Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
redbulletje schreef op 04-09-2023 om 22:12:
[..]
De vrouw heeft verlof omdat ze lichamelijk moet herstellen. De man kan gewoon vakantie opnemen. Het is tenslotte niet dat het onverwachts komt, dus dan gaat ie maar niet op vakantie maar neemt ie baby verlof.
Dit zijn nou typisch van die opmerkingen waaraan ik me kan storen in dit soort discussies. Sowieso de toon, alsof de man per definitie iets fout doet of die intentie heeft. Maar daarnaast slaat het nergens op. Als die man verlof opneemt, dan gaat dat hooguit om een paar weken en zal die bevallingsverlofperiode bij lange na daar niet meer kunnen vullen. Maar los daarvan: dan gaat de vrouw op een gegeven moment weer aan het werk, wil een x tijd later vakantie, maar ja, dat verlof heeft die man niet meer, dus zit ze tijdens haar vakantie alleen met de baby. Wat is het doel?
Mannen hadden een flinke verantwoordelijkheid voor het hele gezinsinkomen te moeten zorgen. En in die tijd hadden ze vaak de skills van huisuit meegekregen om niet alle klussen uit te hoeven besteden, dus dat kwam in de weekenden en avonden ook op de man aan. Toen hadden beide partners dus idd hun eigen taken. Anno nu zou het ook prima andersom kunnen als de vrouw een carrieretijger is en de man liever thuis zit met de kids en ernaast nog een beetje parttimed.
En verder zou het natuurlijk fantastisch zijn als mannen ook 3 maanden verlof hadden na komst van de baby. Maar dat kost ook heel veel geld. Wie gaat dat betalen? En ten koste van wat?
MMcGonagall schreef op 04-09-2023 om 23:39:
[..]
Nee joh, die mannen hadden een makkie. Alleen maar 40 uur werken en af en toe een schutting verven. Het hele huishouden inclusief derde shift lag bij de vrouw want die ‘zat thuis’.
Niet elke man is zo hoor, de mijne was gelukkig zo niet. Ik was ook volledig thuis. Poetsen deed mijn man niet maar zorgtaken wel. Hij deed zoon ook vaak in bad. Naar bed brengen en verhaaltje voorlezen deden wij om en om. Zo ook met uitslapen in het weekend. Zoon was altijd vroeg klaarwakker zo rond 6 uur. Om en om gingen we er dan uit zodat de ander uit kon slapen. Met het B zwemdiploma was het mijn man die elke vrijdagavond met hem naar zwemles ging. Toen zoon op voetbal ging toen ik op woensdagmiddag met hem naar de training. De zaterdagen nam mijn man grotendeels voor zijn rekening. Hij was ook leider en trainer van het elftal dus hij stond dan al vroeg op het voetbalveld. Ik kwam dan later om naar de wedstrijd te kijken maar ik deed dat niet elke zaterdag. Dan had ik tijd voor mezelf.
bieb1963 schreef op 05-09-2023 om 09:01:
En verder zou het natuurlijk fantastisch zijn als mannen ook 3 maanden verlof hadden na komst van de baby. Maar dat kost ook heel veel geld. Wie gaat dat betalen? En ten koste van wat?
Collega kreeg 4 kinderen in 6 jaar, dat ging ten koste van mij.... ik kon haar werkzaamheden opvangen. Dus ik was daarna ook wel toe aan verlof, wie gaat dat betalen? 
Yumi schreef op 05-09-2023 om 09:10:
[..]
Collega kreeg 4 kinderen in 6 jaar, dat ging ten koste van mij.... ik kon haar werkzaamheden opvangen. Dus ik was daarna ook wel toe aan verlof, wie gaat dat betalen?
Bij mij ook zo. In mijn laatste baan (22 jaar) waargenomen voor zwangere collega's of ouders met zieke kinderen. Maar toen ik een paar jaar geleden zorgverlof wilde bij ernstige ziekte van mijn man kon dat niet. "Werk maar thuis" zei men. Mn hoofd stond daar niet naar. Ze waren dus te beroerd om mij tijdelijk te vervangen. Toen ben ik met vroegpensioen gegaan. Ullah lekker puh, mochten mijn leidinggevenden het zelf doen...
bieb1963 schreef op 05-09-2023 om 09:01:
En verder zou het natuurlijk fantastisch zijn als mannen ook 3 maanden verlof hadden na komst van de baby. Maar dat kost ook heel veel geld. Wie gaat dat betalen? En ten koste van wat?
