Wat doen jullie mannen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Een vraag wat jullie mannen doen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Denk aan dokters afspraken, ziekenhuis afspraken, tien-minuten gesprekken op school, cadeautjes regelen voor kinderfeestjes e.d.
Wat doen zij, Zijn ze daar bij? Nemen ze daar dan vrij voor?
Mijn man werkt fulltime, ik werk 25 uur onregelmatig en doe eigenlijk alles. Logischerwijs omdat ik minder werk. Maar ik merk soms dat het me stoort dat hij niet aanbiedt vrij te nemen of eerder naar huis te gaan om zo mee te kunnen naar een school gesprek of zoals wij morgen hebben; een afspraak bij de KNO arts.
En laten we niet vergeten dat iemand die geen betaald werk doet ook ontzettend nuttig bezig kan zijn voor de maatschappij.
Vanwege mijn chronische ziekte doe ik geen betaald werk maar naar vermogen doe ik best veel vrijwilligerswerk. Structureel 2 ochtenden in de week en her en der pak ik nog weleens wat losse dingen op, een klein projectje of een evenement. Er hebben al heel wat nieuwkomers met mijn hulp leren fietsen en dat bevordert hun integratie.
Moederkareltje schreef op 17-10-2024 om 13:09:
"Ik ken iemand die genoeg gespaard had om op zijn 58e met werken te stoppen. Want hij was het gedoe op zijn werk zat. Dat heeft hij kunnen doen omdat hij genoeg verdiende om daarvan genoeg te sparen, maar het is natuurlijk niet minder verwend dan thuis blijven en je door je man laten onderhouden omdat je liever het huishouden doet dan betaald werk."
Dus ik ben verwend? Mijn klomp breekt. Ik ga in een volgend leven ook schuilen op kantoor en de kinderen naar de opvang brengen, ze daar laten verzorgen door andere vrouwen en een schoonmaakster een andere vrouw inhuren die mijn huis schoonmaakt. Dat vind ik dan weer verwend. Wederom kotsen op mensen die geen betaald werk doen.
Ja precies, het bedrijf waar ik werkte zaten de mannen die 40 uur werkten vaak urenlang op het bureau van hun collega een soort Jiskefet uit te hangen en over niksigheidjes te grappen. Terwij hun vrouwelijke collega's die 24 uur werkten drie x zo hard werkten en meer deden dan hen in veel minder tijd. En dan weer snel naar huis om daar de boel te redderen.
Ik zeg het maar weer eens: we hebben het zo ver laten komen dat vrouwen moeten werken alsof ze geen kinderen hebben en kinderen moeten opvoeden alsof ze geen werk hebben.
En hoewel ik vind dat je kwaliteiten kunnen omzetten in betaald werk een individu dient, kan ik me niet voorstellen dat kinderen heel vroeg in hun leven naar de creche brengen en thuis voor de tablet moeten zetten nou zo'n heel goede ontwikkeling is voor de maatschappij. Maar ja... we moeten allemaal mee in wat de patriarchale visie van wat belangrijk is, blijkbaar. En belangrijk is volgens de patriarchale visie betaald werk. En onbetaald werk, ach dat doe je er toch een beetje bij. Terwijl kinderen opvoeden toch echt een van de belangrijkste vormen van werk is.
Moederkareltje schreef op 17-10-2024 om 13:09:
"Ik ken iemand die genoeg gespaard had om op zijn 58e met werken te stoppen. Want hij was het gedoe op zijn werk zat. Dat heeft hij kunnen doen omdat hij genoeg verdiende om daarvan genoeg te sparen, maar het is natuurlijk niet minder verwend dan thuis blijven en je door je man laten onderhouden omdat je liever het huishouden doet dan betaald werk."
Dus ik ben verwend? Mijn klomp breekt. Ik ga in een volgend leven ook schuilen op kantoor en de kinderen naar de opvang brengen, ze daar laten verzorgen door andere vrouwen en een schoonmaakster een andere vrouw inhuren die mijn huis schoonmaakt. Dat vind ik dan weer verwend. Wederom kotsen op mensen die geen betaald werk doen.
Dat heb ik helemaal niet gezegd. Ik bedoelde alleen maar dat geen betaald werk doen omdat je genoeg verdiend hebt niet meer of minder te beknorren is dan geen betaald werk doen omdat je liever het huishouden doet dan betaald werk.
