“Lagerhuis” debat: orgaandonatie, Ja tenzij
In navolging op het Kumbaya-topic van Hen74, hierbij een eerste "Lagerhuis"-topic. Het idee is dat iedereen een topic kan starten over een bepaald onderwerp/stelling waarover een soort Lagerhuis-debat gevoerd kan worden. Vandaar ook Lagerhuis in de topictitel, zodat het voor iedereen herkenbaar is als een discussietopic.
Ik start dit eerste topic met de stelling:
De huidige praktijk waarin iedereen orgaandonor is, tenzij men zich heeft afgemeld ("Ja, tenzij...") is verkeerd.
Ik zie uit naar een leuke discussie, hou het netjes en onderbouw je feiten svp met bronnen (tenzij algemeen bekend).
Tja, dat is een beetje het nadeel van dood zijn. Dat je niks meer kan zeggen.
Een beetje pragmatisch mens zorgt dus dat ze nu hun keuze doorgeven. Bij geen keuze wordt er altíj́d een keuze door anderen gemaakt, rechtsom of linksom.
Opvallend dat men het vooral lijkt te hebben over niet willen doneren maar als je wel wilt en niets doorgeeft zit je met hetzelfde 'probleem'.
Hetvrijewoord schreef op 17-07-2021 om 23:09:
[..]
Je kunt ook heel expliciet en uit vrije wil niets aangeven. Dan laat je heel bewust anderen beslissen. En ook dat is dan een beslissing.
Ja dat kan, maar als iemand niks aangeeft in het donorregister en het ook niet met de naasten besproken heeft, hoe weet je dan of iemand expliciet ervoor gekozen heeft om niks aan te geven of er helemaal niet over nagedacht heeft?
Sassenach schreef op 17-07-2021 om 23:23:
[..]
Ja dat kan, maar als iemand niks aangeeft in het donorregister en het ook niet met de naasten besproken heeft, hoe weet je dan of iemand expliciet ervoor gekozen heeft om niks aan te geven of er helemaal niet over nagedacht heeft?
Dat zullen we nooit weten uiteraard.
De kans is inmiddels echter vrij groot dat mensen bewust (en daaronder schaar ik ook: 'geen zin om over na te denken') geen beslissing doorgeven.
Sassenach schreef op 17-07-2021 om 23:19:
[..]
Als alle naasten er op dat moment hetzelfde instaan, kan dit een prima oplossing zijn. Als jouw naasten verschillen van mening, zou het alsnog een lastige keuze voor ze kunnen worden. Dat zou je enigszins op kunnen lossen door aan te geven dat 1 'nee' van naasten genoeg is om niet te doneren en een 'ja' van alle naasten nodig is om wel te doneren. En er van uit moeten kunnen gaan dat een 'nee' dan ook echt gerespecteerd wordt door de naasten die 'ja' zeggen.
Maar het is sowieso goed om met je naasten te bespreken hoe je er in staat ongeacht of de nieuwe wet er nu wel of niet doorgekomen was.
Mijn ervaring is dat als niet iedereen er achter staat er niet wordt gedoneerd.
Sun.lover schreef op 17-07-2021 om 23:27:
[..]
Mijn ervaring is dat als niet iedereen er achter staat er niet wordt gedoneerd.
Dat vind ik een goede zaak. Ik zou mijn nabestaanden ūberhaupt niet met deze moeilijke keuze willen confronteren, dus ik heb duidelijk aangegeven wat ik wil.
Hetvrijewoord schreef op 17-07-2021 om 23:26:
[..]
Dat zullen we nooit weten uiteraard.
De kans is inmiddels echter vrij groot dat mensen bewust (en daaronder schaar ik ook: 'geen zin om over na te denken') geen beslissing doorgeven.
Ik kan me goed voorstellen dat het voor mensen een moeilijk en confronterend onderwerp is om over na te denken. Het gaat nu niet bepaald over iets triviaals als de kleur van een muur bepalen.
Sassenach schreef op 17-07-2021 om 23:19:
[..]
Als alle naasten er op dat moment hetzelfde instaan, kan dit een prima oplossing zijn. Als jouw naasten verschillen van mening, zou het alsnog een lastige keuze voor ze kunnen worden. Dat zou je enigszins op kunnen lossen door aan te geven dat 1 'nee' van naasten genoeg is om niet te doneren en een 'ja' van alle naasten nodig is om wel te doneren. En er van uit moeten kunnen gaan dat een 'nee' dan ook echt gerespecteerd wordt door de naasten die 'ja' zeggen.
Maar het is sowieso goed om met je naasten te bespreken hoe je er in staat ongeacht of de nieuwe wet er nu wel of niet doorgekomen was.
Er zijn in feite maar twee naasten die hier iets over kunnen vinden: mijn man en kind. Het gaat niet om ja of nee het gaat erom of het traumatisch zou zijn. Man zal sowieso mijn wens respecteren maar zal de mentale toestand van kind als doorslaggevend zien. Precies zoals ik wil.
