Nederland beweegt niet
https://www.nrc.nl/nieuws/2023/10/20/over-deze-pandemie-hoor-je-niemand-er-gaan-in-nederland-5800-mensen-per-jaar-aan-dood-a4177975
Dit artikel las ik vanochtend in de krant. Het beschrijft vooral waarom de politiek niet komt tot goed en eenduidig beleid. Daarnaast wordt geschetst dat het bestaande beleid niet werkt.
Wat ik miste in het artikel: waaróm bewegen mensen niet? Tijd dus voor een nieuw topic.
Beweeg jij? Zo nee, waarom niet?
NB: dit topic is niet bedoeld om elkaar hier de maat te nemen. De vraag komt uit interesse.
PhilDunphy schreef op 23-10-2023 om 10:02:
Ik heb losgelaten dat sporten leuk moet zijn en zie het als iets dat er gewoon bij hoort wil ik langdurig gezond zijn (of eigenlijk 'worden', want er is nog 5 a 6kg overgewicht). Ik merk dat mijn fitter wordend lijf mentaal veel met me doet.
Ik heb dat ook losgelaten. Heb er inmiddels geen hekel meer aan maar het is wel echt iets wat moet van mezelf. Heb nu mijn sportkleding inmiddels ook al aan en ga er straks naar toe.
Ik wil er ook nog 5/6 kilo af maar zit al een half jaar of zo op dit gewicht.
Begin volgende maand kan ik gelukkig weer naar wat winkels. Al die tijd ben ik de vroegtijdige confrontatie met kerstglitter uit de weg gegaan omdat anders kerst van vorig jaar nog te kort geleden is en overexposure dreigt, en dat kostte echt moeite.
Dus dat zijn alleen rondjes om het huis geweest en de boodschappen heb ik online besteld. Maar dan kan ik weer wat verder lopen. Doelloos lopen vind ik echt niks. Dan ga ik de seconden tellen.
PhilDunphy schreef op 23-10-2023 om 10:02:
Ik heb losgelaten dat sporten leuk moet zijn en zie het als iets dat er gewoon bij hoort wil ik langdurig gezond zijn (of eigenlijk 'worden'
Dat is heel knap van je, oprecht. Dat je dat inzicht hebt, accepteert en naar handelt. Daar mag je trots op zijn!
Mevrouw75 schreef op 22-10-2023 om 11:43:
[..]
Bij mij deed het wel veel. Toen ik voor de halve marathon trainde ( maar 3x in de week trouwens) kon ik zó een heel pak krentebollen als lunch eten en was ik echt in topvorm (letterlijk vorm).
Wat goed zeg. Misschien moet ik toch voor een halve marathon gaan trainen, er mogen wel wat kilo's af. 
PhilDunphy schreef op 23-10-2023 om 10:02:
Ik heb losgelaten dat sporten leuk moet zijn en zie het als iets dat er gewoon bij hoort wil ik langdurig gezond zijn (of eigenlijk 'worden', want er is nog 5 a 6kg overgewicht). Ik merk dat mijn fitter wordend lijf mentaal veel met me doet.
Ik heb sport na mijn jeugd ook nooit meer leuk gevonden. Ik vond mezelf ook nooit een sporter. Ik vind ‘leuk’ nog steeds niet het goede woord maar ik heb er wel meer plezier aan. Daarvoor heb ik los moeten laten dat ik er ‘goed’ in zou moeten zijn (of eigenlijk moeten herdefiniëren wat ‘goed zijn’ dan is) en ik heb moeten ontdekken wat het is waar ik ‘voor ga’ en dat is ritme. Ik heb een paar jaar geleden een cursus start to run gedaan omdat ik eigenlijk wat jaloers was op hardlopers die zo heerlijk vrij langs de velden liepen. Het leek zo makkelijk! Ik had wel eens geprobeerd hard te lopen maar liep mezelf binnen een paar sessies in de kreukels, kreeg akelige pijntjes en durfde niet meer verder, kreeg mijn ademhaling niet onder controle en putte mezelf uit waardoor ik dan weer dacht: zie je wel, ik kan dit niet, ik ben geen sporter. Uiteindelijk heb ik die cursus gedaan en daar heb ik veel van opgestoken. Het belangrijkste: goed opbouwen met een trainingschema dat belachelijk makkelijk lijkt en het looptempo drastisch terugschroeven. Daar kwam bij dat ik ontdekte dat ik heel goed ging op lopen op ademhaling: vier passen in, vier passen uit. Toen ik dat ontdekte, werd het veel gemakkelijker. En het werd ook rustgevender voor