Betweterigheid verminderen
Toen ik 12 was riep mijn vader 'jij weet altijd alles beter'. Soortgelijke opmerkingen heb ik wel vaker mogen ontvangen van mensen. Dat ik hautain, een betweter of een snob ben. Het zal dus wel kloppen. Voor mijn gevoel zet ik enkel mijn gedachten uiteen en ben ik niet intentioneel betweterig. ☝️
Nu kan ik die feedback afdoen met 'frustraties, projectie, matige argumenten of alles wat je zegt, ben je zelf', maar dan ik ben ik weer die betweter. En ik ben nu eenmaal dol op debat en discussie en snap niet zo wat het probleem is. Met een andere betweter 
kan ik prima praten. Stoor mij ook totaal niet aan de kennis van anderen of aan een correctie. Dan denk ik enkel 'dat argument ga ik toevoegen aan mijn arsenaal'.
Hoe kun je nu betweterigheid verminderen? Niets zeggen, anderen vaker een veer geven, minder aanvullen, minder corrigeren, loslaten, doen alsof je iets niet weet, geen moeilijke woorden gebruiken, laatste woord weggegeven, veel tekortkomingen opnoemen, benadrukken dat je zo gewoon bent.
Zijn er hier medebetweters of eventueel perfectionisten met tips? Of moet ik het maar accepteren? I am Snob and I am Top.
MMcGonagall schreef op 11-05-2024 om 14:39:
[..]
Dit zou ik kunnen zijn. Op mijn vorige werk liep ik daar wel tegenaan. Net binnen maar natuurlijk niet net uit het ei gekropen. Degene die mij inwerkte wist wel veel over de betreffende wetgeving, maar ik vond hem op overige aspecten tekort schieten. Daar heb ik dus gewoon mijn eigen manier van werken gehanteerd. Vond hij eigenwijs, heel irritant en hij was ook snel klaar met me. Prima, dan niet. Overigens vond de leidinggevende ook dat ik 20+ jaar ervaring niet opzij hoef te zetten.
Voor wat betreft die pyjama. Als je onderaan begint, is de kans het kleinst dat je scheef zit (duh). Als je het niet erg vindt om het opnieuw te doen, kun je natuurlijk gewoon bovenaan beginnen.
Je begint bovenaan toch ook gewoon met de bovenste?
Ik was haar ook niets aan het uitleggen, ze bemoeide zich gewoon met mij. Het zal mij een worst zijn in welke volgorde iemand aangekleed wordt.
Heb voordat ik naar gehandicaptenzorg ging ( waar ik nu 32 jaar werk) ook weleens vakantiewerk in een verpleeghuis gedaan. Daar waren ook veel zeurende medewerkers. Misschien dat dat ook scheelt.
Campanula schreef op 11-05-2024 om 14:23:
[..]
Nee, ik zeg dat bepaalde mensen mij niet trekken. En dat accepteer ik. 'Lekker bij de ander neerleggen'' maak jij ervan. Of ik iets moet doen is nog maar de vraag. Is 1 irritatie dan direct rechtvaardig om er iets mee te doen? En wat als die ene irritatie uitgesproken wordt door een vervelend persoon? Wat ik wil staat trouwens in de OP. Heb al veel constructieve tips gekregen ToetieToover.
Toch gedraag je je niet zoals ik zou verwachten op basis van je op: je hebt hier ineens helemaal geen probleem, of ja met die ene.
Miepjecody schreef op 11-05-2024 om 08:31:
[..]
Heel grappig, dat je dan pleasend zou zijn als je niet betweterig bent.
Nogmaals, kan iemand eens komen met voorbeelden of onderwerpen?
In gesprekken die ik met mensen voer is zo goed als nooit aanleiding om iets beter te kunnen weten.
Miepje, ik wilde alleen maar aangeven dat niet alleen beterwetend gedrag irritant kan zijn…
Persoonlijk krijg ik liever wat meer directe feedback enz, zeker van naasten.
Die stagaire zou zich meer ‘pleasend’ moeten opstellen, meer recht doende aan de behoefte van oudgedienden dat ze eer krijgen van hun plek. Zo gaat het wel vaak, ik kan daar niet zoveel mee.
Maar het lijntje met bemoeizucht is soms dun, bemoeizucht vind ik doorgaans vervelend. Ongefundeerde meningen spuien ook. Je zomaar uitlaten over de opvoedkundigen van een ander is zwaar ongepast.
Ies schreef op 11-05-2024 om 16:38:
[..]
Miepje, ik wilde alleen maar aangeven dat niet alleen beterwetend gedrag irritant kan zijn…
Persoonlijk krijg ik liever wat meer directe feedback enz, zeker van naasten.
