Wat doen jullie mannen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?

Ik vertrok altijd naar mijn werk voordat zoon moest opstaan, dus mijn man was automatisch de l*l bij de eerste dag ziek kind. 

Hij had ook altijd de auto (ik kan toch nergens parkeren) en haalde en bracht zoon naar de opvang. Die was nog niet open als ik vertrok.

Het consultatiebureau plande ik op mijn vrije dagen.

Man heeft ruim drie jaar part-time gewerkt waardoor we beiden drie dagen konden werken. In die periode ging zoon één dag per week naar opa&oma. Met de schoolgang in zicht maakten we de overstap naar reguliere opvang.

Kind is inmiddels 20, mijn ex werkt meer dan fulltime, is bij alle 10 minuten gesprekken, tafeltjesavonden, opendagen etc geweest.
Is regelmatig met zoon naar het consultatiebureau geweest.
Ook de trainingen die op zijn dagen vielen en delen van de toernooien of competitiewedstrijden was hij er.
Heeft ook altijd de vaderavond bij de kerstviering gedaan.
Voor de enige ziekenhuisopname van kind nam hij idd vrij.
Ook als ik op dienstreis ging plooide hij zijn werk daar om heen.

En dat niet alleen om mijn zoon, maar ook voor de 2 kinderen die hij met zijn huidige vrouw heeft.
Haalde zoon op van de bso, bracht 'm de volgende dag naar school. En hij woont 40km bij mij vandaan. 
Kinderfeestje deed ik meestal maar dat is omdat ik daar lol in heb. Maar als kind ergens uitgenodigd was op een dag bij hem dan regelde hij het kadootje, zette alleen in de kalender feestje bij x en de locatie.

Mijn man werkt fulltime en ik werk 24 uur. Mijn man en ik gaan allebei mee naar de oudergesprekken op school en ook naar medische afspraken. Dingen als de kapper en cadeautjes voor kinderfeestjes enzo regel ik. 

Peaches schreef op 09-10-2024 om 22:33:

Ik doe alles. Hij werkt 40 uur, ik 32. Alle kinderdingen plus het huishouden kosten natuurlijk veel meer tijd dan 8 uur per week. Toch is hij overbelast en ik niet. We doen wat we kunnen.

Mooi gezegd. We doen wat we kunnen.

 In het begin bracht mijn man onze dochter naar het kdv, en haalde ik haar op. Omdat dat logisch was qua tijd. Maar ik zag hoeveel stress hem dat gaf, dus hebben we dat omgewisseld. 

Hij gaat juist mee voor de inentingen, zodat mijn angst voor prikken niet op haar overslaat. Maar het is vaak ook een kwestie van op wiens vrije dag kan iets ingepland worden? Wie kan het makkelijkst vrij krijgen?

Mijn ex deed wel eens dingen als ik er (een paar keer) om vroeg. Maar de 'mental load' bleef altijd bij mij liggen. Dat vroeg ook energie.
Mental load: "De term ‘mental load’ wordt gebruikt om een bepaald soort taken binnen een gezin te beschrijven. Er zijn in een gezin ‘concrete taken’, zoals het vuilnis buiten zetten of een kind naar voetbal brengen. Ook zijn er taken die meer om organisatie en het overzicht houden over iedereens behoefte gaan. Voorbeelden zijn speelafspraken maken voor de kinderen en zorgen dat tassen op tijd gepakt zijn. Dit laatste wordt ook wel de ‘mental load’ genoemd. Het zijn vaak onzichtbare taken. Het blijkt dat mannen vaak sneller geneigd zijn de concrete taken uit te voeren, terwijl vrouwen naast concrete taken vaak de mental load op zich nemen. Dat deze taken onzichtbaarder zijn, betekent niet dat ze geen energie kosten. Niet voor niets is buiten het gezinsleven ‘manager’ een betaalde functie. Het overzicht houden over iedereens behoeften is een belangrijke taak en vraagt een gevoel van verantwoordelijkheid. Toch is het vaak geen onderdeel van een bewuste taakverdeling. Binnen gelijkwaardig ouderschap is er aandacht voor alle taken binnen een gezin, ook de mental load"

Bron: https://kleinezaken.com/kennisbank/mental-load/

Man brengt elke naar school, en zorgt ook voor het brood en fruit en evt extra dat mee moet. Ik haal haal op of ze gaat naar de bso. Hij werkt 5 dagen, ik 3. Ik breng naar sport op mijn vrije dag. Man brengt naar hobby in het weekend. Sportwedstrijden op zondag gaan we samen. Cadeaus kopen enzo doe ik samen met kind, man haat winkelen. 
Tien minuten gesprekken/ouderavonden doen we samen. 
Ik help op school maar ik ben klasse ouder. Man vind af en toe kijken met jaarfeesten (vrije school) leuk maar al dat sociale gedoe hoeft voor hem niet zo. We nemen er beide geen vrij voor. 

Als kind ziek is gaat ze naar schoonouders als ik moet werken. Daar heeft ze een eigen bed. Als die niet kunnen neemt man vri, ik kan op mijn werk niet zo makkelijk vrij krijgen. Hij kan in geval van nood evt thuis werken. 

