Wat doen jullie mannen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Een vraag wat jullie mannen doen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Denk aan dokters afspraken, ziekenhuis afspraken, tien-minuten gesprekken op school, cadeautjes regelen voor kinderfeestjes e.d.
Wat doen zij, Zijn ze daar bij? Nemen ze daar dan vrij voor?
Mijn man werkt fulltime, ik werk 25 uur onregelmatig en doe eigenlijk alles. Logischerwijs omdat ik minder werk. Maar ik merk soms dat het me stoort dat hij niet aanbiedt vrij te nemen of eerder naar huis te gaan om zo mee te kunnen naar een school gesprek of zoals wij morgen hebben; een afspraak bij de KNO arts.
Mevrouw75 schreef op 19-10-2024 om 13:53:
[..]
Schizofreen?
Ik heb hier inderdaad lekker mijn frustratie geuit over de ongelijke verdeling thuis toen we allebei fulltime werkten en dat dat veel meer moeite kostte dan zou hoeven.
En nu heb ik de keuze gemaakt om minder te gaan werken, man ook trouwens, en is de verdeling ook nog eens veel rechter dan eerst. Tsja, zo gaan die dingen.
En hoe een ander een en ander inricht boeit me niet, tenzij het niet lukt om te veranderen, maar dat wel wil. Daarnaast: je leest ook nog eens meerdere posters, waarvan de een verontwaardigd is, de ander misschien totaal niet. Verschillende mensen op een hoop gooien is in mijn optiek niet schizofreen, maar het verschil niet kennen tussen de een of de ander.
Ik vind je hier in dit topic wel nogal gooien met generalisaties en anekdotes extrapoleren.
Precies, alles wat wordt aangedragen wordt meteen weggeveegd als zijnde achter verschuilen of zelfs pamperen, bah.
felija schreef op 19-10-2024 om 16:15:
[..]
Op één of andere manier wordt dat niet gelezen of meteen overheen gewalst: ik ken het niet, dus is het niet zo.
Er zullen best situaties zijn waarin school ervoor kiest om de moeder te bellen omdat zij de vrouw is en degene die belt vindt dat moeders voor hun zieke kinderen horen te zorgen.
Maar het kan dus ook zijn dat:
- moeders naam eerst genoteerd staat
- kind aangeeft dat mama thuis is
- moeder het bekende gezicht voor school is (omdat zij vaak haalt, vaker juf een berichtje stuurt of aanspreekt na schooltijd).
Tenzij je gevraagd hebt waarom jij gebeld wordt en niet vader is het eigen invulling waarom moeder eerst gebeld wordt. En als je dan hebt aangegeven dat jullie willen dat vader eerst gebeld wordt dan is het "probleem" toch ook opgelost lijkt me?
Nicole123 schreef op 19-10-2024 om 12:42:
[..]
Het probleem hierbij is dat als vrouwen net zoveel werken als hun man ze óók die vragen en opmerkingen krijgen en hun man niet. Ook dan ziet de buitenwereld het werk van de man als essentieel en het werk van de vrouw als optie. En het zorgen van de vrouw als essentieel en van de man als optie. Waardoor ook bij (officieel) evenveel werken de vaders toch minder verantwoordelijkheid voelen voor het thuisfront en de boel daar scheef loopt.
Ik herken dit totaal niet. In onze omgeving werkt bijna iedereen wel min of meer hetzelfde aantal uren als partner en delen de zorg/huishoudtaken, en zowel over werk als zorg krijgen wij die opmerkingen niet. Ik ken ook echt geen vaders die zich minder verantwoordelijk voelen. Dit was wel meer 23 jaar geleden toen ik zwanger was van de oudste, toen kreeg ik ook wel de vraag wat ik ging doen met mijn werk en waren sommige mensen verbaasd dat Gingerman naar het consultatiebureau ging. Maar ja, toen gingen ook nagenoeg alle vrouwen parttime werken en dat was dan vaak een gespreksonderwerp en ging er zelden een man minder werken en was de man ook daardoor minder in de gelegenheid voir zaken als consultatiebureau. Wij waren echt de uitzondering dus vanuit dat oogpunt begreep ik de vragen wel. Er is gelukkig een verandering daarin gaande en die gaat op de ene plek wat sneller dan op de andere.