Sassenach schreef op 17-07-2021 om 23:46:
[..]
Ik kan me goed voorstellen dat het voor mensen een moeilijk en confronterend onderwerp is om over na te denken. Het gaat nu niet bepaald over iets triviaals als de kleur van een muur bepalen.
Uiteraard, maar dat maakt niet ineens dat de vraag niet meer bestaat, je zadelt er gewoon een ander mee op als je geen beslissing bij leven neemt.
Hetvrijewoord schreef op 17-07-2021 om 23:49:
[..]
Er zijn in feite maar twee naasten die hier iets over kunnen vinden: mijn man en kind. Het gaat niet om ja of nee het gaat erom of het traumatisch zou zijn. Man zal sowieso mijn wens respecteren maar zal de mentale toestand van kind als doorslaggevend zien. Precies zoals ik wil.
Dan heb je het prima geregeld.
Hetvrijewoord schreef op 17-07-2021 om 23:52:
[..]
Uiteraard, maar dat maakt niet ineens dat de vraag niet meer bestaat, je zadelt er gewoon een ander mee op als je geen beslissing bij leven neemt.
En dat staat me dus ook zo tegen aan zowel de vorige als huidige wet. Ik vind dus dat die keuze voor de nabestaanden er helemaal niet moet zijn. Zo kan iemand die er geen keuze in wil of kan maken dit doen zonder dat hun lichamelijke integriteit in het gedrang komt en worden de nabestaanden niet voor een moeilijke keuze gezet. Er wordt dan niet gedoneerd.
Sassenach schreef op 17-07-2021 om 23:58:
[..]
En dat staat me dus ook zo tegen aan zowel de vorige als huidige wet. Ik vind dus dat die keuze voor de nabestaanden er helemaal niet moet zijn. Zo kan iemand die er geen keuze in wil of kan maken dit doen zonder dat hun lichamelijke integriteit in het gedrang komt en worden de nabestaanden niet voor een moeilijke keuze gezet. Er wordt dan niet gedoneerd.
Niet doneren is ook een keuze.
Dat probeer ik de hele tijd over te brengen: er bestaat niet zoiets als geen keuze, er wordt altijd IETS beslist.
Mensen die geen zin hebben om erover na te denken of het niet belangrijk genoeg vinden om de keuze door te geven die staan er eerder onverschillig tegenover, als die automatisch donor worden zijn daar een hoop mensen mee gered. En als je lichamelijke integriteit hoog in het vaandel hebt zitten zorg je wel dat je je keuze doorgeeft en dat er niet in je lijf wordt gesneden. Vind de winst die hiermee behaald kan worden veel zwaarder wegen dan het bezwaar van mensen die het vervelend vinden dat het niet meer vanzelfsprekend is dat je geen donor bent ,tenzij je zelf aangeeft dat te willen zijn.
Alsof het een enorme onrecht is om even de pen erbij te moeten pakken en een kruisje te zetten ja of nee.
Gaat om mensenlevens die gered kunnen worden hiermee, daar kunnen we toch best een vingertje voor uitsteken met zn allen.
Hetvrijewoord schreef op 18-07-2021 om 00:00:
[..]
Niet doneren is ook een keuze.
Dat probeer ik de hele tijd over te brengen: er bestaat niet zoiets als geen keuze, er wordt altijd IETS beslist.
Ja dat klopt. Alleen het gevolg is verschillend bij de oude en de nieuwe wet.
Sassenach schreef op 18-07-2021 om 00:03:
[..]
Ja dat klopt. Alleen het gevolg is verschillend bij de oude en de nieuwe wet.
Dat valt toch wel mee? De vraag werd bij de vorige wet toch wel gesteld tenzij iemand als niet donor geregistreerd stond.
Ik ben principieel tegen het Ja, tenzij principe. Heel erg tegen. Bij mij heeft het overigens niet het beoogde effect gehad, maar niet eens vanwege dat principe.
Ik had van jongs af aan een donorcodicil, omdat ik altijd dacht: mooi toch, als je iemand na je dood kan helpen met een orgaan dat je zelf niet meer nodig hebt.
Maar doordat het onderwerp opeens weer actueel werd, ben ik me er meer in gaan verdiepen. In hoe het precies werkt allemaal. En nu wil ik niet meer en heb ik een Nee doorgegeven.
Ik ben me vragen gaan stellen over wat dood precies is, wat hersendood precies inhoudt, hoe dat getest wordt en wat de gevolgen van die test kunnen zijn en of je wel echt 'dood' bent als je lichaam functionerend wordt gehouden. En waarom mensen evengoed nog moeten worden verdoofd en voorzien van spierverslappers als hun organen eruit worden gehaald terwijl ze dood zijn omdat ze anders tijdens de operatie om zich heen gaan slaan.
Het is allemaal niet zo simpel als ik vroeger dacht.