Wat doen jullie mannen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Een vraag wat jullie mannen doen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Denk aan dokters afspraken, ziekenhuis afspraken, tien-minuten gesprekken op school, cadeautjes regelen voor kinderfeestjes e.d.
Wat doen zij, Zijn ze daar bij? Nemen ze daar dan vrij voor?
Mijn man werkt fulltime, ik werk 25 uur onregelmatig en doe eigenlijk alles. Logischerwijs omdat ik minder werk. Maar ik merk soms dat het me stoort dat hij niet aanbiedt vrij te nemen of eerder naar huis te gaan om zo mee te kunnen naar een school gesprek of zoals wij morgen hebben; een afspraak bij de KNO arts.
bieb1963 schreef op 19-10-2024 om 17:41:
[..]
Zou het niet zo zijn dat vrouwen dat zélf naar zich toetrekken? Én dat allemaal heeeel belangrijk vinden? Dat mannen het helemaal niet nodig vinden om een enorme toestand van een traktatie te maken? En daar niet al weken van te voren mee bezig zijn, maar gewoon dat kort van te voren eenvoudig regelen, zonder toestanden. Maar die kans krijgen ze niet, want vrouwlief is er alláng mee bezig. Zo kun je er óók naar kijken hè?
Dit is dus wat er in elke discussie tussen vrouwen gebeurt: het is sowieso altijd de schuld van de vrouw, dan had ze maar....vul maar in.
Zo wordt er juist altijd naar gekeken. Helemaal niks opgestoken van de historie? Het boek van Suzanne Jansen: 'De omwenteling, de eeuw van de vrouw.' Ook als podcast te beluisteren. Echt een aanrader.
Het is een maatschappelijk probleem, geen man/vrouw biologisch iets.
bieb1963 schreef op 19-10-2024 om 17:41:
[..]
Zou het niet zo zijn dat vrouwen dat zélf naar zich toetrekken? Én dat allemaal heeeel belangrijk vinden? Dat mannen het helemaal niet nodig vinden om een enorme toestand van een traktatie te maken? En daar niet al weken van te voren mee bezig zijn, maar gewoon dat kort van te voren eenvoudig regelen, zonder toestanden. Maar die kans krijgen ze niet, want vrouwlief is er alláng mee bezig. Zo kun je er óók naar kijken hè?
Dat denk ik ook zeker.
Ik ben het in het topic over het algemeen niet met Diyer eens, maar ik begrijp ook niet welk punt men hier probeert te maken.
bieb1963 schreef op 19-10-2024 om 17:41:
[..]
Zou het niet zo zijn dat vrouwen dat zélf naar zich toetrekken? Én dat allemaal heeeel belangrijk vinden? Dat mannen het helemaal niet nodig vinden om een enorme toestand van een traktatie te maken? En daar niet al weken van te voren mee bezig zijn, maar gewoon dat kort van te voren eenvoudig regelen, zonder toestanden. Maar die kans krijgen ze niet, want vrouwlief is er alláng mee bezig. Zo kun je er óók naar kijken hè?
Mwah, ik maak er zelf ook geen toestanden en enorme knutselwerken van. Ik heb wel eens niets gezegd en toen had mijn man de dag voor de verjaardag nog niets geregeld: niks afgesproken met de juf, niet aan kind gevraagd wat het wil trakteren, niks gekocht, niet aa mij gevraagd of ik wat geregeld had. Hij had er domweg niet aan gedacht. Als ik het niet doe heeft kind geen traktatie. Of ik moet het aan mijn man vragen, dan koopt hij wel een partyzak chips de avond van tevoren. Maar dan ben ik dus alsnog de thuisfrontmanager die de verantwoordelijkheid voelt en de taak delegeert. En ik denk dat wij geen uitzondering zijn, dat het in het gros van de gezinnen zo gaat. Idem met uit de schoenen groeien, opgeven voor zwemles, aan de bel trekken bij de juf, etc etc.
