Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
MiniJCW schreef op 24-08-2023 om 18:35:
[..]
Je schrijft dit nu heel stellig, ik ben benieuwd waar die stelligheid vandaan komt.
Dat is gewoon wetenschappelijk bewezen. Biologie. Mannen en vrouwen verschillen nu eenmaal van elkaar.
Diyer schreef op 24-08-2023 om 12:47:
[..]
Mag je vinden. Ik vind dat je dat mag houden wanneer je anderen laat opdraaien voor jouw keuzes.
Blijkbaar zit er bij jou iets anders achter dan het is de natuur dat vrouwen minder werken. Jij gooit het op minder belastbaar zijn. Heeft een arts dat geconstateerd? Dan krijg je natuurlijk een aanvulling. Net als nu. Daar zijn die vangnetten idd voor. Maar over het algemeen denk ik dat er best veel vrouwen van zichzelf vinden en roepen dat ze niet zo belastbaar zijn, maar als het moet ineens veel meer kunnen dan ze denken. Dat is helaas ook een stukje ontbrekend zelfvertrouwen dat veel vrouwen hebben en zich suf over piekeren. Maar als zo'n vrouw eenmaal aan het werk is, groeit die belastbaarheid vaak eveneens. Maar goed, dat is weer een andere discussie.
Doen en laten wat je prettig vindt? Vooral doen. Maar zorg dan ook dat je dat zelf bekostigd, anders komen we weer terug op mijn voorbeeld een aantal pagina's geleden. Ik wil ook wel eeuwig op vakantie en in een villa wonen. Daarvoor gaat ook geen hond betalen, moet ik toch echt zelf doen/regelen. Ik zou dus niet weten waarom andere mensen moeten opdraaien voor jouw leven wat jij zo prettig mogelijk wil invullen.
Nou nee hoor, naarmate je ouder wordt leer je je eigen grenzen steeds beter kennen. Als je over je grens gaat krijg je bv oa stressklachten en als je daar niet naar gaat luisteren dan krijg je nog meer klachten. Zeker als je ook steeds meer andere verantwoordelijkheden erbij krijgt naarmate je steeds ouder wordt. Door te luisteren naar jouw eigen grenzen zorg je goed voor jezelf en je voelt zelf het beste aan wat voor jou de grens is. Dat is voor iedereen anders en hangt ook weer af van het soort werk, de belastbaarheid en de persoonlijke situatie. Take care of yourself because nobody else will do. Bovendien kosten meer gezonde mensen de maatschappij minder geld en kunnen ze langer ermee door.
Je moet niet altijd uit gaan van mensen bij wie het fout loopt. Juist bij de mensen waar het goed mee gaat daar hoor je niks van en die zijn er ook vele hoor. Ik ben daar denk ik een voorbeeld van. Toen ik eind 20 was ben ik gestopt met werken toen ik zwanger was van onze zoon. En ja dat vonden mensen dom maar mijn man en ik wilden dit zo. Wij zijn altijd gelukkig geweest en zijn nooit uit elkaar gegaan . Zo kan het ook! En Dyer ik heb nooit mijn handje op hoeven houden want mijn man heeft gezorgd voor een goed weduwepensioen.
Bolmieke schreef op 24-08-2023 om 18:17:
[..]
Ik vind het in Nederland niet zo goed geregeld. In veel landen krijgen de kinderen warm eten tussen de middag op school en ze blijven langer op school met activiteiten. Werkgevers in nl houden niet veel rekening met de thuissituatie van vrouwen.
De mannen zouden meer moeten doen naar wat de vrouwen doen, meer helpen in huis e.d. In Nederland belt de dagopvang naar moeder als er iets is ondanks dat bv vader als eerste staat vermeld. Hier is het toch de gewoonte dat moeder de zorgende is.
Niet alleen de opvang, ook de leraar in Havo 2. Of het tienminutengesprek misschien telefonisch kon omdat we de enigen waren die een gesprek met hem hadden aangevraagd.
"Belt u maar even met mijn man, die heeft de vragen paraat."
"Kan ik die dan stóren op zijn werk?"
Wel gdvrdmm, waar denk je dat je MIJ nu belt? Bij de buurvrouw aan de sherry?
Poezenmeisje schreef op 24-08-2023 om 22:01:
[..]
Niet alleen de opvang, ook de leraar in Havo 2. Of het tienminutengesprek misschien telefonisch kon omdat we de enigen waren die een gesprek met hem hadden aangevraagd.
"Belt u maar even met mijn man, die heeft de vragen paraat."
"Kan ik die dan stóren op zijn werk?"
Wel gdvrdmm, waar denk je dat je MIJ nu belt? Bij de buurvrouw aan de sherry?
Maar heb je dat ook tegen hem gezegd?
Poezenmeisje schreef op 24-08-2023 om 22:01:
[..]
"Kan ik die dan stóren op zijn werk?"
Wel gdvrdmm, waar denk je dat je MIJ nu belt? Bij de buurvrouw aan de sherry?
ik hoop dat je het letterlijk zo gezegd hebt
Facy66 schreef op 24-08-2023 om 20:12:
[..]