Ik kots niet op onbetaald werk en thuis zijn met kleine kinderen is heel intensief. Dat begrijp ik. Als iemand door ziekte niet kan werken ook. Maar als je geen kinderen hebt, heb je echt geen hele dagen nodig om het huis op orde te houden en boodschappen te doen en te koken.
Vrijwilligerswerk is mooi en heel nuttig. Maar dat doe je meestal niet net zoveel uren als je arbeidsomvang.
Overigens: de discussie werd met name aangezwengeld door degene die opmerkte dat ze ook geen betaald werk was gaan doen als ze geen zorg voor kinderen had gehad. En het ging dus met name daarover en minder over mensen die geen betaald werk doen vanwege de zorg voor kinderen.
Ik reageer even op moeder kareltje. Ik wéét dat het aanpoten is thuis met jonge kinderen. Daar doe ik in principe dan ook geen uitspraak over. Kan daar wel ideeën over hebben dat ik liever zie dat de verdelingen anders zijn, maar thuis zijn met kinderen is -zeker zolang ze je nog voor vanalles nodig hebben- best pittig. Of kan dat iig zijn. Zeker als je ziet wat men vandaag de dag verwacht van het niveau aan zorg en wat je kinderen allemaal wel niet moet bieden. En etiketjes, schoolverwachtingen, etc.
Maar daar ging mijn reactie niet over. Ik zwengel hier geen discussie aan over thuisblijfouders (lijkt me een andere discussie waard). Ik reageerde sec. op de opmerking van een jonge vrouw tegen de kinderleeftijd (wat ben je dan? 30?) die aangeeft anders ook 'gewoon' haar baan opgezegd te hebben en dat ze het maar raar vond dat haar ouders daar teleurgesteld over waren.
Je hebt echt niet enorm veel werk aan een kinderloos huishouden anno 2024. Het is niet zo dat we wekelijks nog de houten vloeren boenen en met wasbord onder de kin de lakens wassen en daarna mangelen. Dus ja, als jij twee relatief gezonde handjes en brein hebt en je kiest ervoor je te laten onderhouden, dan vind ik daar idd wat van. Mag je baaaaah. bah. Bahbah en nog wat meer bah vinden.
Moederkareltje schreef op 17-10-2024 om 13:09:
"Ik ken iemand die genoeg gespaard had om op zijn 58e met werken te stoppen. Want hij was het gedoe op zijn werk zat. Dat heeft hij kunnen doen omdat hij genoeg verdiende om daarvan genoeg te sparen, maar het is natuurlijk niet minder verwend dan thuis blijven en je door je man laten onderhouden omdat je liever het huishouden doet dan betaald werk."
Dus ik ben verwend? Mijn klomp breekt. Ik ga in een volgend leven ook schuilen op kantoor en de kinderen naar de opvang brengen, ze daar laten verzorgen door andere vrouwen en een schoonmaakster een andere vrouw inhuren die mijn huis schoonmaakt. Dat vind ik dan weer verwend. Wederom kotsen op mensen die geen betaald werk doen.
Ja precies, het bedrijf waar ik werkte zaten de mannen die 40 uur werkten vaak urenlang op het bureau van hun collega een soort Jiskefet uit te hangen en over niksigheidjes te grappen. Terwij hun vrouwelijke collega's die 24 uur werkten drie x zo hard werkten en meer deden dan hen in veel minder tijd. En dan weer snel naar huis om daar de boel te redderen.
Ik zeg het maar weer eens: we hebben het zo ver laten komen dat vrouwen moeten werken alsof ze geen kinderen hebben en kinderen moeten opvoeden alsof ze geen werk hebben.
En hoewel ik vind dat je kwaliteiten kunnen omzetten in betaald werk een individu dient, kan ik me niet voorstellen dat kinderen heel vroeg in hun leven naar de creche brengen en thuis voor de tablet moeten zetten nou zo'n heel goede ontwikkeling is voor de maatschappij. Maar ja... we moeten allemaal mee in wat de patriarchale visie van belangrijk is blijkbaar. En belangrijk is betaald werk en onbetaald werk, ach dat doe je er toch een beetje bij. Terwijl kinderen opvoeden toch echt een van de belangrijkste vormen van werk is.
Lexus schreef op 17-10-2024 om 13:16:
[..]
