Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
ToetieToover schreef op 03-09-2023 om 22:32:
[..]
Het gaat nou juist over de tijd ná die 9 maanden, als de baby uit de buik is. Dan kan die man hetzelfde als de vrouw, al zal hij de baby bij de vrouw moeten brengen als die borstvoeding geeft, want biologie inderdaad. Maar verder gaat die biologie vlieger niet op. Het is zelfs heel belangrijk dat ook mánnen langer babyverlof hebben, niet alleen omdat ze de baby leren kennen, maar ook voor de werkgevers. Zodat er geen verschil meer is of je een vrouw of een man aanneemt ‘in de vruchtbare leeftijd’; ze hebben beide hetzelfde ‘risico’ om een tijdje verlof te nemen.
De vrouw heeft verlof omdat ze lichamelijk moet herstellen. De man kan gewoon vakantie opnemen. Het is tenslotte niet dat het onverwachts komt, dus dan gaat ie maar niet op vakantie maar neemt ie baby verlof.
Ik reageer op Facy specifiek die aangeeft dat ouderschap specifiek een vrouwending is (op het zwanger zijn/bevallen na en de meestal relatief korte hersteltijd erna). Dat deze rol voorbestemd is herken ik dus niet. Zeker niet als je de zorg met de andere ouder goed verdeelt, is het voor niemand zwaarder noch natuurlijker en om die door haar ingebrachte reden ook geen argument om als vrouw andere taken te doen of een andere rol te hebben in een gezin dan de man.
Ik ben het juist eens met de posters die schrijven dat we ervoor moeten zorgen dat mannen en vrouwen hun kinderen evenredig kunnen be-ouderen. En daarvoor zouden de werkgevers en wetgeving nóg beter ingericht moeten worden.
bieb1963 schreef op 04-09-2023 om 21:45:
Maar hier gaat het toch niet zozeer om. De meesten van ons zullen de eerste ca 3 maanden met de baby voor een groot deel alleen hebben gedaan (dus nog.zonder de nieuwe geboorteverlof mogelijkheden enzo). Vaders moesten weer aan het werk. Voor de 1 was dat zwaarder dan voor de ander, om talloze verschillende en combinaties van redenen. Dat is wat het is. Volgens.mij gaat het meer om ná het bevallingsverlof.
Het gaat juist om die eerste drie maanden. Daarin sluipt namelijk langzaam een nieuwe taakverdeling erin.
Als voorbeeld de nachtelijke verzorging van de baby. Als de man moet werken zal de vrouw de nachtelijke verzorging al snel voor haar rekening nemen. Zij kan tenslotte overdag nog wat bij proberen te slapen. Tegen de tijd dat de vrouw moet werken zou het logisch zijn om dat af te wisselen. Maar dan wordt de man waarschijnlijk al niet meer wakker van het nachtelijke gehuil, omdat hij gewend is dat hij er niets mee hoeft te doen.
redbulletje schreef op 04-09-2023 om 22:12:
[..]
De vrouw heeft verlof omdat ze lichamelijk moet herstellen. De man kan gewoon vakantie opnemen. Het is tenslotte niet dat het onverwachts komt, dus dan gaat ie maar niet op vakantie maar neemt ie baby verlof.
Je mist het punt dat het voor werkgevers geen verschil zou moeten maken wie ze aannemen en daarmee vrouwen achterstellen (ook al begrijpen de meeste forummers hier prima dat het voor een werkgever lastig is als ze personeel moeten vervangen). Maar als zowel een man als een vrouw x weken kraamverlof hebben (naar ik aanneem om je aandacht in je verse gezin te stoppen en niet om met vakantie te gaan), dan is dat geen reden voor een werkgever om een vrouw niet aan te nemen. Want datzelfde risico heeft de werkgever dan ook met een man.
