wat is financieel zelfstandig?
Regelmatig komt het voorbij dat een moeder onverstandig is, omdat ze thuis blijft bij de kinderen of maar een kleine baan heeft. Ze is dan niet financieel/economisch zelfstandig want kan niet in haar eentje een huishouden betalen na een scheiding. Om mij heen heb ik de afgelopen jaren meerdere stellen die bij elkaar bleven omdat ze het zich niet financieel kunnen veroorloven om te scheiden, dus financieel afhankelijk waren van elkaar.
Maar is dat - bijvoorbeeld met de woonlasten en levensonderhoud van tegenwoordig - niet voor bijna iedereen van toepassing? Ik heb het idee dat je alleen als voltijds werkende hoogopgeleide in een seniorfunctie in je eentje een huis, auto en gezin kan betalen, en dan moet je niet tussendoor een carriereswitch maken en weer min of meer onderaan beginnen met je salaris.
Ik ben zelfredzaam. Ik ben 32 jaar geleden helemaal gestopt met werken toen onze zoon geboren was. Mijn man is in 2016 overleden en sindsdien heb ik een weduwepensioen. Ook hadden we een erfenis van zijn vader en bij het overlijden van mijn man is er ook een bedrag uitgekeerd. Ik dus ook nooit meer te gaan werken.
Izza schreef op 18-12-2024 om 09:54:
Ik ben gelukkig altijd financieel onafhankelijk geweest. En ik heb daar gedurende mijn relatie ook bewust keuzes in gemaakt. Want hoezo moet de moeder minder gaan werken? Er is ook een vader en er bestaat ouderschapsverlof. Dus beiden kunnen een dag minder werken (ipv standaard 3 dagen voor de moeder en 5 voor de vader). Daarnaast kan je ook keuzes maken in woningen en hypotheek. Ga je met 2 inkomens aan de top zitten voor dat droomhuis dan kan je waarschijnlijk beiden geen kant meer op. Niet alleen bij een scheiding maar ook bij ziekte, werkeloosheid of overlijden komen velen in de problemen. Je kunt ook een kleiner huis of opknapper kopen dat te betalen is door 1 persoon.
Veel mensen kunnen dat niet op 1 salaris in de huidige markt 
. Hier kosten rijtjeshuizen nu gemiddeld meer dan 400.000. Dat halen wij zeker op 1 salaris niet. En toen we 4 jaar geleden een huis kochten was het ook niet mogelijk op 1 salaris.
Mijn ex riep altijd dat ik het nooit zou redden in mijn eentje. Ik was er al een aantal jaren uit.
Toch had ik vrij snel een baan en onderdak ik uiteindelijk ook gelukt.
Wel veel toeslagen, maar ik redt het wel. In die zin voel ik me wel zelfstandig.
Ik moet keuzes maken en woon in een klein huurhuis, maar dat maakt me niet uit.
Ik krijg elke maand een behoorlijk zak geld voor mijn werk (en die verdien ik ook, we zijn beiden WO opgeleid en goed in ons werk, wel allebei niet gekozen voor het grote geld, maar andere keuzes gemaakt). Als in ruim boven modaal, maar ik ben financieel best onzelfstandig, mijn vriend trouwens ook. Ik verdien iets meer, hij heeft iets meer vermogen door een vooruitgeschoven erfenis.
Als we nu uit elkaar gaan kunnen we allebei ons huidige huis niet op 1 naam krijgen (alhoewel vriend daar misschien met een kleine schenking van zijn ouders wel op uit zou kunnen komen), en de ander kan in de buurt waar we wonen niet een ander huis terugkomen, want een huis als de onze (105m2 met een leuke, maar niet grote tuin) is vorige week verkocht voor 580.000 euro...... Als je dat nu
De huidige huizenmarkt is een verschrikking en dan hebben wij nog de mazzel dat we al een tijdje in dit huis zitten en een gunstige rente hebben, waardoor we ruimte hebben om extra af te lossen en zo meer ruimte te creeeren.
"Economische zelfstandigheid wil zeggen dat iemand door inkomen uit werk in het eigen levensonderhoud kan voorzien.
Iemand is economisch zelfstandig wanneer hij of zij minstens 70% van het netto (full-time) minimumloon verdient en financieel onafhankelijk wanneer hij of zij minstens het (full-time) minimumloon verdient. "
Zie: https://www.ocwincijfers.nl/begroten-en-verantwoorden/sectoren/emancipatie/arbeidsparticipatie/economische-zelfstandigheid#:~:text=Economische%20zelfstandigheid%20wil%20zeggen%20dat,full%2Dtime
Ik ben altijd financieel onafhankelijk van mijn partner geweest. Ik heb nu geen partner, maar toen onze relatie indertijd strandde kon ik zelf een nieuwe huurwoning vinden (omdat ik al langere tijd stond ingeschreven). Ik had ook in onze gezamenlijke (huur)woning kunnen blijven wonen, maar iemand moest eruit en ik had minder binding met die locatie dan hij, dus die keuze was eenvoudig.
Toen ik in 2002 ging scheiden, kon ik een appartement kopen van destijds pakweg 150.000 euro. Dat was toen bijna vijf keer mijn salaris. Het flatje in kwestie kost nu 350K (net even gekeken). Kan ik gelukkig nog steeds betalen, maar dat geldt natuurlijk niet voor degene die nu 30 is en een net aan een modaal inkomen heeft. Ik werd toen ook aan alle kanten gesponsord met alleenstaande ouderregelingen.
Maar goed, dus wel altijd financieel zelfredzaam geweest. Ik vind dat ook heel belangrijk.