LydiaDietz schreef op 19-10-2024 om 16:49:
[..]
Er zullen best situaties zijn waarin school ervoor kiest om de moeder te bellen omdat zij de vrouw is en degene die belt vindt dat moeders voor hun zieke kinderen horen te zorgen.
Maar het kan dus ook zijn dat:
- moeders naam eerst genoteerd staat
- kind aangeeft dat mama thuis is
- moeder het bekende gezicht voor school is (omdat zij vaak haalt, vaker juf een berichtje stuurt of aanspreekt na schooltijd).
Tenzij je gevraagd hebt waarom jij gebeld wordt en niet vader is het eigen invulling waarom moeder eerst gebeld wordt. En als je dan hebt aangegeven dat jullie willen dat vader eerst gebeld wordt dan is het "probleem" toch ook opgelost lijkt me?
Dat is eigenlijk een beetje de kern, denk ik: dat je dus achter al dat soort kleine dingetjes aan moet, omdat het blijkbaar lang niet altijd als vanzelfsprekend wordt beschouwd dat vader een even grote verantwoordelijke zorgrol heeft als de moeder.
Temet schreef op 19-10-2024 om 16:12:
Nee hoor, er zijn hier echt ook wel voorbeelden genoemd van scholen die moeder bellen hoewel vaders nummer bovenaan staat
Maar doet die school dat vanuit ouderwetse/ achterhaalde gedachten omdat zij vader niet in staat achten het zieke kind op te halen en daar de rest van de dag voor te zorgen? Of zit het misschien anders in elkaar en vroeg kind er zelf om dat mama gebeld werd waardoor juf automatisch dat nummer erbij pakt/ weet kind dat papa verder weg zit die dag dan mama/ dat papa ziek in bed ligt etc. Kan allemaal. Als je aan de telefoon vraagt of ze daar op willen letten is dat meestal geen probleem of je moet een hardnekkig ouderwetse juf treffen die het niet wil begrijpen, die bestaan ongetwijfeld.
felija schreef op 19-10-2024 om 16:53:
[..]
Dat is eigenlijk een beetje de kern, denk ik: dat je dus achter al dat soort kleine dingetjes aan moet, omdat het blijkbaar lang niet altijd als vanzelfsprekend wordt beschouwd dat vader een even grote verantwoordelijke zorgrol heeft als de moeder.
Niemand zegt dat je er achteraan moet. Er zijn net heel veel goede redenen gegeven, waarom het zou kúnnen zijn dat dan toch het nummer van moeder gebeld wordt. Niet opnemen is overigens ook een optie. Ik communiceerde daar ook over met mijn ex. Zeker als onze kinderen wat snotterig waren en de kans aanwezig dat een belletje kon komen. Dan bespraken we ook wie er wel/niet bereikbaar was.
Als je last ervaart van gebeld worden, dan kun je de reden ervan vragen. Het helpt als je zelf stopt met aannames doen op basis van "omdat ik de vrouw ben". Als je dingen wilt weten, helpt dat beter dan iets aan te nemen.
Als jij als vrouw gebeld wordt, omdat je voor zo'n beetje het gros van de zaken het aanspreekpunt bent op school (want altijd halen/brengen/dingen navragen bij juf), is het ook niet zo vreemd dat men dan denkt dat jij ook degene bent die gebeld moet worden? Ik bel zelf ook de persoon die ik het beste ken als er op mijn werk iets aan de hand is. Of de persoon die ik het meest toenaderbaar vind. Dat heeft niks met sekse te maken, maar wel met wat ik van de ander weet. Als ik vooral Jan zie ipv Corine en ik vind Jan een benaderbaar persoon, bel ik natuurlijk Jan.