Diyer schreef op 19-10-2024 om 17:45:
[..]
Definieer 3e shift. Dat is in mijn optiek ALLES waar over nagedacht moet worden, wat niet voor je neus staat (zoals vieze afwas dat ingeruimd moet worden). Dat kan idd de kinderverjaardag zijn of de traktatie. Maar dat kan net zo goed het (laten) vegen van de dakgoten zijn, een nieuw wiel bestellen voor de caravan, het laten keuren van de camper, de grasmaaier laten slijpen, de CV ketel laten keuren. Verzin het. Ik geloof best dat er meer vrouwen aan kinderdingen denken. Deed ik zelf eerlijk gezegd ook, maar dat deed ik eigenlijk ook omdat ik er een stukje eigenbelang bij had. Ik wilde meer inspraak in bijv. de kleding van mijn kinderen en het soort speelgoed. Ik had daar een veel uitgesprokener mening over dan mijn ex. Maar dat nam niet weg dat hij niet net zo goed nadacht over zaken waar wij als gezin profijt van hadden en ik op mijn beurt weer minder zin in had. Ik had echt bijzonder weinig behoefte om 2 x per jaar alle wielen te wisselen. Ex deed dat gewoon van onze beider auto's. Idem voor het onderhoud van de aanhanger. Echt, ik hoorde hem af en toe mopperen over het ding, maar zag gewoon af en toe een nieuw wiel of nieuwe reflector oid gemonteerd, zonder dat ik ook maar mijn mond had opengetrokken dat alle reflectors waren afgebroken.
Kan best zijn dat er mannen of vrouwen zijn die zich uberhaupt onttrekken aan welke verantwoordelijkheid wat dan ook. Maar vraag me soms wel eens af hoeveel vrouwen doen op dergelijk taakgebied binnen een relatie.
Wat is er gebeurd..?
felija schreef op 19-10-2024 om 17:48:
[..]
Dit is dus wat er in elke discussie tussen vrouwen gebeurt: het is sowieso altijd de schuld van de vrouw, dan had ze maar....vul maar in.
Zo wordt er juist altijd naar gekeken. Helemaal niks opgestoken van de historie? Het boek van Suzanne Jansen: 'De omwenteling, de eeuw van de vrouw.' Ook als podcast te beluisteren. Echt een aanrader.
En zo blijf je altijd maar in je verongelijkte cirkeltje draaien. Het is niet je mán die zegt dat je een enorm knutsel werk van je traktatie moet maken toch? Sta er toch eens boven.
bieb1963 schreef op 19-10-2024 om 17:41:
[..]
Zou het niet zo zijn dat vrouwen dat zélf naar zich toetrekken? Én dat allemaal heeeel belangrijk vinden? Dat mannen het helemaal niet nodig vinden om een enorme toestand van een traktatie te maken? En daar niet al weken van te voren mee bezig zijn, maar gewoon dat kort van te voren eenvoudig regelen, zonder toestanden. Maar die kans krijgen ze niet, want vrouwlief is er alláng mee bezig. Zo kun je er óók naar kijken hè?
Dat denk ik dus niet. Ik ben sinds een aantal jaren gestopt met het verzorgen van de cadeautjes voor mijn schoonmoeder. Nog steeds komt hij er dat weekend achter dat er nog geen cadeau is (jooooouw moeder), en wordt er snel iets geregeld. Dat laat ik met Sinterklaas en kinderfeestjes echt niet gebeuren.
Ik vind dat ook niet erg. Want ik ben een stuk creatiever. En hij maait het gras. Ieder zijn talent. Maar stellen dat die arme mannen de kans niet krijgen...
Nicole123 schreef op 19-10-2024 om 17:44:
[..]
