Wat doen jullie mannen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Een vraag wat jullie mannen doen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Denk aan dokters afspraken, ziekenhuis afspraken, tien-minuten gesprekken op school, cadeautjes regelen voor kinderfeestjes e.d.
Wat doen zij, Zijn ze daar bij? Nemen ze daar dan vrij voor?
Mijn man werkt fulltime, ik werk 25 uur onregelmatig en doe eigenlijk alles. Logischerwijs omdat ik minder werk. Maar ik merk soms dat het me stoort dat hij niet aanbiedt vrij te nemen of eerder naar huis te gaan om zo mee te kunnen naar een school gesprek of zoals wij morgen hebben; een afspraak bij de KNO arts.
Vrijwillig is niet hetzelfde als vrijblijvend. Ik geef bijvoorbeeld atletiektraining. Maar dat doe ik één avond per week, soms twee. Als ik een keer niet kan komen, is dat geen ramp, maar als ik de helft van de tijd zou afzeggen, wordt dat wel vervelend gevonden. Ook voor de leden, die rekenen op hun trainer.
Op mijn werk heb ik ook vakantiedagen die ik kan opnemen als ik dat wil. En heel eerlijk; mijn werkgever denkt ook best wel mee qua zorgverlof of thuiswerken, flexibele werktijden. Dat kan niet bij elke baan. Mijn man staat bijvoorbeeld voor de klas.
Daardoor doe ik momenteel meer qua zorgafspraken/therapie voor onze dochter.
Maar ik ken inderdaad weinig mensen die 24-40 uur per week vrijwilligerswerk doen.
Dat komt ook omdat de meeste mensen ook nog een betaalde baan en/of kinderen hebben. Of ze zijn (gedeeltelijk) afgekeurd en zijn qua vrijwilligerswerk dus ook beperkt in hun belastbaarheid.
Diyer schreef op 17-10-2024 om 14:14:
[..]
Ja, nou ja, dat was je toch al niet van plan. Dus niks verandert. Ben wel benieuwd welke keuze je gemaakt zou hebben als je man er na 1 jaar huwelijk vandoor was gegaan en je nergens op had terug kunnen vallen. Of je dan liever vadertje staat voor je had laten zorgen of je grote meisjesrok had aangetrokken en was gaan werken. Gezien je hekel aan werk, vermoed ik het eerste.
Wat een oordeel zeg want je kent mij niet. In dat geval dan was ik echt wel weer gaan werken. Ik heb er altijd wel vertrouwen in gehad dat ons huwelijk goed zou blijven. Wij hielden zo veel van elkaar. Ik ben nooit bang geweest dat wij zouden gaan scheiden en terecht blijkt achteraf na 30 jaar samen te zijn geweest waarvan 25 jaar getrouwd. Ik ben blij dat ik me niet heb laten leiden in het leven door angst want dan hadden wij nooit zo'n gelukkig leven gehad.
Temet schreef op 17-10-2024 om 14:23:
" We zitten met een verhardende maatschappij en veel depressieve jonge mensen. Natuurlijk hoeft dat zeker niet door jong naar de creche brengen te liggen, er zijn veel factoren die daar invloed op hebben maar ik noem het ook niet als enige factor. Ik denk dat het voor de hechting van mensen heel goed is om gezamenlijkheid in nabijheid van familie te ervaren in hun jonge jaren."
Een week heeft 7 x 24 = 168 uur. Als een kind 5 dagen per week naar de creche gaat van 8.30 tot 18 uur dan is dat 47,50 uur, en dan blijft er dus nog 120,5 uur (meer dan twee keer zo veel dus) over voor die gezamenlijkheid in de nabijheid van familie.
De meeste Nederlandse kinderen gaan overigens met dank aan de momenteel heersende normen veel minder uren naar de creche.
Jonge kinderen slapen ook nog minstens 9 a 10 uur per nacht. 7x9= 72 uur die niet wordt doorgebracht als quality-time met de kinderen. Effectief blijft er dus "maar" 48,5 uur over voor die gezamenlijkheid in de nabijheid van de familie. Voor sommige kinderen ligt de behoefte aan slaap hoger dan die 9 uur, die komen wel aan de 11 uur dus dan is het nog minder.
