Wat doen jullie mannen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Een vraag wat jullie mannen doen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Denk aan dokters afspraken, ziekenhuis afspraken, tien-minuten gesprekken op school, cadeautjes regelen voor kinderfeestjes e.d.
Wat doen zij, Zijn ze daar bij? Nemen ze daar dan vrij voor?
Mijn man werkt fulltime, ik werk 25 uur onregelmatig en doe eigenlijk alles. Logischerwijs omdat ik minder werk. Maar ik merk soms dat het me stoort dat hij niet aanbiedt vrij te nemen of eerder naar huis te gaan om zo mee te kunnen naar een school gesprek of zoals wij morgen hebben; een afspraak bij de KNO arts.
Nicole123 schreef op 19-10-2024 om 11:25:
[..]
Dat denk ik ook. Maar het zou dan wel fijn zijn als mannen zich daar net zo verantwoordelijk voor zouden voelen als vrouwen, want dat loopt over het geheel genomen nog wel scheef. Ik ben er niet voor als mannen en vrouwen allemaal 40+ uur gaan werken en niemand meer vrijwilligerswerk of mantelzorg doet. Wel als het wat gelijker verdeeld wordt. Waarom wordt het normaal gevonden als een vrouw 2 of 3 dagen werkt en daarnaast mantelzorgt, voor de kinderen zorgt of Nederlandse les geeft in de bieb en wordt er als mannen hetzelfde doen ofwel de wenkbrauwen opgetrokken ofwel ze toegejuicht alsof ze iets waanzinnigs bijzonders doen?
Ik herken dat niet hoor. In mijn omgeving is vrijwilligerswerk ook iets dat door mannen wordt gedaan. Niet meer door vrouwen dan door mannen.
Lexus schreef op 19-10-2024 om 12:16:
[..]
Dit klinkt echt behoorlijk jaloers.
Heel bijzonder dat je wel jaloers moet zijn als je ergens kritiek op hebt. Ik ben allesbehalve jaloers op deze ex vriendin. So wie so vind ik mijn eigen leven op heel veel fronten en aspecten leuker dan haar leven. Maar zelfs als dat niet zo was, het is een manier van gebruiken en manipuleren die mij vreselijk hard tegen de borst stoot. Ik kon niet langer bevriend zijn met haar, juist omdat ik een steeds grotere aversie begon te ontwikkelen. Maar goed, ik lees wel vaker uit de mond van vrouwen dat als je ergens iets van vindt, dat het wel jaloezie moet zijn. Nou ja, als men dat wil geloven, prima hoor. Typische vrouwenopmerking ook.
Gingergirl schreef op 19-10-2024 om 12:19:
[..]
Dat klopt en dat is ook prima. Maar er zijn veel posts geplaatst dat vrouwen geregeld verontwaardigd zijn over bepaalde vragen/ opmerkingen die vrouwen krijgen, zoals: hoe ga je het regelen op je werk etc. Dat mannen zo weinig doen terwijl ze zelf veel minder uren werkenMaar is dat dan niet een logisch gevolg van hoe we het zelf ingericht hebben? Immers kiezen veel vrouwen er zelf voor om meer van die taken te doen en niet of minder te werken.
Het probleem hierbij is dat als vrouwen net zoveel werken als hun man ze óók die vragen en opmerkingen krijgen en hun man niet. Ook dan ziet de buitenwereld het werk van de man als essentieel en het werk van de vrouw als optie. En het zorgen van de vrouw als essentieel en van de man als optie. Waardoor ook bij (officieel) evenveel werken de vaders toch minder verantwoordelijkheid voelen voor het thuisfront en de boel daar scheef loopt.
Gingergirl schreef op 19-10-2024 om 12:19:
[..]
Dat klopt en dat is ook prima. Maar er zijn veel posts geplaatst dat vrouwen geregeld verontwaardigd zijn over bepaalde vragen/ opmerkingen die vrouwen krijgen, zoals: hoe ga je het regelen op je werk etc. Dat mannen zo weinig doen terwijl ze zelf veel minder uren werkenMaar is dat dan niet een logisch gevolg van hoe we het zelf ingericht hebben? Immers kiezen veel vrouwen er zelf voor om meer van die taken te doen en niet of minder te werken.
Net zoals dat het niet werken/ parttime werken de ene keer gebracht wordt als " gezamenlijke keus", maar bij de echtscheidingtopics is het ineens: " hij deed nooit iets voor de kinderen", " ik moest alles doen, ik heb nu een gat in mijn CV" " hij kon wel carriere maken" oftewel een en al verwijten etc. Dan wordt het ineens gebracht alsof het een opgelegde dwangtaak was vanuit de man. De mannen kunnen maar weinig goed doen lijkt het soms wel.
