‘Ask the captain’
In de USA Today staat een leuke rubriek met de naam van dit topic, waar lezers vragen kunnen stellen aan een vlieger over het vliegen. Misschien een leuk idee voor dit forum?
Kom maar op met die vragen...
Rozi schreef op 01-06-2023 om 21:35:
Ik las dat er gevraagd wordt aan passagiers van Air New Zealand of dat ze zich willen wegen om zo beter te weten hoe zwaar het vliegtuig is. Bracht me tot de volgende vraag, is het weleens voorgekomen dat een passgagiersvliegtuig te zwaar is en er bagage moet worden uitgeladen of passagiers eruit?
Dat is een mooie vraag Rozi, maar niet heel snel te beantwoorden, of het moet heel simpel ‘ja’ zijn…
Er zijn door de fabrikant verschillende maximale gewichten vastgesteld, de zogenoemde ‘structural’ maxima. Dat zijn: zero fuel weight - het gewicht met vracht & passagiers maar zonder brandstof -, ramp weight - nu met brandstof voor vertrek -, take-off weight - ramp weight minus de brandstof voor motoren starten en taxiën - en landing weight. Die maxima liggen vast, hoewel het ook te maken heeft met welke limieten je koopt als maatschappij: hetzelfde vliegtuig kan een hogere limiet hebben als je meer betaalt.
Maar dan is er ook nog het ‘performance’ maximum startgewicht, en dat is variabel en afhankelijk van: de lengte van de baan, temperatuur, luchtdruk, wind en hoogte van het vliegveld. Dit wordt voor elke vlucht berekend en houdt rekening met een motorstoring op het meest ongunstige moment, de beslissingssnelheid bij de start. Op hoge en warme vliegvelden is dit nog wel eens limiterend bij lange vluchten (dus veel gewicht aan brandstof). Het gebeurt nog wel eens dat het daadwerkelijke gewicht dan hoger is dan de performance, en dan gaat er vracht af.
Overigens gebeurt het meestal iets anders. De vliegvelden waar dit speelt (Mexico, Quito, Bogota) zijn bekend, en er wordt dan dynamisch omgegaan met de vracht: er wordt dan vracht op ‘stand-by’ gezet en pas op het laatste moment geladen als de omstandigheden dat toelaten. We hebben een app op onze iPad waarmee we dit kunnen berekenen. Snel veranderende weersomstandigheden kunnen nog wel eens een groot effect hebben, in positieve of negatieve zin.
Het maximum landingsgewicht speelt met name als na vertrek om een of andere reden teruggekeerd moet worden: het maximum landingsgewicht is lager dan het maximum startgewicht. Daarom kunnen de grote vliegtuigen ook brandstof lozen, als het moet. Maar ook boven dat maximale landingsgewicht mogen we in bijzondere omstandigheden landen, maar dan moet er wel eerst een checklist voor gelezen worden en zijn er restricties voor bijvoorbeeld de stand van de flaps. Na zo’n landing moet er een grondige inspectie van het vliegtuig plaatsvinden.
‘Fun fact’: overvliegkosten zijn gebaseerd op het maximum (structural) startgewicht. Het gebeurt wel eens dat deze (tijdelijk en op papier) verlaagd wordt om deze kosten te drukken, terwijl het vliegtuig precies hetzelfde blijft.
Cygnus zou je iets willen vertellen over welke vliegtuig types je hebt gevlogen tijdens je vlieg carrière, leuke en minder leuke kanten aan z’n toestel. Welk vliegtuig vind je het fijnst vliegen, en zijn er nog vliegtuigen die je zowel privé/werk zou willen vliegen.
MidasWolf schreef op 16-06-2023 om 15:36:
Cygnus zou je iets willen vertellen over welke vliegtuig types je hebt gevlogen tijdens je vlieg carrière, leuke en minder leuke kanten aan z’n toestel. Welk vliegtuig vind je het fijnst vliegen, en zijn er nog vliegtuigen die je zowel privé/werk zou willen vliegen.
Ik ga ze niet opsommen Midas, maar het zijn er wel een paar. Elk toestel heeft zo z’n voor- en nadelen, maar om echt te zeggen dat er één het fijnst vliegt, nou nee. Het is net als autorijden, een 2CV rijdt anders dan een Ferrari, maar beide zijn op hun manier leuk en toch anders.
Ik wil je alleen even bedanken voor dit fijne topic, Cygnus.
Spaar alle reacties hier altijd een tijdje op, om dan heerlijk een stukje bij te kunnen lezen.
Informatief en interessant. 
