wat is financieel zelfstandig?
Regelmatig komt het voorbij dat een moeder onverstandig is, omdat ze thuis blijft bij de kinderen of maar een kleine baan heeft. Ze is dan niet financieel/economisch zelfstandig want kan niet in haar eentje een huishouden betalen na een scheiding. Om mij heen heb ik de afgelopen jaren meerdere stellen die bij elkaar bleven omdat ze het zich niet financieel kunnen veroorloven om te scheiden, dus financieel afhankelijk waren van elkaar.
Maar is dat - bijvoorbeeld met de woonlasten en levensonderhoud van tegenwoordig - niet voor bijna iedereen van toepassing? Ik heb het idee dat je alleen als voltijds werkende hoogopgeleide in een seniorfunctie in je eentje een huis, auto en gezin kan betalen, en dan moet je niet tussendoor een carriereswitch maken en weer min of meer onderaan beginnen met je salaris.
Ilse43 schreef op 19-12-2024 om 12:01:
Maar daar zitten ook studio's bij, en appartementen met maar 1 slaapkamer. Als je kinderen hebt, is dat niet echt handig.
Of er moet nog heel veel geld bij om het een beetje bewoonbaar te maken.
Ben je ook financieel zelfstandig als je afhankelijk bent van toeslagen van de overheid? Lijkt mij wiebelig uitgangspunt, want toeslagen kunnen zomaar weer ingetrokken worden of veranderen zonder dat je daar invloed op kunt uitoefenen (zeker met deze overheid..).
Zelf weet ik het eigenlijk niet of ik financieel onafhankelijk ben. Mijn hele werkzame leven werk ik 4 dagen, man ook. Beiden hoogopgeleid en goede banen. Maar duur huis waarvan de helft van het bedrag een hypotheek heeft. Kan het toch lastig inschatten waar het onder de streep op zal uitkomen als het misgaat.
Wij werken beide niet meer. Lang geleden samen een financiële planning gemaakt zodat we niet tot ons 65 ste hoefden door te werken. Door deze gezamenlijke planning hebben we een fijn leven in een afbetaald huis met een leuk bedrag op de rekening. Samen hebben we het goed maar als we apart van elkaar zouden willen doorgaan zou dat wel lukken maar dat zou dan sober zijn in een klein appartement. Gelukkig willen we dat geen van beide.
Toen wij meer dan 30 jaar geleden ons eerste huis kochten was het nog vrij normaal dat dat op één salaris gebeurden. Banken gaven gewoon geen hypotheek op twee salarissen.
Ik denk trouwens dat voor bijna iedereen die nu uit elkaar gaat de grootste uitdaging is om nieuwe woonruimte te vinden. De huurprijzen in de vrije sector zijn absurd de salaris eisen ook. Op één klein appartementje reageren heel veel mensen en als je geluk hebt dat je mag komen kijken zijn er minstens nog vijf anderen die dat ook mogen.
Ik kan heel wat jaren vooruit zonder iemand nodig te hebben. Maar financieel zelfstandig; hmm. Er kunnen vreselijke dingen gebeuren met je financiën zodat je binnen heel korte tijd niets meer blijkt te hebben. Ook met je gezondheid en met de loyaliteit van je sociale structuren kan van alles gebeuren. Als je inzet op liefde & respect dan heb je wel meer kans dat mensen zich iets van je aantrekken. Zolang ze zelf ook wat hebben. Maar alleen financiën? Nee.
Netherfield schreef op 19-12-2024 om 11:31:
Heb even op funda gekeken naar een woonhuis of appartement in Nederland met een maximum vraagprijs van 200.000 euro. 1542 hits. Het bestaat dus wel, maar vaak als je gaat scheiden staat er in het convenant dat je in de buurt moet blijven wonen ivm omgangsregeling, en dan kun je dus niet in Almelo gaan wonen als partner het huis in Utrecht houdt.
Ik ben wel financieel onafhankelijk maar bij scheiding kunnen we geen van beide in ons eentje dit huis opbrengen.
De prijzen op funda betreffen bieden vanaf prijzen. Gemiddeld wordt er 10% overboden.
En in sommige steden 20% of meer. Ik kan op basis van vraagprijs wel wat appartementen kopen in de omgeving. Klein maar fijn zeg maar. Maar niet als er 20 mensen komen kijken, daar is niet tegenop te bieden. En ik verdien echt niet slecht.
Elpisto schreef op 19-12-2024 om 10:42:
[..]