Ja precies, het bedrijf waar ik werkte zaten de mannen die 40 uur werkten vaak urenlang op het bureau van hun collega een soort Jiskefet uit te hangen en over niksigheidjes te grappen. Terwij hun vrouwelijke collega's die 24 uur werkten drie x zo hard werkten en meer deden dan hen in veel minder tijd. En dan weer snel naar huis om daar de boel te redderen.
Ik zeg het maar weer eens: we hebben het zo ver laten komen dat vrouwen moeten werken alsof ze geen kinderen hebben en kinderen moeten opvoeden alsof ze geen werk hebben.
En hoewel ik vind dat je kwaliteiten kunnen omzetten in betaald werk een individu dient, kan ik me niet voorstellen dat kinderen heel vroeg in hun leven naar de creche brengen en thuis voor de tablet moeten zetten nou zo'n heel goede ontwikkeling is voor de maatschappij. Maar ja... we moeten allemaal mee in wat de patriarchale visie van wat belangrijk is, blijkbaar. En belangrijk is volgens de patriarchale visie betaald werk. En onbetaald werk, ach dat doe je er toch een beetje bij. Terwijl kinderen opvoeden toch echt een van de belangrijkste vormen van werk is.
Dat mag je persoonlijke mening natuurlijk zijn, maar er zijn al veel studies naar gedaan en het tegendeel blijkt:
Er werden 17 studies uit het afgelopen decennium bestudeerd, die op basis van in- en exclusie criteria waren geselecteerd. Uit de resultaten bleek dat kinderen van werkende moeders beter scoorden op cognitieve ontwikkeling en minder gedragsproblemen vertoonden dan kinderen van niet werkende moeders of alle moeders. bron: onderzoek Universiteit Tilburg, website kun je zo vinden via google incl de onderzoeken zelf.
Tevens concludeer je ook wel erg makkelijk dat werkende ouders blijkbaar ten alle tijden hun kind achter een tablet zetten of ze heel jong naar een crèche brengen, terwijl er toch veel zijn die na het zwangerschapsverlof bv ouderschapverlof opnemen.
Net zoals de uitspraak dat mannen carrière maken als de vrouw thuis de boel draaiende houdt die ik geregeld lees: dat is ook veel mannen gelukt die een werkende vrouw hebben.
Je kwaliteiten omzetten naar betaald werk dient veel mensen niet uitsluitend het individu. Die apotheker die elke dag mensen van medicatie voorziet, de buschauffeur die rijdt, de bakker die broodjes bakt, de verpleegster die je verzorgt in het ziekenhuis, de juf die les geeft......als iedereen thuis zit omdat hij/zij dat liever doet dan hebben we toch wel een probleem hoor. Het heeft niks te maken met neerkijken o.i.d. op mensen die er voor kiezen thuis te blijven; het is gewoon meestal geen verstandige keuze en kost de maatschappij uiteindelijk veel geld. Het ging er hier overigens om iemand die aangaf ook zonder kinderen te zijn gestopt met werken.
watertoren schreef op 12-10-2024 om 06:35:
[..]
Jij zegt van tegenwoordig is het veel vanzelfsprekender om samen te werken maar dat was toen ik stopte met werken ook al. Die spotjes op tv over een slimme meid is op haar toekomst voorbereid waren er al jaren voordat ik mijn baan opgaf. Ik was 31 jaar geleden al een uitzondering. Je wilt niet weten hoeveel commentaar mijn man en ik hebben gehad van echt iedereen en zelf van mijn eigen ouders en schoonouders. Het was een vreugdevolle mededeling om te vertellen dat ik zwanger was en daarna kwam de domper omdat wij er ook bij vertelden dat ik thuis zou blijven.
Daarna wilden mijn ouders dat ik kwam praten. Ze wilden mij ompraten dat ik mijn baan niet op zou geven en toen hebben ze mij een dolksteek in mijn hart gegeven. Ze hebben toen gezegd van wij houden van jou voor altijd maar we zijn teleur gesteld in jou. Je mag boos zijn op mij maar iemand teleur stellen dat hakte er bij mij wel in.
Mijn man en ik bespraken alles. Als ik wel had willen blijven werken dan was dat ook mogelijk geweest . Wat veel mensen niet weten is dat stel dat wij geen kind hadden kunnen krijgen, ook dan zou ik gestopt zijn met werken.
Dit is de betreffende post van Watertoren. Dus ouders waren teleurgesteld toen bleek dat ze zwanger was en zou stoppen met werken.