Ik ben zelfredzaam als ik fulltime blijf werken. Ik ben niet hoogopgeleid en werk in een sector die niet super betaald helaas.
De mogelijkheid om parttime te gaan werken als ik alleen kom te staan is dus niet aanwezig.
hoeveel euro dat is kun je denk ik niet zeggen. het gaat erom dat je jezelf kunt bedruipen en dat is duurder in de randstad dan in delfzijl, maar je hebt best wat nodig.
ik ben financieel zelfstandig. dat weet ik omdat we meer dan een jaar zelf verbouwd hebben waarbij mijn man een heel jaar helemaal niet gewerkt heeft (ZZP dus makkelijk te regelen) om ons huis te bouwen waarbij ik alle lasten droeg met 32 uur werken. zou ik dit alleen moeten doen zou ik heel veel lasten niet hebben (1 auto, 1 zorgverzekering, minder boodschappen etc)
inmiddels werk ik door een zwaardere functie 40 uur dus ik kan mezelf wel bedruipen.
Schommelstoel schreef op 18-12-2024 om 13:28:
"Economische zelfstandigheid wil zeggen dat iemand door inkomen uit werk in het eigen levensonderhoud kan voorzien.
Iemand is economisch zelfstandig wanneer hij of zij minstens 70% van het netto (full-time) minimumloon verdient en financieel onafhankelijk wanneer hij of zij minstens het (full-time) minimumloon verdient. "
Zie: https://www.ocwincijfers.nl/begroten-en-verantwoorden/sectoren/emancipatie/arbeidsparticipatie/economische-zelfstandigheid#:~:text=Economische%20zelfstandigheid%20wil%20zeggen%20dat,full%2Dtime
Ja,precies dat is de definitie maar in de praktijk zijn veel fulltime werkenden niet economisch zelfstandig omdat ze een partner nodig hebben met inkomen om aan huisvesting te komen elders dan een kamertje bij pa en ma.
alhambra schreef op 18-12-2024 om 14:05:
[..]
Ja,precies dat is de definitie maar in de praktijk zijn veel fulltime werkenden niet economisch zelfstandig omdat ze een partner nodig hebben met inkomen om aan huisvesting te komen elders dan een kamertje bij pa en ma.
Of de lat voor huisvesting moet wat naar beneden. Een kamertje of studio voor jezelf is ook een woonplek.
Ik verdien met mijn parttime baan meer dan 100% van het minimumloon, maar als ik er alleen voor zou komen staan, zou dat toch betekenen dat ik flink zou moeten inleveren. Wel ben ik voor de helft eigenaar van mijn huis, waar inmiddels een flinke overwaarde op zit. En ik kan altijd fulltime gaan werken, dan stijgt mijn salaris uiteraard mee. Maar ik vrees vooral dat ik niet makkelijk een woning zal kunnen vinden als alleenstaande.
Anoniemvoornu schreef op 18-12-2024 om 10:04:
Hier thuismoeder, ik heb mijn eigen spaargeld, en een diploma in de zorg dus veel werkmogelijkheid. als onze relatie zou stranden kan ik het huis blijven betalen, mijn man is bij mij komen wonen
Je stelt dat heel makkelijk, maar er zitten toch best wat haken en ogen aan, volgens mij. Ten eerste moet je weer werk vinden na een scheiding. Dat is in de huidige markt makkelijk, maar hoe het over 10 jaar gaat zijn, weet niemand. Daarnaast moet de bank er mee akkoord gaan dat jij op jouw salaris de hypotheek overneemt. Dat zou best kunnen als die al een eind afgelost is, of niet zo hoog is. Maar een hypotheek van, ik noem maar wat, 450.000 euro op één baan in de zorg, lijkt me lastig.
Financieel zelfstandig is dat je een situatie hebt waar je ten alle tijden zelf iets kunt ondernemen en opbouwen. En dat is dus ten alle tijden strategisch handelen. Ik ben zelf een alleenstaande moeder met modaal inkomen en een koopwoning. Heb in goedkopere tijden gekocht en goed verkocht en kon daardoor groter terugkopen. Deze onafhankelijkheid ga ik nooit meer opgeven. Zorg ervoor dat je in een relatie ook van alles laat vastleggen, ook als thuisblijvende moeder heb je recht op de helft van bezittingen bij uit elkaar gaat etc. Niet je partner alles op zijn/ haar naam laten staan.
Martje80 schreef op 18-12-2024 om 15:15:
[..]
Je stelt dat heel makkelijk, maar er zitten toch best wat haken en ogen aan, volgens mij. Ten eerste moet je weer werk vinden na een scheiding. Dat is in de huidige markt makkelijk, maar hoe het over 10 jaar gaat zijn, weet niemand. Daarnaast moet de bank er mee akkoord gaan dat jij op jouw salaris de hypotheek overneemt. Dat zou best kunnen als die al een eind afgelost is, of niet zo hoog is. Maar een hypotheek van, ik noem maar wat, 450.000 euro op één baan in de zorg, lijkt me lastig.
Wie zegt dat het een koophuis is ? Ik heb al meer dan 15 jaar een hele fijne huurwoning via de woningbouw , tuurlijk over 10 jaar kan de arbeidsmarkt heel anders zijn maar volgend jaar heb ik al meerdere betaalde projecten gepland staan, afgelopen jaar me kunnen specialiseren in een bepaald zorggebied , banen liggen op het moment voor het oprapen , betaalbare huizen niet , dus op het moment dat we zouden scheiden zit mijn man met zijn goedbetaalde baan met een huisvestigingsprobleem, bizar maar waar in deze tijd