Diyer schreef op 19-10-2024 om 17:09:
[..]
Niemand zegt dat je er achteraan moet. Er zijn net heel veel goede redenen gegeven, waarom het zou kúnnen zijn dat dan toch het nummer van moeder gebeld wordt. Niet opnemen is overigens ook een optie. Ik communiceerde daar ook over met mijn ex. Zeker als onze kinderen wat snotterig waren en de kans aanwezig dat een belletje kon komen. Dan bespraken we ook wie er wel/niet bereikbaar was.
Als je last ervaart van gebeld worden, dan kun je de reden ervan vragen. Het helpt als je zelf stopt met aannames doen op basis van "omdat ik de vrouw ben". Als je dingen wilt weten, helpt dat beter dan iets aan te nemen.Als jij als vrouw gebeld wordt, omdat je voor zo'n beetje het gros van de zaken het aanspreekpunt bent op school (want altijd halen/brengen/dingen navragen bij juf), is het ook niet zo vreemd dat men dan denkt dat jij ook degene bent die gebeld moet worden? Ik bel zelf ook de persoon die ik het beste ken als er op mijn werk iets aan de hand is. Of de persoon die ik het meest toenaderbaar vind. Dat heeft niks met sekse te maken, maar wel met wat ik van de ander weet. Als ik vooral Jan zie ipv Corine en ik vind Jan een benaderbaar persoon, bel ik natuurlijk Jan.
Geweldig dit! Hoe kan iemand zichzelf zo ontzettend tegenspreken…..?
Gingergirl schreef op 19-10-2024 om 16:53:
[..]
Ik herken dit totaal niet. In onze omgeving werkt bijna iedereen wel min of meer hetzelfde aantal uren als partner en delen de zorg/huishoudtaken, en zowel over werk als zorg krijgen wij die opmerkingen niet. Ik ken ook echt geen vaders die zich minder verantwoordelijk voelen. Dit was wel meer 23 jaar geleden toen ik zwanger was van de oudste, toen kreeg ik ook wel de vraag wat ik ging doen met mijn werk en waren sommige mensen verbaasd dat Gingerman naar het consultatiebureau ging. Maar ja, toen gingen ook nagenoeg alle vrouwen parttime werken en dat was dan vaak een gespreksonderwerp en ging er zelden een man minder werken. Wij waren echt de uitzondering dus vanuit dat oogpunt begreep ik de vragen wel. Er is gelukkig een verandering daarin gaande en die gaat op de ene plek wat sneller dan op de andere.
Ik denk dat jij je in progressievere kringen begeeft dan ik wat dat betreft. In mijn omgeving is het toch nog heel erg vaak vader 40/36/32 uur en zeker niet minder en moeder 0/16/24/32 uur en zeker niet meer. En ook waar de officiële werkuren en huishoudtaken aardig gelijk verdeeld zijn zijn het in 90% van de gevallen de moeders die de traktaties maken, de kinderfeestjes organiseren, de cadeautjes voor Sinterklaas regelen, checken of de schoenen niet te klein zijn, bij de juf aan de bel trekken als er iets niet lekker loopt, etc etc etc. De hele derde shift dus. En het zijn ook de moeders die erop aangesproken worden en elkaar erop aanspreken. Ik hoor erg weinig gesprekken tussen mannen over wat ze zullen gaan doen met het aankomende kinderfeestje, of een andere vader nog tips heeft voor kinderkleding of -cadeautjes, etc. Op internetfora zie ik ook geen mannen hier topics over openen, vrouwen wel. Misschien is het in jouw specifieke omgeving anders, maar in de mijne ligt juist die derde shift nog altijd zeer sterk op het bordje van de vrouw. Of ze nou 0 uren werkt of 36.
Diyer schreef op 19-10-2024 om 17:09:
[..]