Dat is gewoon wetenschappelijk bewezen. Biologie. Mannen en vrouwen verschillen nu eenmaal van elkaar.
Ik ken geen onderzoek waaruit blijkt dat vrouwen biologisch bepaald zijn om niet/minder te werken, voor de kinderen te zorgen en te kiezen voor "vrouwenbanen".
Poezenmeisje schreef op 24-08-2023 om 22:01:
[..]
Niet alleen de opvang, ook de leraar in Havo 2. Of het tienminutengesprek misschien telefonisch kon omdat we de enigen waren die een gesprek met hem hadden aangevraagd.
"Belt u maar even met mijn man, die heeft de vragen paraat."
"Kan ik die dan stóren op zijn werk?"
Wel gdvrdmm, waar denk je dat je MIJ nu belt? Bij de buurvrouw aan de sherry?
Volgens mij zijn wij niet de enige school in Nederland die het zo doen: eerste contactpersoon is degene die je contact. Dus: wil je dat de mannen meer gecontact worden: zet zijn naam als eerste ouder.
En in mijn leven als moeder: bij mijn gegevens zet ik expliciet dat ik toch de telefoon niet opneem overdag.
Facy66 schreef op 24-08-2023 om 20:09:
[..]
Logisch, want meestal is het de vrouw die ervoor kiest om minder te werken. Het is ook de vrouw die de kinderen baart. Voor de vrouw beginnen de hormonen dan al te werken en juist dan worden er vaker beslissingen genomen qua verdeling van de zorg. Voor een man begint dat pas als de baby er is (of zelfs later). Ik heb daar eens een documentaire over gezien bij videoland en daar werd dat uitgelegd. Logisch dat de vrouw dan meer in huis doet als ze minder werkt. Zij heeft meer tijd met kids en meer vrijheid, de man hoeft thuis zo goed als niets meer te doen. Zo help je elkaar. Dat is dan toch ook een prima verdeling als mensen zich daar fijn bij voelen.
En ja de meeste werkgevers zijn vaak niet zo flexibel jammer genoeg. Als je een werkgever hebt die dat wel is mag je in jouw handjes knijpen. Dat is gewoon zo fijn.
Ik heb ooit ergens iets gelezen over de moederschapacultus in Nederland en Duitsland, volgens mij was het de Volkskrant (om even bij jouw manier van onderbouwing te blijven). Mijn eigen ervaring: ik ben daar keihard tegenaan gelopen (en heb dik verloren).
MiniJCW schreef op 25-08-2023 om 06:39:
[..]
Ik ken geen onderzoek waaruit blijkt dat vrouwen biologisch bepaald zijn om niet/minder te werken, voor de kinderen te zorgen en te kiezen voor "vrouwenbanen".
Doe niet zo onnozel. Je weet best wat ik bedoel. Mannen en vrouwen verschillen biologisch van elkaar en oa daaruit vloeien uiteindelijk vaak andere interesses en andere keuzes. Er zijn ook andere zaken die een rol spelen maar ook biologische redenen spelen een rol. Ik heb daar echt een documentaire over gezien op Videoland. Maar goed mag je tegenwoordig blijkbaar niet meer zeggen sinds die genderneutrale onzin allemaal.
Facy66 schreef op 25-08-2023 om 07:16:
[..]
Doe niet zo onnozel. Je weet best wat ik bedoel. Mannen en vrouwen verschillen biologisch van elkaar en oa daaruit vloeien uiteindelijk vaak andere interesses en andere keuzes. Er zijn ook andere zaken die een rol spelen maar ook biologische redenen spelen een rol. Ik heb daar echt een documentaire over gezien op Videoland. Maar goed mag je tegenwoordig blijkbaar niet meer zeggen sinds die genderneutrale onzin allemaal.
Je mag best veel zeggen, maar als je dat soort dingen beweert is het wel fijn dat je ze onderbouwt en de wetenschappelijke onderzoeken waar je het over hebt ook benoemd en "ik heb een docu op videoland gezien" is geen wetenschappelijke onderbouwing.
Wat genderneutraliteit te maken heeft met het niet onderbouwen van je claims, snap ik overigens niet.
Facy66 schreef op 25-08-2023 om 07:16:
[..]
Doe niet zo onnozel. Je weet best wat ik bedoel. Mannen en vrouwen verschillen biologisch van elkaar en oa daaruit vloeien uiteindelijk vaak andere interesses en andere keuzes. Er zijn ook andere zaken die een rol spelen maar ook biologische redenen spelen een rol. Ik heb daar echt een documentaire over gezien op Videoland. Maar goed mag je tegenwoordig blijkbaar niet meer zeggen sinds die genderneutrale onzin allemaal.
Ik doe helemaal niet onnozel. Natuurlijk weet ik dat mannen en vrouwen biologisch van elkaar verschillen. Ik geloof niet dat die biologische verschillen ervoor zorgen dat vrouwen andere banen kiezen en andere interesses hebben dan mannen. Jij zegt dat dat wel zo is, ik ben benieuwd hoe je daarbij komt. En wat genderneutraliteit daarmee te maken heeft, is me helemaal een raadsel.