Het levert ook nogal veel op. Een enorm potentieel van de beroepsbevolking.
Mannen een stevig verlof geven is win-win aan alle kanten.
Yumi schreef op 05-09-2023 om 09:10:
[..]
Collega kreeg 4 kinderen in 6 jaar, dat ging ten koste van mij.... ik kon haar werkzaamheden opvangen. Dus ik was daarna ook wel toe aan verlof, wie gaat dat betalen?
Een eikelige werkgever dus.
Mevrouw75 schreef op 05-09-2023 om 13:54:
[..]
Het levert ook nogal veel op. Een enorm potentieel van de beroepsbevolking.
Mannen een stevig verlof geven is win-win aan alle kanten.
Want?
Mevrouw75 schreef op 05-09-2023 om 13:56:
[..]
Een eikelige werkgever dus.
Een eikelige werkgeefster heb er een burn- out aan overgehouden. 80-100% afgekeurd en daar heeft zij veel aan bijgedragen.
Yumi schreef op 05-09-2023 om 14:26:
[..]
Een eikelige werkgeefster heb er een burn- out aan overgehouden. 80-100% afgekeurd en daar heeft zij veel aan bijgedragen.
Heftig zeg!
Yumi schreef op 05-09-2023 om 09:10:
[..]
Collega kreeg 4 kinderen in 6 jaar, dat ging ten koste van mij.... ik kon haar werkzaamheden opvangen. Dus ik was daarna ook wel toe aan verlof, wie gaat dat betalen?
Jammer dat je je grenzen niet hebt aangegeven. Bij zulke lange verloven hoort gewoon een vervanger ingezet te worden. En in dit geval zou deze werkneemster die aan de lopende band zwanger wordt makkelijker ontslagen moeten kunnen worden.
Mevrouw75 schreef op 04-09-2023 om 22:28:
[..]
Maar dat verlof is wel een kernachtig startpunt. Ik ben ervan overtuigd dat het daar zo misgaat dat het amper te herstellen is.
En als puntje bij paaltje komt staat de vrouw op. Nee een kleine parttime baan, prima heerlijk. Maar meer werken no way dan kun je me op vegen. Zo is het puur genieten. Thuis alles geregeld, lekker koken, zorgen en ik verdien ook nog eens genoeg etc. Man is blij dat alles thuis is gedaan en dat hij verder naast werk niets meer hoeft te doen in huis. Allebei blij.
Diyer schreef op 04-09-2023 om 22:12:
Ik reageer op Facy specifiek die aangeeft dat ouderschap specifiek een vrouwending is (op het zwanger zijn/bevallen na en de meestal relatief korte hersteltijd erna). Dat deze rol voorbestemd is herken ik dus niet. Zeker niet als je de zorg met de andere ouder goed verdeelt, is het voor niemand zwaarder noch natuurlijker en om die door haar ingebrachte reden ook geen argument om als vrouw andere taken te doen of een andere rol te hebben in een gezin dan de man.
Ik ben het juist eens met de posters die schrijven dat we ervoor moeten zorgen dat mannen en vrouwen hun kinderen evenredig kunnen be-ouderen. En daarvoor zouden de werkgevers en wetgeving nóg beter ingericht moeten worden.
Ik ben blij dat dat zo niet geregeld is. Heerlijk zo. Mooie balans maar iedereen maakt eigen keuzes daarin.
Facy66 schreef op 05-09-2023 om 18:29:
[..]
En als puntje bij paaltje komt staat de vrouw op. Nee een kleine parttime baan, prima heerlijk. Maar meer werken no way dan kun je me op vegen. Zo is het puur genieten. Thuis alles geregeld, lekker koken, zorgen en ik verdien ook nog eens genoeg etc. Man is blij dat alles thuis is gedaan en dat hij verder naast werk niets meer hoeft te doen in huis. Allebei blij.
Als puntje bij paaltje komt bindt de vrouw in. Dat is niet puur genieten hoor.