Wat doen jullie mannen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Een vraag wat jullie mannen doen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Denk aan dokters afspraken, ziekenhuis afspraken, tien-minuten gesprekken op school, cadeautjes regelen voor kinderfeestjes e.d.
Wat doen zij, Zijn ze daar bij? Nemen ze daar dan vrij voor?
Mijn man werkt fulltime, ik werk 25 uur onregelmatig en doe eigenlijk alles. Logischerwijs omdat ik minder werk. Maar ik merk soms dat het me stoort dat hij niet aanbiedt vrij te nemen of eerder naar huis te gaan om zo mee te kunnen naar een school gesprek of zoals wij morgen hebben; een afspraak bij de KNO arts.
MamaE schreef op 21-10-2024 om 13:44:
Ik vind dat je die verantwoordelijkheid op een gegeven moment best bij het kind zelf neer mag leggen. Er komen bij de overgang naar het VO al heel veel verantwoordelijkheden bij. Beter bouw je dingen op in plaats van de hele basisschool alle verantwoordelijkheid zelf te nemen en alles na te dragen en van de ene op de andere dag moeten ze overal zelf aan denken.
Dat de juf andere kinderen dan verplicht om hun brood te delen is fijn voor het kind dat dingen vergeet en vast ook lief bedoeld, maar uiteindelijk leert een kind dan alsnog dat andere mensen het wel gaan oplossen voor hem of haar.
En brood kun je nog delen, maar bijvoorbeeld gymspullen wordt al lastiger.
Hier begon ik met de kreet broodtrommel en drinken in je tas, jas aan en dan gaan we.
Daarna zei ik ook weleens iets over huiswerk in de tas steken bij de trommel en het drinken.
Later werd dat tas inpakken, tijd om te gaan!
Toen ze eenmaal zelf gingen heb je alles? Neem je alles mee?
In groep 8 was dat al helemaal ingesleten en deden ze het gewoon zelf. Met ook nog klasgenootjes die dingen niet bij zich hadden en dan zeiden: Dat heeft mijn moeder niet in mijn tas gedaan. Zei mijn dochter: Je doet toch zelf je spullen in je tas? Zij wist niet beter, de meester vond het niet zo aardig, een beetje betweterig.
Nou, ik zou er niet van gediend zijn als mijn kind haar lunch moet afgeven omdat een ander zijn lunch vergeten is. Maar dat ligt voor mij meer bij de leerkracht dan bij de ouder die de lunch niet kwam nabrengen. Of iemand ervoor kiest om zijn kind vanaf 8 - 10 -12 of 25 jaar te leren dat boterhammen zichzelf niet smeren en ook niet uit zichzelf in tassen kruipen moeten ze vooral zelf weten. Maar mijn kind hoeft geen boterham minder te eten vanwege die keuzes.
Mijn moeder was zo iemand die heel lang dingen overnam en dan ineens vond dat je het zelf maar moest kunnen. Vaak ook zonder overleg. De keer dat ik met een lege zwemtas op een zwemfeestje stond als 10/11 jarige zal ik nooit vergeten. Zij pakte altijd mijn tas in. Nu ineens niet. Haar antwoord toen ik in tranen thuiskwam: je bent nu oud genoeg om het zelf te doen. En trouwens je hebt er zelf ook niet naar gevraagd. Dan had je het geweten.
MamaE schreef op 21-10-2024 om 13:44:
Ik vind dat je die verantwoordelijkheid op een gegeven moment best bij het kind zelf neer mag leggen. Er komen bij de overgang naar het VO al heel veel verantwoordelijkheden bij. Beter bouw je dingen op in plaats van de hele basisschool alle verantwoordelijkheid zelf te nemen en alles na te dragen en van de ene op de andere dag moeten ze overal zelf aan denken.
Dat de juf andere kinderen dan verplicht om hun brood te delen is fijn voor het kind dat dingen vergeet en vast ook lief bedoeld, maar uiteindelijk leert een kind dan alsnog dat andere mensen het wel gaan oplossen voor hem of haar.
En brood kun je nog delen, maar bijvoorbeeld gymspullen wordt al lastiger.
Als je de verantwoordelijkheid van het meenemen van de lunch bij je kind legt maar de consequenties van het vergeten zijn voor een ander wat leert je kind daarvan.
Mooi hoor verantwoordelijkheden bij je kind neer leggen als je als ouder blijkbaar niet eens weet wat en voor wie de consequenties in de praktijk zijn.
