“Lagerhuis” debat: orgaandonatie, Ja tenzij

Sassenach schreef op 17-07-2021 om 22:51:

Ik sta niet achter deze wet. Lichamelijke integriteit is voor mij een groot goed. En ik vind het niet etisch dat het voor kan komen dat iemand om welke reden dan ook als donor gebruikt wordt, terwijl diegene daar niet expliciet zelf toestemming voor heeft gegeven.

Het zou ook heel onetisch zijn als je automatisch bloeddonor wordt en verplicht wordt om bloed te geven als je niet voor een bepaalde datum hebt aangegeven dat je geen bloeddonor wil zijn.

Zo sta ik er ook in wat betreft vaccineren. Ik ben pro-vaccinatie, maar het zou heel raar zijn als mensen automatisch gevaccineerd worden als ze niet expliciet aangegeven hebben voor een bepaalde datum dat ze dit niet willen.

Ik vind het dus niet met elkaar te rijmen dat je bij leven niet hoeft aan te geven dat je je lichamelijke integriteit niet wil laten schenden en als je dood bent dat recht op lichamelijke integriteit ineens vervalt als je er niks over aangegeven hebt.

Hoe denk jij dat de wetgeving dit makkelijker maakt dan 10 jaar geleden?
Met deze wet is het juist heel duidelijk als je 'nee' zegt. Geen familie die dan nog wat anders kan beslissen. Wat eerder wel kon.

ik sta wel achter de wet. Mensen worden niet gedwongen om organen af te staan, maar mensen moeten er over nadenken.
Het overlaten tot iemand zelf besluit zorgt ervoor dat mensen die beslissing eindeloos  voor zich uitschuiven. En bij niemand wordt er tegen de zin van de naasten toch gedoneerd.
Zelf ben ik wel donor. Maar ik wil zelf geen orgaantransplantatie net als ik ook niet gereanimeerd wil worden. 

er.is.maar.1.Pino schreef op 17-07-2021 om 22:54:

[..]

De apostroffen

Caramia schreef op 17-07-2021 om 22:53:

sorry ik weet nog niet hoe ik hier kan quoten

Ik ook niet

Das flauw.. op de " klikken 

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/orgaandonatie-en-weefseldonatie/vraag-en-antwoord/hoe-werkt-de-nieuwe-donorwet-voor-wilsonbekwamen-zoals-mijn-demente-oma

Bij geen reactie sta je als 'geen bezwaar' in het register. Andere opties als iemand actief erover heeft nagedacht: ja (met eventuele uitzonderingen), Nee, keuze aan nabestaanden.
Bij geen bezwaar treedt arts sowieso in overleg met de nabestaanden.

Hetvrijewoord schreef op 17-07-2021 om 22:55:

[..]

Hoe denk jij dat de wetgeving dit makkelijker maakt dan 10 jaar geleden?
Met deze wet is het juist heel duidelijk als je 'nee' zegt. Geen familie die dan nog wat anders kan beslissen. Wat eerder wel kon.

Ik vind dat nabestaanden niet het recht hebben om te beslissen dat je donor wordt, dat vond ik voorheen dus ook niet goed geregeld. Mede ook omdat zij soms dus met deze moeilijke keuze geconfronteerd worden en geen idee hadden wat de overledene wilde.

Ik vind dat er alleen gedoneerd mag worden als iemand expliciet en uit vrije wil hier toestemming voor heeft gegeven. Ik vind goede campagnes voeren, zodat het steeds onder de aandacht komt dat mensen zich aan kunnen melden als donor dan ook belangrijk. 

Zelf heb ik aangegeven bij mijn naasten dat ik op zich donor wil zijn maar dat op het moment zelf ze alle recht hebben toch niet te laten doneren omdat het wellicht te moeilijk of traumatisch voor ze is (ik heb dus gekozen voor: mijn naasten beslissen)

Met een nu nog redelijk jong kind lijkt ons dat het beste. Dan kan er op dat moment besloten worden wat het beste is. Ze weten dus dat wàt ze ook beslissen ik dat goed vind, er hoeft dus ook geen enkel eventueel schuldgevoel te zijn.

