Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Ik sluit me aan bij de andere poster dat je een enorm talent hebt voor woorden geven aan je leven. Dit kon Millie goed en ik begrijp ook waarom ze op je gevallen is. Ik denk dat het erg verbindend kan zijn voor twee mensen die zo bewust het leven ervaren en dit meenemen in hun reflecties. Voor haar was het denk ik helend om woorden te geven aan wat ze voelde en ervaarde. Ik hoop dat het voor jou ook helend kan zijn om bij momenten uiting te geven aan wat je allemaal bezig houdt.
Wat fijn dat het jullie goed gaat. In iig op het praktische punt lijkt jullie leven richting te hebben. Maar ik kan me zo levendig goed voorstellen dat je nu pas op het punt komt van het stof afkloppen en zien waar je staat. Waar de stand overleven voorrang had en de impact van het verlies even op z'n beurt moest wachten.
En ja, dan word je ineens geconfronteerd met de realiteit dat je iets groot bent verloren, midden in een fase van je leven waar iedereen om je heen (soms gedachteloos en vanzelfsprekend) aan het bouwen is. Terwijl jij bezig bent met je fundamenten te inspecteren na een aardbeving. Dan kun je denk ik op momenten wel eens de aansluiting missen.
Ik vind het mooi om je te lezen. Ik hoop dat het je goed mag blijven gaan. Ik lees een vader en man die zijn beste best doet en meer kun je niet verwachten van een mens.
Veel liefde gewenst voor jullie en ik hoop op heel veel fijne lieve mensen die met jullie meegroeien en steunen!
Fijn om wat van jullie te horen. Wat zou Millie ongelooflijk trots op jullie zijn.
Ik denk ook nog vaak aan Millie en aan jullie. Je doet het beste wat je kan en daar mag je best een beetje trots op zijn. Ik hoop dat ook bij jou het zonnetje ooit weer gaat schijnen, met Millie altijd dicht bij je.
Wat fijn dat je ons, de " vrienden van mama" ons een update geeft, over jullie reilen en zeilen. Zij is in mijn leven nog steeds aanwezig, wat heeft ze mij, ons, veel meegegeven.
Je hebt net zo'n fijne schrijfstijl als Millie. Kwetsbaar en toch enorm sterk. Ik heb veel respect voor jou. Jouw kleine kameraad mag zich gelukkig prijzen. Alle goeds voor de toekomst!
Wat goed om nog eens wat van jullie te horen 
Dat monstertje al bijna naar school gaat zeg! Wauw! Een mooi maar ook moeilijk moment …
Wow, weer wat berichten in het topic, en daar waar ik op hoopte: een bericht van de man van Millie. Wat attent dat je ook hier een update wil/kan geven. Ik ben een meelezer geweest, maar Millie en haar verhalen komen nog regelmatig in mijn gedachten voor. Ze heeft veel indruk op me gemaakt, we hadden dezelfde leeftijd en ik heb ook een zoon. Heel fijn om te horen dat het met jullie zoon goed gaat, de tijd vliegt ook voorbij zeg alhoewel dat voor jou misschien helemaal niet zo voelt. Dat hij geen blijvende schade aan het verlies lijkt overgehouden te hebben, mede door zijn leeftijd, is iets positiefs. Dat betekent dus dat jij het ook superknap oppakt, en zo klinkt het ook. Ik heb veel respect voor je hoe je de zorg voor je zoon oppakt, hij kan zich echt geen betere vader wensen denk ik. Heel veel succes met de komende tijd, hopelijk komen er rustigere tijden aan, en kan je weer meer zin krijgen in de toekomst en wat het jou/jullie gaat brengen.
Wat fijn om van jullie te horen 🌼
Wat fijn om van je te lezen, Millieman. Jij, monster en Millie zijn nog regelmatig in mijn gedachten.
Ik vind het knap hoe jullie weer samen vorm hebben gegeven aan jullie praktische, dagelijkse leven. Hopelijk vind jij jouw eigen richting ook weer. Maar als ik jouw reflecties zo lees, gaat jou dat zeker lukken als de tijd rijp is.
Wat fijn om van jullie te horen Millieman. En wat klinken jullie samen sterk en krachtig. Ik krijg er tranen van in mijn ogen.
Ook ik vind het knap hoe het jullie gelukt is om een weg te vinden in jullie leven samen, waar Millie logischerwijs nog altijd een grote rol speelt.
Ik hoop dat jij je weg vindt om het verdriet een plekje te geven en wens jullie samen veel kracht maar ook geluk toe.
Liefs
Met tranen in mijn ogen lees ik deze update van Millieman. Wat fijn om van jullie te horen! En wat doen jullie het goed!
Je zin “anderen zetten stappen in de toekomst, krijgen een 2e kind, verhuizen of carrière stappen, maar ik blik vooral terug” raakte me.
Ik kan me zo goed voorstellen dat dat heel confronterend is. Moeilijk voor jullie.
En jullie gezellige kletsmonstertje gaat alweer bijna naar school. Wat had Millie hem graag aan de hand weggebracht, die eerste dag. Nu aan jou die eervolle maar moeilijke taak. Maar Millie zou beretrots op jullie zijn!!!
dank voor de update en ik wens jullie alle goeds!
Beste Mijnheer en kleine grote Milliezoon,
Bedankt voor de update. Toevallig de voorbije dagen nog zitten zoeken naar het topic, vergetende dat ik het loepje kon gebruiken! Gescrold door alle onderwerpen waarin ik ooit heb gereageerd! En niet direct gevonden en toen moest ik dringend iets anders doen. Maar vandaag word ik door een lieve forummer op de hoogte gebracht dat er een update stond in het Millie-topic. En nu was ik beter wakker en gebruikte ik het loepje wel. Onmiddellijk gevonden natuurlijk. En met ontroering, blijdschap, verdriet, heimwee, opluchting, ..., ..., jullie post gelezen.
Jullie doen het samen goed, maar het gemis is groot. Hopelijk wordt het felle van de kwetsuur met de jaren zachter, ik wens het jullie van ganser harte!
Liefs uit België
Wat schrijf je mooi, Millieman. Ik zit hier met tranen in mijn ogen. Ik was gelijk met Millie ernstig ziek en voelde me daardoor heel betrokken. Ook ben ik moeder, al zijn mijn zonen (heel) veel ouder.
Je lijkt me een fijne man en vader en Monstertje een eigenwijs mannetje. Volgens mij doe je het goed, ondanks alle uitdagingen als alleenstaande vader met een groot gemis. Dank voor je update en ik wens je een mooie toekomst, waarin je je richting hebt gevonden.
Lieve Millieman, wat fijn om een bericht van jou te lezen. Ik heb het met tranen in mijn ogen gelezen, ook jouw woorden raken me diep. Ik hoop zo dat het jou en kleine monster goed mag gaan, met alle ups en downs die erbij horen. Mag het leven lief voor jullie zijn ♥️
Wat fijn om van jullie te horen ♥️