Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
Diyer schreef op 24-08-2023 om 12:41:
[..]
Ik denk dat deze huwelijken op voorhand die afspraken wettelijk moeten gaan vastleggen, zodat je weet dat je naderhand ook een stok hebt om mee te slaan. En anders ben je als
vrouwpartner de lul als je je ex ten tijde van het huwelijk niet mee hebt laten ondertekenen voor "dit is de afspraak en dat is het gevolg" Die zogenaamde keuze 'llaat leven' waar iedereen hier over rept is dus geen conseqeuntie vrije keuze, maar een hele bewuste keuze. En daar zul je je partner op moeten uitzoeken, dat die net zo hard achter die keuze staat, ook als je niet in de toekomst kunt kijken en niet weet of je voor achter bij elkaar blijft. Dat soort keuzes hebben nl. wél gevolgen voor de rest van iemands leven en het lijkt me alleen maar goed als je dat niet lichtzinnig opvat en doordenkt.
Zelfs al zou je zoiets vastleggen, zie het dan maar eens af te dwingen. Recht hebben is iets anders dan het ook daadwerkelijk krijgen. En je kan op voorhand niet voorzien hoe dingen lopen, hoe de situatie is en hoe je daarop reageert, etc. Het leven is niet zo maakbaar. En zorgen voor het gezin en andere zaken zijn op zijn minst net zo kostbaar en belangrijk als betaald werk.
Waarom vind je het zo belangrijk dat mensen het zo gaan doen? Wat maakt jou dat uit? Ik krijg het gevoel dat jij zelf heel hard moet werken en er daardoor van baalt als mensen "gratis geld" krijgen vanwege eerdere keuzes (al is het leven niet maakbaar). Misschien zelf wat rustiger aandoen zodat het je minder raakt?
Valt nogal mee hoe hard ik moet werken. Ik ben hoger opgeleid en kon meer dan prima rond en hoef dus niet door bagger en slijk. Misschien niet zoveel aannames doen, dat helpt.
En waarom het mij uitmaakt? Wat een bijzondere vraag. Waarom kom jij hier op dit forum jouw mening verspreiden? Wat maakt het jou uit wat ik vind? Begin bij jezelf en stel de vraag daarna opnieuw.
En ja, het maakt me uit (niet dat het jou wat zou hoeven uitmaken). Omdat ik -waarschijnlijk net als meer mensen- een beeld heb van de wereld en de maatschappij. Omdat ik een mening heb over het onderdrukken van meisjes en vrouwen (kun je je ook afvragen wat het mij uitmaakt, daar heb ik toch geen last van) en omdat ik een mening heb over de Nederlandse maatschappij en de rol van mannen en vrouwen daarin. En omdat ik geloof dat geld een grote motivator is van gedrag. Dus wanneer je geen geld (meer) hebt maak je andere keuzes dan wanneer je wel geld hebt. De haves and have nots. Nu zijn veel vrouwen nog have nots naast mannen. Tenzij een man (tijdelijk) bereid is zijn geld met haar te delen. Maar dat tijdelijk delen houdt in de praktijk best vaak op en een vrouw vervalt weer naar de have nots, tenzij andere mensen zorgen voor haar geld.
Aangezien ik graag geloof (en probeer na te streven) dat mensen de beste versie van zichzelf zijn als ze op gelijkwaardige voet met anderen kunnen leven, zouden vrouwen meer moeten opschuiven naar de mogelijkheden die mannen nu hebben. En hoe ze dat vormgeven, dat is een deel onderlinge afspraak, maar óók een maatschappelijke afspraak.
Diyer schreef op 24-08-2023 om 13:32:
Valt nogal mee hoe hard ik moet werken. Ik ben hoger opgeleid en kon meer dan prima rond en hoef dus niet door bagger en slijk. Misschien niet zoveel aannames doen, dat helpt.
En waarom het mij uitmaakt? Wat een bijzondere vraag. Waarom kom jij hier op dit forum jouw mening verspreiden? Wat maakt het jou uit wat ik vind? Begin bij jezelf en stel de vraag daarna opnieuw.
En ja, het maakt me uit (niet dat het jou wat zou hoeven uitmaken). Omdat ik -waarschijnlijk net als meer mensen- een beeld heb van de wereld en de maatschappij. Omdat ik een mening heb over het onderdrukken van meisjes en vrouwen (kun je je ook afvragen wat het mij uitmaakt, daar heb ik toch geen last van) en omdat ik een mening heb over de Nederlandse maatschappij en de rol van mannen en vrouwen daarin. En omdat ik geloof dat geld een grote motivator is van gedrag. Dus wanneer je geen geld (meer) hebt maak je andere keuzes dan wanneer je wel geld hebt. De haves and have nots. Nu zijn veel vrouwen nog have nots naast mannen. Tenzij een man (tijdelijk) bereid is zijn geld met haar te delen. Maar dat tijdelijk delen houdt in de praktijk best vaak op en een vrouw vervalt weer naar de have nots, tenzij andere mensen zorgen voor haar geld.