Was het maar zo, dat het wat losse opmerkingen zijn en dat je je daarvan gewoon niks aantrekt of je omringt met mensen die net als jijzelf denken en klaar. Maar dan ga je voorbij aan de invloed van de maatschappij, de normen die je met de paplepel ingegoten worden en waarvoor je behoorlijk sterk in je schoenen moet staan om het anders te doen. Dag in dag uit, in alle onbewuste en subtiele dingen, die heel veel verder gaan dan alleen 'wie werkt er hoeveel uur officieel' en 'wie kookt er'. Je kunt wel doen alsof mensen altijd helemaal hun eigen plan trekken, maar dat is niet zo. Een voorbeeld: in Nederland brengt bijna niemand zijn of haar kinderen 5 dagen naar de opvang. In onze maatschappij wordt dat ver het algemeen zielig en geen goed ouderschap gevonden, je ziet dat hier ook al terug in sommige reacties. In België en Frankrijk is het echter doodnormaal. Zijn die mensen biologisch anders dan wij? Nee. De maatschappelijke norm daar ligt alleen anders, waardoor mensen daar andere keuzes maken. Mensen maken hun grote en kleine keuzes namelijk niet in een vacuum, maar worden enorm beïnvloed door de maatschappij, door onbewuste rollenpatronen, door wat hun familie en vrienden en buren doen en dus 'normaal' gevonden wordt. En op die manier vinden mijn man en de man van TO en vele andere mannen met hen, zichzelf dus al een hele pief als vader, terwijl ze bijvoorbeeld slechts 10-20% van de 3e shift op zich nemen.
Oh, dat zal ik zeker niet ontkennen. Maar deze omgeving waar jij het over hebt, bestaat dan denk ik eerder bij de gratie van afkomst dan wat anders. Beetje raar hoe ik dit uitleg. Laat ik het zo stellen, ik ben opgegroeid bij een nogal feministische moeder en kreeg daar denkbeelden van mee. Helaas heeft dat niet gezorgd voor goede voorbeelden van mannen. Noch van goede voorbeelden van vrouwen. Wel van theoretisch goede ideeën. Ik heb mezelf blijkbaar ontwikkeld in een richting met mensen om me heen die passen bij mijn opvattingen en binnen mijn straatje. Ik heb een (ex) man in mijn leven gehad die absoluut enorm zorgzaam is en heel veel hield van het huiselijke en thuiselijke en een volledig aandeel nam aan alle aspecten van zorg. En deze man was ook weer bevriend met mannen die er hetzelfde instonden. Ik heb daarom misschien een vertekend beeld naar jouw maatstaven. Maar ik hoor vd vrouwen in mijn omgeving eigenlijk vooral hetzelfde en ook op de school van mijn kinderen heb ik nooit ervaren wat hier wordt geschreven. Misschien ben ik er goed blind of doof voor en glijden dat soort dingen als boter van me af. Ik heb er iig geen enkele last van. Als ik werd gebeld, dan nam ik op en als ik er iets mee kon, deed ik er iets mee. En als niet, dan verwees ik ze naar hun vader. Maar die werd ook net zo goed en net zo vaak (naar mijn gevoel dan hoor) gebeld als ik. En bij bepaalde taken was hij altijd de aangewezene en bij bepaalde taken ik. Omdat we dat zo verdeeld hadden. Hij deed bijvoorbeeld van beide kinderen de zwemles (vond hij leuk, ik verschrikkelijk) en ik andere hobby/sport. Het heeft lang geduurd voordat ze bij zwemles wisten dat er ook een moeder bestond.
Diyer schreef op 19-10-2024 om 17:45:
[..]
Definieer 3e shift. Dat is in mijn optiek ALLES waar over nagedacht moet worden, wat niet voor je neus staat
Klopt. Hier doe ik wat betreft huis en auto ook 90%, misschien voelt het daarom ook zo ongelijk. Overigens vind ik met 3 basisschoolkinderen de 3e shift wat betreft kinderdingen ook wel echt heel groot. Groter dan de meer technische zaken als onderhoud aan huis of auto.
bieb1963 schreef op 19-10-2024 om 17:54:
[..]