Ik kan het niet harder met je eens zijn. Ik lees ook veel dualisme in topics. Enerzijds zijn dingen keuzes, anderzijds is er verontwaardiging en slachtofferschap. Komt op mij heel schizofreen over.
Diyer schreef op 19-10-2024 om 12:31:
[..]
Heel bijzonder dat je wel jaloers moet zijn als je ergens kritiek op hebt. Ik ben allesbehalve jaloers op deze ex vriendin. So wie so vind ik mijn eigen leven op heel veel fronten en aspecten leuker dan haar leven. Maar zelfs als dat niet zo was, het is een manier van gebruiken en manipuleren die mij vreselijk hard tegen de borst stoot. Ik kon niet langer bevriend zijn met haar, juist omdat ik een steeds grotere aversie begon te ontwikkelen. Maar goed, ik lees wel vaker uit de mond van vrouwen dat als je ergens iets van vindt, dat het wel jaloezie moet zijn. Nou ja, als men dat wil geloven, prima hoor. Typische vrouwenopmerking ook.
Haha ja hoor, het is goed met je. Vrouwen kunnen iets ook scherp doorhebben hè? Het hele stuk ademt volkomen naijver uit, you love to hate her. Maar zonder dollen: Ik zou oprecht onderzoeken waarom je er nou echt zo'n moeite mee hebt hoe een ander haar leven leidt. Ben je wel blij met je eigen leven en werk?
Diyer schreef op 19-10-2024 om 13:02:
[..]
Ik kan het niet harder met je eens zijn. Ik lees ook veel dualisme in topics. Enerzijds zijn dingen keuzes, anderzijds is er verontwaardiging en slachtofferschap. Komt op mij heel schizofreen over.
Dat lees je ook bij mensen die allebei evenveel werken. Verontwaardiging dat school toch moeder belt, enz.
Maar jij bedoelt vast de parttimers.
Nicole123 schreef op 19-10-2024 om 12:42:
[..]
Het probleem hierbij is dat als vrouwen net zoveel werken als hun man ze óók die vragen en opmerkingen krijgen en hun man niet. Ook dan ziet de buitenwereld het werk van de man als essentieel en het werk van de vrouw als optie. En het zorgen van de vrouw als essentieel en van de man als optie. Waardoor ook bij (officieel) evenveel werken de vaders toch minder verantwoordelijkheid voelen voor het thuisfront en de boel daar scheef loopt.
Hear hear
Lexus schreef op 19-10-2024 om 13:05:
[..]
Haha ja hoor, het is goed met je. Het hele stuk ademde volkomen naijver uit, you love to hate her. Maar zonder dollen: Ik zou oprecht onderzoeken waarom je er nou echt zo'n moeite mee hebt hoe een ander haar leven leidt. Ben je wel blij met je eigen leven en werk?
Dat is precies wat ik ook dacht! Sowieso, je kunt jezelf wel (ex)vriendin noemen, maar wat wéét je nou eigenlijk precies van de ander. En zeker als je een niet al te empatisch persoon bent, zal de ander lang niet altijd het achterste van z’n tong laten zien…Het was ook overduidelijk een beeld en verwachting die ze van die ‘vriendin’ had, en als die vriendin dan blijkbaar toch haar leven anders ging inrichten was het over en sluiten. Over vooroordelen gesproken.
Nicole123 schreef op 19-10-2024 om 12:42:
[..]
Het probleem hierbij is dat als vrouwen net zoveel werken als hun man ze óók die vragen en opmerkingen krijgen en hun man niet. Ook dan ziet de buitenwereld het werk van de man als essentieel en het werk van de vrouw als optie. En het zorgen van de vrouw als essentieel en van de man als optie. Waardoor ook bij (officieel) evenveel werken de vaders toch minder verantwoordelijkheid voelen voor het thuisfront en de boel daar scheef loopt.
Al zou dat zo zijn, dat laat je dan tot op zekere hoogte van je afglijden? Nogmaals, ik heb al vaker geroepen hier dat met mijn blik gericht op een bepaalde horizon, ik dat doorgaans weinig merk. De vrouwen waar ik mee omga, proberen elkaar te stimuleren en aan te moedigen.
En vergis je niet, het zijn meestal vrouwen die elkaar deze vragen stellen, veel minder vaak mannen. Het zijn vaker de vrouwen die het werk van een andere vrouw als optioneel ziet. Zelfs ik, omdat ook ik last heb/had van automatismen.
Ik werk als freelancer en was een keer op een netwerkfeestje van een aantal freelancers. Waarbij een mannelijke freelancer dit feestje had georganiseerd in zijn (grote luxe) huis. Hij stelde zijn vriendin voor. Hij was nl. samen gaan wonen met zijn vriendin en haar 2 kinderen. En je raadt het al. Ik ging er vanuit dat het zijn huis was, waar zij met haar 2 kinderen bij was ingetrokken. Fout. Zij had het huis gekocht na haar scheiding, ze heeft een eigen grote bloeiende tandartspraktijk en mijn mannelijke freelance 'collega' was bij haar ingetrokken, nadat hij zijn huurhuis had opgezegd. Dus ook in mijn denken zit dit automatische inkleuren. Zelfs met mijn blik de andere kant op gericht.