Ik vind het laf dat nabestaanden moeten gaan beslissen/raden wat er met je organen moet gebeuren. Valt bij mij in dezelfde categorie als je uitvaartverzekering cq zorgen dat je daar een potje voor hebt. Het verdriet is dan al groot genoeg: zorg dat je je shit geregeld hebt. Denk er over na, spreek je uit. Ook prima als je het niet wilt, maar meld het even. Kost je een paar minuten.

Als ik dood ben, dan wil ik gecremeerd worden. Ik zie het nut er niet van in om mijn organen dan mee het vuur in te sturen, als iemand anders het nog kan gebruiken. Als ik mijn huis opruim, zet ik het goede spul ook eerst even naast de container, voordat ik het definitief weggooi . 

Ik liep dus al heel jong met een donorcodicil in mijn portemonnee.

Sassenach schreef op 17-07-2021 om 23:04:

[..]

Ik vind dat nabestaanden niet het recht hebben om te beslissen dat je donor wordt, dat vond ik voorheen dus ook niet goed geregeld. Mede ook omdat zij soms dus met deze moeilijke keuze geconfronteerd worden en geen idee hadden wat de overledene wilde.

Ik vind dat er alleen gedoneerd mag worden als iemand expliciet en uit vrije wil hier toestemming voor heeft gegeven. Ik vind goede campagnes voeren, zodat het steeds onder de aandacht komt dat mensen zich aan kunnen melden als donor dan ook belangrijk.

Je kunt ook heel expliciet en uit vrije wil niets aangeven. Dan laat je heel bewust anderen beslissen. En ook dat is dan een beslissing.

er.is.maar.1.Pino schreef op 17-07-2021 om 22:49:

[..]

Dit topic is een discussietopic, ik ben gewoon deelnemer aan de discussie. De aanname dat ik "Nee" zeg tegen de stelling en "dus" geen donor ben, is overigens onjuist. Ik ben op mijn 18e uit overtuiging donor geworden, n.a.v. een campagne daarvoor. Mijn keuze om wel/geen donor te zijn staat los van mijn principiële weerstand tegen deze wet.

Ik zou het oneens willen zijn met de stelling, omdat ik het liefst zag dat iedereen donor zou zijn (heb zelf ergens in mijn puberteit een codicil genomen, met handtekening van mijn ouders er nog bij op), maar eigenlijk ben ik het gewoon eens met Pino en de poster die het mooi verwoordt: bij leven moet je eerst expliciet toestemming geven, na overlijden ineens niet meer? Dat vind ik eigenlijk ook niet oké. Dus bij nader inzien ben ik het eens met de stelling.

Hetvrijewoord schreef op 17-07-2021 om 23:04:

Zelf heb ik aangegeven bij mijn naasten dat ik op zich donor wil zijn maar dat op het moment zelf ze alle recht hebben toch niet te laten doneren omdat het wellicht te moeilijk of traumatisch voor ze is.

Met een nu nog redelijk jong kind lijkt ons dat het beste. Dan kan er op dat moment besloten worden wat het beste is. Ze weten dus dat wàt ze ook beslissen ik dat goed vind, er hoeft dus ook geen enkel eventueel schuldgevoel te zijn.

Als alle naasten er op dat moment hetzelfde instaan, kan dit een prima oplossing zijn. Als jouw naasten verschillen van mening, zou het alsnog een lastige keuze voor ze kunnen worden. Dat zou je enigszins op kunnen lossen door aan te geven dat 1 'nee' van naasten genoeg is om niet te doneren en een 'ja' van alle naasten nodig is om wel te doneren. En er van uit moeten kunnen gaan dat een 'nee' dan ook echt gerespecteerd wordt door de naasten die 'ja' zeggen. 

Maar het is sowieso goed om met je naasten te bespreken hoe je er in staat ongeacht of de nieuwe wet er nu wel of niet doorgekomen was.