Opzien tegen stoppen met roken- mis de echte motivatie
Vandaag is de dag die ik weken geleden op de agenda had aangevinkt om te stoppen met roken. Ben al eerder langere tijd gestopt geweest, en weet dat ik me veel relaxter voel als ik een aantal weken niet meer rook.
Toch zie ik er die eerste dagen tegenop, het voelt minder gezellig om even lekker buiten een sigaret te kunnen roken. Dat meer relaxter zijn over een paar weken, dat vooruitzicht is fijn, maar mezelf niet meer rokend, voelt raar. Ik heb nooit gemerkt dat mijn conditie beter of slechter werd, of ik nou wel of niet rook. Ook ben ik de helft van het jaar verkouden, of ik nou wel of niet rook. Ook qua gewicht maakt het niet uit of ik wel of niet rook. In die zin ontbreekt de motivatie. Hoe kan ik nou die gedachte doorbreken dat het zonder sigaret ook gezellig is? En dat ik me niet hoef te belonen met een sigaret na een lange wandeling, maar ook gewoon een appel kan nemen?
ik ben 4 jaar geleden gestopt met roken. Wel met een soort cursusavond van stichting Ik stop ermee, en dat heeft me echt geholpen. Ik had wel eens eerder wat halfbakken ongemotiveerde pogingen gewaagd maar dat duurde nooit langer dan 2 weken.
Op die cursus leerde ik oa dat de trek in een sigaret eigenlijk maar kort duurt en dat je die simpelweg moet doorstaan. Afleiding helpt. En tijd die tussen de momenten zit waarop je trekt in een sigaret krijgt duurt steeds langer. Tot het uiteindelijk helemaal uit blijft. Als ik jou was zou ik trouwens juist niet buiten gaan staan als je dat altijd deed om een sigaret te roken. Je moet immers je gewoontes doorbreken.
Ook heb ik de Since i quit app op mn telefoon gezet die de tijd dat je gestopt bent voor je bijhoudt en hoeveel geld je hebt uitgespaard.
In je bericht staan al allerlei ‘smoesjes’. Je dekt je feitelijk nu al in: het is gezelliger, verkouden ben je toch, je kunt jezelf niet níet rokend voorstellen, je conditie gaat er niet op vooruit etc. Klinkt toch een beetje kansloos eigenlijk. Waarom wil je eigenlijk stoppen?
Caramelzeezoutchocola schreef op 20-03-2022 om 11:26:
bedoel je dat ik dat gevoel van kaal maar gewoon moet laten voor wat het is/ervaren en dat is het? Dat het iets is wat je niet kunt veranderen net als het weer bijv?
Ja, denk ik. Ik ben nooit roker geweest, maar heb wel eens een flinke bergwandeling gemaakt.... met lichte hoogteziekte. Dus kotsend de berg op.. en met diaree weer naar beneden. Ergens zwaar k*t, maar ergens ook een ervaring.
Ik heb ook een keer een zware operatie gehad en kon toen niet eens 100 meter naar de supermarkt lopen. Ook k*t, voelde me een 80-jarig mannetje, maar ergens ook een ervaring.
Zo zou -- mijns inziens -- dat kale gevoel ook kunnen zijn. Als een "kijk mij nu eens raar 2 minuten buiten lopen". Of een "wat roken toch uiteindelijk een rare gewoonte is". Zoiets. Voelen dat je leeft. Voelen dat je een verandering in je leven doormaakt.
Ik ben gestopt nadat ik al vijf dagen noodgedwongen gestopt was, door een onverwachte ziekenhuisopname. Ik vond het absurd om weer te beginnen nadat ik moeiteloos vijf dagen niet had gerookt. En toch werd ik er enorm rusteloos van. Ik heb toen de houding aangenomen: ik hoef alleen maar deze dag niet te roken. En de volgende dag weer opnieuw. En de dag daarna weer: iedere dag opnieuw was de opdracht die ene dag. Dat werkte voor mij veel beter dan een eerdere stoppoging waarbij ik had besloten ‘nooit meer te roken’. Mentaal was dat veel te straf. Die ene dag was een stuk behapbaarder.
Mijn grootste motivatie was dat ik niet verslaafd wilde zijn. Ik had er een enorme hekel aan dat ik er niet zelf over kon beslissen of ik wilde roken of niet. Dat ik ‘s avonds per se nog naar de snackbar moest als ik mijn voorraad verkeerd had ingeschat, bah, ik was er klaar mee. En dat was gelukkig ook zo.
Succes Caramelzeezout! Ik hoop dat je de moed vindt om je verslaving dag voor dag te tackelen!