Facy66 schreef op 25-08-2023 om 07:16:
[..]
Doe niet zo onnozel. Je weet best wat ik bedoel. Mannen en vrouwen verschillen biologisch van elkaar en oa daaruit vloeien uiteindelijk vaak andere interesses en andere keuzes. Er zijn ook andere zaken die een rol spelen maar ook biologische redenen spelen een rol. Ik heb daar echt een documentaire over gezien op Videoland. Maar goed mag je tegenwoordig blijkbaar niet meer zeggen sinds die genderneutrale onzin allemaal.
Daar heb je absoluut gelijk in. En dat dat niet bij iedere man of vrouw precies hetzelfde werkt, dat is óók zeker zo. Daarom moet dat ook niet vastomlijnd zijn en alle varianten prima. Maar ontkennen en persé in de 50/50 modus blijven hangen als een verongelijkt kind, vind ik nogal treurig. Mensen die het anders doen, omdat ze dat beiden graag zo willen, voelen zich daardoor aangevallen, sneu zelfs, ouderwets. En de grap is juist, dat in het bewuste.onderzoek wordt aangegeven dat vrouwen die veel willen blijven werken door de maatschappij hierop worden 'aangekeken' door vragen of opmerkingen. Laat dat nou net óók de vrouw zijn die pt gaat werken, alleen dat is in dat onderzoek niet meegenomen.
bieb1963 schreef op 25-08-2023 om 07:36:
[..]
(…) En de grap is juist, dat in het bewuste.onderzoek wordt aangegeven dat vrouwen die veel willen blijven werken door de maatschappij hierop worden 'aangekeken' door vragen of opmerkingen. Laat dat nou net óók de vrouw zijn die pt gaat werken, alleen dat is in dat onderzoek niet meegenomen.
Of je laatste zin klopt weet ik niet, maar het ‘aangekeken worden’ herken ik helaas wel. Op het schoolplein, mijn eigen familie… hoe vaak ik wel niet van een ander heb gehoord dat die persoon “wel graag bij de kinderen wilde blijven” - alsof werkende moeders niet graag bij hun kinderen willen zijn. Of opmerkingen over de hoeveelheid uren die ik werk (eerst 32, nu 36) die doorgaans de strekking hebben dat dit Een Verkeerde Keuze is waarbij ik Dingen Mis Van De Kinderen. Mijn man heeft zoiets echt nog noooooit gehoord - wel opmerkingen richting het tegenovergestelde toen hij ouderschapsverlof aanvroeg (ofwel heel positief ofwel heel negatief omdat hij als man zijnde die keuze maakte). Dus gebaseerd op mijn eigen ervaring is het kennelijk not done om als moeder 32+ uren te werken en is het eveneens not done om als man minder uren te willen werken. Dus wat mij betreft geldt ook hier weer: als je écht gelijkwaardigheid wilt, houd dan eens op met telkens elkaar de maat te nemen gebaseerd op de toevalligheid van iemands geslacht en de rolpatronen die daar kennelijk bijhoren.
er.is.maar.1.Pino schreef op 25-08-2023 om 10:19:
[..]
Of je laatste zin klopt weet ik niet, maar het ‘aangekeken worden’ herken ik helaas wel. Op het schoolplein, mijn eigen familie… hoe vaak ik wel niet van een ander heb gehoord dat die persoon “wel graag bij de kinderen wilde blijven” - alsof werkende moeders niet graag bij hun kinderen willen zijn. Of opmerkingen over de hoeveelheid uren die ik werk (eerst 32, nu 36) die doorgaans de strekking hebben dat dit Een Verkeerde Keuze is waarbij ik Dingen Mis Van De Kinderen. Mijn man heeft zoiets echt nog noooooit gehoord - wel opmerkingen richting het tegenovergestelde toen hij ouderschapsverlof aanvroeg (ofwel heel positief ofwel heel negatief omdat hij als man zijnde die keuze maakte). Dus gebaseerd op mijn eigen ervaring is het kennelijk not done om als moeder 32+ uren te werken en is het eveneens not done om als man minder uren te willen werken. Dus wat mij betreft geldt ook hier weer: als je écht gelijkwaardigheid wilt, houd dan eens op met telkens elkaar de maat te nemen gebaseerd op de toevalligheid van iemands geslacht en de rolpatronen die daar kennelijk bijhoren.
Ik begrijp dat dergelijke opmerkingen niet leuk zijn en ook niet oké. Maar pt werkende vrouwen krijgen dat ook: 'weet je wat dat met je 'carriere' doet', 'jij krijgt straks ook minder pensioen', 'kan je man niet minder werken', 'het is juist goed voor kinderen ft naar de BSO te gaan, anders worden ze niet sociaal genoeg', enz enz enz.
Voor mij zit échte gelijkwaardigheid niet in de keuzes die een stel in hún persoonlijke situatie en conform hún persoonlijke wensen maakt en om hún redenen, maar iedereen daar in z'n waarde laten, welke keuze het ook wordt. Die zijn persoonlijk, maar daarmee niet ongelijkwaardig. Gelijkwaardigheid zit voor mij niet in een 50/50 verdeling.