Het huishouden is aardig verdeeld, ik doe wel iets meer maar dat is omdat ik minder werk. Boodschappen doen we eigenlijk om en om. We hebben ieder in het huishouden ook zo onze eigen taken.

Man doet veel. Ik werk 24 uur, man 36. Hij bracht en haalde kind altijd bij kdv/bso, hij gaat naar tienminutengesprek, afspraken consultatiebureau en later voor de prikken, is er altijd bij met eigen kinderfeestje en als kind ziek is is hij ook meestal degene die thuis blijft. Ik doe tandarts, sport, kadootjes voor feestjes, maak de broodtrommel. Kapper was een beetje om en om, net zoals naar bed brengen. Zwemles en de kleding regelde ik. Ik ben erg blij met zo’n betrokken vader.

toen ik veel minder werkte dan man toen deed ik het uiteraard.  Momenteel werken we beiden 32 uur en verdelen we het gewoon.  Zeker ook de mental load.   Heerlijk vind ik dat, ik ga nooit meer minder werken dan hem. Misschien nog wel meer kan die lekker alles doen 😅

Afspraakjes: meestal ik, 1 dag in de week vriend
Sport en zwemles:  alle mailtjes/ berichtjes gaan via mij. Inschrijven voor toernooien, kamp ed doe ik, tekening houden met speciale trainingen ook. Als het ouder/kindles is gaat hij wel ook mee. Ik ga 9 van de 10 keer mee naar de zwemles. Andere sport ga ik 7 vd 10 keer mee. 

School: alle mailtjes, berichtjes ed neem ik op me. Is er iets speciaals op school, moet er iets meegenomen worden, dan regel ik dat. Oudergesprekken proberen we zo te plannen dat we allebei mee kunnen, lukt dat niet dan ga ik alleen. 

Bso: regelzaken ik,  ophalen in overleg, meestal bellen we onderweg naar huis wie er kookt en wie de kinderen ophaalt.

Kinderfeestjes: cadeautjes kopen ik, kinderfeest van eigen kinderen doen we samen, wegbrengen/ ophalen is wie er thuis is

Consultatiebureau/ggd/ dokter/ ziekenhuis:  heb ik eigenlijk altijd gedaan. Vriend werkt inmiddels 1 dag minder, als er nu iets op die dag valt zal hij meegaan. Moet er vrij genomen worden dan doe ik dat meestal maar is in mijn werk ook makkelijker zelf te regelen. 

Scouting: heb ik vanwege bovenstaande helemaal bij mijn vriend gelegd. Ik merkte dat het soms wel gebeurde dat hij appjes niet goed las en dat hij daardoor eigenlijk te laat was met opgeven voor weekendjes. Altijd goed gekomen maar daar was ik wel geïrriteerd over. Dochter ervaarde er stress van. Dat heb ik duidelijk (en boos) aangegeven en laten weten wat ik allemaal regel een dat hij er maar vanuit gaat dat dat allemaal goed komt. Hij is daar nu alerter op. Ik ben ook bewust niet in de groepsapp gegaan. 

Weekendjes weg/ vakanties ben ik vaak degene die het regelt na overleg. Niet altijd. 

Ik ben wel steeds meer aan het afschuiven in al die dingen en ik laat hem ook steeds  vaker toevoegen aan groepsapps zodat ik niet alleen de verantwoordelijkheid heb. 

Wegens chronische ziekte ben ik thuisblijfmoeder. Man werkte en werkt fulltime. Alle regeldingen lagen bij mij en brengen en halen in verband met school en sport ook vaak.  De ingedeelde rijbeurt voor het balteam was voor man, omdat ik geen auto mag rijden. Als ik er een dag aflag door mijn chronische ziekte nam man zorgverlof en bracht en haalde de kinderen. 
Gesprekken op school deden we altijd samen, zowel op de basisschool als op de middelbare. 
Met 2 kinderen hebben we 8 ziekenhuisopnames achter de rug waarvan 2 op leven en dood. Man nam dan ook zorgverlof. Na de laatste ziekenhuisopname valt ons jongste kind in de categorie zorgintensief. Alle regeldingen daarvoor waren ook voor mij.  Het plannen van de afspraken in het revalidatietraject, het leerlingenvervoer, de afsprken omtrent passend onderwijs, ik was iedere ochtend wel een half uur bezig. Inmiddels doet zoon zijn afspraken rond revalidatie en passend onderwijs zelf regelen,  moeten we alleen nog mee om te rijden.
Door die ernstige ziekte hebben we wel geleerd dat één ouder niet alles kan doen en dat werken niet voor alles gaat.  Soms moet je er met zijn tweeën zijn. 

Wij werken allebei 32 uur en hebben de grote dingen verdeeld. Hier hebben we echt samen afspraken in moeten maken, want in eerste instantie kwam alles 'automatisch' bij mij te liggen. 
Man regelt alles voor de school/opvang van de jongste, ik voor de school/opvang van oudste. Man doet alles rondom de teamsport van oudste, ik alles voor zijn andere sport. Consultatiebureau deed man altijd, huis/tandarts/ziekenhuis plan ik meestal in (maar man gaat weer vaker mee naar die afspraken). Kinderfeestjes van anderen doet man, eigen feestjes regel ik.