Ik ben een absolute niet-roker dus ik heb geen ervaring. Maar als je zelf al zegt 'ik mis de echte motivatie' dan gaat het natuurlijk ook niet lukken. Wat maakt dat je deze dag in je agenda had gezet als stop-dag? Want blijkbaar vind je het roken toch niet zo heel voordelig, anders had je geen stopdatum voor jezelf bepaald.
Volgens mij kan je ook bij je huisarts of POH terecht voor hulp bij stoppen met roken. Je kunt contact opnemen met he huisarts om de mogelijkheden te bespreken.
Libertine schreef op 20-03-2022 om 11:42:
Als ik jou was zou ik trouwens juist niet buiten gaan staan als je dat altijd deed om een sigaret te roken. Je moet immers je gewoontes doorbreken.
Mee eens, maar TO geeft ook aan "Ik vind het lekker om buiten te staan".
(ik vul daarin zelf in: om een onderbreking te hebben, om even de zon te voelen, om de vogeltjes te horen fluiten). Maar dat ze zichzelf niet buiten ziet staan, zonder te roken.
Het zijn twee gekoppelde gewoontes. Als je beide wilt doorbreken, heb je daar een zwaardere dobber aan, denk ik. Dan zit je in huis of op je werk... heb je een klus af... en dan zit je jezelf te verbijten: toen ik nog rookte... kon ik nog even naar buiten voor een break. Wat ga ik nu als break verzinnen? Dat lijkt me extra lastig.
Of bij na-tafelen kun je ook niet even 'ontsnappen' aan de sociale drukte. Toen ik nog rookte, had ik in elk geval nu ook even een momentje voor mezelf.
Dat "momentje voor jezelf" zou je mijns inziens aan moeten/kunnen blijven vasthouden.
Dan rook je toch door ?
Libertine schreef op 20-03-2022 om 11:42:
In je bericht staan al allerlei ‘smoesjes’. Je dekt je feitelijk nu al in: het is gezelliger, verkouden ben je toch, je kunt jezelf niet níet rokend voorstellen, je conditie gaat er niet op vooruit etc. Klinkt toch een beetje kansloos eigenlijk. Waarom wil je eigenlijk stoppen?
TO geeft aan: "ik me veel relaxter voel als ik een aantal weken niet meer rook".
en onderkent zelf ook dat ze geen motivatie vindt in gewicht of conditie.
Maar zoek 'vervanging' voor de vriendschap die ze met een sigaret voelt.
zo'n Alan Carr training werkte bij mij al een malle! Zo blij niet meer afhankelijk te zijn van sigaren en sigaretten. Ook nooit meer in de kou/regen hoeven staan.
ik gebruikte een e-sigaret om te stoppen. Ook niet erg gezond zeggen ze, maar het voordeel is wel dat je op je eigen tempo het nicotinegehalte kunt afbouwen en je kunt nog steeds gewoon naar buiten gaan om te "roken". Ik vond die gewoonte ook zo fijn.
Pas toen ik helemaal afgekickt was van de nicotine (en andere verslavende stoffen uit sigaretten) ging ik ook niet meer naar buiten. Dan regende het, of was het koud en dacht ik: ja doeii, ik ben niet voor niks gestopt met roken. En nu gebruik ik inmiddels al jaren niks meer. Op deze manier stoppen vond ik goed te doen.
ik begrijp nooit waarom mensen drie weken vooruit plannen om te stoppen. Of op 1 januari stoppen.
Je maakt toch gebruik van de mindset en motivatie die je hebt als je dat besluit eenmaal genomen hebt? Als je vanmiddag om 4 uur besluit dat het genoeg geweest is en dat je er nu van af wil, dan is dat het juiste moment. Niet over drie weken als je die inspiratie weer kwijt bent en misschien helemaal narrig bent omdat je er al drie weken tegenop ziet.
Wat maakt dat je drie weken geleden de inspiratie had, en nu niet meer?
Ik kijk er wat relaxter tegenaan. Roken is ongezond, maar wonen naast een snelweg ook, en wonen in een grote stad ook. Mensen daar krijgen het equivalent van 15 sigaretten per dag binnen aan rotzooi die in de lucht zweeft door uitstoot en industrie en weet ik wat nog meer.
Bovendien leeft geen enkel mens 100% gezond. De een drinkt meer dan OK is, de ander snoept heel de dag, weer een ander staat vaker bij de snackbar dan gezond is, en nummer 4 beweegt nooit, doet zelfs 100 meter naar de supermarkt met de auto en heeft daar mogelijk problemen door.
Leven en laten leven, daar komt het op neer.