Dit vind ik zo'n dooddoener. Weet je wel wat de leennorm ongeveer is? 4/4,5 keer je bruto jaarloon. Bij modaal inkomen is dat een kleine 200k wat je lenen kunt. Weet je wat je daarvoor koopt? Helemaal niks. Ik woon in een uithoek wat zo'n beetje de goedkoopste plek van Nederland is en zelfs daar kun je op dit moment, qua vraagprijs, kiezen uit 0 woningen. En dat is dan nog niet eens de prijs waar ze voor weg gaan, maar de vraagprijs.
Dat wil niet zeggen dat je een tophypotheek hoeft te hebben om net dat ene droomhuis te kopen, dat is inderdaad niet heel handig. Maar zelfs al zou je niet voor 2 salarissen kopen, maar voor 1,5, kun je het dus vergeten om de woning over te nemen.
Nou exact. En bij mij in de regio koop je bij 2x modaal met jouw rekensom niet eens een rijtjeshuis.
Tuinfluiter schreef op 19-12-2024 om 15:03:
Wij werken beide niet meer. Lang geleden samen een financiële planning gemaakt zodat we niet tot ons 65 ste hoefden door te werken. Door deze gezamenlijke planning hebben we een fijn leven in een afbetaald huis met een leuk bedrag op de rekening. Samen hebben we het goed maar als we apart van elkaar zouden willen doorgaan zou dat wel lukken maar dat zou dan sober zijn in een klein appartement. Gelukkig willen we dat geen van beide.
Toen wij meer dan 30 jaar geleden ons eerste huis kochten was het nog vrij normaal dat dat op één salaris gebeurden. Banken gaven gewoon geen hypotheek op twee salarissen.
Ik denk trouwens dat voor bijna iedereen die nu uit elkaar gaat de grootste uitdaging is om nieuwe woonruimte te vinden. De huurprijzen in de vrije sector zijn absurd de salaris eisen ook. Op één klein appartementje reageren heel veel mensen en als je geluk hebt dat je mag komen kijken zijn er minstens nog vijf anderen die dat ook mogen.
Echt waar? Dat wist ik niet eens! Wat een goed idee ook, dat zou een hoop huizenellende van nu gescheeld hebben.
Tuinfluiter schreef op 19-12-2024 om 15:03:
Wij werken beide niet meer. Lang geleden samen een financiële planning gemaakt zodat we niet tot ons 65 ste hoefden door te werken. Door deze gezamenlijke planning hebben we een fijn leven in een afbetaald huis met een leuk bedrag op de rekening. Samen hebben we het goed maar als we apart van elkaar zouden willen doorgaan zou dat wel lukken maar dat zou dan sober zijn in een klein appartement. Gelukkig willen we dat geen van beide.
Toen wij meer dan 30 jaar geleden ons eerste huis kochten was het nog vrij normaal dat dat op één salaris gebeurden. Banken gaven gewoon geen hypotheek op twee salarissen.
Ik denk trouwens dat voor bijna iedereen die nu uit elkaar gaat de grootste uitdaging is om nieuwe woonruimte te vinden. De huurprijzen in de vrije sector zijn absurd de salaris eisen ook. Op één klein appartementje reageren heel veel mensen en als je geluk hebt dat je mag komen kijken zijn er minstens nog vijf anderen die dat ook mogen.
En daarom sta ik al 24 jaar ingeschreven voor een sociale huurwoning.
Caroline80 schreef op 20-12-2024 om 11:05:
[..]
En daarom sta ik al 24 jaar ingeschreven voor een sociale huurwoning.
Maar hou je er dan ook al. 24 jaar lang rekening mee dat je gaat scheiden? Lijkt me ook geen fijn uitgangspunt voor een relatie waarin enige comitment wel gewenst is.
Ik vraag me trouwens af hoe makkelijk het is om financieel zelfredzaam te zijn als je alleen een praktische of middelbare wschool opleiding hebt. Kan iemand die winkelmedewerker is van haar/zijn salaris zonder hulp de eigen broek ophouden in z'n eentje? Of als je schoonmaakster bent? Niet iedereen is "hoog" opgeleid hè. 80% van 't geld zit bij max 20% van de mensen.
Koud schreef op 20-12-2024 om 11:46:
[..]
Maar hou je er dan ook al. 24 jaar lang rekening mee dat je gaat scheiden? Lijkt me ook geen fijn uitgangspunt voor een relatie waarin enige comitment wel gewenst is.