Poezel_en_Wip schreef op 17-06-2023 om 19:25:
Ik wil je alleen even bedanken voor dit fijne topic, Cygnus.
Spaar alle reacties hier altijd een tijdje op, om dan heerlijk een stukje bij te kunnen lezen.
Informatief en interessant.
Graag gedaan. Leuk om te lezen dat je het interessant vindt!
Toch even een klein bedankje voor het oprichten van dit topic ooit op Viva, Cygnus. Afgelopen week voor het eerst alleen gevlogen (nadat ik wel in de afgelopen jaren een aantal keer met anderen had gevlogen) en net toen voor het eerst echte turbulentie meegemaakt. Op het topic op Viva destijds (van jou of een medeschrijver, geen idee meer) de tip gelezen om naar het cabinepersoneel te kijken. Toevallig stond er een stewardess op dat moment recht voor mijn neus die zich wel even moest vastgrijpen, maar verder deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was waardoor ik gelijk gerustgesteld was. De wetenschap daarbij dat een piloot geleerd heeft met de meest zeldzame situaties zo ongeveer om te gaan heeft er voor gezorgd dat mijn paniek heel snel ingedamd was. Superfijn dus!
MrsLady schreef op 01-07-2023 om 20:30:
Toch even een klein bedankje voor het oprichten van dit topic ooit op Viva, Cygnus. Afgelopen week voor het eerst alleen gevlogen (nadat ik wel in de afgelopen jaren een aantal keer met anderen had gevlogen) en net toen voor het eerst echte turbulentie meegemaakt. Op het topic op Viva destijds (van jou of een medeschrijver, geen idee meer) de tip gelezen om naar het cabinepersoneel te kijken. Toevallig stond er een stewardess op dat moment recht voor mijn neus die zich wel even moest vastgrijpen, maar verder deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was waardoor ik gelijk gerustgesteld was. De wetenschap daarbij dat een piloot geleerd heeft met de meest zeldzame situaties zo ongeveer om te gaan heeft er voor gezorgd dat mijn paniek heel snel ingedamd was. Superfijn dus!
Graag gedaan MrsLady. Fijn om te lezen dat dit topic je geholpen heeft. Ja, we leren met zeldzame situaties om te gaan, ook als we die nog nooit (in de simulator dan) hebben ervaren. We trainen tegenwoordig op ‘resilience’, wat ongeveer betekent ‘veerkrachtigheid’, en de ‘non-normal strategy’, een methode om met onverwachte situaties om te gaan. Daar zitten dingen in als het beperken van een schrikreactie, informatie inwinnen, overleg e.d. Het gaat nog verder, denk ik, als je vermoedt…
Overigens valt turbulentie daar niet onder, dat gebeurt nu eenmaal regelmatig. En het was niet ik die de tip om naar het cabinepersoneel te kijken heeft gegeven. Die vinden vaak turbulentie net zo min leuk als de passagiers. Bovendien kunnen ze dan minder goed hun werk doen (logischerwijs) en dat lijkt dan soms alsof ze angst hebben, wat vaak niet het geval is. Ik vind turbulentie ook geen feest, want dat betekent vaak dat ik mijn koffie niet kan drinken. Het is gewoon niet comfortabel. Maar onthoud, wat er ook gebeurt bij turbulentie of hoe erg het ook is: zolang je zit met de stoelriem vast, kan je niet zo veel gebeuren. Tenzij de passagier naast je van 2 meter en 110kg zijn stoelriem niet vast heeft…
Zo lang ik mij kan heugen heb ik vliegangst. Meer een algemene controle-loslaat-angst. Heb daar therapie voor gehad (lang) maar nog steeds zie ik er als een huis tegenop en nog steeds ben ik bang omdat ik niet snap wat er gebeurt en wat ik hoor en voel als ik in de lucht zit. Heb er enorm veel over gelezen, zelfhulpboek voor aangeschaft destijds maar ik vind het gewoon een volkomen onnatuurlijk gevoel om de lucht in te gaan en het feit dat je bent overgeleverd (aan de captain, de natuur) en als er iets mis gaat het ook wel heel erg mis gaat is niet helpend.
Wij zaten op de vleugel voor wat extra beenruimte. Wordt er door het cabine personeel gevraagd of ik wakker wil blijven en wil helpen bij evacuatie. Hoe ik de nooddeur moet openen etc. Ik word daar extreem onrustig van en lees die hele kaart dan telkens door en moet mezelf echt inhouden in de lucht niet stiekem die nooddeur open te maken. (denk aan die roze olifant)
Boek je extra ruimte moet je je ogen en oren open houden en dat alleen al vind ik eng. Dus dat doe ik niet meer.