Waarom? Waarschijnlijk omdat het toch nog steeds vaker andersom is. Dat is wat men verwacht en men zal gemiddeld genomen daardoor ook een minder positief beeld hebben van de betreffende man. Juist omdat dit meer van hém verwacht wordt, dan van haar.
Diyer schreef op 19-10-2024 om 13:02:
[..]
Ik kan het niet harder met je eens zijn. Ik lees ook veel dualisme in topics. Enerzijds zijn dingen keuzes, anderzijds is er verontwaardiging en slachtofferschap. Komt op mij heel schizofreen over.
Schizofreen?
Ik heb hier inderdaad lekker mijn frustratie geuit over de ongelijke verdeling thuis toen we allebei fulltime werkten en dat dat veel meer moeite kostte dan zou hoeven.
En nu heb ik de keuze gemaakt om minder te gaan werken, man ook trouwens, en is de verdeling ook nog eens veel rechter dan eerst. Tsja, zo gaan die dingen.
En hoe een ander een en ander inricht boeit me niet, tenzij het niet lukt om te veranderen, maar dat wel wil. Daarnaast: je leest ook nog eens meerdere posters, waarvan de een verontwaardigd is, de ander misschien totaal niet. Verschillende mensen op een hoop gooien is in mijn optiek niet schizofreen, maar het verschil niet kennen tussen de een of de ander.
Ik vind je hier in dit topic wel nogal gooien met generalisaties en anekdotes extrapoleren.
Valeria schreef op 19-10-2024 om 13:12:
[..]
Dat lees je ook bij mensen die allebei evenveel werken. Verontwaardiging dat school toch moeder belt, enz.
Maar jij bedoelt vast de parttimers.
School belt gewoon degene die bovenaan het lijstje staat. Als dat de moeder is dan wordt deze dus altijd als eerst gebeld. Wordt er niet opgenomen (is ook een optie) ga je door naar de nummer 2. Dus wellicht heb je bij het invullen eerst je eigen telefoonnummer genoteerd? En betekent dat niet dat school altijd eerst de moeders belt? Ik kan me niet voorstellen dat onze administratiedame bewust moeders belt bij ziekte. Of er wordt gevraagd of kind weet wie er thuis is.
LydiaDietz schreef op 19-10-2024 om 15:07:
[..]
School belt gewoon degene die bovenaan het lijstje staat. Als dat de moeder is dan wordt deze dus altijd als eerst gebeld. Wordt er niet opgenomen (is ook een optie) ga je door naar de nummer 2. Dus wellicht heb je bij het invullen eerst je eigen telefoonnummer genoteerd? En betekent dat niet dat school altijd eerst de moeders belt? Ik kan me niet voorstellen dat onze administratiedame bewust moeders belt bij ziekte. Of er wordt gevraagd of kind weet wie er thuis is.
Precies dat ja. Als moeder haar telefoonnummer eerst opschrijft, dan wordt dat nr als eerste gebeld. Wil je anders: dan schrijf je vaders nr eerst op. En het moet wel heel gek lopen als dan als nog het 2e nr eerst wordt gebeld. Behalve als kind zegt dat moeder thuis is. Of als kind zelf vraagt moeder te bellen, en dat zou zomaar best vaak kunnen gebeuren…
Nee hoor, er zijn hier echt ook wel voorbeelden genoemd van scholen die moeder bellen hoewel vaders nummer bovenaan staat
Twinski schreef op 17-10-2024 om 22:19:
[..]
Dat komt niet door het vrouw zijn als biologisch fenomeen maar door de sociale 2e rangs positie die geïnternaliseerd is. Jezelf verheffen naar de 1e rang is dan je eigen verdienste en de achterblijvers zijn dan enkel een springplank voor je ego om je op af te zetten. Maar die 2e rangs load blijf je meenemen. Daarom nemen mannen elkaar veel minder de maat. Die kennen die 2e load veel minder. Maar dat is niet iets van man zijn, maar meer iets van privileges.
Ik quote deze post nog maar even.....over waarom vrouwen elkaar veel meer de maat nemen dan mannen en waarom betaald werk veel meer status en aanzien heeft dan onbetaald.
Temet schreef op 19-10-2024 om 16:12:
Nee hoor, er zijn hier echt ook wel voorbeelden genoemd van scholen die moeder bellen hoewel vaders nummer bovenaan staat
Op één of andere manier wordt dat niet gelezen of meteen overheen gewalst: ik ken het niet, dus is het niet zo.