Ik vraag me trouwens af hoe makkelijk het is om financieel zelfredzaam te zijn als je alleen een praktische of middelbare wschool opleiding hebt. Kan iemand die winkelmedewerker is van haar/zijn salaris zonder hulp de eigen broek ophouden in z'n eentje? Of als je schoonmaakster bent? Niet iedereen is "hoog" opgeleid hè. 80% van 't geld zit bij max 20% van de mensen.
Wij staan ook al 15 jaar ingeschreven in onze huidige woonplaats. Niet omdat we verwachten te gaan scheiden, wel omdat er andere dingen kunnen gebeuren. Overlijden van één van ons, arbeidsongeschiktheid, werkloosheid etc. We huren nu in de vrije sector. En dat wordt met één inkomen toch behoorlijk op een houtje bijten.
Koud schreef op 20-12-2024 om 11:46:
[..]
Maar hou je er dan ook al. 24 jaar lang rekening mee dat je gaat scheiden? Lijkt me ook geen fijn uitgangspunt voor een relatie waarin enige comitment wel gewenst is.
.
Ik vind dit altijd zo’n rare beredenering! Alsof er niet voldoende liefde en commitment is als je daarnaast ook nadenkt over wat er eventueel kan gebeuren in de toekomst. Denk je dat dan ook bij het opstellen van een samenlevingscontract of een huwelijk op basis van HV?
Juist slim om niet alles maar door een roze bril te zien, de cijfers liegen er immers niet om.
Koud schreef op 20-12-2024 om 11:46:
[..]
Maar hou je er dan ook al. 24 jaar lang rekening mee dat je gaat scheiden? Lijkt me ook geen fijn uitgangspunt voor een relatie waarin enige comitment wel gewenst is.
Ik sta ook ingeschreven als woningzoekende. En natuurlijk ga ik er niet vanuit dat man en ik uitelkaar gaan of dat we ziek worden en ons huis niet meer kunnen betalen. Maar het leven is niet maakbaar. Het is heel verstandig om zodra je 18 bent je te gaan inschrijven als woningzoekende. Misschien maak je er wel gebruik van en misschien ook niet.
Over het algemeen is het niet heel duur maar kan het uiteindelijk een hoop ellende schelen.
Altijd financieel zelfredzaam geweest. Ik wil niet afhankelijk zijn van anderen zolang dat niet nodig is. Dat heeft met mijn achtergrond te maken. En als het op een dag wel zo is, dan is dat zo. Ik ben blij dat we nog enigszins een verzorgingsstaat hebben voor degenen die het nodig hebben.
Ik werk 34 uur en verdien wat meer dan modaal. Helaas is het onmogelijk om met mijn salaris een huis te kopen, ik ben dus veel kwijt aan vaste lasten. Dat is wel een verschil met bijvoorbeeld mijn samenwonende collega’s die op het juiste moment een (groot) huis hebben gekocht en veel minder kwijt zijn aan hun huis met hypotheekaftrek ed. Lekker voor hun.
Ik vind niet dat ik mag klagen, ik heb het goed. Als je goed kan leven, boodschappen kan halen zonder elke cent om te draaien, elke zoveel tijd naar de kapper kan, op vakantie kan en an sich een fijne woning hebt, dan ben je best rijk. Ik vind mezelf dus rijk. Genoeg armoede gezien (ook in Nederland) dus ik vind het niet passend om ontevreden te zijn, ondanks dat ik zonder allerlei tegenslag in het leven het wellicht nog een stuk beter had gehad zoals kunnen doorstuderen (het kan nog steeds als ik dat zou willen), geen last zou hebben van overprikkeling (cptss) etc.
Ik ben tevreden en wil komende tijd nog minder afhankelijk worden van spullen die ik eigenlijk niet nodig heb, dat is voor mij rijkdom (goeie gezondheid en stabiele liefde vind ik nog belangrijker), dat ik die keuze heb.
Bailey26 schreef op 20-12-2024 om 12:12:
[..]
Ik sta ook ingeschreven als woningzoekende. En natuurlijk ga ik er niet vanuit dat man en ik uitelkaar gaan of dat we ziek worden en ons huis niet meer kunnen betalen. Maar het leven is niet maakbaar. Het is heel verstandig om zodra je 18 bent je te gaan inschrijven als woningzoekende. Misschien maak je er wel gebruik van en misschien ook niet.
Over het algemeen is het niet heel duur maar kan het uiteindelijk een hoop ellende schelen.
Helemaal mee eens om je zo snel mogelijk in te schrijven als woningzoekende, je weet maar nooit. Met twintig jaar aan inschrijvingsduur had ik meteen een woning nadat mijn relatie uit ging. Dat zal nu wel 25 jaar aan inschrijvingsduur zijn.