Gezondheid en welzijn Gezondheid en welzijn

Gezondheid en welzijn

Millie, het monster en de strijd voor het leven!


Ach jee, Millie. Veel sterkte vandaag!

Heel veel sterkte Millie! Hoe lang moet je in het ziekenhuis blijven? We denken aan je! 🙏🏻🌸

Ik dacht dat ik iets gemist had toen ik het verhaal over het ziekenhuis las. Dacht: oh, dat heb ik niet gezien dat ze geschreven heeft dat ze daar moest blijven. Maar toen ik de reacties van andere forummers las (die het ook niet wisten  ) voelde ik me alweer helemaal 'bij de groep horen'. Toch niet onaandachtig geweest.

En rib gebroken??? Terwijl je in een ziekenhuisbed ligt???? Wat heb je daar allemaal uitgespookt?

Snel terug thuis geraken, Millie en veel profijt doen van deze behandeling!

Sterkte, lieve Millie! 
Er wordt onverminderd aan jou gedacht. 
En aan je kleine, en grote man! ♥️

Dikke knuffel Millie 💛 Ik hoop ook dat je snel naar huis mag! En wat naar van je rib..  

MatureJackal76

MatureJackal76

13-10-2022 om 15:08

Au Millie, je rib
Sterkte gewenst lieve dappere dame!

Ohh! Dacht dat je weer thuis was joh. Hoe lang moet je daar blijven?
En een rib breken? Zijn je botten zo broos geworden?

koorts klinkt dan wel weer "goed", als ik het goed heb begrepen zou de behandeling je immuunsysteem weer mee activeren toch? 
Veel mensen krijgen na een vaccinatie ook koorts omdat hun immuunsysteem dan even actief word. 

Hopelijk niet teveel last verder van je rib en de koorts en kan je snel weer op je krukken (of in je stoel) achter monstertje aan. 

Dikke (voorzichtige) knuffels! Hopelijk ben je snel weer thuis bij je mannen!

Sterkte Millie met je gebroken rib en koorts, wat een pech!
Moet je lang blijven of snel weer naar huis?
Ik hoop het voor je, lekker thuis bij man en je ventje.
Ik denk aan je

♥️♥️

Millie91

Millie91

14-10-2022 om 02:29 Topicstarter

Sorry, ik denk dat ik wat gaten in mijn verhaal heb laten vallen 

De behandeling ging woensdag heel vroeg van start, ik moest me om 7.30  melden. We brachten monstertje naar oma en kwamen gelukkig op tjjd aan. Ik kreeg in de auto nog een huilbui, snikkend zei ik: " ik kan het niet, en dan vinden ze me niet goed genoeg en dan ga ik dood". Mijn man wist me te kalmeren, en zei: "je doet gewoon wat je kan, en dan kijken we wel wat ze zeggen"

In de rolstoel reden we het ziekenhuis in, en pakten zo de lift naar de juiste verdieping. We werden meteen doorgestuurd naar de verpleging om bloed af te nemen, ik zal jullie besparen hoeveel pijn en moeite dat kostte (en het moest die dag nog een stuk of vijf keer). 

Toen werden we geroepen om een gesprek met de arts te voeren. Zo goed en kwaad als ik kon, sleepte ik mezelf, door de pijn heen, op krukken voort naar haar kantoortje. Dit was duidelijk een goede zet, want ze sprak eenmaal binnen weer haar twijfels uit, en zei daarbij dat als ik rolstoelafhankelijk zou worden, ik niet mee mocht doen met de studie. Ik vertelde over mijn ervaringen met dexamethason en het weer stoppen daarvan, maar ze geloofde mij eigenlijk niet. Dat ik sinds het stoppen elke ochtend drijfnat ben van het zweet, wees ze toe aan mijn ziekte, en ook mijn toegenomen pijn. Terwijl ik al zo vaak met dit bijltje heb gehakt. Ze zei dat ze over twee scenario's twijfelde: of ik doe niet mee aan de studie, en we proberen zo goed mogelijk mijn mobiliteit te redden dmv bestraling en hoge dosis dexamethason, of ik doe mee, in de hoop dat het resultaat zal hebben en op die manier mijn mobiliteit verbetert. 