Libertine schreef op 20-03-2022 om 11:42:In je bericht staan al allerlei ‘smoesjes’. Je dekt je feitelijk nu al in: het is gezelliger, verkouden ben je toch, je kunt jezelf niet níet rokend voorstellen, je conditie gaat er niet op vooruit etc. Klinkt toch een beetje kansloos eigenlijk. Waarom wil je eigenlijk stoppen?
Ik vind het zo denigrerend en onaardig klinken om dat smoesjes en kansloos te noemen. Het is een feit dat stoppen niet voor iedereen dezelfde voordelen biedt. Mijn conditie is er ook niet op vooruit gegaan toen ik stopte. Ik kreeg niet meer lucht, mijn hartslag en bloeddruk gingen niet omlaag, etc.
Wat ik wel met je eens ben is dat TO moet zoeken naar de redenen om te stoppen. Hoe dichter die bij je zelf liggen, hoe duidelijker je die voelt, hoe beter je daar aan vast kunt houden.
Bv lang geleden rookte ik in huis. Daarvan kreeg je vieze aanslag op muren en kozijnen. Toen ik die een keer schoonmaakte viel het kwartje: deze plakkerige gele troep zit ook in mijn longen. Dat kwam veel beter binnen dan de foto’s van zwarte longen of de cijfers over hart en vaatziekten. Dat hielp om niet meer te roken, ik hoefde alleen maar die kozijnen weer voor me te zien en die spons met geelbruine viezigheid.
watertoren schreef op 20-03-2022 om 11:39:
Ik weet hoe moeilijk het is, ik heb ook al meerdere stoppogingen gedaan. Ik ben wel eens langer dan een jaar gestopt maar de zin in een sigaret is nooit weg gegaan. Ik was jaloers op iedereen die rookte. Ik probeer wel wat te minderen. Misschien moet ik ook buiten gaan roken maar dat zie ik eigenlijk niet zitten. Ik hoop dat jij sterker ben dan ik en dat het jou wel lukt. Veel succes!
Buiten roken scheelt aanzienlijk in de hoeveelheid sigaretten per dag. Ik ben zelf ook 2 jaar gestopt geweest en direct na het stoppen heb ik al mijn houtwerk binnen goed schoongemaakt. Helaas weer gaan roken, maar buiten. Waar ik voorheen een 20-25 per dag rookte, rook ik er nu max 10.
ik heb nooit gerookt (doe wel weer andere ongezonde dingen) denk mede doordat het me erg duur leek.
Sprak laatst met een buurvrouw en het ging ook over inflatie enzo. Buurvrouw zit financieel krap. Ik vroeg iets in de trend van waarom zij ooit begon met roken (daarbij de gewenning en verslavende stofjes erkennend!). Zij is ooit gaan roken omdat de ouders het deden, en nog steeds doen.
Misschien motiveert het om een voorbeeld aan je kinderen te willen geven?
Caramelzeezoutchocola schreef op 20-03-2022 om 10:57:
[..]
... en dat klinkt/voelt “kaal”.
Dat kan, maar het is niet kaal. Ik heb dat ook nu we geen verplicht mondmasker meer aan hoeven. Dan denk ik: ben ik wel helemaal gekleed? Als ik buiten kom bedoel ik. En dan snap ik dat het het mondkapje is wat ik nu toch al helemaal gewoon was en wat ik niet meer verplicht hoef te dragen. Het lijkt er helemaal bij te horen. Maar dat is het niet!
Je zegt: ik voel me op alle gebied hetzelfde maar dan lees ik verder dat je max anderhalf jaar stoppen hebt volgehouden. Ik voelde mij misschien pas na 5 jaar beter. En weet je waarom? Omdat ik toen de gewoonte had afgeworpen om te roken. Vroeger was het bij mij: zenuwachtig, sigaret. Moeilijke situatie, sigaret. Ergens staan wachten, sigaret. Want in al die situaties wist ik niet wat ik met mijn handen moest doen, dus werd die sigaret 'een deel van mijn houding'. Maar geloof me, ook zonder sigaret kan je jezelf een houding geven. Als je staat te wachten kan je ook in een boekje/gsm/rond je kijken. Zonder sigaret. Een moeilijke situatie wordt echt niet makkelijker met een sigaret. Dus TO, als je het echt wil, bijt dan door.
Wat maakt dat je het enerzijds wil maar anderzijds geen motivatie vindt? Je wil toch niet een vrouw worden met een gele perkamenthuid, vol met verticale lijntjes boven haar bovenlip en vingers die aan het bovenste vingerkootje helemaal bruin zijn van de sigaretten. Een vrouw die er 15 jaar ouder uitziet dan ze echt is?
Stop met roken alvorens allerlei ziektes ervoor zorgen dat het geen zin meer heeft om nog te stoppen.
Welgemeend veel succes gewenst!