En het vrij zijn van een man heeft wel degelijk een positieve invloed op een vrouw. Haar herstel zal alleen maar sneller gaan, want je hebt een man die ook het nodige op zijn conto kan nemen. Zeker naarmate er meer kinderen zijn, is het herstellen (was volgens mij een van de redenen waarom dat beter zou zijn voor een vrouw) van een kraamvrouw niet perse harder gegarandeerd als ze thuis zit met een peuter die ook opgetild moet worden en vrolijk om zich heen trappelt. Ik heb vaak genoeg met het zweet op de kop een driftige peuter van de grond getild met een baby in de andere arm. Werken vond ik makkelijker 
Mevrouw75 schreef op 04-09-2023 om 17:47:
[..]
Dít pleit juist énorm voor een meer 50-50 verdeling.
Juist niet. Dat maakt van mannen dan ook werknemers waar je niet van op aan kan. Heb jaren op een klein familiebedrijf gewerkt waar in eerste instantie alleen een paar mannen en ik werkten. Toen kwam de dochter van de baas en jawel, 2 keer zwanger en gedoe. Gelukkig deed ze alleen de telefoon dus daar kun je wel een uitzendkracht voor regelen. Daarna kwam er nog een vrouw met al 2 jonge kinderen en om de haverklap was ze afwezig omdat kind ziek zwak of misselijk was. Ik had liever de mannen als collega.
redbulletje schreef op 04-09-2023 om 22:23:
[..]
Juist niet. Dat maakt van mannen dan ook werknemers waar je niet van op aan kan. Heb jaren op een klein familiebedrijf gewerkt waar in eerste instantie alleen een paar mannen en ik werkten. Toen kwam de dochter van de baas en jawel, 2 keer zwanger en gedoe. Gelukkig deed ze alleen de telefoon dus daar kun je wel een uitzendkracht voor regelen. Daarna kwam er nog een vrouw met al 2 jonge kinderen en om de haverklap was ze afwezig omdat kind ziek zwak of misselijk was. Ik had liever de mannen als collega.
Omdat die niet zorgden waarschijnlijk. Maar als de man bij het zieke kind zit, kan de vrouw gewoon naar haar werk en wordt ze ineens een stuk voorspelbaardere werknemer. Jij redeneert vanuit jouw behoefte, maar vergeet voor het gemak dat die kinderen ook van de mannen waren. Alleen die mannen hoefden er niet voor thuis te blijven, omdat de vrouwen dat telkens en telkens doen. Vind je dat fair naar de vrouwen die wel graag wíllen werken, maar wiens baan steeds ondergeschikt is aan de kinderen?
bieb1963 schreef op 04-09-2023 om 21:45:
Maar hier gaat het toch niet zozeer om. De meesten van ons zullen de eerste ca 3 maanden met de baby voor een groot deel alleen hebben gedaan (dus nog.zonder de nieuwe geboorteverlof mogelijkheden enzo). Vaders moesten weer aan het werk. Voor de 1 was dat zwaarder dan voor de ander, om talloze verschillende en combinaties van redenen. Dat is wat het is. Volgens.mij gaat het meer om ná het bevallingsverlof.
Maar dat verlof is wel een kernachtig startpunt. Ik ben ervan overtuigd dat het daar zo misgaat dat het amper te herstellen is.
Jillz schreef op 04-09-2023 om 22:15:
[..]
Het gaat juist om die eerste drie maanden. Daarin sluipt namelijk langzaam een nieuwe taakverdeling erin.
Als voorbeeld de nachtelijke verzorging van de baby. Als de man moet werken zal de vrouw de nachtelijke verzorging al snel voor haar rekening nemen. Zij kan tenslotte overdag nog wat bij proberen te slapen. Tegen de tijd dat de vrouw moet werken zou het logisch zijn om dat af te wisselen. Maar dan wordt de man waarschijnlijk al niet meer wakker van het nachtelijke gehuil, omdat hij gewend is dat hij er niets mee hoeft te doen.