Temet schreef op 17-10-2024 om 14:23:
" We zitten met een verhardende maatschappij en veel depressieve jonge mensen. Natuurlijk hoeft dat zeker niet door jong naar de creche brengen te liggen, er zijn veel factoren die daar invloed op hebben maar ik noem het ook niet als enige factor. Ik denk dat het voor de hechting van mensen heel goed is om gezamenlijkheid in nabijheid van familie te ervaren in hun jonge jaren."
Een week heeft 7 x 24 = 168 uur. Als een kind 5 dagen per week naar de creche gaat van 8.30 tot 18 uur dan is dat 47,50 uur, en dan blijft er dus nog 120,5 uur (meer dan twee keer zo veel dus) over voor die gezamenlijkheid in de nabijheid van familie.
De meeste Nederlandse kinderen gaan overigens met dank aan de momenteel heersende normen veel minder uren naar de creche.
Dit vind ik dan weer geen eerlijke vergelijking, want jonge kinderen slapen ook nog heel veel. Je hebt dan de ochtend- en avondspits samen waarin er ook gegeten, klaargemaakt, gedoucht, etc. moet worden en het weekend.
Diyer schreef op 17-10-2024 om 14:21:
[..]
Ik ben ook luizenmoeder geweest, begeleider bij scouting, hulp bij orkest. Mijn ex idem, ook vrijwilliger. Gecombineerd met werk overigens.
De vrijwilligers zijn zeker nodig, net als mantelzorgers. Maar de meeste vrijwilligers doen dergelijke taken 1 ochtend in de week. Of 8 uurtjes per week. Je vergelijkt appels met peren, je vergelijkt een 24/28/32/36/40 urige baan met bijbehorende continuiteit en x vakantiedagen per jaar met vrijwilligerswerk. Ik ken voldoende vrijwilligers, ben het zelf ook geweest. Maar als ik aangaf dat ik in de zomer 8 weken niet zou komen, geen hond die mij daar op aansprak. Idem als ik aangaf dat het thuis een beetje druk was en ik even wat minder vaak kon komen, geen probleem. Ik hecht veel waarde aan vrijwilligerswerk, maar ik vind het voor verreweg de meeste vrijwilligers op geen enkele manier te vergelijken met werk. Het is vaak stukken vrijblijvender. En nee, dat geldt vast niet voor jou. Maar wel voor de meeste vrijwilligers.
maar ik zit niet in jouw polemiek he? Ik reageerde slechts op onherkenbaar anoniem. Ik wil je wel feliciteren dat jij het voor je gevoel prima gedaan hebt. Maar het riekt nogal naar attributiedenken: wat bij mij goed gaat komt door mijn goede keuzes, wat slecht gaat, is toeval. Wat bij anderen slecht gaat, komt door hun slechte keuzes of onwil, wat goed gaat is toeval.
Voor mensen als onherkenbaar anoniem, die blijkbaar afgekeurd is en dat zal niet onterecht zijn, is het op zijn minst arrogant en denigrerend te noemen om haar te gaan kapittelen dat zij wat meer zou moeten stretchen en oefenen en weet ik wat. J En het is bewonderswaardig dat zij ondanks fysieke/psychische beperkingen toch vrijwilligers werk doet. Je weet niet ieders verhaal. Wees alsjeblieft mild.
MamaE schreef op 17-10-2024 om 14:23:
Maar kwetsbaarheid is wel iets wat zich vaak doortrekt naar meerdere, zo niet alle gebieden des levens.
Absoluut. We lezen het hier steeds opnieuw in topics die gaan over vrouwen die klagen over hun man die er de kantjes vanaf lopen. Als je eenmaal bepaalde patronen induikt, worden die in de loop der jaren meestal alleen maar groter. Omdat je ook elk raakvlak kwijtraakt met waar de ander mee bezig is. En als je dan een bepaalde richting op ontwikkeld, krijg je heel veel gratis bijkomstigheden erbij.
dus een scheve start aan het begin, extrapoleert in de loop der jaren, wat blijft bijdragen aan beeldvorming en overtuigingen.