Meesje schreef op 21-10-2024 om 15:59:
Nou, ik zou er niet van gediend zijn als mijn kind haar lunch moet afgeven omdat een ander zijn lunch vergeten is. Maar dat ligt voor mij meer bij de leerkracht dan bij de ouder die de lunch niet kwam nabrengen. Of iemand ervoor kiest om zijn kind vanaf 8 - 10 -12 of 25 jaar te leren dat boterhammen zichzelf niet smeren en ook niet uit zichzelf in tassen kruipen moeten ze vooral zelf weten. Maar mijn kind hoeft geen boterham minder te eten vanwege die keuzes.
Lunch moet afgeven? Het wordt gevraagd he? Pietje heeft geen broodjes bij zich, wie wil er delen? Kind loopt rond, haalt een stukje appel bij Josje, een halve boterham bij Klaasje en een halve boterham van Marietje en heeft ook wat in zijn buik.
Ik hoop dat mijn kinderen ook delen als er iemand niets mee heeft.
LydiaDietz schreef op 21-10-2024 om 19:01:
[..]
Lunch moet afgeven? Het wordt gevraagd he? Pietje heeft geen broodjes bij zich, wie wil er delen? Kind loopt rond, haalt een stukje appel bij Josje, een halve boterham bij Klaasje en een halve boterham van Marietje en heeft ook wat in zijn buik.
Ik hoop dat mijn kinderen ook delen als er iemand niets mee heeft.
Op de school van zoon zorgt school dat er eten is voor kinderen die niks bij hebben maar ouders worden als dat vaker gebeurt wel uitgenodigd voor een gesprek. En dat is al bij de 2e keer.
Tuinfluiter schreef op 21-10-2024 om 18:25:
[..]
Als je de verantwoordelijkheid van het meenemen van de lunch bij je kind legt maar de consequenties van het vergeten zijn voor een ander wat leert je kind daarvan.
Mooi hoor verantwoordelijkheden bij je kind neer leggen als je als ouder blijkbaar niet eens weet wat en voor wie de consequenties in de praktijk zijn.
Ik leg de consequenties niet bij een ander neer, dat is een keuze die de leerkracht dan blijkbaar maakt. Dat is niet iets wat ik verwacht van de school. Ik pas er echter voor dat de school kan bepalen dat ik als ouder bepaalde verantwoordelijkheden niet bij mijn kind neer mag leggen.
Natuurlijk is het fijn en lief dat kinderen met elkaar delen als iemand een keer wat vergeet, maar die bereidheid neemt vanzelf af als Pietje drie keer per week zijn lunch vergeet.
Ik vind het overigens niet oké om op een dag uit het niets te stoppen met een taak die je altijd op je nam zonder dat te melden, zoals de moeder van Meesje.
Wat wij deden, was op dag 1 van de basisschool tegen dochter zeggen dat ze op school gaat eten en dat alle kinderen dan zelf hun fruit en hun boterhammen mee moeten nemen en dat ze die dus bij het ontbijt moest smeren, in de broodtrommel doen en de trommel in de tas doen, samen met fruit/bakje en een beker drinken. Dat doet ze dus al vanaf dag 1 zelf. Uiteraard met enige aansturing toen ze vier was, maar dat is gewoon vanaf het begin ingebouwde routine. Gymspullen moeten vanaf groep 3 mee naar school en waren ook vanaf het begin haar eigen verantwoordelijkheid. Ze zit nu in groep 6 en is het nog nooit vergeten.
MamaE schreef op 21-10-2024 om 19:44:
[..]
Ik leg de consequenties niet bij een ander neer, dat is een keuze die de leerkracht dan blijkbaar maakt. Dat is niet iets wat ik verwacht van de school. Ik pas er echter voor dat de school kan bepalen dat ik als ouder bepaalde verantwoordelijkheden niet bij mijn kind neer mag leggen.
Natuurlijk is het fijn en lief dat kinderen met elkaar delen als iemand een keer wat vergeet, maar die bereidheid neemt vanzelf af als Pietje drie keer per week zijn lunch vergeet.
Ik vind het overigens niet oké om op een dag uit het niets te stoppen met een taak die je altijd op je nam zonder dat te melden, zoals de moeder van Meesje.
Wat wij deden, was op dag 1 van de basisschool tegen dochter zeggen dat ze op school gaat eten en dat alle kinderen dan zelf hun fruit en hun boterhammen mee moeten nemen en dat ze die dus bij het ontbijt moest smeren, in de broodtrommel doen en de trommel in de tas doen, samen met fruit/bakje en een beker drinken. Dat doet ze dus al vanaf dag 1 zelf. Uiteraard met enige aansturing toen ze vier was, maar dat is gewoon vanaf het begin ingebouwde routine. Gymspullen moeten vanaf groep 3 mee naar school en waren ook vanaf het begin haar eigen verantwoordelijkheid. Ze zit nu in groep 6 en is het nog nooit vergeten.