Aangezien ik graag geloof (en probeer na te streven) dat mensen de beste versie van zichzelf zijn als ze op gelijkwaardige voet met anderen kunnen leven, zouden vrouwen meer moeten opschuiven naar de mogelijkheden die mannen nu hebben. En hoe ze dat vormgeven, dat is een deel onderlinge afspraak, maar óók een maatschappelijke afspraak.
Gelukkig maar. Ook ik ben hoog opgeleid en met mijn parttime baan kom ik zeer goed rond. Wel realiseer ik me dat dat zeker niet voor iedereen geldt.
Verder vind ik dat het qua onderdrukking van vrouwen hier in Nederland dik mee valt hoor. In verschillende andere landen is dat wel anders. Een vrouw die carriere wil maken en er de capaciteiten voor heeft kan dat, net zoals een man dat kan doen.
Waarom geloof je dat mensen de beste versie van zichzelf zijn als ze alles min of meer gelijk verdelen en vrouwen meer moeten doen naar wat mannen nu meer doen? De ene is toch de ander niet?
Omdat deze (noodzakelijke) boost van zelfstandigheid vrouwen kritischer maakt naar hun mannelijke partner(s), kritischer maakt naar hun werkgever en arbeidsvoorwaarden en mannen daarmee ook vanzelf mee (moeten) komen, zodat we niet op dit plateau blijven hangen en mogelijk kunnen doorstoten naar échte keuzes op basis van gelijkwaardigheid ipv keuzes op basis van 'ik word maar tradwive als er toch al verwacht wordt dat ik zorg en werk moet combineren en een man heb die daarin niet mijn kant wil opschuiven'. Dat is dan nl. helemaal geen keuze uit interne wens, maar een keuze omdat het alternatief (werk en zorgen op haar volle bordje) haar niet aanstaat. En naar mijn optiek is dat nu juist géén keuze, maar proberen binnen kaders het maar zo gunstig mogelijk te doen.
Diyer schreef op 24-08-2023 om 11:57:
[..]
En mannen kruipen wel voor hun eigen plezier door modder en bagger, laten zich wel graag opjagen door werkgevers die onder tijdsdruk dingen van ze eisen? Het lager betaalde werk is voor mannen echt niet beter dan voor vrouwen. Ik ben 500% voor betere arbeidsomstandigheden. Maar dan moet deze groep (man én vrouw) daar een vuist voor maken en wij als maatschappij daaraan bijdragen. Het is alleen niet zo dat alleen maar vrouwen worden uitgebuit en mannen niet. Want waar de (vrouwelijke) zorgmedewerker te vaak en te veel alleen voor een groep patienten staat, is de (mannelijke) loodgieter overbelast met zijn werkschema en moet haasje repje zijn diensten afwerken om alle klanten die ook nog eens ontevreden zijn over de service van de zaak, allemaal af te werken.
Die discussie over laag betaalde en gewaardeerde banen moet zeker gevoerd worden, maar betreft hierin zowel mannen als vrouwen en past imo niet in deze discussie. Behalve dat mannen zich waarschijnlijk vaker verplicht voelen om fulltime te blijven werken, want zij worden nu eenmaal geacht om voor het gezin te zorgen qua inkomen. Een vrouw grijpt dan liever haar kans (?) om thuis te blijven, want dat wordt dan ook van vrouwen geaccepteerd.
Ja natuurlijk. Maar het interesseert mij geen biet of het een man of vrouw betreft. Dat regel je maar onderling. En als je als vrouw feministisch wil zijn, dan zul je daar naar moeten handelen.
Diyer schreef op 24-08-2023 om 12:41:
[..]
Ik denk dat deze huwelijken op voorhand die afspraken wettelijk moeten gaan vastleggen, zodat je weet dat je naderhand ook een stok hebt om mee te slaan. En anders ben je als
vrouwpartner de lul als je je ex ten tijde van het huwelijk niet mee hebt laten ondertekenen voor "dit is de afspraak en dat is het gevolg" Die zogenaamde keuze 'llaat leven' waar iedereen hier over rept is dus geen conseqeuntie vrije keuze, maar een hele bewuste keuze. En daar zul je je partner op moeten uitzoeken, dat die net zo hard achter die keuze staat, ook als je niet in de toekomst kunt kijken en niet weet of je voor achter bij elkaar blijft. Dat soort keuzes hebben nl. wél gevolgen voor de rest van iemands leven en het lijkt me alleen maar goed als je dat niet lichtzinnig opvat en doordenkt.
