Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
Deze discussie gaat precies zoals de afgelopen minstens vijf discussies over dit onderwerp. Een handjevol mensen dat stelselmatig blijft ontkennen dat de maatschappelijke visie een invloed uitoefent op keuzes, want ‘die maak je toch voor jezelf in overleg met je partner en iedere variant is goed bladiebladiebla.’
Ik zie juist in het algemeen helemaal niet dat mannen meer interesse hebben in techniek en vrouwen in zorgen. Hoe een ander zijn leven inricht boeit me niet zoveel maar ik vind het wel jammer dat vrouwen zich nog steeds welbewust in een afhankelijke positie plaatsen. Dat is een hardnekkig fenomeen. De laatste jaren nemen mannen over het algemeen wel al hun (gratis) verlof rondom de geboorte van hun kind op, maar nadien weten ze niet hoe snel ze weer volledig moeten gaan werken. Toegegeven, vaak gaan ze ook naar vier dagen, maar minder zie ik echt zelden.
bieb1963 schreef op 23-08-2023 om 10:51:
[..]
Vond het inderdaad ook een hele vreemde uiteenzetting. Daarbij: doen homo/lesbi stellen dan alles 50/50? Welnee. Ik ken er een aantal met kinderen waarbij de één 2,5 tot 3 dagen werkt en de ander 5. Niks een typisch man/vrouw verdeling. Gewoon zoals het hun uitkomt om wat voor reden dan ook en binnen hun (financiële) mogelijkheden.
Het gaat er eigenlijk niet over hoe homo/lesbi stellen het doen, iedereen heeft zoals jij ook aangeeft de keuze binnen de financiële mogelijkheden
Wat mij vooral stoort is dat iemand alleen al op deze manier over homo's denkt:
Diyer schreef op 22-08-2023 om 21:26:
Een man wordt gezien als luie homo die te beroerd is om zijn handen uit de mouwen te steken en homo omdat hij plezier haalt uit taarten bakken ipv beton vlechten.
Waar haalt Diyer dat vandaan? In mijn kringen denkt men niet op deze manier, ik schrik echt van deze uitspraak. Bak wat naar!
Ik blijf het opmerkelijk vinden dat juist de mensen die strijden voor gelijkwaardigheid, graag voor een ander bepalen hoe ze hun leven moeten indelen.
@diyer ik krijg het gevoel dat je je aangevallen voelt omdat je en vrouw bent en minder van zorgen houd/zakelijk bent. En dat je in je laatste bericht daarom de aanval opent op vrouwen die thuisblijven bij de kinderen.
Ik ben net als jij een vrouw die een carrière nastreeft en zit volledig in een mannenwereld. Maar ik vind het niet nodig om vrouwen die ervoor kiezen om thuis te blijven zo aan te vallen. Ja als hun man hen verlaat dan vallen ze misschien terug op ons sociaal stelsel en ja dat wordt opgebracht door de werkende.
Maar we ontvangen wel voor meer eigen keuzes geld. Denk aan kinderbijslag, gratis zorgverzekering voor kinderen en het onderwijs. En ja ook de keuze om te werken wordt deels gesubsidieerd door kinderopvangtoeslag. Daar dan ook allemaal maar mee stoppen onder het mom wie een keuze maakt draait zelf voor alle consequenties op?
Yumi schreef op 23-08-2023 om 11:15:
[..]
Het gaat er eigenlijk niet over hoe homo/lesbi stellen het doen, iedereen heeft zoals jij ook aangeeft de keuze binnen de financiële mogelijkheden
Wat mij vooral stoort is dat iemand alleen al op deze manier over homo's denkt:
Diyer schreef op 22-08-2023 om 21:26:
Een man wordt gezien als luie homo die te beroerd is om zijn handen uit de mouwen te steken en homo omdat hij plezier haalt uit taarten bakken ipv beton vlechten.
Waar haalt Diyer dat vandaan? In mijn kringen denkt men niet op deze manier, ik schrik echt van deze uitspraak. Bak wat naar!Ik blijf het opmerkelijk vinden dat juist de mensen die strijden voor gelijkwaardigheid, graag voor een ander bepalen hoe ze hun leven moeten indelen.
Helemaal eens hoor, vond die opmerking over homo ook heel idioot.
Jillz schreef op 23-08-2023 om 11:43:
@diyer ik krijg het gevoel dat je je aangevallen voelt omdat je en vrouw bent en minder van zorgen houd/zakelijk bent. En dat je in je laatste bericht daarom de aanval opent op vrouwen die thuisblijven bij de kinderen.
Ik ben net als jij een vrouw die een carrière nastreeft en zit volledig in een mannenwereld. Maar ik vind het niet nodig om vrouwen die ervoor kiezen om thuis te blijven zo aan te vallen. Ja als hun man hen verlaat dan vallen ze misschien terug op ons sociaal stelsel en ja dat wordt opgebracht door de werkende.
