Rare sollicitatiegesprekken die je blijft onthouden
Naar aanleiding van het topic rare verzoeken sollicitanten, dacht ik terug aan sollicitatiegesprekken waarbij het management van het bedrijf me deed verbazen....
Wie is er weleens op gesprek gegaan, waarvan je achteraf denkt wat gebeurde daar nou, of wat een vreemde vraag, of id?
Bakblik schreef op 02-02-2025 om 21:23:
[..]
Volgens mij is Nick90 de mannelijke evenknie van de moderne tradwives😜
Mijn god wat heeft hij conservatieve/traditionele ideeën over verdeling van mannelijke en vrouwelijke taken.
Helaas zijn er nog veel van die 'verlichte' geesten.
Yumi schreef op 02-02-2025 om 19:51:
[..]
Zelf heb ik de gevolgen ervaren van 4 zwangerschappen, dus ik weet dat het niet mag, maar ik begrijp het wel. Als je in een klein bedrijf werkt, waar het werk van die collega bijna niet is op te vangen.
In mijn laatste baan heb ik ervaren hoe het is, een collega met kinderwens. Wij werkten beide 32 uur per week, mijn kinderen waren nog thuis maar al wat ouder, ik heb al haar zwangerschappen meegemaakt.
4 x 16 weken zwangerschapsverlof, daartussen van de ene naar de andere ziekmelding, daarna 'n jaar lang, 1 dag per week e.a. traject volgen vanwege bekkeninstabiliteit, 'n eetstoornis een slaapprobleem, migraine....Echt heel vervelend voor haar en man, met 4 kinderen, en een te dure koopwoning waardoor je niet minder kan werken.
Maar niemand zegt dat je 4 kinderen moet nemen, maar wel dat ik moet overwerken. De gevolgen daarvan waren dat ik een stevige burn out kreeg en letterlijk niet meer op mijn benen kon staan. 80-100% afgekeurd, en in de wia terechtgekomen. Voor mijn baan hebben ze een man aangenomen, gek hé?
Mogelijk was je te toegeeflijk t.o.v. je werkgever. Niet 100% jouw verantwoordelijkheid om de boel draaiende te houden bij afwezigheid van je collega. Er bestaat zoiets als "goed werkgeversschap": zorgen voor het welzijn van al je werknemers. Jouw werkgever vond het wel prima dat jij veel te hard werkte.
Nick90 schreef op 02-02-2025 om 19:30:
[..]
Natuurlijk wel, er wordt ook verwacht dat er rekening gehouden met een evt zwangerschap dus dan is het wel prettig om te weten dat er binnenkort weer vervanging gezocht moet worden.
Het is gewoon wettelijk niet toegestaan.
Nick90 schreef op 02-02-2025 om 19:44:
[..]
Hangt er vanaf waar je precies op solliciteert, als flexibiliteit nodig is voor een functie vind ik het wel een relevante vraag. Bij m'n vorige werkgever was flexibel zijn wel heel belangrijk, dus toen een vrouwelijke collega na het tekenen van haar vaste contract aankondigde dat ze zwanger was vond ik dat toch wel zuur, die ging met 5 maanden zwangerschap de ziektewet in en kon daarna maar 2 dagen overdag per week want alleen dan had ze opvang, terwijl het een bedrijf was wat 7 dagen per week van 9.00-4.00 geopend was. Flexibel zijn was dan ook een vereiste.
Kan die vrouw er dan iets aan doen dat het tegenwoordig bijna onmogelijk is afdoende opvang te regelen?
In de zorg is dit ook een groot probleem, veel werk in ploegendienst, waarbij roosters pas vlak voor aanvang van de week bekend worden gemaakt. Dan vallen er al veel kinderopvangen af, omdat ze daar met vaste opvangdagen werken.
Dus vanuit jouw redenering moeten ze in de zorg alleen nog maar mannen aannemen, want die kunnen de gewenste flexibiliteit wel opbrengen?
Ginevra schreef op 02-02-2025 om 20:13:
[..]
En dat is het punt dat Moxxie en ik maakten. In een team van twee of drie man is dat niet op te vangen, ook niet als het uwv de vervanging betaalt. Want op de piekmomenten heb je een ingewerkte collega nodig, geen nieuwe invalkracht.