MamaE schreef op 17-10-2024 om 14:32:
[..]
Dit vind ik dan weer geen eerlijke vergelijking, want jonge kinderen slapen ook nog heel veel. Je hebt dan de ochtend- en avondspits samen waarin er ook gegeten, klaargemaakt, gedoucht, etc. moet worden en het weekend.
helemaal waar, maar daarom voegde ik ook toe dat kinderen vaak voor een beeldscherm komen. En ik kan me ook indenken dat dat komt doordat ouders druk zijn en het makkelijker koken is als je er geen vijfjarige om je heen loopt
Lexus schreef op 17-10-2024 om 14:33:
[..]
maar ik zit niet in jouw polemiek he? Ik reageerde slechts op onherkenbaar anoniem. Ik wil je wel feliciteren dat jij het voor je gevoel prima gedaan hebt. Maar het riekt nogal naar attributiedenken: wat bij mij goed gaat komt door mijn goede keuzes, wat slecht gaat, is toeval. Wat bij anderen slecht gaat, komt door hun slechte keuzes of onwil, wat goed gaat is toeval.
Voor mensen als onherkenbaar anoniem, die blijkbaar afgekeurd is en dat zal niet onterecht zijn, is het op zijn minst arrogant en denigrerend te noemen om haar te gaan kapittelen dat zij wat meer zou moeten stretchen en oefenen en weet ik wat. J En het is bewonderswaardig dat zij ondanks fysieke/psychische beperkingen toch vrijwilligers werk doet. Je weet niet ieders verhaal. Wees alsjeblieft mild.
Dank voor je meelevende post.
Ik wil nog even benadrukken dat Ik niet ben afgekeurd. Dat wij dit zelf betalen en geen uitkeringen of toeslagen ontvangen. Ik heb hierover al gepost eerder vandaag (14.16 uur) in dit topic.
Als ik openheid van zaken geef dan blijft diyer stil. Een klein excuus zou ik wel waarderen.
OnherkenbaarAnoniem schreef op 17-10-2024 om 14:37:
[..]
Dank voor je meelevende post.
Ik wil nog even benadrukken dat Ik niet ben afgekeurd. Dat wij dit zelf betalen en geen uitkeringen of toeslagen ontvangen. Ik heb hierover al gepost eerder vandaag in dit topic.
oh sorry, ik lees niet alles idd. Blijft staan dat we niet je verhaal en de keuzes die daar uit voortkomen kennen. Fijn dat je dat werk doet iig
Lexus schreef op 17-10-2024 om 14:39:
[..]
oh sorry, ik lees niet alles idd.
Ik had mijn laatste post nog wat gewijzigd.
Lexus schreef op 17-10-2024 om 14:17:
[..]
Okay, maar het ligt er ook aan waar op getoetst wordt natuurlijk, wordt er bijvoorbeeld op EQ getoetst? We zitten met een verhardende maatschappij en veel depressieve jonge mensen juist met hogere opleidingen. Natuurlijk hoeft dat zeker niet door jong naar de brengen te liggen, er zijn veel factoren die daar invloed op hebben maar ik noem het ook niet als enige factor. Ik denk dat het voor de hechting van mensen heel goed is om gezamenlijkheid in nabijheid van familie te ervaren in hun jonge jaren.
Hoe ze testen kun je in al die onderzoeken nalezen en er wordt ook op EQ getoetst. Ik werk zelf al jaren in het onderwijs, eerst basis nu voortgezet, en ik heb ook wel de ervaring dat de gedragsproblemen bij kinderen/jongeren veel meer voorkomen bij een kind van een thuisblijf ouder dan van werkende ouders. De thuisblijf ouder is thuis voor het kind en doet veelal alles voor het kind, alles draait vaak ook om het kind en hoe goed bedoeld ook, ze worden er qua gedrag echt niet leuker op. Ook in de zelfstandigheid zien we dat bv veel terug. Een leuke anekdote: met Sinterklaas op de basisschool waren de mooist surprises 9 van de 10 keer van een leerling met een thuisblijf moeder, want dan was het de moeder die het maakte, ja zei de leerling dan "mijn moeder verveelde zich dus die wilde het graag maken". En nee niemand hoeft zich aangesproken of aangevallen te voelen want natuurlijk geldt dat niet voor iedereen en zal ik ook niet beweren.