Die stagaire zou zich meer ‘pleasend’ moeten opstellen, meer recht doende aan de behoefte van oudgedienden dat ze eer krijgen van hun plek. Zo gaat het wel vaak, ik kan daar niet zoveel mee.
Maar het lijntje met bemoeizucht is soms dun, bemoeizucht vind ik doorgaans vervelend. Ongefundeerde meningen spuien ook. Je zomaar uitlaten over de opvoedkundigen van een ander is zwaar ongepast.
Het gaat er niet om dat zij het moet doen zoals ik, ze mag het op haar eigen manier doen. Ze hoeft zeker niet te pleasen. Het was met meer dingen, en de manier waarop.
Ik ben juist totaal niet vastgeroest en werk het liefste met jonge collega's. Maar de hele tijd een belerend toontje van een 17 jarige is gewoon vervelend.
Miepjecody schreef op 11-05-2024 om 16:48:
[..]
Het gaat er niet om dat zij het moet doen zoals ik, ze mag het op haar eigen manier doen. Ze hoeft zeker niet te pleasen. Het was met meer dingen, en de manier waarop.
Ik ben juist totaal niet vastgeroest en werk het liefste met jonge collega's. Maar de hele tijd een belerend toontje van een 17 jarige is gewoon vervelend.
Kan dat dat bij jou geen rol speelt. (maar je noemt vast niet voor niets de leeftijd
)
Hier (ook zorg) speelt dat iig zeker wel. Nieuwelingen moeten hun plek kennen enz. (Nee niet altijd maar ik pik het toch veel op)
Miepjecody schreef op 11-05-2024 om 16:48:
[..]
Het gaat er niet om dat zij het moet doen zoals ik, ze mag het op haar eigen manier doen. Ze hoeft zeker niet te pleasen. Het was met meer dingen, en de manier waarop.
Ik ben juist totaal niet vastgeroest en werk het liefste met jonge collega's. Maar de hele tijd een belerend toontje van een 17 jarige is gewoon vervelend.
Ach, ze is 17 en wil het graag goed doen.
MMcGonagall schreef op 11-05-2024 om 18:46:
[..]
Ach, ze is 17 en wil het graag goed doen.
Dat is niet goed, zo een stagiaire heeft niet geleerd dat je respect moet hebben voor degene die jou wat gaat leren
Bolmieke schreef op 11-05-2024 om 21:04:
[..]
Dat is niet goed, zo een stagiaire heeft niet geleerd dat je respect moet hebben voor degene die jou wat gaat leren
Ze is 17. Dan moet je nog veel meer leren. Wat ik niet snap is dat je je er als (al wat langer) volwassene zo door uit het veld laat slaan.
een idee om even over na te denken.....
Is het betweterigheid, of door geen "filter' onvermogen om na te denken of datgene wat je zegt tegen een ander wel 'gepast' is?
Dus met andere woorden: waar andere mensen over na denken, maar niet die gedachten uitspreken naar de ander (filter), waar de Betweter dat juist wel uitspreekt, maar dus niet 'aanvoelt' dat een ander daar niet op zit te wachten (geen filter?)
BritgetJones007 schreef op 12-05-2024 om 08:49:
een idee om even over na te denken.....
Is het betweterigheid, of door geen "filter' onvermogen om na te denken of datgene wat je zegt tegen een ander wel 'gepast' is?
Dus met andere woorden: waar andere mensen over na denken, maar niet die gedachten uitspreken naar de ander (filter), waar de Betweter dat juist wel uitspreekt, maar dus niet 'aanvoelt' dat een ander daar niet op zit te wachten (geen filter?)
Heb erover nagedacht. Paar kanttekeningen. In hoeverre is een aanvulling/correctie dan 'ongepast'? En misschien is er wel 'aanvoelen' maar een andere visie op 'waar een ander niet op zit te wachten'. Of een ander werkend filter. En leg je de gespreksverantwoordelijkheid niet teveel bij de zender? Iedereen is in eerste instantie toch verantwoordelijk voor de eigen boodschap, maar de ander voor de ontvangst. In hoeverre ben verantwoordelijk voor het welbevinden van de gebetwete?
En heeft de ontvanger niet teveel indirecte verwachtingen? En zijn die dan bekend? Is er een recht op niet gecorrigeerd/aangevuld te worden? Misschien is het meer een communicatieprobleem op basis van grofmazige of meer fijnmazige sociale vaardigheden en is er een parallel met etiquette?
Maar het zou kunnen. Onmacht, onkunde, opvoedingstekort of een specifieke hersenbedrading met als gevolg een 'aanvoelingsgebrek'.
Campanula schreef op 12-05-2024 om 09:23:
[..]