In een grote organisatie is dat heel wat anders, en daar vind ik ook dat zwangerschap er gewoon bij hoort net als ziekte en andersoortige uitval. Maar iemand die een of twee man personeel heeft? Ik snap best dat die de volgende keer een man aanneemt. (En ja ik ben niet achterlijk, natuurlijk weet ik dat een man ook ziek kan worden)Ik vind het net zoiets als de huurbescherming. Ja, je moet rechten van werknemers en van huurders beschermen want die zijn anders vatbaar voor uitbuiting. Maar er komt een kantelpunt dat die bescherming zo ver gaat dat het voor kleine verhuurders en kleine werkgevers niet meer aantrekkelijk is.
Vandaar dat ik mijn verhaal hier plaats, het is makkelijk roepen dan zoeken ze maar 'n vervanger. Dat is helaas niet altijd mogelijk en daar zijn het bedrijf maar ook de collega's de dupe van.
gaan jullie niet een beetje offtopic?
Ik kom steeds terug voor de smeuïge verhalen, en word steeds teleurgesteld 
Koekie1980 schreef op 02-02-2025 om 20:21:
[..]
Dit is opgeteld ook wel bizar, 4 kinderen en ziekmeldingen en toestanden. Treurig dat jij dan diegene wordt met de burn out. Uiteindelijk is dit sbsoluut het probleem van je werkgever zijn risico, niet van jou. Zuur dat jij dan zo'n goedzak bent die de gevolgen daarvan draagt.
Achteraf gezien had ik beter mijn grenzen aan moeten geven. Dat heb ik gelukkig tijdens de therapie geleerd.
MMcGonagall schreef op 02-02-2025 om 20:34:
[..]
Nou dat vind ik wel een wat misplaatste opmerking. De werkgever heeft niet voor goede vervanging gezorgd, Yumi heeft haar grenzen niet bewaakt. Ik vind het nog het minst die collega ‘aan te rekenen.’
De werkgever kon geen goede vervanger vinden.... en ik heb inderdaad mijn grenzen niet bewaakt. Die collega dacht alleen aan zichzelf, ik reken haar niks aan... ben er van overtuigd dat ze de rekening vanzelf krijgt of misschien al heeft gekregen.
nlies schreef op 02-02-2025 om 22:45:
gaan jullie niet een beetje offtopic?
Ik kom steeds terug voor de smeuïge verhalen, en word steeds teleurgesteld
Je hebt gelijk, ik heb nog wel 'n verhaal.
Jaren geleden werkte ik voor een uitzendbureau en kon op gesprek. De intercedent vertelde me het e.a over het bedrijf en zei erbij dat de directeur een beetje vreemd was, hij had iets met handen. Waarschijnlijk zal hij vragen je handen te mogen zien, ik vond het raar maar dacht er verder niet bij na. Het gesprek ging prima en hij zou contact opnemen met het uitzendbureau. Voor ik wegging kwam inderdaad de vraag om mijn handen te mogen zien. Ik stak mijn handen uit die hij bekeek, vastpakte en mij naar zich toetrok om me vol op mijn mond te zoenen. Ik was perplex, zei niets en liep de deur uit. Thuis aangekomen, belde ik het uitzendbureau en vertelde wat er was gebeurd. Vraag me af of die er nog iets mee gedaan hebben, in deze tijd zou dit absoluut niet kunnen. (toen ook niet maar er werd geen of weinig aandacht aan geschonken)
Oh bij het woord uitzendbureau komt er ineens een herinnering boven die ik ook nogal apart vond. Speelde een hele tijd geleden, dat wel.
Ik was net afgestudeerd, het was mei of juni, maar in die jaren was het niet zo makkelijk om een baan te vinden. Dus terwijl ik bezig was met solliciteren naar de serieuze banen die pasten bij mijn studie, moest ik ook de huur kunnen betalen en liep ik bij een uitzendbureau binnen om me in te schrijven voor tijdelijk werk. Mocht van alles zijn, ook kassa of magazijnwerk of zo.
Die intercedente sprak me zó neerbuigend toe "ja, je bent wel een beetje laat he, voor vakantiewerk, daar moet je aan denken als de school nog bezig is, niet als de vakantie al bijna begonnen is". Whut..... alsof ik een 15-jarige scholier was. En dan nog zou het niet aardig zijn, maar in dit geval ook nog eens behoorlijk ernaast. En ik heb er nooit een dag jonger uit gezien dan ik ben dus dat kan het ook niet zijn.