Bah bah baaahhh.
Gingergirl schreef op 17-10-2024 om 13:43:
[..]
Dat mag je persoonlijke mening natuurlijk zijn, maar er zijn al veel studies naar gedaan en het tegendeel blijkt:
Er werden 17 studies uit het afgelopen decennium bestudeerd, die op basis van in- en exclusie criteria waren geselecteerd. Uit de resultaten bleek dat kinderen van werkende moeders beter scoorden op cognitieve ontwikkeling en minder gedragsproblemen vertoonden dan kinderen van niet werkende moeders of alle moeders. bron: onderzoek Universiteit Tilburg, website kun je zo vinden via google incl de onderzoeken zelf.Tevens concludeer je ook wel erg makkelijk dat werkende ouders blijkbaar ten alle tijden hun kind achter een tablet zetten of ze heel jong naar een crèche brengen, terwijl er toch veel zijn die na het zwangerschapsverlof bv ouderschapverlof opnemen.
Net zoals de uitspraak dat mannen carrière maken als de vrouw thuis de boel draaiende houdt die ik geregeld lees: dat is ook veel mannen gelukt die een werkende vrouw hebben.
Je kwaliteiten omzetten naar betaald werk dient veel mensen niet uitsluitend het individu. Die apotheker die elke dag mensen van medicatie voorziet, de buschauffeur die rijdt, de bakker die broodjes bakt, de verpleegster die je verzorgt in het ziekenhuis, de juf die les geeft......als iedereen thuis zit omdat hij/zij dat liever doet dan hebben we toch wel een probleem hoor. Het heeft niks te maken met neerkijken o.i.d. op mensen die er voor kiezen thuis te blijven; het is gewoon meestal geen verstandige keuze en kost de maatschappij uiteindelijk veel geld. Het ging er hier overigens om iemand die aangaf ook zonder kinderen te zijn gestopt met werken.
Ik weet of je mijn eerdere berichten hebt gelezen maar ik ben er voor dat zowel vader als moeder betaald als onbetaald werk doen.
Maar het gaat nu juist om mensen die géén kinderen hebben en niet ziek zijn, maar er toch voor kiezen om hele dagen thuis te zitten.
En vroeger was het echt niet allemaal beter. Toen waren er ook een heleboel vrouwen die opgesloten zaten in slechte huwelijken met een klootzak maar niet weg konden.
Die mannen die halve dagen niks doen op kantoor en thuis doen alsof ze op hun werk heel belangrijk zijn en écht niet gemist kunnen worden en écht niet minder kunnen werken...daar vind ik ook wat van. Het is ook helemaal niet wenselijk dat je onmisbaar bent op je werk. Werken kan ik op heel veel plekken, moeder zijn kan ik alleen in mijn eigen gezin voor mijn eigen kind.
Toch vind ik het voor mezelf wel belangrijk om te werken, om zelfstandig te zijn en mezelf en mijn kind te kunnen onderhouden, ook als mijn man weg zou vallen.
Ik zie daarin bij mijn moeder een soort aangeleerde hulpeloosheid. Die is opgevoed met 'wordt maar een goede huismoeder' en dat heeft ze ook gedaan, maar ze kan bijvoorbeeld niks zelf regelen qua financiën. Ze gaat er blind vanuit dat zij eerder doodgaat dan mijn vader en dat anders mijn zus en ik dat wel voor haar gaan regelen.
Ik zeg altijd dat ik haar dat best wil leren allemaal, maar dat betekent niet dat ik oneindig alles blijf voordoen. Maar zij wil niks leren omdat ze denkt dat ze dat niet kan.
OnherkenbaarAnoniem schreef op 17-10-2024 om 13:13:
En laten we niet vergeten dat iemand die geen betaald werk doet ook ontzettend nuttig bezig kan zijn voor de maatschappij.
Vanwege mijn chronische ziekte doe ik geen betaald werk maar naar vermogen doe ik best veel vrijwilligerswerk. Structureel 2 ochtenden in de week en her en der pak ik nog weleens wat losse dingen op, een klein projectje of een evenement. Er hebben al heel wat nieuwkomers met mijn hulp leren fietsen en dat bevordert hun integratie.
