Baan switchen wegens chronische ziekte?
Door een heftige opvlamming van een chronische ziekte ben ik afgelopen winter deels uitgevallen op mijn werk. Ziekte is (voor nu) met medicatie goed onder controle, alleen blijft vermoeidheid me enorm parten spelen (past bij de ziekte). Daarom werk ik nu nog niet mijn eigen contracturen, maar ben ik dit aan het opbouwen. Inmiddels werk ik weer 3/4 van mijn oorspronkelijke uren, (nog wel meer vanuit huis dan gewenst), en dat gaat redelijk (maar houdt zeker richting einde week niet over, op vrijdag/zaterdag lig ik er standaard compleet af). Ik betwijfel of er meer in zit dan dit qua uren, omdat vooruitgang stagneert.
In huidige baan is er verder sprake van heel veel (ontzettend krappe) deadlines, en wordt er in deze weken met deadlines verwacht dat ik meer werk dan contract (dus extra dag en ook in avonden). Echte dagen extra kan ik op ander moment wel compenseren, in avonduren wordt meer gezien als 'hobby'. Was altijd oke, maar is iets wat ik nu absoluut niet volhoud.
Door ontwikkelingen in het bedrijf is de verwachting dat het aantal deadlines / het overwerk komend jaar alleen maar zal toenemen.
Nu kwam ik pas een hele leuke vacature tegen in een hele andere sector. Voor ongeveer het aantal uren wat ik nu werk (zelfs iets minder). Vanochtend een medewerker in die functie gesproken, en daar zo mogelijk nog enthousiaster van geworden.
Maar twijfel enorm wat te doen. Mijn verstand zegt: niets mee doen, maar netjes deze 'rit' uitzitten. Gepusht worden door HR en leidinggevende om toch vooral op te bouwen qua uren, en dat elke tegenslag wordt gezien als 'je moet gewoon weer even wennen'/'iedereen is weleens moe'. En dan vermoed ik na 1 jaar ziekte in tweede spoor te belanden (want functie kan niet in minder uren / al die deadlines trek ik niet / intern zie ik ondanks grootte bedrijf geen opties, wat niet wil zeggen dat ze er niet zijn). En joost mag weten wat daar dan uitkomt? Ik ben er van overtuigd dat er in mijn huidige vakgebied eigenlijk geen functies zijn voor minder uren (liefst wil men fulltime) en zonder deadline-stress.
Mijn gevoel zegt: solliciteren! Ook al is het salaris een heel stuk lager dan je nu verdient (deels door minder uren, maar ook daarbuiten is mijn huidige salaris nu gewoon goed). Lol en meer flexibiliteit in je werk (terug) hebben is ook heel veel waard.
Maar wat ik als ik solliciteer, aangenomen wordt en dan door ziekte weer uitval? Aan andere kant: hoe kom ik komende maanden in huidige baan goed door?
Heel benieuwd naar jullie ideeën hierover, of ervaring over tweede spoor. Bedankt alvast!
Solliciteren kan altijd. Je kunt het nog altijd niet doen. Je huidige plek klinkt niet als een plek waar je beter van wordt of kunt werken aan je herstel. Als het uitkan met een lager salaris, zou ik zeker mijn kans wagen.
Het tweede spoor heb ik (nog) geen ervaring mee.
Oei dit vind ik een lastige! Enerzijds is werkplezier heel belangrijk dus zou ik zeggen, ga lekker solliciteren! Anderzijds kun je je huidige functie niet meer uitoefenen door je ziekte, dus pas op dat je jezelf niet in de vingers snijdt door een andere baan te zoeken.
Je schrijft dat je druk ervaart vanuit HR om uren op te bouwen, maar dit mag natuurlijk helemaal niet. Ben geen expert op dit gebied, maar volgens mij is het advies van de bedrijfsarts leidend. Heb je goed contact met je bedrijfsarts?
Uit wat je schrijft lijkt het er op dat reïntegreren binnen je huidige functie niet passend is, vanwege de deadlines en overwerk. Heeft de bedrijfsarts geadviseerd dat je binnen je huidige functie reïntegreerd? Anders zou je ook nog kunnen bespreken om binnen dit bedrijf maar in een andere functie te reïntegreren waar minder druk en overwerk nodig is. Zo behoud je wel je salaris, je vaste contract en je huidige uren.
Ik heb op zeker moment zelf de keuze gemaakt om een andere baan te zoeken, met minder stress en minder uren.
Ik heb door een aandoening ook wat meer risico op uitval, en wat minder energie. En ik had geen zin in al het gedoe en gedonder met ziekte, reintegratie, bedrijfsartsen, leidinggevenden. Ik had geen zin in me te moeten verantwoorden en telkens de stress van net iets meer moeten van mezelf. Want ik ken mezelf: ik ga altijd meer doen.