Volgende wat mij laatste vlucht opviel is een half leeg vliegtuig. In de lucht stonden mensen op om in een leeg gangpad te gaan liggen. Ik voelde elke beweging in de lucht (lopen van cabine personeel bijv) wat mij een heel onaangenaam en onstabiel gevoel gaf. Alsof we met vliegtuig en al elk moment konden omrollen.
Het geluid van de motor maakt me bloednerneus. Het harder gaan, of zachter houdt me continu op scherp. Klopt dit wel, gaan we niet te hard of te zacht of te hoog en waarom dan wel, moeten we uitwijken, komt er turbulentie aan, zit er nog wel genoeg kerosine aan boord. Bij een avondvlucht gingen zonder uitleg ineens alle lampen uit, ik schrok me de tandjes en dacht dat de stroom uitviel.
Van de week bij opstijgen dikke vertraging want airco was kapot. Hoor ik iemand achter me zeggen (het was 35 graden binnen en we werden echt niet goed) dat het met de druk had te maken en dat hij eens had meegemaakt dat de druk door een kapotte airco in de lucht wegviel en de zuurstofmaskers naar beneden vielen en de piloot een noodlanding moest maken omdat er maar beperkt zuurstof aan boord was. Dat soort dingen maken me doodsbang en in de lucht ben ik dan telkens duizelig en moet gapen en voel alles (wordt het nu te koud, te warm, klopt dit nog wel etc etc)
Met wat voor toestel heb je meer turbulentie. We vlogen met een 737 (niet heel groot) en voor mijn gevoel voelde ik elk wolkje. Ik weet ook precies wanneer we over bergen vliegen dan is er altijd turbulentie. Ik vind turbulentie wel eng ook al is het niet gevaarlijk voor het toestel. Ik lees toch dat er met grote toestellen ineens noodlandingen moeten worden gemaakt en dat toestellen in nood kwamen door de hevige turbulentie. Dat mensen door het ruim vliegen en overal lopen te kotsen (laatst met die wind nog in het nieuws)
Ik vind opstijgen en landen echt het allerergste. Keihard rijden en dan ineens los. Ik ben altijd bang dat we terugvallen en niet genoeg snelheid hadden of te zwaar zijn of een vogel raken of door de bliksem worden geraakt of een rukwind ons uit onze baan blaast. Ik snap ook niet dat we de ene keer heel lang vaart maken de andere keer kort, de ene keer heel hard de andere keer minder hard, de ene keer kaarsrecht omhoog gaan de andere keer veel geleidelijker. Dat onvoorspelbare haat ik. En dan door de wolkenen dan al die turbulentie tot je erboven bent.
En dan dalen, altijd turbulentie, altijd gedoe, soms met een giga klap neerkomen en met piepende banden remmen, ik vind het echt afschuwelijk maar ik blijf het mezelf aandoen. Ik denk elke keer: het zal net jou overkomen dat er iets vreselijk mis gaat, hoezo de veiligste manier van reizen? Ik ben ook ooit eens met een lift een paar verdiepingen naar beneden gevallen. What are the odds zou je denken. Dus dat het allemaal zo veilig is zal wel maar zo voelt het niet. Ik voel me intens onveilig en onzeker in zo' n kist. Zeker zo' n kleintje.
Maar goed we gaan meestal, omdat ik dat niet trek, niet heel erg ver. Ooit wel transatlantisch gegaan maar die toestellen zijn echt veel comfortabeler. Je vliegt ook stabieler. Voor mijn gevoel dan.
De cockpits lijken altijd zo klein en krap, lijkt me de hel om daar uren te moeten zitten. Bij ons kwamen ze aan uit Spanje en gingen meteen weer terug ook,niet eens de benen strekken.
En tot slot: heb jij alle luchthavens van de wat grotere steden al wel gedaan, welke is het engst, het moeilijkste en zit je ook wel eens met geknepen billen en welke het makkelijkste en leukste en doe je met je ogen dicht. Vind jij sommige dingen (weer, ijzel, wind, donker, vriezen, regen, hagel, bliksem) eng of maakt je dat niks uit ook al zijn vluchten geschrapt etc wegens weer. Hoe lang vlieg jij max achter elkaar. En vlieg je ook wel eens naar de andere kant vd wereld? Hoe vind je vliegen op een kleiner vliegtuig (airbusje van hier naar spanje bijv - 737) is dat prima te doen of zit je liever op grotere. Vind jij vliegen wel eens eng of spannend of eigenlijk nooit. Heb je wel eens dingen meegemaakt die best wel tricky waren en welke dan?
