Vakantietegenvallers, -missers en -blunders
Even een luchtig (vakantie)topic. Als mensen (inclusief ikzelf) vertellen over hun vakantiebelevenissen, hoor je vaak alleen de positieve verhalen. De mooie plekken, geslaagde avonturen, het lekkere eten, de fijne accommodaties. Wat tegenviel of compleet misging blijft meestal achterwege. Deel hier wat tegenviel, misging en/of niet voor herhaling vatbaar was!
Toen ik opgroeide hoorde pech wel in elke vakantie. Elke camper kreeg pech. Reden altijd bandje oudere modellen. Elk jaar kwamen we ook wel weer vast te zitten met een wiel of zo. En hele camping die dan ging meehelpen.
Auditor schreef op 16-08-2023 om 12:06:
@Yette
Ja, het is verbazingwekkend dat ook maar iemand van onze generatie volwassen is geworden 😀Onveilig vervoer, overal werd gerookt, geen rubber tegels en je ouders hadden geen idee waar je uithing. Volgens moderne opvattingen allemaal volstrekt en onmiddellijk schadelijk, zo niet dodelijk.
Valt wel mee denk ik. Er was veel minder verkeer, je was altijd buiten en niet binnen waar er werd gerookt en je werd onmiddellijk verlinkt door al die thuisblijfmoeders als je iets flikte buiten zicht van je eigen moeder.
ToetieToover schreef op 16-08-2023 om 13:17:
[..]
Valt wel mee denk ik. Er was veel minder verkeer, je was altijd buiten en niet binnen waar er werd gerookt en je werd onmiddellijk verlinkt door al die thuisblijfmoeders als je iets flikte buiten zicht van je eigen moeder.
Ja we waren veel buiten maar als wij met mijn oma en oom en ouders in de auto weggingen zaten ze met zijn vieren te paffen. En het dan gek vinden ook dat we ziek werden..
Dolfje schreef op 16-08-2023 om 14:05:
[..]
Ja we waren veel buiten maar als wij met mijn oma en oom en ouders in de auto weggingen zaten ze met zijn vieren te paffen. En het dan gek vinden ook dat we ziek werden..
Oh wat erg ja, deden mijn ouders ook😅; de complete route du soleil paffend afleggen en verwonderd zijn dat de kinderen wagenziek zijn.
Tijden zijn gelukkig wel veranderd.
ToetieToover schreef op 16-08-2023 om 13:17:
[..]
Valt wel mee denk ik. Er was veel minder verkeer, je was altijd buiten en niet binnen waar er werd gerookt en je werd onmiddellijk verlinkt door al die thuisblijfmoeders als je iets flikte buiten zicht van je eigen moeder.
Veil niet mee, de pressiegroep die zorgde voor goede fietsinfrastructuur heette niet voor niets "Stop de kindermoord"
Ik had chronische bronchitis tot mijn 13 jaar, het jaar dat mijn vader stopte met roken. Omdat ik vaak ziek was, was ik vaak binnen. In de rook.
Auditor schreef op 15-08-2023 om 21:42:
De techniek was dat vader zo ver als mogelijk was voor een heuvel stil ging staan (toeterende Belgen achter zich) en dan in zijn 1 zo veel mogelijk gas gaf en met zoveel mogelijk vaart de heuvel op ging. En dan bidden en hopen dat ie het redde. Meestal net, hoewel we er ook een keer uit hebben moeten springen om gewicht te minderen.
De grote sticker achterop van een rennende cartoon-eend met de tekst “Race Eend” bleek de waarheid aardig geweld aan te doen. Hoewel we, met een lege Eend, wél over het circuit van Francorchamps hebben gereden!
Verder waren we de attractie van iedere camping.
Maar dit is toch geweldig! Dit noem ik een typsch voorbeeld van de goede oude tijd!
Ik weet nog dat een familielid autopech had en we in mijn kinderbrein urenlang moesten wachten op anwb in spanje. Weet nog zo goed dat wij kinderen op een soort reling zaten( in een parkje?) Langs de snelweg alle voorbijgaande Nederlandse auto's toe te juichen.
Stuk minder dramatisch maar moest er meteen aan denken.
Oh, we hebben ook nog een lekke band gehad.
Konden we ergens in een stad aan de kant van de weg de hele kofferbak leegplukken, want dat reservewiel lag natuurlijk op de bodem.
Auditor schreef op 16-08-2023 om 22:47:
Oh, we hebben ook nog een lekke band gehad.
Konden we ergens in een stad aan de kant van de weg de hele kofferbak leegplukken, want dat reservewiel lag natuurlijk op de bodem.
Dat zie ik vaker, mensen die langs de snelweg staan met stapels kussens en bordspellen.
Ik vind deze tijd van het jaar sowieso leuk om te bekijken wat mensen allemaal in hun auto proppen. Ik zie ze al paniekerig terug hun huis in rennen om het vergeten mens-erger-je-niet-spel te pakken en dat nog ergens tegen het raam naast alle dekbedden, hoeden en loopfietsjes te manoeuvreren.
En dat ze dan per ongeluk op het verkeerde knopje van de elektrische ramen drukken en het spel bij het Franse tolpoortje naar buiten tuimelt. Of dat iemand met zijn hoofd tegen zijn kussen tegen het raam ligt, met zijn elleboog op het raamknopje leunt en dat het kussen midden op de snelweg op het asfalt belandt.
wolkewitje schreef op 17-08-2023 om 10:51:
[..]
