Vakantietegenvallers, -missers en -blunders
Even een luchtig (vakantie)topic. Als mensen (inclusief ikzelf) vertellen over hun vakantiebelevenissen, hoor je vaak alleen de positieve verhalen. De mooie plekken, geslaagde avonturen, het lekkere eten, de fijne accommodaties. Wat tegenviel of compleet misging blijft meestal achterwege. Deel hier wat tegenviel, misging en/of niet voor herhaling vatbaar was!
Lieveheersbeest schreef op 14-08-2023 om 00:35:
[..]
Zeker niet leuk!
Wij zijn ooit thuis gekomen om tot de ontdekking te komen dat de stroom eraf lag. We hadden geen house sitter, dus dat was al een paar dagen zo.
Onze vriezer, die helemaal vol lag met o.a. Vers gekookte maaltijden voor een week of 2 was ontdooid en vonden we terug met een flinke plas vocht er omheen. We hebben alles weg kunnen gooien en de nieuwe en vastgelijmde laminaat vloer had lelijke schade opgelopen
Dat is ook een ellende 
bij ons lag de stroom er ook een halve dag uit. Schoonvader heeft het er wel opgezet. Anders lag onze koelkast en vriezer er ook zo bij
We zijn ooit een weekendje naar Disneyland Parijs geweest. Mijn zoon van (toen) 2 begon een kwartier van huis over te geven. Gestopt bij het tankstation, schoongepoetst, schone kleren aan, toch maar doorgereden. En vervolgens weer, en weer. Ik raakte onderweg bedreven in kotszakjes vouwen van de krant die we bij ons hadden. We hebben elk tankstation gezien onderweg. Alle kleren waren vies, inclusief de knuffel en zijn jas.
In dat hotel was geen wasservice ofzo. De knuffel hebben we uitgespoeld en drooggefohnd. De fohn was nogal heet, dus de knuffel had een gesmolten plek.
Gelukkig ging het de rest van het weekend wel goed. We hebben daar maar een leuke nieuwe trui gekocht.
Ik ben er op luchthavens regelmatig uitgepikt voor extra controle, ik denk doordat ik alleen reisde. Als ik een reisgenoot had, gebeurde dat vrijwel nooit. Maar ik moet zeggen dat ik altijd correct ben behandeld door het personeel.
Wat ik wel heel apart vond was dat ik op de luchthaven van Miami constant in het Spaans werd aangesproken door personeel, van douaniers tot winkelpersoneel. Ik ben echter geen Latina en ken geen woord Spaans. Dan kreeg ik een verbaasde blik en werd er overgeschakeld op Engels. Blijkbaar zag ik er wel uit als een Latina..
yette schreef op 13-08-2023 om 16:12:Ik ben het trouwens helemaal met Ginevra eens wat betreft het aanpassen aan andere culturen. Nederlanders kunnen in het buitenland nogal lomp overkomen terwijl we ons voor ons eigen gevoel correct gedragen. Het kan geen kwaad om daar rekening mee te houden.
Japan staat op mijn verlanglijst. Heb nog wel wat (af) te leren denk ik..... Iemand toevallig do's en don'ts ?
Hieronder eigenlijk een reactie voor een ander topic, toch maar hier geplaatst.
Dan zou ik ook meteen de buitenband doen. Ooit eens op fietsvakantie, op een maandag in NL. Ikke lekke band, binneband vervangen, 10 km, lekke band. Binnenband vervangen, op zoek naar fietsenmaker, elke die ik tegenkwam dicht. In tussentijd liep die achterband alweer leeg. Nou camping opgezocht, wacht ik wel tot dinsdag. Band nog een keer opgepompt en verder niet meer op gefietst, volgende ochtend, band nog helemaal vol. Ik ga weer fietsen en 5minuten later leeg. Probleem was dus de buitenband en er was niks te voelen aan de binnenkant van de buitenband. Op dinsdag gelukkig snel fietsenmaker gevonden, problem fixed.
Zeefietser ik denk dat je mijn post bedoeld over die binnenband.
Ik had voor onze vakantie al een nieuwe buitenband, de binnenband was "pas" een jaar oud en hoefde niet vervangen dacht mijn man. Gisteren toch wel. 😉
Bakblik schreef op 15-08-2023 om 12:43:
Zeefietser ik denk dat je mijn post bedoeld over die binnenband.