Op 1 of andere manier proef ik uit veel van jouw reacties, de vanzelfsprekendheid, dat mannen altijd de oorzaak zijn vam een mislukt huwelijk. Hoezo?
Diyer schreef op 24-08-2023 om 14:29:
Omdat deze (noodzakelijke) boost van zelfstandigheid vrouwen kritischer maakt naar hun mannelijke partner(s), kritischer maakt naar hun werkgever en arbeidsvoorwaarden en mannen daarmee ook vanzelf mee (moeten) komen, zodat we niet op dit plateau blijven hangen en mogelijk kunnen doorstoten naar échte keuzes op basis van gelijkwaardigheid ipv keuzes op basis van 'ik word maar tradwive als er toch al verwacht wordt dat ik zorg en werk moet combineren en een man heb die daarin niet mijn kant wil opschuiven'. Dat is dan nl. helemaal geen keuze uit interne wens, maar een keuze omdat het alternatief (werk en zorgen op haar volle bordje) haar niet aanstaat. En naar mijn optiek is dat nu juist géén keuze, maar proberen binnen kaders het maar zo gunstig mogelijk te doen.
Ook hier: Mannen zij egoïstische eikels, vrouwen domme koeien.
Facy66 schreef op 24-08-2023 om 13:57:
[..]
Gelukkig maar. Ook ik ben hoog opgeleid en met mijn parttime baan kom ik zeer goed rond. Wel realiseer ik me dat dat zeker niet voor iedereen geldt.
Verder vind ik dat het qua onderdrukking van vrouwen hier in Nederland dik mee valt hoor. In verschillende andere landen is dat wel anders. Een vrouw die carriere wil maken en er de capaciteiten voor heeft kan dat, net zoals een man dat kan doen.
Waarom geloof je dat mensen de beste versie van zichzelf zijn als ze alles min of meer gelijk verdelen en vrouwen meer moeten doen naar wat mannen nu meer doen? De ene is toch de ander niet?
Facy66 schreef op 24-08-2023 om 13:57:
[..]
Gelukkig maar. Ook ik ben hoog opgeleid en met mijn parttime baan kom ik zeer goed rond. Wel realiseer ik me dat dat zeker niet voor iedereen geldt.
Verder vind ik dat het qua onderdrukking van vrouwen hier in Nederland dik mee valt hoor. In verschillende andere landen is dat wel anders. Een vrouw die carriere wil maken en er de capaciteiten voor heeft kan dat, net zoals een man dat kan doen.
Waarom geloof je dat mensen de beste versie van zichzelf zijn als ze alles min of meer gelijk verdelen en vrouwen meer moeten doen naar wat mannen nu meer doen? De ene is toch de ander niet?
Ik vind het in Nederland niet zo goed geregeld. In veel landen krijgen de kinderen warm eten tussen de middag op school en ze blijven langer op school met activiteiten. Werkgevers in nl houden niet veel rekening met de thuissituatie van vrouwen.
De mannen zouden meer moeten doen naar wat de vrouwen doen, meer helpen in huis e.d. In Nederland belt de dagopvang naar moeder als er iets is ondanks dat bv vader als eerste staat vermeld. Hier is het toch de gewoonte dat moeder de zorgende is.
bieb1963 schreef op 24-08-2023 om 17:30:
[..]
Op 1 of andere manier proef ik uit veel van jouw reacties, de vanzelfsprekendheid, dat mannen altijd de oorzaak zijn vam een mislukt huwelijk. Hoezo?
En de vanzelfsprekendheid dat ieder huwelijk gaat mislukken!
Facy66 schreef op 24-08-2023 om 11:50:
[..]
Er zijn nog veel andere dingen die daar een rol in spelen, denk aan werkgelegenheid, mogelijkheid deeltijd werken, stukje cultuur, welvaart, etc. Maar ook biologie blijft een grote rol spelen. Mannen en vrouwen verschillen gewoon. Ook dat kan tot andere keuzes en interesses leiden. Prima toch. Leven en laten leven.
Je schrijft dit nu heel stellig, ik ben benieuwd waar die stelligheid vandaan komt.
Ik proef in sommige reacties een weerzin tegen gescheiden vrouwen (en mannen) die na echtscheiding aanspraak maken op toeslagen. Daar betalen we toch met ons allen belasting en premies voor?
