Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
❤️
Millieman, alweer 2 jaar moeten jullie Millie missen. Ik hoop dat het naar omstandigheden goed met jullie gaat. Sterkte deze decembermaand.
Wat gaat de tijd snel! Maar misschien niet voor zij die iemand moeten missen.
Mijnheer Millie, hopelijk is het randje rond het overlijden van uw vrouw al iets minder rauw geworden. Ik gun jullie dat de diepste diepte al iets minder diep mag zijn en er reeds (een beetje) plaats is voor herinneringen die leuk zijn om boven te halen of om aan te denken.
Dat kleine monster zal nu ook alweer fors gegroeid zijn, mondiger en zelfstandiger geworden, meer bewust van de wereld om hem heen. Ik hoop dat hij je leven elke dag kleurt en opfleurt!
Een extra moeilijke dag voor jullie vandaag. Er wordt aan jullie gedacht ❤️
❤️