Hier ook en de mate van aansturen begeleiden nam in de loop der jaren af.
Waar je op dag 1 nog ieder ding dat in die tas gestopt moest worden noemde ging dat via fruit en drinken naar hapje voor de kleine pauze naar tas inpakken naar denk je aan je spullen? Dan kunnen ze het in groep 8 zelf.
OnherkenbaarAnoniem schreef op 21-10-2024 om 19:57:
[..]
Hier ook en de mate van aansturen begeleiden nam in de loop der jaren af.
Waar je op dag 1 nog ieder ding dat in die tas gestopt moest worden noemde ging dat via fruit en drinken naar hapje voor de kleine pauze naar tas inpakken naar denk je aan je spullen? Dan kunnen ze het in groep 8 zelf.
Al veel eerder dan groep 8. Het zelf de tas in moeten pakken en overal aan denken lag eigenlijk al vanaf het begin bij dochter zelf. Een gewoonte die is aangeleerd. Als er iets bij komt, zoals een gymtas en huiswerk, sturen we in het begin heel even aan.
Had in de brugklas een jongen in de klas die regelmatig moest huilen omdat mama dingen vergeten was in te pakken. Bijvoorbeeld inkt of verf voor tekenen. Of een volgend werkboek voor Engels of zo. Dat wil je echt niet voor je kind. En ook voor jezelf niet.
Mijn kinderen smeren vanaf groep 3 bij het ontbijt hun eigen brood om mee te nemen. Is daardoor ook nooit mis gegaan want het is een gewoonte. Vroeger sneed ik nog weleens fruit, maar nu pakken ze zelf een banaan, appel of mandarijnen van de fruitschaal mee.
MamaE schreef op 21-10-2024 om 19:44:
[..]
Ik leg de consequenties niet bij een ander neer, dat is een keuze die de leerkracht dan blijkbaar maakt. Dat is niet iets wat ik verwacht van de school. Ik pas er echter voor dat de school kan bepalen dat ik als ouder bepaalde verantwoordelijkheden niet bij mijn kind neer mag leggen.
Ik vind het niet echt een keuze. Naast dat ik het gewoon zielig vind om een kind van 8.00 tot 15.00 eten te onthouden, worden ze daar ook niet gezelliger van.
MamaE schreef op 21-10-2024 om 20:07:
[..]
Al veel eerder dan groep 8. Het zelf de tas in moeten pakken en overal aan denken lag eigenlijk al vanaf het begin bij dochter zelf. Een gewoonte die is aangeleerd. Als er iets bij komt, zoals een gymtas en huiswerk, sturen we in het begin heel even aan.
Had in de brugklas een jongen in de klas die regelmatig moest huilen omdat mama dingen vergeten was in te pakken. Bijvoorbeeld inkt of verf voor tekenen. Of een volgend werkboek voor Engels of zo. Dat wil je echt niet voor je kind. En ook voor jezelf niet.
Mijn oudste heeft wat langer kunnen profiteren van mijn aansturing. Ze kon nog een beetje leunen op mijn aanwijzingen voor de jongste. (3 jaar verschil). Als ik tegen de jongste zei: Denk aan je gymspullen! Dan wist oudste dat ze ook gym had een kon een vergeten tas nog snel pakken. Alle scholen in het dorp hadden op een vaste dag de halve sporthal. De vakleerkracht deed dan allebei de openbare scholen. School A op maandag en donderdag, school B op dinsdag en vrijdag. Met groep 8 voor de oudste en groep 6 voor de jongste was het wel klaar denk ik.
Wat ik zeker niet wilde is het oudste kind verantwoordelijkheid geven voor de acties van haar broer. Tot en met groep 5 was brengen en halen hier verplicht en ook die taak heb ik nooit aan de oudste gegeven.
Leuke anekdote:
Mijn oudste (22, derde jaars bachelorstudent) was pas helemaal verbaasd. Een, net als zij nog thuiswonende, student maakte zijn lunchtrommel open en was verbaasd dat er brood in zat met pindakaas. Dat at hij liever niet. Dus dochter vraagt zich hardop af: Dat heb je toch zelf gesmeerd? Nee dat doet mijn moeder altijd kreeg ze als antwoord.