Ik had voor onze vakantie al een nieuwe buitenband, de binnenband was "pas" een jaar oud en hoefde niet vervangen dacht mijn man. Gisteren toch wel. 😉
Idd ja, weet je op de een of andere manier heb ik altijd lekke banden tijdens fietsvakantie. Een vrouw die ik ken allebei 10k kilometers gedaan op de vakantiefiets.
Zei - 0 lekke banden
Ik - 3 nieuwe voorbanden, 3 nieuwe achterbanden en 5-10 binnenbanden en al 2 bandenplak setjes gebruikt. Zoiets in ieder geval, ook een nieuwe voorvork, 3 nieuwe verlichting voor, 2 achter. Dat was het wel.
Vf_Watervrouw schreef op 14-08-2023 om 20:35:
[..]
Japan staat op mijn verlanglijst. Heb nog wel wat (af) te leren denk ik..... Iemand toevallig do's en don'ts ?
Een paar: Reserveer al je slaapplaatsen vantevoren, zomaar ergens binnenlopen vinden ze heel raar. In het OV ben je stil, zeker bellen wordt enorm onbeleefd gevonden. Als iemand je iets aangeeft neem je dat met twee handen aan, als dat kan. Zeg vaak dankjewel, let op aanwijzingen en volg ze op. Zet je tas niet op de grond, en steek je stokjes niet in het eten. Oh en eten doe je zittend, liefst binnen. Lopend of staand eten is onbeleefd.
Vf_Watervrouw schreef op 14-08-2023 om 20:35:
[..]
Japan staat op mijn verlanglijst. Heb nog wel wat (af) te leren denk ik..... Iemand toevallig do's en don'ts ?
Blijkbaar mag je ook absoluut geen fooien geven én heb je maar beter continu sokken aan, want je schoenen moeten om de haverklap (binnen) uit.
Marty1984 schreef op 15-08-2023 om 17:55:
[..]
Blijkbaar mag je ook absoluut geen fooien geven én heb je maar beter continu sokken aan, want je schoenen moeten om de haverklap (binnen) uit.
opvallend veel vrouwen lopen daar dus op schoenen die een maat te groot zijn, voorkomt gedoe bij de voordeur, met schoenen die niet makkelijk meer aangaan. Toen me dat eenmaal opgevallen was, zag ik het overal
Geen blunders, maar een paar keer pech.
In 1991 waren we in Kenia. Een dag voor de terugreis kregen we bericht dat de airline (Air Holland) failliet was en we mosten wachten op een alternatief toestel. Naar ouders en werk gebeld. In kleine kamer ondergebracht. Gelukkig kwam een Joegoslavisch toestel ons 2 dagen later halen. Bij aankomst bleken onze koffers gescheurd en de inhoud zeiknat: hadden uren in de regen op de tarmac gestaan.
In 1993 hebben we een rondreis door Turkije vanwege PKK-aanslagen omgeboekt naar 2 weken Dominicaanse Republiek. Dat bleek niet het droomeiland uit reclames. Het hotelpersoneel bedelde constant om je kleding en schoenen. Op marktjes en pleintjes begonnen vrouwtjes ongevraagd je haar te vlechten. Wilde je geen souvenirs kopen werden de houten ezeltjes naar je hoofd gegooid. Halverwege de vakantie werd een volkstelling gehouden en moesten we verplicht 3 dagen in het hotel blijven.
Ik heb meer anekdotes, maar ga nu eerst eten!
in 1999 werd Florida getroffen door orkaan Floyd. Voor het eerst in de geschiedenis gingen alle pretparken een paar dagen dicht. Een paar geplande bezoeken gingen dus niet door.
Wel hebben we die vakantie heel veel geshopt! Kleding, boeken en muziek!
Op 9/11 waren wij in Californie. Op rondreis op de bonnefooi, hotels waren geen probleem. Maar de 22e zouden we terugvliegen en het zag er niet naar uit dat vliegverkeer snel hervat zou worden.
Heb mijn oom in Canada gebeld of hij eventueel een terugvlucht uit Vancouver voor ons kon boeken (2,5 dag rijden) Wij belden naar Hertz of we de huurauto evt. In Seattle konden inleveren. Oom of neef zou ons daar oppikken. Hertz kwam ons tegemoet en het zou kosteloos mogen. Gelukkig allemaal niet nodig geweest want na een dag of 4 kwam het vliegverkeer weer op gang.