Sommige mensen verklaarden me voor gek, want financieel is het kennelijk minder gunstig. Tja. Ik vind het niet-hebben van al die druk ook een hoop waard, en ik geef liever wat minder uit met wat meer vrijheid. Maar feit blijft dat niet iedereen zich het kan permitteren natuurlijk.
Het gaat vooral mis als je met het lagere salaris, de minderen uren alsnog uitvalt. Dan is de kans op een WIA uitkering gewoon kleiner, want daarvoor kijken ze naar het verdienvermogen op basis van je laatst verdiende salaris.
ik zou wel solliciteren aangezien je op je huidige werk niet goed op je plek zit. Er zijn mogelijk meerdere gespreksrondes voordat je bij arbeidsvoorwaarden aankomt en je een handtekening moet zetten dus reageren op de functie is best vrijblijvend.
Er wordt in de huidige functie veel van je gevraagd en daar hoort ook een bepaald salaris bij, het lijkt me niet reëel om dat zelfde salaris te verwachten in een hele andere functie.
De overtreding van Daklichtlamp is een relevante. Maar mocht je de ruimte hebben om een financiële stap terug te doen, dan zou ik ervoor gaan. Dit klinkt afmattend en dat is niet wat je nodig hebt als je ook een ziekte hebt om mee te leren leven.
Hoezo minder uren kan niet? Wat adviseert de bedrijfsarts?
Hoe leuk is je huidige werk ? Waarom blijf je ? Wat zijn de pluspunten?
En wat heb jij nodig ?
En solliciteren kan altijd. Gesprek aan gaan kan altijd.
Daglichtlamp schreef op 27-08-2024 om 13:49:
Het gaat vooral mis als je met het lagere salaris, de minderen uren alsnog uitvalt. Dan is de kans op een WIA uitkering gewoon kleiner, want daarvoor kijken ze naar het verdienvermogen op basis van je laatst verdiende salaris.
Precies dit. Er is voor werkgevers een gunstige regeling als je twee jaar ziek bent (geweest), als je dan overgaat naar een andere werkgever die wél een functie heeft die past bij jouw energieniveau; die volgende werkgever loopt dan minder financieel risico. HR kan je er meer over vertellen. Nu op eigen initiatief minder uren werken is niet verstandig als je vervolgens alsnog uitvalt. Heel ongunstig voor je financiële situatie en ook niet gunstig voor de volgende werkgever. Je huidige functie klinkt niet als passend, daar moet je sowieso iets mee, maar weggaan zou ik niet direct doen.
Als het financieel kan zou ik solliciteren. Een baan die beter bij je past, daar ga je vast gelukkiger van worden. Ik zou het doen.
Vrijevlinder schreef op 27-08-2024 om 15:35:
Als het financieel kan zou ik solliciteren. Een baan die beter bij je past, daar ga je vast gelukkiger van worden. Ik zou het doen.
En dat is nu juist moeilijk te voorspellen.. want stel dat ze ook vanuit de nieuwe baan alsnog in de ziektewet terecht komt.. of hierdoor dus niet in de WIA..
Ik zou het rekensommetje maken: kun je met 70% van het loon van die nieuwe functie nog steeds rondkomen. Er is namelijk een reëel risico dat het daar op uitdraait. Is het niet nu, dan bij een volgende opleving van je ziekte.
En idd het rekensommetje van je verdiencapaciteit, mocht het eindigen in een aanvraag WIA uitkering.
Milala schreef op 27-08-2024 om 15:55:
[..]
En dat is nu juist moeilijk te voorspellen.. want stel dat ze ook vanuit de nieuwe baan alsnog in de ziektewet terecht komt.. of hierdoor dus niet in de WIA..
Jouw voorstel komt neer nog jaren doormodderen in een functie waar ze niet gelukkig van wordt alleen uit financieel oogpunt.
Een leukere baan waar niet niet voortdurend op je tenen moet lopen omdat je het niveau niet aankan is volgens mij veel waard. De kans dat je daar niet (langdurig) gaat uitvallen is ook groter
Chantal2022 schreef op 27-08-2024 om 17:02:
[..]
Jouw voorstel komt neer nog jaren doormodderen in een functie waar ze niet gelukkig van wordt alleen uit financieel oogpunt.
Een leukere baan waar niet niet voortdurend op je tenen moet lopen omdat je het niveau niet aankan is volgens mij veel waard. De kans dat je daar niet (langdurig) gaat uitvallen is ook groter
Ik zeg niet dat ze nog jaren moet doormodderen!