Maar we ontvangen wel voor meer eigen keuzes geld. Denk aan kinderbijslag, gratis zorgverzekering voor kinderen en het onderwijs. En ja ook de keuze om te werken wordt deels gesubsidieerd door kinderopvangtoeslag. Daar dan ook allemaal maar mee stoppen onder het mom wie een keuze maakt draait zelf voor alle consequenties op?
Ik vind dit een heel goed punt.
Er werd ook zelfstandigheid/afhankelijkheid genoemd en ik wil daar nog aan toevoegen dat de werkende ook maar afhankelijk is van zijn werkgever en als die baan eindigt, is daar een vangnet voor. En dan zoekt die daarna weer een baan. Als ex gehuwde of als ex medewerker, gebruik je het vangnet en dan zorg je weer dat je op eigen benen komt.
MMcGonagall schreef op 23-08-2023 om 11:09:
Deze discussie gaat precies zoals de afgelopen minstens vijf discussies over dit onderwerp. Een handjevol mensen dat stelselmatig blijft ontkennen dat de maatschappelijke visie een invloed uitoefent op keuzes, want ‘die maak je toch voor jezelf in overleg met je partner en iedere variant is goed bladiebladiebla.’
Ik zie juist in het algemeen helemaal niet dat mannen meer interesse hebben in techniek en vrouwen in zorgen. Hoe een ander zijn leven inricht boeit me niet zoveel maar ik vind het wel jammer dat vrouwen zich nog steeds welbewust in een afhankelijke positie plaatsen. Dat is een hardnekkig fenomeen. De laatste jaren nemen mannen over het algemeen wel al hun (gratis) verlof rondom de geboorte van hun kind op, maar nadien weten ze niet hoe snel ze weer volledig moeten gaan werken. Toegegeven, vaak gaan ze ook naar vier dagen, maar minder zie ik echt zelden.
Maar dat is nou juist het punt. Jij hebt een beeld, zoals jij dat graag zou zien. Maar jij moet dat niet voor een ander zien, maar alleen voor je zelf (en je gezin). Je kan ook de conclsusie trekken dat als nog steeds vaker de vrouw minder gaat werken, die vrouwen dat blijkbaar zelf willen. Waarom zie jij ze als makke schapen? Dát vind ik juist zo vreemd aan deze discussie. Natuurlijk zijn er gemeenschappen, bijv. streng gelovig, waar binnen vanuit een ander perspectief (de regels van dat geloof) keuzes worden gemaakt. Maar daar kunnen anderen niet zoveel mee.
"De laatste jaren nemen mannen over het algemeen wel al hun (gratis) verlof rondom de geboorte van hun kind op, maar nadien weten ze niet hoe snel ze weer volledig moeten gaan werken. Toegegeven, vaak gaan ze ook naar vier dagen, maar minder zie ik echt zelden."
Als een man minder gaat werken dan de vrouw, onstaat er een precies dezelfde situatie: in dit geval dus de man die dan fin. afhankelijk is, gat in carriere, minder pensioen opbouw enz. Dus wat maakt dat voor verschil? Je kunt er ook voor kiezen allebei veel te blijven werken. Prima, maar als een stel dat niet trekt, te weinig ruimte voelt voor de kinderen, elkaar en zichzelf, dan zul je (voor zover mogelijk) keuzes moeten maken. En als jij dan denkt dat als het vaker de vrouw is die miinder gaat werken, de vrouw dan een mak schaap is, dan heb jij wel een vreemd beeld van vrouwen. Die zijn dus blijkbaar niet feministisch? Kan, maar dan staan ze blijkbaar zo in het leven. Niks mis mee, zolang een vrouw die wél min of meer ft wil blijven werken, dat ook gewoon kan doen. En dat kán absoluut. De enige die kan tegensputteren is de man. En als je dat als vrouw toe staat en in mee gaat, dan is die vrouw dus niet feministisch. Beide partners kunnen minder willen werken, beide kunnen veel willen blijven werken en daar zal je dus samen uit moeten komen. En als een vrouw dan vindt dan een man daarin meer 'rechten'(?) heeft, is die vrouw dus niet feministisch. En ook dag mag.
Wat ik sowieso niet begrijp waarom een vrouw zich druk maakt over het feit dat een andere vrouw minder is gaan werken (en de.man van die vrouw niet). Waarom? Waarom maak je je daar druk over? Waarom zou die andere vrouw dat niet prima kunnen vinden, zelf dat gewild hebben? Het argument dat als het dan mis gaat en die vrouw niet fin zelfstandig is en de gemeenschap daar evt voor moet opdraaien, is een heel vreemd argument. Want als het de man was, die minder was gaan werken en als het dan mis gaat fin gesteund moet worden door de gemeenschap, dan is dat toch precies hetzelfde? Geen argument dus. De enige optie is allebei min of meer ft blijven werken. Maar voor velen is dat niet te doen en gaat het ten koste van de gezinsleden. Voor wie dat wel trekt: prima.