Ik ben het zeker met je eens dat hechting heel belangrijk is, maar bedenk dan ook dat juist beide werkende ouders en beide verzorgende ouders dan in het voordeel zijn i.p.v. 1 ouder die er altijd is en de andere ouder degene is die "op zondag het vlees snijdt". Kijk iedereen mag natuurlijk vinden van bv een crèche/kinderdag verblijf wat hij/zij wil, maar in de praktijk zitten de meeste kinderen daar slechts twee dagen per week terwijl in veel landen bv 5 dagen per week normaal gevonden wordt. Er wordt soms ( in diverse topics) een beeld geschetst alsof ouders massaal hun kind "dumpen " op een crèche en er nauwelijks nog naar omkijken of het kind hooguit 1 uurtje per dag zien voor dat het kind gaat slapen en andere hun kind op laten voeden en dat is totaal de realiteit niet. Ook dat is neerbuigend en best wel "bah" vind ik.
OnherkenbaarAnoniem schreef op 17-10-2024 om 14:37:
[..]
Dank voor je meelevende post.
Ik wil nog even benadrukken dat Ik niet ben afgekeurd. Dat wij dit zelf betalen en geen uitkeringen of toeslagen ontvangen. Ik heb hierover al gepost eerder vandaag in dit topic.
oh sorry, ik lees niet alles idd.
Gingergirl schreef op 17-10-2024 om 14:41:
[..]
Hoe ze testen kun je in al die onderzoeken nalezen en er wordt ook op EQ getoetst. Ik werk zelf al jaren in het onderwijs, eerst basis nu voortgezet, en ik heb ook wel de ervaring dat de gedragsproblemen bij kinderen/jongeren veel meer voorkomen bij een kind van een thuisblijf ouder dan van werkende ouders. De thuisblijf ouder is thuis voor het kind en doet veelal alles voor het kind, alles draait vaak ook om het kind en hoe goed bedoeld ook, ze worden er qua gedrag echt niet leuker op. Ook in de zelfstandigheid zien we dat bv veel terug. Een leuke anekdote: met Sinterklaas op de basisschool waren de mooist surprises 9 van de 10 keer van een leerling met een thuisblijf moeder, want dan was het de moeder die het maakte, ja zei de leerling dan "mijn moeder verveelde zich dus die wilde het graag maken". En nee niemand hoeft zich aangesproken of aangevallen te voelen want natuurlijk geldt dat niet voor iedereen en zal ik ook niet beweren.
Ik ben het zeker met je eens dat hechting heel belangrijk is, maar bedenk dan ook dat juist beide werkende ouders en beide verzorgende ouders dan in het voordeel zijn i.p.v. 1 ouder die er altijd is en de andere ouder degene is die "op zondag het vlees snijdt". Kijk iedereen mag natuurlijk vinden van bv een crèche/kinderdag verblijf wat hij/zij wil, maar in de praktijk zitten de meeste kinderen daar slechts twee dagen per week terwijl in veel landen bv 5 dagen per week normaal gevonden wordt. Er wordt soms ( in diverse topics) een beeld geschetst alsof ouders massaal hun kind "dumpen " op een crèche en er nauwelijks nog naar omkijken of het kind hooguit 1 uurtje per dag zien voor dat het kind gaat slapen en andere hun kind op laten voeden en dat is totaal de realiteit niet. Ook dat is neerbuigend en best wel "bah" vind ik.
Ja maar ik zeg al de hele tijd dat ik voor allebei de ouders werken en allebei de ouders opvoeden ben. En dat we al veertig jaar vragen om een herverdeling van betaalde en onbetaalde arbeid.
OnherkenbaarAnoniem schreef op 17-10-2024 om 14:37:
[..]
Dank voor je meelevende post.
Ik wil nog even benadrukken dat Ik niet ben afgekeurd. Dat wij dit zelf betalen en geen uitkeringen of toeslagen ontvangen. Ik heb hierover al gepost eerder vandaag (14.16 uur) in dit topic.