Heeft de een daar meer recht op dan de ander?
Ik ben 64 jaar en 40 jaar getrouwd, ben nu met vroegpensioen na 43 jaar werken en premies/belasting afdragen. Ben nooit langdurig ziek geweest en geen dag werkloos geweest. Van mij mag iemand die het financieel zwaar heeft een uitkering/toeslag ontvangen van mijn 43 jaar lang betaalde inhoudingen.
amarna schreef op 24-08-2023 om 18:43:
Ik proef in sommige reacties een weerzin tegen gescheiden vrouwen (en mannen) die na echtscheiding aanspraak maken op toeslagen. Daar betalen we toch met ons allen belasting en premies voor?
Heeft de een daar meer recht op dan de ander?
Ik ben 64 jaar en 40 jaar getrouwd, ben nu met vroegpensioen na 43 jaar werken en premies/belasting afdragen. Ben nooit langdurig ziek geweest en geen dag werkloos geweest. Van mij mag iemand die het financieel zwaar heeft een uitkering/toeslag ontvangen van mijn 43 jaar lang betaalde inhoudingen.
Inderdaad. Ik tel m'n zegeningen, ondanks dat er in mijn leven heeeeel veel moeilijke en nare dingen waren en zijn. Daar kan een ander niet over oordelen. En ben me er heel erg van bewust dat het leven niet maakbaar is en dat wat je ook doet risico's met zich meebrengt en er dingen kunnen gebeuren die je niet had voorzien.
En opmerkingen over vrouwen, die lekker tot 4 uur 's nachts feesten en tot 14:00 uur in bed liggen, daar krijg ik echt braakneigingen van. Blijkbaar hebben mensen met dergelijke opmerkingen teveel naar Gooische Vrouwen gekeken. En ja, ze zullen vast bestaan, maar dat is nou niet bepaald de doorsnee.
amarna schreef op 24-08-2023 om 18:43:
Ik proef in sommige reacties een weerzin tegen gescheiden vrouwen (en mannen) die na echtscheiding aanspraak maken op toeslagen. Daar betalen we toch met ons allen belasting en premies voor?
Heeft de een daar meer recht op dan de ander?
Ik ben 64 jaar en 40 jaar getrouwd, ben nu met vroegpensioen na 43 jaar werken en premies/belasting afdragen. Ben nooit langdurig ziek geweest en geen dag werkloos geweest. Van mij mag iemand die het financieel zwaar heeft een uitkering/toeslag ontvangen van mijn 43 jaar lang betaalde inhoudingen.
Ik mis inderdaad de onderlinge solidariteit en ik mis ook het uitgaan van goede bedoelingen. Laten we geen regels maken voor die enkele uitzonderingen die ergens misschien misbruik van kunnen maken. En als je het zelf zwaar hebt, ga dan niet katten naar mensen die het nog slechter hebben. Kijk eens naar boven in plaats van naar beneden. Er zijn rijkaards zat die hun belastinggeld kunnen delen. Dus waarom zo boos op de mensen die hulp nodig hebben?
Bolmieke schreef op 24-08-2023 om 18:17:
[..]
Ik vind het in Nederland niet zo goed geregeld. In veel landen krijgen de kinderen warm eten tussen de middag op school en ze blijven langer op school met activiteiten. Werkgevers in nl houden niet veel rekening met de thuissituatie van vrouwen.
De mannen zouden meer moeten doen naar wat de vrouwen doen, meer helpen in huis e.d. In Nederland belt de dagopvang naar moeder als er iets is ondanks dat bv vader als eerste staat vermeld. Hier is het toch de gewoonte dat moeder de zorgende is.
Logisch, want meestal is het de vrouw die ervoor kiest om minder te werken. Het is ook de vrouw die de kinderen baart. Voor de vrouw beginnen de hormonen dan al te werken en juist dan worden er vaker beslissingen genomen qua verdeling van de zorg. Voor een man begint dat pas als de baby er is (of zelfs later). Ik heb daar eens een documentaire over gezien bij videoland en daar werd dat uitgelegd. Logisch dat de vrouw dan meer in huis doet als ze minder werkt. Zij heeft meer tijd met kids en meer vrijheid, de man hoeft thuis zo goed als niets meer te doen. Zo help je elkaar. Dat is dan toch ook een prima verdeling als mensen zich daar fijn bij voelen.
En ja de meeste werkgevers zijn vaak niet zo flexibel jammer genoeg. Als je een werkgever hebt die dat wel is mag je in jouw handjes knijpen. Dat is gewoon zo fijn.