En zo blijf je altijd maar in je verongelijkte cirkeltje draaien. Het is niet je mán die zegt dat je een enorm knutsel werk van je traktatie moet maken toch? Sta er toch eens boven.
Het is niet verongelijkt, en ik persoonlijk maak geen hele kunstwerken van traktaties (aanname van jouw kant), het is ook niet tegen mijn man of welke man ook gericht. Het is in zijn algemeenheid een fenomeen dat heel veel vrouwen herkennen en nee, dat zijn echt geen vrouwen die wekenlang bezig zijn met de mooiste surprise of traktatie. Waarom je dat er nu bij haalt?
LydiaDietz schreef op 19-10-2024 om 17:50:
Ik ben het in het topic over het algemeen niet met Diyer eens, maar ik begrijp ook niet welk punt men hier probeert te maken.
Geen toeslagen meer voor parttimers want 32+ uur werk is goed te doen inclusief zorg en huishouden.
LydiaDietz schreef op 19-10-2024 om 17:55:
[..]
Dat denk ik dus niet. Ik ben sinds een aantal jaren gestopt met het verzorgen van de cadeautjes voor mijn schoonmoeder. Nog steeds komt hij er dat weekend achter dat er nog geen cadeau is (jooooouw moeder), en wordt er snel iets geregeld. Dat laat ik met Sinterklaas en kinderfeestjes echt niet gebeuren.
Ik vind dat ook niet erg. Want ik ben een stuk creatiever. En hij maait het gras. Ieder zijn talent. Maar stellen dat die arme mannen de kans niet krijgen...
Omdat jij dat blijkbaar altijd geregeld hebt. Jij het blijkbaar belangrijj(er) vindt dat er veel aandacht aan cadeautjes wordt besteeedt enz. Dat kan en mag, maar als wij vinden dat mannen die dingen van ons over moeten nemen, dan moeten we ook accepteren dat het dan wel eens heeeel anders kan gaan. Dat mannen dat minder of niet belangrijk vinden. En waarom zou het zo moeten zoals wij vrouwen dat altijd bedacht hebben? En willen we dat wel, dan moeten we dat blijven doen. Het 1 of het ander.
Nicole123 schreef op 19-10-2024 om 17:50:
[..]
Mwah, ik maak er zelf ook geen toestanden en enorme knutselwerken van. Ik heb wel eens niets gezegd en toen had mijn man de dag voor de verjaardag nog niets geregeld: niks afgesproken met de juf, niet aan kind gevraagd wat het wil trakteren, niks gekocht, niet aa mij gevraagd of ik wat geregeld had. Hij had er domweg niet aan gedacht. Als ik het niet doe heeft kind geen traktatie. Of ik moet het aan mijn man vragen, dan koopt hij wel een partyzak chips de avond van tevoren. Maar dan ben ik dus alsnog de thuisfrontmanager die de verantwoordelijkheid voelt en de taak delegeert. En ik denk dat wij geen uitzondering zijn, dat het in het gros van de gezinnen zo gaat. Idem met uit de schoenen groeien, opgeven voor zwemles, aan de bel trekken bij de juf, etc etc.
Die derde shift herken ik dus zeker wel. Met het verschil dat ik dat niet erg vindt omdat mijn man een derde shift heeft als het gaat om afspraken maken over het vervangen van kozijnen, bijhouden welke container wanneer naar buiten moet, uitzoeken of we naar een andere verzekering overstappen etc.
Dan vind ik het zelf leuker om schoencadeautjes te bedenken en te kopen.
felija schreef op 19-10-2024 om 11:16:
Telt dan alleen betaald werk als investering in de maatschappij? Als iedereen maar voldoende werkt, dan dragen we ons steentje bij? Ik vind dat zo enorm kort door de bocht.