Ik heb heel erg turbulentie meegemaakt boven parijs en toen konden we niet landen (doorstart) het was toen noodweer en waaide enorm. Ik heb het eindje van een tropische tyfoon meegemaakt bij de antillen. Ik heb luchtzakken (die officieel niet zo mogen heten heb ik begrepen) meegemaakt, erge turbulentie, hele heftige landingen (veel schokken,mensen schreeuwen) en dus laatst dat de airco stuk was.
En wordt er wel eens vergeten te checken of te tanken? Ik ben daar alijd bang voor nml.
Zo, voor nu even genoeg vragen. Ben voorlopig weer blij dat ik op de grond sta. Maar ja de reislust is gewoon toch groter dan de angst....
Oh wacht nog 1 ding: je zegt ' we' trainen ook voor zeldzame situaties maar doet IEDERE piloot dat of alleen de grotere jongens. Ik denk altijd dat je ryan air piloten veel minder kunnen dan die van KLM. Is dat ook zo?
Oh sheisse, toch nog 1 ander ding (sorry sorry) Ik las laatst dat we alleen maar meer en meer turbulentie gaan krijgen ivm global warming. De toestellen waar ik vaak mee vlieg zijn stokoud en uitgeleend door andere maatschappijen die te weinig hadden. In de laatste zaten nog asbakken en was het hele interieur afgebladderd.Ik grapte naar de stuward dat dit wel een heel oude bes was en hahaha ja dat was ook zo. Nou dat was niet erg helpend. Het idee in een 30 jaar oude bus de lucht in te moeten.
Zijn die ouwe bessen nog wel bestand tegen de nieuwe turbulentie? Dat is wat ik me afvroeg. Soms zit ik in toestellen die voor mijn gevoel houtje touwtje in elkaar zitten met nog net geen ducttape (wel lasplekken) dat zit me dan echt niet lekker als we boven de alpen hobbelen en bobbelen. Ik heb dan het idee dat de onderdelen er zo afvallen.
En iedereen zegt wel altijd: zeg gewoon tegen het cabine personeel als je bang bent maar in de praktijk doet niemand dat. Ik heb het iig nog nooit meegemaakt. En ik schaam me dan ook dood. Iedereen kan meeluisteren naar jouw domme angst. Ik hou dus mijn mond wijselijk. Nog nooit meegemaakt dat mensen bang zijn behalve ik dus.
Jeetje, een boel vragen en issues DhcvMC! Als ik jouw posts zo lees dan kom ik wel veel bekende dingen tegen. Maar de rode draad is wel jouw verlangen om alles onder controle te hebben. En dan is vliegen een hele lastige… Maar je bent hier zeker niet de enige in. Ik ga echt wel een paar van jouw vragen beantwoorden, maar je moet jezelf ook afvragen hoeveel je wilt of moet weten. De wereld is te complex om alles te begrijpen, dus ergens moet je dat verlangen om te weten waar je mee bezig bent los laten. Je weet ook niet hoe alles van jouw auto precies werkt, maar dat betekent niet dat je die niet kunt besturen. Met vliegen is dat net zo: ik kan je heel veel uitleggen - maar ik weet ook niet alles - maar je hebt het in feite niet nodig om (veilig!) aan boord te zitten.
Ik lees ook dat je denkt in doemscenario’s: het vliegtuig is oud, dus er zullen wel onderdelen af vallen. Het vervelende van die doemscenario’s is dat ze de werkelijkheid voor je worden, terwijl ze met de realiteit niets te maken hebben, zoals jouw liftervaring: als je daadwerkelijk een aantal verdiepingen naar beneden was gevallen, dan was je zwaar gewond geweest. Je was er summier over, maar ik denk dat het hoogstens 2 meter is geweest voordat de automatische klemmen in werking traden.
Maar dit proces doorbreken is lastig, en nog lastiger om dat alleen te doen. Zo te lezen weet je er al heel veel van en heb je al therapie gehad, maar ik kan je aanraden om dat bij een specialist te doen, zoals VALK (www.valk.org).
Dan even wat verduidelijking…
Dat ze je vragen, als je bij een nooduitgang boven de vleugel zit, om te helpen bij een evacuatie is normaal, daar zijn de procedures ook op afgestemd en jij zit er nu eenmaal naast. Dat ze je vragen om wakker te blijven is niet normaal, en ik kan het me ook niet voorstellen. De neiging om de nooduitgang tijdens de vlucht toch open te maken kan je laten varen: dat gaat je niet lukken. Het drukverschil staat gelijk aan ongeveer 13 vrachtauto’s heb ik me ooit eens laten vertellen.