Niemand zegt dat je er achteraan moet. Er zijn net heel veel goede redenen gegeven, waarom het zou kúnnen zijn dat dan toch het nummer van moeder gebeld wordt. Niet opnemen is overigens ook een optie. Ik communiceerde daar ook over met mijn ex. Zeker als onze kinderen wat snotterig waren en de kans aanwezig dat een belletje kon komen. Dan bespraken we ook wie er wel/niet bereikbaar was.
Als je last ervaart van gebeld worden, dan kun je de reden ervan vragen. Het helpt als je zelf stopt met aannames doen op basis van "omdat ik de vrouw ben". Als je dingen wilt weten, helpt dat beter dan iets aan te nemen.Als jij als vrouw gebeld wordt, omdat je voor zo'n beetje het gros van de zaken het aanspreekpunt bent op school (want altijd halen/brengen/dingen navragen bij juf), is het ook niet zo vreemd dat men dan denkt dat jij ook degene bent die gebeld moet worden? Ik bel zelf ook de persoon die ik het beste ken als er op mijn werk iets aan de hand is. Of de persoon die ik het meest toenaderbaar vind. Dat heeft niks met sekse te maken, maar wel met wat ik van de ander weet. Als ik vooral Jan zie ipv Corine en ik vind Jan een benaderbaar persoon, bel ik natuurlijk Jan.
Huh?! Ik begrijp echt niet hoe jij leest, ik heb zelden zoveel aannames in één post gelezen.
bieb1963 schreef op 19-10-2024 om 17:16:
[..]
Geweldig dit! Hoe kan iemand zichzelf zo ontzettend tegenspreken…..?
huh, waar héb je het over?
Diyer schreef op 19-10-2024 om 17:34:
[..]
huh, waar héb je het over
Denk daar maar eens goed over na
Nicole123 schreef op 19-10-2024 om 17:30:
[..]
Ik denk dat jij je in progressievere kringen begeeft dan ik wat dat betreft. In mijn omgeving is het toch nog heel erg vaak vader 40/36/32 uur en zeker niet minder en moeder 0/16/24/32 uur en zeker niet meer. En ook waar de officiële werkuren en huishoudtaken aardig gelijk verdeeld zijn zijn het in 90% van de gevallen de moeders die de traktaties maken, de kinderfeestjes organiseren, de cadeautjes voor Sinterklaas regelen, checken of de schoenen niet te klein zijn, bij de juf aan de bel trekken als er iets niet lekker loopt, etc etc etc. De hele derde shift dus. En het zijn ook de moeders die erop aangesproken worden en elkaar erop aanspreken. Ik hoor erg weinig gesprekken tussen mannen over wat ze zullen gaan doen met het aankomende kinderfeestje, of een andere vader nog tips heeft voor kinderkleding of -cadeautjes, etc. Op internetfora zie ik ook geen mannen hier topics over openen, vrouwen wel. Misschien is het in jouw specifieke omgeving anders, maar in de mijne ligt juist die derde shift nog altijd zeer sterk op het bordje van de vrouw. Of ze nou 0 uren werkt of 36.
Zou het niet zo zijn dat vrouwen dat zélf naar zich toetrekken? Én dat allemaal heeeel belangrijk vinden? Dat mannen het helemaal niet nodig vinden om een enorme toestand van een traktatie te maken? En daar niet al weken van te voren mee bezig zijn, maar gewoon dat kort van te voren eenvoudig regelen, zonder toestanden. Maar die kans krijgen ze niet, want vrouwlief is er alláng mee bezig. Zo kun je er óók naar kijken hè?
Diyer schreef op 19-10-2024 om 13:31:
[..]
Al zou dat zo zijn, dat laat je dan tot op zekere hoogte van je afglijden? Nogmaals, ik heb al vaker geroepen hier dat met mijn blik gericht op een bepaalde horizon, ik dat doorgaans weinig merk. De vrouwen waar ik mee omga, proberen elkaar te stimuleren en aan te moedigen.