Daarnaast is de baby ook meer gewend aan die zorgende moeder ‘s nachts en is moeilijk te voeden/troosten etc en dús is het makkelijker op te lossen als de moeder even snel blablablabla. Moeder is intussen zó moe dat de stijd met zowel vader als baby aangaan te vermoeiend is etc etc.
Diyer schreef op 04-09-2023 om 22:26:
[..]
Omdat die niet zorgden waarschijnlijk. Maar als de man bij het zieke kind zit, kan de vrouw gewoon naar haar werk en wordt ze ineens een stuk voorspelbaardere werknemer. Jij redeneert vanuit jouw behoefte, maar vergeet voor het gemak dat die kinderen ook van de mannen waren. Alleen die mannen hoefden er niet voor thuis te blijven, omdat de vrouwen dat telkens en telkens doen. Vind je dat fair naar de vrouwen die wel graag wíllen werken, maar wiens baan steeds ondergeschikt is aan de kinderen?
Ik vind het raar dat mensen tegenwoordig én én willen en de maatschappij voor hun persoonlijke keuze op laten draaien. Als mannen ook thuis gaan blijven of op stel en sprong weg gaan als kind (iets onschuldigs) mankeert, dan kun je daar ook niet meer van op aan in verantwoordelijke functies. Als je niet de financiële mogelijkheid hebt van een nanny, kies dan wie van de twee ouders de kinderen doet en wellicht ernaast parttimed en wie de carrière maakt.
redbulletje schreef op 04-09-2023 om 22:23:
[..]
Juist niet. Dat maakt van mannen dan ook werknemers waar je niet van op aan kan. Heb jaren op een klein familiebedrijf gewerkt waar in eerste instantie alleen een paar mannen en ik werkten. Toen kwam de dochter van de baas en jawel, 2 keer zwanger en gedoe. Gelukkig deed ze alleen de telefoon dus daar kun je wel een uitzendkracht voor regelen. Daarna kwam er nog een vrouw met al 2 jonge kinderen en om de haverklap was ze afwezig omdat kind ziek zwak of misselijk was. Ik had liever de mannen als collega.
Precies, ook dan dus pleit het voor 50-50.
redbulletje schreef op 04-09-2023 om 22:32:
[..]
Ik vind het raar dat mensen tegenwoordig én én willen en de maatschappij voor hun persoonlijke keuze op laten draaien. Als mannen ook thuis gaan blijven of op stel en sprong weg gaan als kind (iets onschuldigs) mankeert, dan kun je daar ook niet meer van op aan in verantwoordelijke functies. Als je niet de financiële mogelijkheid hebt van een nanny, kies dan wie van de twee ouders de kinderen doet en wellicht ernaast parttimed en wie de carrière maakt.
Al sinds de oudheid heeft men én én.
Mevrouw75 schreef op 04-09-2023 om 22:36:
[..]
Al sinds de oudheid heeft men én én.
Een generatie geleden was één partner gewoon thuis voor kinderen en huishouden.
redbulletje schreef op 04-09-2023 om 22:42:
[..]
Een generatie geleden was één partner gewoon thuis voor kinderen en huishouden.
En de andere partner had keihard en~en.
Mevrouw75 schreef op 04-09-2023 om 22:44:
[..]
En de andere partner had keihard en~en.
Nee joh, die mannen hadden een makkie. Alleen maar 40 uur werken en af en toe een schutting verven. Het hele huishouden inclusief derde shift lag bij de vrouw want die ‘zat thuis’.
MMcGonagall schreef op 04-09-2023 om 23:39:
[..]
Nee joh, die mannen hadden een makkie. Alleen maar 40 uur werken en af en toe een schutting verven. Het hele huishouden inclusief derde shift lag bij de vrouw want die ‘zat thuis’.
Ja maar ik reageerde op redbulletje die stelde dat tegenwoordig iedereen maar en-en wil.