Dat zie ik vaker, mensen die langs de snelweg staan met stapels kussens en bordspellen.
Ik vind deze tijd van het jaar sowieso leuk om te bekijken wat mensen allemaal in hun auto proppen. Ik zie ze al paniekerig terug hun huis in rennen om het vergeten mens-erger-je-niet-spel te pakken en dat nog ergens tegen het raam naast alle dekbedden, hoeden en loopfietsjes te manoeuvreren.
En dat ze dan per ongeluk op het verkeerde knopje van de elektrische ramen drukken en het spel bij het Franse tolpoortje naar buiten tuimelt. Of dat iemand met zijn hoofd tegen zijn kussen tegen het raam ligt, met zijn elleboog op het raamknopje leunt en dat het kussen midden op de snelweg op het asfalt belandt.
Vakanties zijn gewoon vermoeiend en keihard werken. Mijn oma zei altijd “vakantie is voor mij werken” 
Niet echt een blunder, maar wel iets om niet te vergeten. Het tolkaartje op de Iphone gelegd waardoor het kaartje niet meer werkte. Kennelijk gebeurde het erg vaak, want toen we bij het poortje stonden, was dat het eerste wat de mevrouw vroeg. Gelukkig mochten we zo doorrijden, zonder te betalen. Ging om een paar euro aan tol.
Fantastisch verhaal van die Eend in de Ardennen.
Ik had het er vorige week nog met mijn zus over, dat we eind jaren '80 met het hele gezin (vader, moeder, 3 kinderen) met een kleine auto op vakantie gingen. Die auto was qua formaat vergelijkbaar met een Ford Ka en het was een 3-deurs.
We gingen altijd een week op vakantie , meestal op ongeveer 4 uur rijden. Ieder had een weekendtas met spullen en daarnaast moesten we nog handdoeken en bedlinnen meenemen. Er ging speelgoed mee en daarnaast nam mijn moeder altijd een krat met boodschappen mee (want op de plaats van bestemming waren ze uiteraard niet bekend met het concept "supermarkt" 
). Dat moest dus allemaal in die kleine auto ingeladen worden. Uiteindelijk zaten we met opgetrokken knieën in de auto, want die tassen moesten we toch ergens kwijt en dat ging dus ten koste van de beenruimte.
Het had wel een bepaalde charme 
Wat leuk om te lezen dat veel mensen een warme jeugdherinnering halen uit juist de ongemakken van het reizen of dingen die mis gingen. Het verbindt natuurlijk ook zeker, deze familieverhalen.
Zelf heb ik met mn gezin een aantal jaar geleden een natuurramp meegemaakt op vakantie. Een ervaring die heel heftig was en gelukkig zijn we er ongeschonden uitgekomen. Maar ook op die periode kijken we als gezin terug met een bepaalde warmte en verbinding. Zo hebben we bijvoorbeeld een prachtige kometenregen mogen zien toen we de nacht buiten doorbrachten. Doordat de elektriciteit in de weide omgeving was uitgevallen was er geen enkel vals licht. De sterrenhemel en kometenregen waren zo ongelooflijk helder, het leek wel magie!
Wij konden een paar jaar geleden de plek waar we de huurauto moesten inleveren niet vinden. Hadden het adres opgeslagen op Google maps maar dat klopte op de een of andere manier niet. Rondrijden, industrieterrein op, af en volgend industrieterrein op. Bellen met Sunny cars. Uiteindelijk toch nog gevonden.
Gelukkig ben ik altijd met dat soort dingen heel ruim in de tijd dus waren we nog op tijd weer op het vliegveld maar we knepen het wel.
Voortaan zet ik een pin op Google maps waar het is.
Ook vastgezeten op vakantie, door de aswolk van IJsland toen. We stonden op het punt om naar het vliegveld te gaan om naar huis te gaan, na 3 weken Thailand.
Door de aswolk nog een hele week in Bangkok doorgebracht. Dit was pre-mobiel-tijdperk dus veel tijd doorgebracht in internet-cafe's. Gelukkig ook nog wat dingen gezien die we in de eerste week in Bangkok nog niet hadden gezien. Er was toen ook weer onrust door de geel- en roodhemden en de lobby van een hotel vlakbij ons was weggevaagd door een Molotov-cocktail. Ook was het heel onzeker hoelang die aswolk zou blijven hangen en wanneer het vliegverkeer weer opgestart zou worden.
We hebben meerdere opties de revue laten passeren, o.a. ook bv. met de trein of bus naar huis. Uiteindelijk toen na een week het vliegverkeer weer op gang kwam, zijn we van Bangkok naar Kuala Lumpur gevlogen, door naar Londen en daarna naar Amterdam. Wat een reis!
Ooit in Italië een appartementje geboekt in een klein appartementencomplex. Bij de boeking gps-coördinaten gekregen, maar dat bleek bij een fabriek uit te komen. Wat in de omgeving rondgereden, maar niks gevonden. Uiteindelijk besloten nog een stuk terug te rijden en dan nog eens te zoeken en ineens stond er een bordje! Heel handig: als je op die weg de ene kant op reed (zoals toen we in eerste instantie aankwamen) was er van dat hele bord niks te zien, maar als je dus vanuit de andere kant kwam stond het duidelijk aangegeven.