mij, omdat ik in die cadans kom. Datzelfde geldt voor roeien. Ik doe het in de sportschool omdat ik helaas niet in een waterrijke omgeving woon. Ik sluit bijna al mijn trainingssessies af met een kwartiertje roeien omdat ik het ervaar als meditatief. Ik vind dat gestage ritme heel rustgevend. De Milon cirkel die ik doe, vind ik ook niet ‘leuk’ als zodanig. Maar het zijn korte oefeningen en de kunst vind ik om de intensiteit van iedere oefening zo af te stemmen dat ik op een ‘prettige’ manier de twee rondes kan afmaken. Vooral met de crosstrainer vind ik dat nogal een uitdaging. Na die een aantal keren omhoog te hebben gezet, merkte ik dat ik het heel zwaar begon te vinden, dat ik alleen nog maar bezig was met de vraag ‘haal ik de vier minuten wel?’ en dat ik een hekel begon te krijgen aan dat apparaat. Ik heb toen vrij rigoureus het gewicht verlaagd en heb mezelf ‘verboden’ weer te verhogen tot ik die vier minuten zonder ‘oh shit ben ik nog maar twee minuten onderweg, ik kan nu al niet meer ademhalen!’ kan uittrainen. Het gaat nu een stuk beter maar ik moet nog steeds heel goed opletten op mijn tempo dus vanzelf gaat het nog niet. Ik vind het proces, waarbij ik met aandacht en zorg mijn grenzen opzoek en bewaak, fascinerend. Ik heb dat nog nooit zo expliciet gedaan en ik krijg er wel lol in om dit met mezelf te doen.
Wat ik probeer te zeggen: ik moest anders naar de doelen kijken. Ik hecht nu meer waarde aan verschijnen en mijn ding doen, dan aan hard werken en vooruit gaan. Ik ben niet ambitieus, heb geen objectief doel, wil niet hard, ver, sterk, hoef niks te winnen of verbeteren etc. Ik wil me alleen maar goed en fit voelen. Sinds ik dat echt geloof, kan ik mezelf wel als sporter zien en ben ik veel minder bezig met wat andere mensen van mij vinden als ik in een slow jog tempo vooruit sukkel. Ik ben alleen maar met mezelf bezig, op een gezonde manier, denk ik. Dat maakte sporten uiteindelijk leuk terwijl de meer competitieve elementen die er zo bij leken te horen, me nog altijd niet aantrekken. Ik heb nu andere gedachten over sport, andere wensen en andere doelen, en die maken het leuk. Dat zit dus heel erg in mijn hoofd, en in het afstemmen wat wél bij mij past en stoppen met vinden dat het iets moet zijn wat ik niet ben.
Ik beweeg wel, ben tijdens mijn werk altijd bezig en af en toe een wandelingetje naar de supermarkt.
Sporten heb ik nog nooit gedaan. Gymmen vond ik de hel, was onhandig, niet snel en bang voor de bal. Dit heeft me altijd weerhouden een sport op te pakken. Inmiddels ben ik zover dat ik denk dat het wel goed zou kunnen zijn.
Iets met muziek, ik hou van muziek en het lijkt me heerlijk om op muziek te bewegen. Zumba ofzo.
Maar, ik durf niet. Bang me weer net zo ongelukkig te voelen als vroeger bij de gymlessen. Bang om onhandig te zijn, niet mee te kunnen komen en dat tussen allemaal gezellige strakke mensen. Sociaal ben ik ook al niet zo handig en wie weet wie daar allemaal staan....
Wie heeft er raad / ervaring?
Evaluna schreef op 23-10-2023 om 14:45:
Ik beweeg wel, ben tijdens mijn werk altijd bezig en af en toe een wandelingetje naar de supermarkt.
Sporten heb ik nog nooit gedaan. Gymmen vond ik de hel, was onhandig, niet snel en bang voor de bal. Dit heeft me altijd weerhouden een sport op te pakken. Inmiddels ben ik zover dat ik denk dat het wel goed zou kunnen zijn.
Iets met muziek, ik hou van muziek en het lijkt me heerlijk om op muziek te bewegen. Zumba ofzo.
Maar, ik durf niet. Bang me weer net zo ongelukkig te voelen als vroeger bij de gymlessen. Bang om onhandig te zijn, niet mee te kunnen komen en dat tussen allemaal gezellige strakke mensen. Sociaal ben ik ook al niet zo handig en wie weet wie daar allemaal staan....
