Ongevraagde adviezen waar je helemaal niks mee kunt
In het topic "jij hebt geen kind, dus..." gaat het vooral over als kinderloze al dan niet een mening mogen hebben over zaken die over kinderen gaan. Echter komt daar ook naar voren hoe vaak ouders ongevraagd advies krijgen van mensen die totaal geen kennis van zaken hebben, als het gaat om hun situatie. Soms betweterig, vaak ook goed bedoeld, maar in elk geval nooit erg helpend.
Hoewel ik geen kinderen heb, is dit iets dat ook ik zeker herken. Bijvoorbeeld als het gaat over long covid of autisme en hoe goed bedoeld soms ook dat soort opmerkingen zijn zwaar irritant. Dus dat vond ik wel een apart draadje waard 
Bij wat voor adviezen hebben krijgen jullie dit gevoel?
mijn schoonmoeder komt ook altijd met van die goedbedoelde adviezen, over opvoeding van de kinderen tot aan kledingkeuze etc. Doodmoe word ik ervan. Laatst heb ik er gewoon wat van gezegd. En uiteraard was mevrouw diepbeledigd 
Over opvoeden: “je moet gewoon wat strenger zijn!”
Ja, nu weet ik PRECIES wat ik moet doen…
Flinke last van maagzuur tijdens mijn zwangerschappen met helaas tandbederf tot gevolg.
"Je moet gewoon kleine beetjes eten, je moet gewoon warme vla eten. Je moet stoppen met de maagzuurremmers, dat is slecht voor de baby. Ze worden niet voor niets niet vergoed, het is een luxeproduct"
En maar pushen terwijl bij mij juist werkte om 2x per dag te eten. Dan 2x last i.p.v. letterlijk na iedere hap. En terwijl ik schuldgevoel had over de maagzuurremmers.
Oeh irritant, ik heb één collega die dat doet, vooral bij gezondheidsklachten. Die kent altijd wel iemand met dezelfde klacht of ze heeft het zelf ervaren en dan moet je dus ‘gewoon’ dit of dat en je kunt overal mee doorwerken hoor want dat doet zij ook. Klap op de vuurpijl was iemand die geen dag zou hebben verzuimd door kanker dus je kunt er heus mee doorwerken “want dat leidt zo lekker af van de mogelijkheid dat je doodgaat”. Eh oké dan. Spreek ik diegene later: zeker 9 maanden niet gewerkt. Schiet mij maar lek.
ToetieToover schreef op 28-05-2023 om 20:20:
Oeh irritant, ik heb één collega die dat doet, vooral bij gezondheidsklachten. Die kent altijd wel iemand met dezelfde klacht of ze heeft het zelf ervaren en dan moet je dus ‘gewoon’ dit of dat en je kunt overal mee doorwerken hoor want dat doet zij ook. Klap op de vuurpijl was iemand die geen dag zou hebben verzuimd door kanker dus je kunt er heus mee doorwerken “want dat leidt zo lekker af van de mogelijkheid dat je doodgaat”. Eh oké dan. Spreek ik diegene later: zeker 9 maanden niet gewerkt. Schiet mij maar lek.
oh ja en dan al die mensen die zeggen: ja de neef van mijn buurvrouw is naar ... (een of andere piskijker) geweest, en die is daar zo van opgeknapt. Doordat ME zo weinig bekend was heb ik daar tot 20 jaar geleden duizenden guldens en euro's aan uitgegeven, want je moet toch wat. Maar sinds die tijd zeg ik "okay als die neef zich over twee jaar nog zo voelt ga ik ook" Dan vraag ik het na een jaar en dan wordt er gezegd "hm tja je weet niet hoe het geweest was als hij niet zou zijn gegaan, misschien wel erger geworden heeft die behandeling dat tegengehouden' ja dan weet ik genoeg hoor
toevallig net nog op een ander platform naar aanleiding van een gesprek over Long Covid.
- Ik ga je mailen met advies
Ik: hoeft niet. Ik heb er waarschijnlijk toch niks aan.
- lees nu maar eerst
ik lees de mail therapeut blablabla holistisch bla NLP blabla
Ik: Heb gelezen, ik heb er inderdaad niks aan.
Echt neem gewoon van me aan als ik zeg dat je me niet hoeft te mailen 🤦♀️
En ik heb niks tegen holistische invalshoek, vind ik vaak fijn, en er zijn NLP oefeningem waar ik op andere gebieden veel aan heb gehad. Maar ik ben er niet door genezen en ik ga er ook niet door genezen.
Zeker herkenbaar. Bij collega's en kennissen kan ik dit vrij goed voorkomen door bepaalde dingen gewoon niet te delen.
Echter heb ik ook nabije familie die werkelijk altijd wel een goed advies heeft. Voor elk probleem een oplossing. Écht, was het maar zo simpel.
Al vaker op verschillende manieren aangegeven dat ik dat niet wil, helpt niet.
En toch...
Mijn zoon is erg ziek geweest en op twee momenten had ik graag ongevraagd advies gehad: dat iemand ons had gewezen op de behandeling die er wél bleek te zijn, maar waar wij niets van wisten. Zijn (heftige) ziekzijn was te voorkomen geweest én hij had veel sneller genezen kunnen zijn.
Nu is hij bijna drie jaar ziek geweest, terwijl er al die tijd een vrij eenvoudige behandeling bleek te zijn. Als iemand me die had geadviseerd...... we hebben lang gezocht, veel geprobeerd. En pas na 2,5 jaar zijn we bij bij een behandelaar terecht gekomen die mijn zoon redelijk snel volledig heeft genezen. Ik had graag eerder van die behandeling gehoord...
