argument ga ik toevoegen aan mijn arsenaal'.
Hoe kun je nu betweterigheid verminderen? Niets zeggen, anderen vaker een veer geven, minder aanvullen, minder corrigeren, loslaten, doen alsof je iets niet weet, geen moeilijke woorden gebruiken, laatste woord weggegeven, veel tekortkomingen opnoemen, benadrukken dat je zo gewoon bent.
Zijn er hier medebetweters of eventueel perfectionisten met tips? Of moet ik het maar accepteren? I am Snob and I am Top.
Campanula schreef op 12-05-2024 om 10:53:
[..]
Zeg dat.
Aanvoelen en bewoordingen aanpassen is misschien ook wel een recept om jezelf te verliezen en overmatig gericht te raken op de wensen van anderen.
Wat een correctie/aanvulling allemaal niet kan losmaken is mij wel duidelijk geworden in dit topic.
Dat kan inderdaad, net als je je kan verliezen in betweterigheid of koppigheid of noem het maar op. Maar er bestaat ook een gulden middenweg en als je streeft naar iets minder betweterigheid zou je eventueel iets van de andere kant kunnen leren en misschien wat proberen zonder dat je je meteen verliest.
MMcGonagall schreef op 12-05-2024 om 11:13:
[..]
Haha ik ben nog steeds verbaasd dat de reactie op ‘goh, het is handiger als je benedenaan begint met knopen’, niet is ‘hé, goede tip, bedankt!’
Maar dat was de reactie toch niet? Het was toch Je moet etc. ?
Campanula schreef op 12-05-2024 om 12:50:
[..]
Relativeringen, bedenkingen en perspectief wisselen zijn geen excuses. Dat is voorbehouden aan excuses namelijk.
Weet je, het is een vorm van kwetsbaarheid om te kunnen zeggen dat een ander misschien wel een punt heeft. Om te kunnen zeggen, oh, oke, je zou weleens gelijk kunnen hebben.
Ik denk dat jij door je verleden het makkelijker vindt om bij je eigen overtuiging te blijven, dan een beetje mee te bewegen met de ander. Immers als je bij je eigen standpunt blijft, dan is dat jouw werkelijkheid en jouw werkelijkheid de ken je, die is bekend en daarvan weet je dat je het aankan.
Het pad wat je gesprekspartner bedoelt, dat ken je niet. Geen idee welke kant dat op gaat bewegen en (in jouw brein) grote kans dat er een onverwachte dolk in je rug komt. Dat wil je liever voorkomen, want dat is je al genoeg gebeurd.
Iets met reptielenbrein en dat je brein eigenlijk overal gevaar in ziet, dus bij voorbaat alle kansen op gevaar maar uitschakelt. Over je eigen mening en gedachte heb je invloed, die van de ander niet. Zoals je zegt, je kan er van leren om nog beter te gaan discussiëren. Voor de lol zeg jij, maar ik denk dat je brein het puur uit overleven doet.
Dit maakt het echter nog niet sympathieker. Mensen voelen vast de starheid en de drang om bij je eigen gelijk te blijven. Veel mensen zijn wat losser hierin en voor hun maakt het niet zoveel uit als ze eens met de ander meebewegen. Hun ervaring is namelijk dat dat meestal wel goed gaat.
Herken je hier wat in?
Campanula schreef op 12-05-2024 om 11:23:
[..]
De tegenpool van betweterigheid is misschien wel koppigheid of overgevoeligheid 😉
Mensen lijken zich al snel geïrriteerd, dom of aangevallen te voelen. Zie maar het voorbeeld hierboven. Maar vooral 'juist' in de overtuiging dat het voor iedereen evident is dat de ander 'schijtirritant' is. Eigenlijk ben je dan net zo overtuigd van het eigen gelijk als de betweter. Met het verschil dat jij wel kunt aanvoelen en/of doseren. Wie is dan eigenlijk diegene die zich 'beter denkt te voelen'? (Calimero verwijt)
Echt? Ik vind koppigheid en betweterigheid redelijk bij elkaar horen.
MMcGonagall schreef op 12-05-2024 om 12:43:
[..]
Niet als hij neutraal oogt.
Ik denk dat het inderdaad om waarnemen gaat. Veel mensen die iets aanvoelen waarnemen redelijk secuur. (Of ze vinden dat, dat zijn ook ergerlijke types, die vinden dat ze goede voelsprieten hebben, de hardop-hsp’er zeg maar, maar dan compleet de plank misslaan).
Campanula schreef op 12-05-2024 om 13:26:
[..]
Dank je wel. Misschien kan ik zo een nog betere betweter worden 😁 De geïnteresseerde, ruimtegevende, luisterende, relatieverbindende en gevoelsalerte betweter. Om zo het aandeel betweterigheid te verlagen van 20% maar 10%.('Eerder 100% naar 90% in jouw geval').
Dan ben je geen betweter meer, maar een fijn orakel
Mevrouw75 schreef op 12-05-2024 om 13:55:
[..]
Dat kan inderdaad, net als je je kan verliezen in betweterigheid of koppigheid of noem het maar op. Maar er bestaat ook een gulden middenweg en als je streeft naar iets minder betweterigheid zou je eventueel iets van de andere kant kunnen leren en misschien wat proberen zonder dat je je meteen verliest.
De geïnteresseerde, ruimtegevende, luisterende, relatieverbindende en gevoelsalerte persoon worden is het leerdoel na het lezen van dit topic.