De lichten uit tijdens de vlucht is bedoeld om je de mogelijkheid te geven om te kunnen slapen.
De airco die kapot was, dat verhaal klopt gedeeltelijk. Ja, de airco zorgt ook voor de druk in de cabine en die lucht komt van de motoren (behalve bij de modernste vliegtuigen). Tijdens het parkeren lopen de motoren niet en daarvoor hebben we een kleinere motor in de staart, die alleen op de grond lucht & elektriciteit verzorgt en dus niet dient voor de cabinedruk. Dat motortje heet APU (Auxiliary Power Unit) en is nog wel eens kapot. Geeft niet, de airco werkt na de start van de motoren toch wel.
Ja, het gebeurt wel eens dat mensen zwaar gewond raken door turbulentie (of erger) en dat er daarom - om medische redenen - een ‘noodlanding’ gemaakt moet worden. Meestal zijn dat passagiers die de verlichting ‘stoeltiemen vast’ negeren. Je noemt turbulentie ‘gedoe’, maar dat is het natuurlijk niet. Het is niet meer dan het bewegen van het vliegtuig door de verandering in de wind, net als je met de auto over een onverharde weg rijdt. Het heeft dan ook geen zin om je te verzetten tegen die bewegingen, sterker nog, dat wakkert alleen maar de angst aan.
Cockpits zijn geen balzalen, en heel comfortabel zal ik ze ook niet noemen, maar het is zeker niet de hel. Integendeel: de vliegers hebben altijd het mooiste uitzicht.
Ik vlieg over de hele wereld - helaas vliegen we niet op Australië - maar er zijn geen vliegvelden die eng zijn, wel een paar die wat meer aandacht vragen bij het volgen van procedures en routes. Dat heeft meestal met bergen te maken. En nee, ik ben nooit bang in een vliegtuig, ook niet als ik passagier ben: ik weet hoe veilig het is.
DehaarclipvanMarieClaire schreef op 12-07-2023 om 08:50:
Oh wacht nog 1 ding: je zegt ' we' trainen ook voor zeldzame situaties maar doet IEDERE piloot dat of alleen de grotere jongens. Ik denk altijd dat je ryan air piloten veel minder kunnen dan die van KLM. Is dat ook zo?
Ja, dat doet iedere vlieger. Het is namelijk verplicht. Het heet ‘competence based training & checking’ en is wettelijk vastgelegd. Maatschappijen mogen het wel een eigen invulling geven binnen vastgestelde kaders. Het idee dat Ryanair-vliegers minder zouden kunnen dan vliegers van ‘legacy’ maatschappijen zoals KLM is volkomen onterecht.
DehaarclipvanMarieClaire schreef op 12-07-2023 om 08:54:
Oh sheisse, toch nog 1 ander ding (sorry sorry) Ik las laatst dat we alleen maar meer en meer turbulentie gaan krijgen ivm global warming. De toestellen waar ik vaak mee vlieg zijn stokoud en uitgeleend door andere maatschappijen die te weinig hadden. In de laatste zaten nog asbakken en was het hele interieur afgebladderd.Ik grapte naar de stuward dat dit wel een heel oude bes was en hahaha ja dat was ook zo. Nou dat was niet erg helpend. Het idee in een 30 jaar oude bus de lucht in te moeten.
Zijn die ouwe bessen nog wel bestand tegen de nieuwe turbulentie? Dat is wat ik me afvroeg. Soms zit ik in toestellen die voor mijn gevoel houtje touwtje in elkaar zitten met nog net geen ducttape (wel lasplekken) dat zit me dan echt niet lekker als we boven de alpen hobbelen en bobbelen. Ik heb dan het idee dat de onderdelen er zo afvallen.
Het onderhoud van vliegtuigen gebeurt anders dan bij auto’s. Eens in de (ongeveer) 8 jaar gaat een vliegtuig helemaal uit elkaar, tot de laatste schroef. Alles wordt gecheckt en desnoods vervangen. Als het vliegtuig weer in elkaar zit staat de teller weer op nul. Dit moeten alle maatschappijen doen, anders is het vliegtuig niet luchtwaardig. Dat geldt niet voor de cabine en sommige maatschappijen bezuinigen op het uiterlijk. Dat zegt dus niets over de technische staat van het vliegtuig, maar wel iets over de moeite die de maatschappij doet voor de klantbeleving.