Ik heb hierdoor altijd het idee, dat de vrouwen die hier zo op hakken, zélf gedomineerd zijn door hun man. Hun probleem en typisch een vorm van NIET feministisch zijn , maar wel doen alsof. Apart.
wat een kulargumentatie. Ik wil prima een nieuwe poging doen om uit te leggen wat ik bedoel. Maar om dan maar te zeggen dat ik vast zelf gedomineerd ben. Daar droogt bij mij elke zin van op.
Het is een ontzettend steekhoudend argument, want het zijn zelden mannen en vooral vrouwen. Dus ja, als je daar randvoorwaarden aan gaat stellen, zal dat natuurlijk ook voor mannen opgaan. Alleen zal dat de meeste mannen worst wezen, want zij zijn overwegend niet degene die met kinderen een beroep doen op een vangnet na een scheiding.
Diyer schreef op 23-08-2023 om 17:40:
wat een kulargumentatie. Ik wil prima een nieuwe poging doen om uit te leggen wat ik bedoel. Maar om dan maar te zeggen dat ik vast zelf gedomineerd ben. Daar droogt bij mij elke zin van op.
Het is een ontzettend steekhoudend argument, want het zijn zelden mannen en vooral vrouwen. Dus ja, als je daar randvoorwaarden aan gaat stellen, zal dat natuurlijk ook voor mannen opgaan. Alleen zal dat de meeste mannen worst wezen, want zij zijn overwegend niet degene die met kinderen een beroep doen op een vangnet na een scheiding.
Wat bedoel je nou? Hoezo zou een man daar geen beroep op hoeven doen als hij alleen maar een kleine baan heeft? Wat doet het er toe of die mens een vrouw of een man is?
bieb1963 schreef op 23-08-2023 om 18:28:
[..]
Wat bedoel je nou? Hoezo zou een man daar geen beroep op hoeven doen als hij alleen maar een kleine baan heeft? Wat doet het er toe of die mens een vrouw of een man is?
Ik doe het niet meer. Complimenten voor je volhardendheid.
MMcGonagall schreef op 23-08-2023 om 18:54:
[..]
Ik doe het niet meer. Complimenten voor je volhardendheid.
Wát doe je niet meer? Wat wil je nou eigenlijk precies. En waarom?
bieb1963 schreef op 23-08-2023 om 19:07:
[..]
Wát doe je niet meer? Wat wil je nou eigenlijk precies. En waarom?
Deze discussie met jou voeren. Ook al zijn er tientallen onderzoeken die bevestigen dat de Nederlandse cultuur hardnekkig is in relatie tot emancipatie, dan nog blijf jij volhouden wat je vindt.
En wat je vindt mag je houden.
je zuigt Bieb, dát is wat je doet
bieb1963 schreef op 23-08-2023 om 13:17:
[..]
Maar dat is nou juist het punt. Jij hebt een beeld, zoals jij dat graag zou zien. Maar jij moet dat niet voor een ander zien, maar alleen voor je zelf (en je gezin). Je kan ook de conclsusie trekken dat als nog steeds vaker de vrouw minder gaat werken, die vrouwen dat blijkbaar zelf willen. Waarom zie jij ze als makke schapen? Dát vind ik juist zo vreemd aan deze discussie. Natuurlijk zijn er gemeenschappen, bijv. streng gelovig, waar binnen vanuit een ander perspectief (de regels van dat geloof) keuzes worden gemaakt. Maar daar kunnen anderen niet zoveel mee.
Het is geen beeld dat MMcGonagall graag wil zien, er is onderzoek naar gedaan: https://www.socialevraagstukken.nl/de-keuze-van-vrouwen-voor-deeltijd-is-minder-vrij-dan-we-denken/
MiniJCW schreef op 23-08-2023 om 19:40:
[..]
Het is geen beeld dat MMcGonagall graag wil zien, er is onderzoek naar gedaan: https://www.socialevraagstukken.nl/de-keuze-van-vrouwen-voor-deeltijd-is-minder-vrij-dan-we-denken/
Ik ken dat onderzoek. Maar voor mij blijft dat je daar, als.feministiche vrouw dan, boven staat. Anders ben je niet feministisch. Dan vind je zelf diep van binnen, dat dat zo 'hoort'. Geldt.overigens voor alles waar iemand voor staat: daar is lang niet.iedereen het met je eens. Sta je echt ergens voor, dan doe je dat.