Nou kennen jullie mij goed genoeg om te weten dat scenario 1 me bepaald niet aantrekt. In de afgelopen 1,5 jaar is álles gedaan en geprobeerd om mijn rug en mobiliteit te redden. Deze dokter kent mij nu drie weken. Ik geloof niet dat zij ineens een magische oplossing heeft, en daarom juist mijn deelname aan deze laatste strohalm.

Uiteindelijk mocht ik toch van start, mits ik me elke week kom melden om te zien hoe het gaat (de behandeling vindt elke twee weken plaats, dit is dus puur een extra controle). Ik moet zeggen dat dit wel een enorme druk geeft. Puur pijn, of door pijn heen lopen, dat lukt me wel. Maar wat ik de laatste dagen merk, is dat de pijn in mijn rechterbeen precies dezelfde is als die in mijn linker, toen ik die staaf geplaatst kreeg wegens fractuurgevaar. Dus ik vrees dat rechts dezelfde ingreep nodig heeft, en ik heb geen idee of dat mag tijdens de studie. Zo niet, kan het vast wachten, maar dan blijf ik wel in een rolstoel zitten om te voorkomen dat ik mijn been breek. Morgen dus maar overleggen en hopen dat het niet alsnog een dode mus is allemaal.

Na de behandeling moest ik één nacht blijven slapen, om te kijken of ik het middel tolereer. In de ochtend had ik dus koorts, maar dat vond de dokter niet alarmerend. Tijdens mijn volgende controle was het weer netjes 37 graden. Aan het einde van de ochtend kwam mijn man me ophalen en kon ik zonder problemen gaan.

Dan nog over de rib..ja, mijn botten zijn broos en zitten vol uitzaaiingen. Ik kan dus soms een rib breken, puur door een verkeerde beweging. Ik heb het al een paar keer eerder gehad, en gelukkig heelt het vanzelf.

Nu lig ik wakker omdat Monstertje weer een fase heeft van nachtspokerij. Hopelijk gaat hij snel weer slapen, want ik merk dat mijn man is uitgeput. Kon ik het maar van hem overnemen...

Millie91

Millie91

14-10-2022 om 02:46 Topicstarter

TrefleQ schreef op 13-10-2022 om 09:18:

Mogelijk een overbodig advies,maar ik geef het toch, wie is het toch nuttig.

Door medicijngebruik heb ik vaak een droge mond, vooral 's nachts. Wat echt goed helpt is dit: https://www.deonlinedrogist.nl/drogist/oracoat-xylimelts-voor-droge-mond-muntvrij.htm?channable=00de4f6964003831323139581d&cross=0&dtext=0&dtag=0&dmenu=0&dpath=0&dafval=0&dvraag=0&drel=0&ingr=0&gclid=CjwKCAjw7p6aBhBiEiwA83fGuuEq2U34Ovz9gQ_l572LqBCcU9ZP9iCpT4wvigkxZSjemoqHnrHaXRoCBRYQAvD_BwE

Dit merk is op verschillende plaatsen te koop, met of zonder lichte muntsmaak.

Hou je taai Millie, houd moed. Ook vanuit Brabant wordt er aan je gedacht.

Deze heb ik meteen besteld! 💕

Lieve Millie, 
Je bent thuis! Wat fijn. Had al zo gehoopt dat je niet al te lang in het ziekenhuis huis moest blijven. Maar, och… wat een pijn Millie. Vind het zo vreselijk voor je. En je bent zo hard aan het strijden. Dat móet toch een keer beloond worden.
Zal je zien dat Monstertje net nu zo’n fase heeft. Terwijl jij en man zo hard de rust nodig hebben. Hopelijk slaapt hij morgen weer als een roosje en jullie ook. 
Ik denk aan je en bewonder je zo.
Een dikke knuffel lieverd!

Fijn dat je weer thuis bent. Wel een hoop druk als je je elke week moet melden. En dan met gebroken rib op krukken moeten laten zien wat je nog in je hebt. Ik duim voor je dat dit middel zo snel aanslaat dat ze die extra controle er snel tussenuit laten.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.