Later diezelfde vakantie kreeg ik in een gehucht in Utah een niersteenaanval en moest naar een ziekenhuis. Kosten: 4x zoveel als dezelfde behandeling in NL. Creditcard was aan zn max. Gelukkig hadden we er 2!
Onze gezinsvakantie in 1977 was ook wel een bijzondere. Na een paar autoloze jaren had mijn vader weer een auto gekocht. Een rooie 2CV4, oftewel een Eend, toen een jaar of 6 oud. Met maar liefst 21 asfaltverschroeiende pk’s!
Voeg daarbij een gezin met drie kinderen, van 13, 11 en 7 (ikke). Waarvan de twee oudsten, mijn zussen, niet meer bij pappa en mamma in de bungalowtent wilden. En dus een tweede tent werd geleend voor de dames, en de enige die ter beschikking was in de vriendenkring was een iets kleinere bungalowtent…
Voeg daarbij de bestemming, de Ardennen, en het recept voor “interessante tijden” was gegarandeerd.
De combinatie van een zwaar overbeladen Eend (met dus die asfaltverschroeiende 21 pk, toen ie nieuw was) en de Ardense heuvels was geen gelukkige. Tel daarbij het feit dat voorgenoemde Eend nog niet beschikte over een synchromesh op de eerste versnelling en dus stil moest staan om die in te schakelen en het feest was compleet.
De techniek was dat vader zo ver als mogelijk was voor een heuvel stil ging staan (toeterende Belgen achter zich) en dan in zijn 1 zo veel mogelijk gas gaf en met zoveel mogelijk vaart de heuvel op ging. En dan bidden en hopen dat ie het redde. Meestal net, hoewel we er ook een keer uit hebben moeten springen om gewicht te minderen.
De grote sticker achterop van een rennende cartoon-eend met de tekst “Race Eend” bleek de waarheid aardig geweld aan te doen. Hoewel we, met een lege Eend, wél over het circuit van Francorchamps hebben gereden!
Verder waren we de attractie van iedere camping.
Vooral als we weg gingen. Niemand geloofde dat we al die zooi weer mee kregen. Het voordeel was dat we achterin op een stapel slaapzakken zaten. Als kleinste was ik veroordeeld tot in het midden zitten en een Eend heeft daar een stang van het frame van de bank zitten. Alsof je op de stang van een herenfiets zit. Die werd nu verzacht door de slaapzakken.
Maar het is in ons gezin wel de meest legendarische vakantie ooit.
De vakantie in 1978 naar Engeland met de eind 1977 aangeschafte Austin Princess bleek autotechnisch veel beter te bevallen. Ruimte, luxe en veel meer vermogen. Verder niet zo spannend, ware het niet dat tijdens die vakantie mijn liefde voor Groot Brittannië is ontstaan, die nooit meer is weggegaan. En dus voor mij legendarisch.
Oooh ja, die slaapzakken en slaapmatjes op de achterbank 
Sowieso al die creativiteit die vroeger nodig was om kinderen te vervoeren.
In de jaren '70 vond mijn moeder gordels achterin een goede innovatie en maakte daarom zelf een extra 3e riem op de bank van onze Lada. Maar we waren met 4 kinderen. De kleinsten werden aanvankelijk met een looptuigje aan die riem vastgezet. Toen we groter werden, moesten er een paar samen in een gordel - in het begin met een kleiner broertje of zusje tussen je benen, later naast elkaar. En toen ook dat niet meer op de bank paste, ging er eentje op de grond, onder onze voeten, bovenop slaapzakken. Dan maar niet in een gordel. Want vanaf de grond, vlieg je de auto vast niet uit?
Of nog leuker: mijn opa had een auto met een harde hoedenplank. Daar werd de reiswieg met de jongste los opgezet en als er geen baby mee ging, kon er een ouder kind op liggen. We vochten om dat plekje!
@Yette
Ja, het is verbazingwekkend dat ook maar iemand van onze generatie volwassen is geworden 😀
Onveilig vervoer, overal werd gerookt, geen rubber tegels en je ouders hadden geen idee waar je uithing. Volgens moderne opvattingen allemaal volstrekt en onmiddellijk schadelijk, zo niet dodelijk.