Als ik openheid van zaken geef dan blijft diyer stil. Een klein excuus zou ik wel waarderen.
Ik denk dat je dan het argument krijgt dat je je hand ophoudt bij je man
Lexus schreef op 17-10-2024 om 14:43:
[..]
oh sorry, ik lees niet alles idd.
[..]
Ja maar ik zeg al de hele tijd dat ik voor allebei de ouders werken en allebei de ouders opvoeden ben. En dat we al veertig jaar vragen om een herverdeling van betaalde en onbetaalde arbeid.
en die herverdeling is er al bij velen en gaat ook bij de meesten wel goed. Maar ook bij die herverdeling komt dan bv wel vaak die crèche om de hoek kijken en dan is het niet handig als je denk dat iets onverstandigst is.
Gingergirl schreef op 17-10-2024 om 14:41:
[..]
Hoe ze testen kun je in al die onderzoeken nalezen en er wordt ook op EQ getoetst. Ik werk zelf al jaren in het onderwijs, eerst basis nu voortgezet, en ik heb ook wel de ervaring dat de gedragsproblemen bij kinderen/jongeren veel meer voorkomen bij een kind van een thuisblijf ouder dan van werkende ouders. De thuisblijf ouder is thuis voor het kind en doet veelal alles voor het kind, alles draait vaak ook om het kind en hoe goed bedoeld ook, ze worden er qua gedrag echt niet leuker op. Ook in de zelfstandigheid zien we dat bv veel terug. Een leuke anekdote: met Sinterklaas op de basisschool waren de mooist surprises 9 van de 10 keer van een leerling met een thuisblijf moeder, want dan was het de moeder die het maakte, ja zei de leerling dan "mijn moeder verveelde zich dus die wilde het graag maken". En nee niemand hoeft zich aangesproken of aangevallen te voelen want natuurlijk geldt dat niet voor iedereen en zal ik ook niet beweren.
Ik ben het zeker met je eens dat hechting heel belangrijk is, maar bedenk dan ook dat juist beide werkende ouders en beide verzorgende ouders dan in het voordeel zijn i.p.v. 1 ouder die er altijd is en de andere ouder degene is die "op zondag het vlees snijdt". Kijk iedereen mag natuurlijk vinden van bv een crèche/kinderdag verblijf wat hij/zij wil, maar in de praktijk zitten de meeste kinderen daar slechts twee dagen per week terwijl in veel landen bv 5 dagen per week normaal gevonden wordt. Er wordt soms ( in diverse topics) een beeld geschetst alsof ouders massaal hun kind "dumpen " op een crèche en er nauwelijks nog naar omkijken of het kind hooguit 1 uurtje per dag zien voor dat het kind gaat slapen en andere hun kind op laten voeden en dat is totaal de realiteit niet. Ook dat is neerbuigend en best wel "bah" vind ik.
Is het niet zo dat een substantieel deel van de kinderen met gedragsproblemen ook opgroeit in een gezin waarin ouders misschien wel thuis zijn, maar ook nog heel veel andere problemen hebben? Bijvoorbeeld economisch, stress over armoede en dingen die stuk gaan, moeite met begrijpen hoe de wereld in elkaar zit, problemen en frustraties over hun ex, de overheid, weet ik het? Beetje de categorie waar de ex-man van Diyer vaak mee in aanraking kwam tijdens zijn werk.
Vroeger waren vrouwen vaak thuis, maar hadden ook grote gezinnen en veel meer fysiek huishoudelijk werk. Dus die kinderen hadden echt niet het idee dat de wereld om hun draaide.
Kinderen kunnen ook best snel leren dat dat op school misschien anders is. Maar als die ouders dan om de haverklap op school komen klagen over dat hun kind zich niet gezien voelt in de klas en daar moeite mee heeft, dan wordt het kind wel bevestigd in het idee dat alles om hem/haar draait.
Ik had zelf zo'n moeder met overactief zorginstinct. Ik zei op school wel vaak 'dat kan ik niet' bij dingen die thuis voorgedaan werden of ik zelfs niet mocht omdat ik dat niet zou kunnen. De opvoeding van mijn kind is deels ook wel radicaal het omgekeerde uit een soort afzetten daartegen.