Ik heb geen idee wat je onder de leden hebt. Maar mijn ervaring is ook dat er best veel -relatief vaak- vrouwen psychisch 'beperkt' zijn. En als je dan vraagt wat die enorme beperking inhoudt, is het 8 vd 10 keer psychische belastbaarheid in welke vorm dan ook. En wat dan opvallend is dat het vooral Nederlandse vrouwen zijn die daardoor meteen honderd procent afgekeurd zijn. In geen enkel ander land ter wereld zien je zoveel vrouwen niet of minimaal werken vanwege psychische aandoeningen. In Nederland is het aandeel arbeidsongeschikten onder vrouwen het grootst, terwijl vrouwen in Nederland nog altijd het minst grote (fulltime) deel uitmaken van de arbeidsmarkt.
Misschien toch eens werken aan die belastbaarheid. Beetje rekken, strekken, oefenen, je weet wel. Beetje uitdagen en wat minder elkaar als vrouwen de hand boven het hoofd houden. Want daar wordt zo'n inflexibele geest zelden beter van. Ik zeg niet dat dit van vandaag op morgen gebeurt, want er ontwikkelen door thuiszitten vaak nog een heleboel meer ongewenste bij effecten. Je zelfvertrouwen groeit er zelden door, je breinvermogen krimpt er letterlijk van, je leert weinig omgaan met uitdagingen en dat maakt dat wat je niet gebruikt, ook geldt voor het brein: rust roest. En ontzettend veel arbeidsongeschikte vrouwen op fora zijn ongeschikt vanwege psychische belastbaarheid.
Als je kijkt naar onderstaande link, zie je dat het aandeel uitkeringen vanwege psyschische gronden bij mannen bijna net zo groot is als bij vrouwen (terwijl er minder arbeidsparticipatie is). Maar ga je verder kijken naar wat die psychische onderverdeling is, dan is de grootste groep bij mannen zwakzinnig, waarbij schizofrenie en verstandelijk beperkt ook in dat rijtje staat. Bij vrouwen is de grootste groep depressief, PTST, borderline en andere persoonlijkheidsproblematiek. Dat vind ik toch wel een opvallend verschil.
OnherkenbaarAnoniem schreef op 17-10-2024 om 13:13:
En laten we niet vergeten dat iemand die geen betaald werk doet ook ontzettend nuttig bezig kan zijn voor de maatschappij.
Vanwege mijn chronische ziekte doe ik geen betaald werk maar naar vermogen doe ik best veel vrijwilligerswerk. Structureel 2 ochtenden in de week en her en der pak ik nog weleens wat losse dingen op, een klein projectje of een evenement. Er hebben al heel wat nieuwkomers met mijn hulp leren fietsen en dat bevordert hun integratie.
Nou zeker, ooit heb ik gewerkt bij stervensbegeleiding. Gedraaid door 95 % vrouwelijke vrijwilligers. Nu werk ik bij begeleiding voor jongengeren met een uitdaging. Idem. En werk voor ouderen, zelfde verhaal. Er is zoveel wegbezuinigd maar tevens wordt er zoveel gedaan door vrouwelijke vrijwilligers, degenen waar op neergekeken wordt omdat ze 'hun hand ophouden' bij hun man.
Lexus schreef op 17-10-2024 om 13:48:
[..]
Ik weet of je mijn eerdere berichten hebt gelezen maar ik ben er voor dat zowel vader als moeder betaald als onbetaald werk doen.
klopt, maar je vraagt je ook oprecht af of o.a. kinderen jong naar de crèche brengen door werkende ouders nou wel zo verstandig is en een goede ontwikkeling voor de maatschappij. En uit veel onderzoeken blijkt dus dat juist kinderen van werkende ouders beter uit de verf komen dus die zorg hoef je niet te hebben.
Mischa83 schreef op 17-10-2024 om 13:43:
[..]
Dit is de betreffende post van Watertoren. Dus ouders waren teleurgesteld toen bleek dat ze zwanger was en zou stoppen met werken.
Bah bah baaahhh.
Nou, wat bah he, als je je kind hebt opgevoed met het idee dat je jezelf blijft ontwikkelen, je haar toewenst om niet afhankelijk te worden van andermans inkomen, haar toewenst dat ze zich geestelijk blijft ontwikkelen en haar wereld groter blijft dan luiers, als ze haar toewensen dat als je samen blijft werken, de kans groter is dat je huwelijk zich ook evenwichtiger blijft ontwikkelen, waarbij vaders ook uitgedaagd worden hun rol te pakken. Nou, echt enorm baaah bah bah hoor.