Wie heeft er raad / ervaring?
Op mijn sportschool zijn de Zumba lessen héél laagdrempelig, je hoeft niet eens ritme te kunnen houden om mee te kunnen doen zeg maar. En er zijn altijd meerdere mensen die het echt niet goed kunnen dus je staat nooit alleen aan te modderen. Ga op zijn minst eens een keertje kijken! Kijken kost niks. 
Bananenbrood schreef op 23-10-2023 om 13:34:
[..]
Wat goed zeg. Misschien moet ik toch voor een halve marathon gaan trainen, er mogen wel wat kilo's af.
Is het niet door de beweging, dan is het vaak wel omdat het gewoon meer tijd kost en je dan minder tijd hebt om te snoepen. 
Ik beweeg voldoende. Ik heb geen auto, dus doe alles op de fiets, te voet en soms met het ov. Op mijn werkdagen probeer ik altijd een lunchwandeling te maken, enkel als het regent ga ik niet. Ik doe aan hardlopen en zwemmen als sport, dat is er wel ingesleten qua gewoonte. Verder ga ik ook graag een rondje fietsen of wandelen. Ik kan prima een tijdje lekker zitten lezen of iets anders doen, dus het is niet dat ik mijzelf niet kan vermaken of zo.
Qua prioritering staat bewegen bij mij gewoon hoog op mijn lijst. Ik besteed in verhouding dan weer weinig tijd aan tv/films-kijken of mijn telefoon. Scheelt dat bewegen voor mij een ingesleten gewoonte is. Als ik niet ga sporten, dan ga ik wel een lekker stukje wandelen.
Maar ik weet wel dat ik op dat gebied een uitzondering ben.
Evaluna schreef op 23-10-2023 om 14:45:
Ik beweeg wel, ben tijdens mijn werk altijd bezig en af en toe een wandelingetje naar de supermarkt.
Sporten heb ik nog nooit gedaan. Gymmen vond ik de hel, was onhandig, niet snel en bang voor de bal. Dit heeft me altijd weerhouden een sport op te pakken. Inmiddels ben ik zover dat ik denk dat het wel goed zou kunnen zijn.
Iets met muziek, ik hou van muziek en het lijkt me heerlijk om op muziek te bewegen. Zumba ofzo.
Maar, ik durf niet. Bang me weer net zo ongelukkig te voelen als vroeger bij de gymlessen. Bang om onhandig te zijn, niet mee te kunnen komen en dat tussen allemaal gezellige strakke mensen. Sociaal ben ik ook al niet zo handig en wie weet wie daar allemaal staan....
Wie heeft er raad / ervaring?
Doen ze dit niet in het buurtcentrum oid in de buurt? Ik heb ooit een cursus Afrikaans dansen gedaan in een wijkcentrum. Ik heb een ritmegevoel van een dooie kraai en was toen 20kg te zwaar en had niks van conditie. Maar daar kwam ik prima mee, want dat waren allemaal niet-zo-sportieve types.. was heel leuk!
Ik overweeg ook zumba, in het buurtcentrum in de hoop dat ik niet het enige kneusje ben 😀
Evaluna schreef op 23-10-2023 om 14:45:
Ik beweeg wel, ben tijdens mijn werk altijd bezig en af en toe een wandelingetje naar de supermarkt.
Sporten heb ik nog nooit gedaan. Gymmen vond ik de hel, was onhandig, niet snel en bang voor de bal. Dit heeft me altijd weerhouden een sport op te pakken. Inmiddels ben ik zover dat ik denk dat het wel goed zou kunnen zijn.
Iets met muziek, ik hou van muziek en het lijkt me heerlijk om op muziek te bewegen. Zumba ofzo.
Maar, ik durf niet. Bang me weer net zo ongelukkig te voelen als vroeger bij de gymlessen. Bang om onhandig te zijn, niet mee te kunnen komen en dat tussen allemaal gezellige strakke mensen. Sociaal ben ik ook al niet zo handig en wie weet wie daar allemaal staan....
Wie heeft er raad / ervaring?
Bij sportschool waar ik kom, lopen veel vijftigers en zestigers rond die lang niet allemaal slank en strak zijn. Ken je niet iemand die sport bij een sportschool met groepslessen die iets kan zeggen over wie daar rondlopen? En anders een paar proeflessen volgen?
Vroeger, tijdens gymles, werd ik altijd als laatst gekozen. De kneus. Ik heb namelijk een hekel aan balsporten. Ik deed aan in mijn vrije tijd aan ballet, dat was mijn ‘ding’. Nu geef ik sportles en sport een slag in de rondte.