Heb erover nagedacht. Paar kanttekeningen. In hoeverre is een aanvulling/correctie dan 'ongepast'? En misschien is er wel 'aanvoelen' maar een andere visie op 'waar een ander niet op zit te wachten'. Of een ander werkend filter. En leg je de gespreksverantwoordelijkheid niet teveel bij de zender? Iedereen is in eerste instantie toch verantwoordelijk voor de eigen boodschap, maar de ander voor de ontvangst. In hoeverre ben verantwoordelijk voor het welbevinden van de gebetwete?
En heeft de ontvanger niet teveel indirecte verwachtingen? En zijn die dan bekend? Is er een recht op niet gecorrigeerd/aangevuld te worden? Misschien is het meer een communicatieprobleem op basis van grofmazige of meer fijnmazige sociale vaardigheden en is er een parallel met etiquette?
Maar het zou kunnen. Onmacht, onkunde, opvoedingstekort of een specifieke hersenbedrading met als gevolg een 'aanvoelingsgebrek'.
Het is allemaal zo subjectief. Toevallig heb ik net weer een vragenlijst mogen invullen (diagnosetraject volwassen kind). Of ze ‘eigenaardig gedrag vertoont in de communicatie’. Tja, geen idee? Wat is eigenaardig? Ik vind het niet zo gek wat ze doet, maar ik schijn ook wel eens een misser te maken door nieuwe collega’s rechtuit te vragen wat ze bij ons komen doen (dan noemen ze hun functiebenaming - vaag - dat is dan toch geen gekke vraag?).
Ik voel helemaal niets aan bij anderen, zeker niet als ze het niet zeggen of duidelijk gedrag vertonen dat op de specifieke emotie duidt. Ik vind dat niet gek en het eerder bijzonder als mensen (wel) emoties van anderen overnemen.
Campanula schreef op 12-05-2024 om 09:23:
[..]
Heb erover nagedacht. Paar kanttekeningen. In hoeverre is een aanvulling/correctie dan 'ongepast'? En misschien is er wel 'aanvoelen' maar een andere visie op 'waar een ander niet op zit te wachten'. Of een ander werkend filter. En leg je de gespreksverantwoordelijkheid niet teveel bij de zender? Iedereen is in eerste instantie toch verantwoordelijk voor de eigen boodschap, maar de ander voor de ontvangst. In hoeverre ben verantwoordelijk voor het welbevinden van de gebetwete?
En heeft de ontvanger niet teveel indirecte verwachtingen? En zijn die dan bekend? Is er een recht op niet gecorrigeerd/aangevuld te worden? Misschien is het meer een communicatieprobleem op basis van grofmazige of meer fijnmazige sociale vaardigheden en is er een parallel met etiquette?
Maar het zou kunnen. Onmacht, onkunde, opvoedingstekort of een specifieke hersenbedrading met als gevolg een 'aanvoelingsgebrek'.
Je wil je betweterigheid niet verminderen en je bent niet oprecht in je vraag in de openingspost. Je vindt jezelf beter dan de rest en hebt een drang om dat te bewijzen. Zeg dat dan gewoon, maakt toch niet uit. Je bent en snob en je bent top, geluk ermee!
Wieder schreef op 12-05-2024 om 10:33:
[..]
Je wil je betweterigheid niet verminderen en je bent niet oprecht in je vraag in de openingspost. Je vindt jezelf beter dan de rest en hebt een drang om dat te bewijzen. Zeg dat dan gewoon, maakt toch niet uit. Je bent en snob en je bent top, geluk ermee!
Hee, daar ben je weer. Bedankt voor je herhaaldelijke constructieve bijdragen en de gelukswensen!
MMcGonagall schreef op 12-05-2024 om 09:49:
[..]
Het is allemaal zo subjectief. ...
Ik voel helemaal niets aan bij anderen, zeker niet als ze het niet zeggen of duidelijk gedrag vertonen dat op de specifieke emotie duidt. Ik vind dat niet gek en het eerder bijzonder als mensen (wel) emoties van anderen overnemen.
Zeg dat.
Aanvoelen en bewoordingen aanpassen is misschien ook wel een recept om jezelf te verliezen en overmatig gericht te raken op de wensen van anderen.
Wat een correctie/aanvulling allemaal niet kan losmaken is mij wel duidelijk geworden in dit topic.
Campanula schreef op 12-05-2024 om 10:53:
[..]
Zeg dat.
Aanvoelen en bewoordingen aanpassen is misschien ook wel een recept om jezelf te verliezen en overmatig gericht te raken op de wensen van anderen.
Wat een correctie/aanvulling allemaal niet kan losmaken is mij wel duidelijk geworden in dit topic.
Haha ik ben nog steeds verbaasd dat de reactie op ‘goh, het is handiger als je benedenaan begint met knopen’, niet is ‘hé, goede tip, bedankt!’