Je kunt van veel mensen iets leren. Laatst kreeg ik nog een verloren inzicht van iemand op het juiste moment geherintroduceerd. Precies de goede tekst om dat ontsnappingsdeurtje in je hoofd te openen en je gedachtenrepetitie te doorbreken.
Evaluna schreef op 12-05-2024 om 13:57:
[..]
Weet je, het is een vorm van kwetsbaarheid om te kunnen zeggen dat een ander misschien wel een punt heeft. Om te kunnen zeggen, oh, oke, je zou weleens gelijk kunnen hebben.
Ik denk dat jij door je verleden het makkelijker vindt om bij je eigen overtuiging te blijven, dan een beetje mee te bewegen met de ander. Immers als je bij je eigen standpunt blijft, dan is dat jouw werkelijkheid en jouw werkelijkheid de ken je, die is bekend en daarvan weet je dat je het aankan.
Het pad wat je gesprekspartner bedoelt, dat ken je niet. Geen idee welke kant dat op gaat bewegen en (in jouw brein) grote kans dat er een onverwachte dolk in je rug komt. Dat wil je liever voorkomen, want dat is je al genoeg gebeurd.
Iets met reptielenbrein en dat je brein eigenlijk overal gevaar in ziet, dus bij voorbaat alle kansen op gevaar maar uitschakelt. Over je eigen mening en gedachte heb je invloed, die van de ander niet. Zoals je zegt, je kan er van leren om nog beter te gaan discussiëren. Voor de lol zeg jij, maar ik denk dat je brein het puur uit overleven doet.
Dit maakt het echter nog niet sympathieker. Mensen voelen vast de starheid en de drang om bij je eigen gelijk te blijven. Veel mensen zijn wat losser hierin en voor hun maakt het niet zoveel uit als ze eens met de ander meebewegen. Hun ervaring is namelijk dat dat meestal wel goed gaat.
Herken je hier wat in?
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik zeg wel vaker 'goed punt, je hebt gelijk' en praat met iedereen. Gelijk hebben, maar niet krijgen (om de een of andere reden) is wel iets wat mij vasthoudend kan maken. Voor zover je dat kunt stellen.
Overal gevaar in zien? Het is sowieso alert zijn op gevaar. Dat klopt wel. Die afweging maken veel mensen volgens mij. Heb vrij vlot door of de kust veilig is, of het over mij gaat (al dan niet indirect) meer iets generieks is, dat het eigen verhaal de boventoon voert, of de ander zich beweegt richting verbinding (of richting conflict) of misschien wacht op mijn beweging.
Dat meebewegen met anderen en of 'het meestal wel goed gaat'. Misschien ben ik wel wat sceptischer of lastiger te overtuigen. Als dat ontbreekt ga ik op mijn eigen mening af.
Miepjecody schreef op 12-05-2024 om 12:48:
[..]
Maar je kan wel inschatten dat wat je zou zeggen, gepast is toch? Of moet je daar over nadenken?
Bij veel mensen die neutraal " ogen" die ik langer ken, " voel" of zie ik wel wat ze " voelen" of denken.
Ik heb een enorme hekel aan mensen die zelf invullen en denken te weten wat ik voel of denk. Hou daarmee op.
Mevrouw75 schreef op 12-05-2024 om 14:01:
[..]
Ik denk dat het inderdaad om waarnemen gaat. Veel mensen die iets aanvoelen waarnemen redelijk secuur. (Of ze vinden dat, dat zijn ook ergerlijke types, die vinden dat ze goede voelsprieten hebben, de hardop-hsp’er zeg maar, maar dan compleet de plank misslaan).
Heel veel mensen dénken secuur waar te nemen en denken dan iets aan te voelen. Ze vergeten dat de waarneming altijd subjectief is, gemixt met eigen gevoelens en denkbeelden en gebaseerd op eigen denkkaders en ervaringen.
Ali schreef op 12-05-2024 om 18:10:
[..]
Heel veel mensen dénken secuur waar te nemen en denken dan iets aan te voelen. Ze vergeten dat de waarneming altijd subjectief is, gemixt met eigen gevoelens en denkbeelden en gebaseerd op eigen denkkaders en ervaringen.
Ja, dat zijn degenen die zichzelf op de borst slaan dat ze anderen zo goed aanvoelen altijd.
Je hebt ook mensen die je als buitenstaander bewonderend kunt bekijken omdat ze toch altijd weer alles aan lijken te voelen (en zichzelf daar niet voor op de borst slaan en het vaak zelf niet eens doorhebben).
Ali schreef op 12-05-2024 om 18:08:
[..]
Ik heb een enorme hekel aan mensen die zelf invullen en denken te weten wat ik voel of denk. Hou daarmee op.
Dat doe ik helemaal niet, maar goed, denk wat je wil denken.
Miepjecody schreef op 12-05-2024 om 12:48:
[..]
Bij veel mensen die neutraal " ogen" die ik langer ken, " voel" of zie ik wel wat ze " voelen" of denken.
Miepjecody, hoe moet ik deze zin van jou dan opvatten?
Ali schreef op 12-05-2024 om 22:34:
[..]
Miepjecody, hoe moet ik deze zin van jou dan opvatten?
Nou ik zeg niet, je voelt zeker dat of dat.
Maar kom er op terug, en uiteraard niet door te benoemen wat die persoon zou moeten voelen.