Dus staar je niet blind op die vreselijke gymlessen van vroeger. Zoek je ding! Ik ben hypermobiel en moet goed aan de krachttraining denken en yoga past heel goed bij mij. Maar anderen houden niet van dans, en wel van ballen, of teamsport, of water, of paarden, of weet ik veel. Vind jouw ding.
En wat hier ook al is gezegd: stel geen doelen als in wat je wilt bereiken, hoeveel kilo je wilt tillen of hoeveel kilometers je wilt rennen binnen hoeveel tijd. Stel je doel in het aantal keren naar de sportschool gaan, gewoon opdagen. Al zit je daar 5 minuten op een fiets en verder niks want je had een slechte dag. Gaan, er een gewoonte van maken en er lol in hebben is veel belangrijker om het vol te houden. En/of neem je vriendin mee naar de fitness en praat bij, en doe oefeningen waarbij je niet buiten adem mag zijn.
Bewegen is niet hetzelfde als sporten, dat is hier ook al gezegd. Bewegen doe ik veel te weinig, ik ‘ontplof’ dan soms bijna van al dat stilzitten einde dag.
Ik sprak een ‘collega’ yoga docent die geeft ouderen stoelyoga. En een bejaarde dame kon na een aantal weken ineens zelf weer opstaan! Dat is toch een mooi resultaat 
. Ik ga binnenkort eens met haar mee. Lijkt me heel interessant.
Ik was altijd het kneusje met gym en werd per definitie als laatste gekozen.
Mijn enige positieve herinnering is dat ik de irritante (vieze handtastelijke viezerik) gymleraar keihard de hockeybal tegen de enkels mepte.
Heb je buikdans, oriëntaalse dans of Afrikaanse dans in de buurt? Daar komen allerlei modellen vrouwen. Ook dikkerds zoals ik. En met mijn dertig kilo overgewicht kan ik prima meedoen.
Ik werd echt uit mijn comfortzone getrokken met burlesque. Chairdance, bodytouch, sluiers, boa's, heerlijk tutten met lieve vrouwen. Positief punt, vrijwel iedereen was 30plus, en zestigers waren er ook. Als eind veertiger viel ik onder het gemiddelde.
Op werkdagen kom ik meestal wel aan m'n beweging. Op kantoordagen tenminste, want dan loop ik naar en van het station en ook op kantoor loop ik nog wel een en ander. Afhankelijk van het weer en het soort lunch dat ik mee heb, maak ik soms nog een lunchwandeling. Op thuiswerkdagen ga ik meestal 's ochtends nog wel een rondje lopen, ik probeer dan wel zo'n 5.000 minimaal te halen (met die ochtendwandeling dus). Verder doe ik 1 x per week Fit20, een soort snelle krachttraining. Dus over de week heen lijkt het nog best wat, die 2,5 uur haal ik wekelijks wel.
Maar op vrije dagen is het vaak waardeloos, ik ben heel goed in op de bank hangen en als het dan slecht weer is, dan ben ik er helemaal niet meer vanaf te slaan. Daar kan dus nog best wat verbeterd worden.
Ik beweeg voldoende. De ene dag wel meer dan de andere.
Ik sport vrij veel; 2-3 keer per week krachttraining en 1-2 keer per week een rondje hardlopen. Ik probeer in totaal 4 keer per week te sporten en meestal lukt dat ook wel. We hebben een hond, een flinke die veel beweging nodig heeft, dus ik wandel daarnaast ook veel.
Ik sport ook niet omdat ik dat leuk vind (hoewel ik er inmiddels ook geen hekel meer aan heb, maar dat was een lange weg) en ik zeg wel eens gekscherend dat ik alleen maar sport om te kunnen eten en daar zit ook wel een kern van waarheid in. Maar ik merk ook wel dat sporten me goed doet, ik heb een mentaal uitdagend leven en ik kan dat stukken beter aan als ik geregeld sport.
Bovendien vind ik het heel prettig om een slank en sterk lijf te hebben en ik moet daar wel iets voor doen, dat komt bij mij niet van nature.
https://radio1.be/luister/select/de-wereld-van-sofie/midas-dekkers-dat-je-van-sporten-automatisch-gezond-wordt-kan-ik-als-bioloog-tegenspreken
je hoeft helemaal niet te sporten om gezond te zijn. Meer bewegen wel. Dit kan gewoon fietsen naar de supermarkt zijn of een kleine wandeling.