(ik geef toe dat het geen groot issue is, maar Nlies heeft wel een beetje gelijk dat we offtopic gingen dus ik wilde een steentje bijdragen aan weer ontopic gaan)
OMG Yumi!
Doet mij dan weer denken aan de vraag om niet alleen geboortedatum maar ook geboortetijd en plaats te geven. Dan kon hij mijn horoscoop maken en mede beoordelen of het een goede match was.
Ik had een vacature gezien bij een grote, hippe organisatie (die nogal stormachtig aan het ontwikkelen was). Brief geschreven en uitgenodigd voor een gesprek.
Dus ik toog vrolijk naar hun hoofdkantoor en had daar een gesprek met twee heren. Ze stelden zich voor en vertelden iets over de functie, waarbij ik een beetje verbaasd was, want wat ze vertelden week behoorlijk af van wat er in de vacature stond. Vervolgens vragen ze: "heb je ervaring met X?", "nee zoals je in mijn brief en cv kunt zien heb ik geen ervaring met X, want in de vacature stond dat het erom ging dat je Y had gedaan, zodat je daarna samen naar X kunt doorgroeien en niet dat je al ervaring met X moest hebben". Maar dat zei ik natuurlijk niet, dus ik praatte er een beetje om heen en probeerde duidelijk te maken dat ik Y al echt onder de knie had en dat X dus echt wel goed zou moeten komen met de juiste teamgenoten om me heen. Volgende vraag, hoeveel leidinggevende ervaring heb je, nou in mijn c.v. staat 0 leidinggevende ervaring, in mijn brief ook niet, want in de vacature stond niets beschreven over leidinggeven.
UIteindelijk heb ik na 40 minuten gezegd dat het me goed leek dat we het gesprek even zouden pauzeren, ik naar het toilet zou gaan en zij even zouden bespreken of de vacature die ze op hadden gesteld ook echt overeen kwam met de functie die ze wilden vervullen. Toen ik terug kwam gaven ze aan dat ze inderdaad andere ideeën hadden gekregen over de invulling van de functie en dat ze niet op zoek waren naar mij.
Daarna alleen nog een berichtje van de recruiter gekregen dat ik het niet geworden was. Zonder enige toelichting. Ben daardoor best afgeknapt op de organisatie, terwijl ik daarvoor heel blij was dat ik een gesprek had geregeld daar, want echt een cool bedrijf.....
Dat soort zogenaamd dynamisch jonge bedrijven met grote bek zijn zo vaak gebakken lucht..
Ik herinner me van vele jaren terug een sollicitatie op een advertentie van een of ander enorm flitsend bureau. Ik had ze een serieuze brief geschreven, CV erbij, er oprecht tijd ingestoken en mijn best gedaan. Krijg ik als reactie per post: 'Heeee hallo, ja ja, je raad het al... je bent het niet geworden!! Jammerdebammer maar helaas. Volgende keer beter!' + ondertekening. Ik was best een beetje beledigd en heb iets teruggeschreven in de trant van "Ja ja, jullie raden het al, ik had nog nooit eerder zo'n onvolwassen afwijzing op een sollicitatie gekregen als die van jullie'. Uiteraard daarna niks meer gehoord.
Zorroo schreef op 03-02-2025 om 14:22:
Ik herinner me van vele jaren terug een sollicitatie op een advertentie van een of ander enorm flitsend bureau. Ik had ze een serieuze brief geschreven, CV erbij, er oprecht tijd ingestoken en mijn best gedaan. Krijg ik als reactie per post: 'Heeee hallo, ja ja, je raad het al... je bent het niet geworden!! Jammerdebammer maar helaas. Volgende keer beter!' + ondertekening. Ik was best een beetje beledigd en heb iets teruggeschreven in de trant van "Ja ja, jullie raden het al, ik had nog nooit eerder zo'n onvolwassen afwijzing op een sollicitatie gekregen als die van jullie'. Uiteraard daarna niks meer gehoord.
Jeetje wat een kneuzen. Dat is nog erger dan de Beste [unknown variable] die ik heb ontvangen.