De economie blijft dan wellicht op het huidige niveau draaien, maar ik vraag me steeds meer af of dat überhaupt wenselijk is: het behouden van onze huidige consumptiemaatschappij. Daarnaast kun je ook kijken in hoeverre bepaalde betaalde beroepen echt noodzakelijk zijn, oftewel de zogenaamde onzinbanen, ook met betrekking tot de personeelstekorten. De riante bonussen die het hogere segment ontvangt. Allemaal zaken die van mij best nader onder de loep genomen mogen worden.
Ik denk dat heel veel onbetaalde werkzaamheden van onschatbare waarde zijn voor onze maatschappij, wanneer men daarmee morgen zou stoppen, zou de maatschappij instorten, alle ontvangen belastingen voor het aanvullen van de staatskas ten spijt.
Ik schrijf toch nergens dat alleen betaald werk meeteld als investering voor de samenleving.
Wel is het zo dat er vanuit betaald werk en de belasting die dat opleverd veel zaken bekostigd worden die iedereen gebruikt zoals wegen, ziekenhuizen, politie, brandweer, de parken waar je lekker kunt wandelen, scholen, AOW als je oud bent etc. Vanuit dat oogpunt hebben we simpelweg werkenden nodig om dat allemaal te bekostigen. Als mensen van mening zijn dat zij niet hoeven te werken zou het mooi zijn als ze hier eens bij stil zouden staan want soms vinden mensen het heel vanzelfsprekend dat dit er allemaal is en dat ze er gebruik van maken. Als je werkt ben je echt niet perse bezig met status of geld verdienen om maar meer te kunnen consumeren. Die mensen heb je maar zo is echt niet iedereen.
En wat betreft de arbeidsmarkt; ik ben het met je eens dat er best eens goed naar functies gekeken kan worden wat nodig is en wat niet. Maar feit is dat er in tal van nuttige functies mensen te kort zijn.
Verder is het zeker ook een goede investering in de samenleving als mensen bv mantelzorgen en vrijwilligerswerk doen. Maar het meeste vrijwilligerswerk wordt gedaan door werkenden en gepensioneerden en niet door de thuiszitters (zonder ziekte of handicap). Vanuit mijn werk in het onderwijs heb ik ook die ervaring; thuisblijfmoeders of degene die 1 a 2 dagen werkten zag je werkelijk nooit. Bij de scouting idem dito, bij de andere verenigingen van mijn kinderen en bij buurtactiviteiten ook zelden of nooit. Ik heb een jaar bij de voedselbank gewerkt: alleen maar werkende mensen die het naast hun baan runde en als je eens om hulp vroeg, konden mensen nooit. Nou kun je vrijwilligerswerk ook niet afdwingen natuurlijk maar wie weet zou het een mooie optie zijn dat mensen die niet ( willen) werken en dit verplicht X uur per week zouden doen. Net zoals de forummer die dat hier vertelde: hartstikke goed.
bieb1963 schreef op 19-10-2024 om 18:01:
[..]
Omdat jij dat blijkbaar altijd geregeld hebt. Jij het blijkbaar belangrijj(er) vindt dat er veel aandacht aan cadeautjes wordt besteeedt enz. Dat kan en mag, maar als wij vinden dat mannen die dingen van ons over moeten nemen, dan moeten we ook accepteren dat het dan wel eens heeeel anders kan gaan. Dat mannen dat minder of niet belangrijk vinden. En waarom zou het zo moeten zoals wij vrouwen dat altijd bedacht hebben? En willen we dat wel, dan moeten we dat blijven doen. Het 1 of het ander.
Ik vind dus ook niet dat mijn man dat moet overnemen. Maar als je dat wel vindt dan heb je wel een issue, want ze gaan het dus niet uit zichzelf doen. Niks geen arme man die het door zijn vrouw niet gegund wordt.
En het is hier dus ook niet allemaal koek en ei. Want die derde shift vind ik prima. Maar het huishouden is hier wel een struikelblok. En dat is echt niet zo omdat ik het mijn man niet gun om als eerste de was aan te zetten. Of dat ik zijn poetskunsten niet van voldoende niveau vind.