Was het maar zo, dat het wat losse opmerkingen zijn en dat je je daarvan gewoon niks aantrekt of je omringt met mensen die net als jijzelf denken en klaar. Maar dan ga je voorbij aan de invloed van de maatschappij, de normen die je met de paplepel ingegoten worden en waarvoor je behoorlijk sterk in je schoenen moet staan om het anders te doen. Dag in dag uit, in alle onbewuste en subtiele dingen, die heel veel verder gaan dan alleen 'wie werkt er hoeveel uur officieel' en 'wie kookt er'. Je kunt wel doen alsof mensen altijd helemaal hun eigen plan trekken, maar dat is niet zo. Een voorbeeld: in Nederland brengt bijna niemand zijn of haar kinderen 5 dagen naar de opvang. In onze maatschappij wordt dat ver het algemeen zielig en geen goed ouderschap gevonden, je ziet dat hier ook al terug in sommige reacties. In België en Frankrijk is het echter doodnormaal. Zijn die mensen biologisch anders dan wij? Nee. De maatschappelijke norm daar ligt alleen anders, waardoor mensen daar andere keuzes maken. Mensen maken hun grote en kleine keuzes namelijk niet in een vacuum, maar worden enorm beïnvloed door de maatschappij, door onbewuste rollenpatronen, door wat hun familie en vrienden en buren doen en dus 'normaal' gevonden wordt. En op die manier vinden mijn man en de man van TO en vele andere mannen met hen, zichzelf dus al een hele pief als vader, terwijl ze bijvoorbeeld slechts 10-20% van de 3e shift op zich nemen.
Nicole123 schreef op 19-10-2024 om 17:30:
[..]
maar in de mijne ligt juist die derde shift nog altijd zeer sterk op het bordje van de vrouw. Of ze nou 0 uren werkt of 36.
Definieer 3e shift. Dat is in mijn optiek ALLES waar over nagedacht moet worden, wat niet voor je neus staat (zoals vieze afwas dat ingeruimd moet worden). Dat kan idd de kinderverjaardag zijn of de traktatie. Maar dat kan net zo goed het (laten) vegen van de dakgoten zijn, een nieuw wiel bestellen voor de caravan, het laten keuren van de camper, de grasmaaier laten slijpen, de CV ketel laten keuren. Verzin het. Ik geloof best dat er meer vrouwen aan kinderdingen denken. Deed ik zelf eerlijk gezegd ook, maar dat deed ik eigenlijk ook omdat ik er een stukje eigenbelang bij had. Ik wilde meer inspraak in bijv. de kleding van mijn kinderen en het soort speelgoed. Ik had daar een veel uitgesprokener mening over dan mijn ex. Maar dat nam niet weg dat hij niet net zo goed nadacht over zaken waar wij als gezin profijt van hadden en ik op mijn beurt weer minder zin in had. Ik had echt bijzonder weinig behoefte om 2 x per jaar alle wielen te wisselen. Ex deed dat gewoon van onze beider auto's. Idem voor het onderhoud van de aanhanger. Echt, ik hoorde hem af en toe mopperen over het ding, maar zag gewoon af en toe een nieuw wiel of nieuwe reflector oid gemonteerd, zonder dat ik ook maar mijn mond had opengetrokken dat alle reflectors waren afgebroken.
Kan best zijn dat er mannen of vrouwen zijn die zich uberhaupt onttrekken aan welke verantwoordelijkheid wat dan ook. Maar vraag me soms wel eens af hoeveel vrouwen doen op dergelijk taakgebied binnen een relatie.
bieb1963 schreef op 19-10-2024 om 17:37:
[..]
Denk daar maar eens goed over na
doei, als jij zo kinderachtig bent met mij te verwijten dat ik mezelf tegenspreek, zie ik graag dat je dat hier eventjes aan me uitlegt, want ik heb wér-ke-lijk geen idee waar je het over hebt.