Tegelijk snap ik jullie irritatie, we hebben toen zelf ook ongevraagd onbruikbare
adviezen gehad, maar er kán iets bruikbaar tussen zitten toch?
RavIvaR schreef op 28-05-2023 om 21:17:
Zeker herkenbaar. Bij collega's en kennissen kan ik dit vrij goed voorkomen door bepaalde dingen gewoon niet te delen.
Echter heb ik ook nabije familie die werkelijk altijd wel een goed advies heeft. Voor elk probleem een oplossing. Écht, was het maar zo simpel.
Al vaker op verschillende manieren aangegeven dat ik dat niet wil, helpt niet.
Ook met familie kun je bepaalde dingen niet delen. Spijt gehad van het delen van onze moeilijkheden rond zwanger worden en heel veel "goed advies" gekregen van schoonfamilie. Na een tijd dingen gewoon verzwegen. Geen rapporten van de kinderen meer mee naar oma, misten ze een euro per 8 maar ook een hele hoop gezeur en adviezen om van die 6 voor aardrijkskunde een 7 te maken.
Heb er zo'n hekel aan die ongevraagde adviezen die niet helpend en in het ergste geval zelfs schadelijk zijn. Doorgaan met borstvoeding was toch echt beter dan flesvoeding. hoewel ik er bijna aan onderdoor ging bijvoorbeeld
Sta er een beetje dubbel in.
Heb zelf ASS, persoonlijkheidsstoornis, ptss en een stevige verslaving. Natuurlijk veel advies dat ik al zo vaak heb gehoord, maar op hetzelfde moment denk ik wel dat die mensen hun best proberen te doen. Het toont een zekere bezorgdheid van hun zijde.
Moirmel schreef op 28-05-2023 om 22:00:
Sta er een beetje dubbel in.
Heb zelf ASS, persoonlijkheidsstoornis, ptss en een stevige verslaving. Natuurlijk veel advies dat ik al zo vaak heb gehoord, maar op hetzelfde moment denk ik wel dat die mensen hun best proberen te doen. Het toont een zekere bezorgdheid van hun zijde.
Ja vaak bedoelen mensen het goed. En mensen willen graag een oplossing maar ze willen ook niet mede-lijden dus ze kunnen er vaak niet tegen dat sommige dingen nou niet een twee drie opgelost kunnen worden. Want dat is misschien bedreigend of zo? Want in hun hoofd werkt het misschien zo dat als dingen snel opgelost kunnen worden, zij dat ook zouden doen als ze in een uitzichtloze situatie komen. En dat vind ik de lastigste variant. Want als mensen nou alleen maar zouden zeggen: 'joh wat rot voor je, dat moet behoorlijk lastig zijn". Daar zou ik genoeg aan hebben en me gezien voelen hoor. Oplossingen probeer ik zelf al de hele tijd te bedenken.
Ik denk inderdaad dat het ook wel bezorgdheid is, of een manier om medeleven te tonen. Zelf heb ik ook de neiging om in de doe modus te schieten en mensen allerlei adviezen te geven, maar dat weet ik ook van mezelf, waardoor het inmiddels wel wat inkleed of mijn mond houd. Maar soms heb ik ook echt wel wat aan adviezen. Waar ik wel helemaal tureluurs van word is het aantal onderwijs 'experts' dat nog nooit één dag voor de klas heeft gestaan. En deze mensen weten natuurlijk wel precies hoe het anders zou moeten.
GroenTuintje schreef op 28-05-2023 om 20:13:
of bij afvallen idd “ minder eten en meer bewegen” “ heb je dat ene dieet al geprobeerd?” “Je eet vast veel te veel” en dat zijn dan opmerkingen van mensen die dichtbij staan (zoals mijn moeder)
Ja
En dan de huisarts als je met lichamelijke klachten bij hem komt: het zou al een stuk beter met je gaan als je eens 30 kg af zou vallen... 
Uhm.Kijk even in je dossier. Ik heb een herseninfarct gehad, weet je nog. Kan ik dáár misschien fysieke klachten van hebben????
MRI schreef op 28-05-2023 om 22:10:
[..]
Ja vaak bedoelen mensen het goed. En mensen willen graag een oplossing maar ze willen ook niet mede-lijden dus ze kunnen er vaak niet tegen dat sommige dingen nou niet een twee drie opgelost kunnen worden. Want dat is misschien bedreigend of zo? Want in hun hoofd werkt het misschien zo dat als dingen snel opgelost kunnen worden, zij dat ook zouden doen als ze in een uitzichtloze situatie komen. En dat vind ik de lastigste variant. Want als mensen nou alleen maar zouden zeggen: 'joh wat rot voor je, dat moet behoorlijk lastig zijn". Daar zou ik genoeg aan hebben en me gezien voelen hoor. Oplossingen probeer ik zelf al de hele tijd te bedenken.
Precies. Verdragen van het lijden van anderen is moeilijk. Dus gaan we maar oplossingen verzinnen ipv de ongemakkelijkheid er laten zijn.
ja, die adviezen bij zwangerschapsmisselijkheid…..
Je MOET gewoon een rijstwafel nemen
Gemberthee helpt
Als je een sinaasappel eet dan gaat het weg
Hallo Gerda, ik lig elke drie weken aan het infuus in het ziekenhuis. Wat denk je zelf.
En inderdaad de opmerking dat ze zelf ook last hadden van ochtendmisselijkheid. Was het maar zo’n feest, ik had er voor getekend