Waarom krijg ik de ick van mijn vriend.
Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, ik krijg soms de "ick" van mijn vriend, ookal is hij een goede partner. Soms kijk ik naar hem en knap ik af op zijn uiterlijk, hij is niet lelijk hoor maar hij is niet het type man waar ik altijd op viel.
Ik heb in het begin bewust doorgezet om hem te leren kennen omdat mijn normale type man mij nooit gelukkig maakte. Toch is er liefde gegroeid en hebben we een relatie.
Ik irriteer mij bijvoorbeeld aan hoe hij soms ongemakkelijk kan lachen, hoe hij bepaalde gesprekken niet kan volgen en dan antwoorden geeft dat iedereen denkt van " gast je snapt toch wel waar we het over hebben zo moeilijk is het gesprek niet".
Je merkt ook dat hij niet heel stevig in zijn schoenen staat en dat uit in bepaalde onzekerheid in gedrag. Als bijvoorbeeld zeg wanneer ga je weer naar de kapper uit interesse, is het gelijk oh ziet mijn haar er niet uit?
Of als ik in zijn kast kijk en zeg dit shirt is leuk, dan gelijk is deze niet leuk dan? Zo gaat dat heel vaak met allerlei normale dingetjes. En ik knap zo af op al deze dingen omdat ik het belangrijk vind in een partner dat diegene stevig in zijn schoenen staat, zelfverzekerd en stabiel.
Het onzekere is wat mij het meeste stoort.
Door zijn onzekerheid voel ik mij als vrouw niet veilig. Het is ook geen man man. Ik heb nog nooit bij mijn exen mij onveilig gevoeld. Ik wist dat als er iets gebeurd hun mij kunnen beschermen. Bepaalde dominantie op een niet verkeerde manier. Dat geeft mij een veilig gevoel.
Mijn vriend heeft dat niet en ik voel het ook niet.
Ik heb al eens aangegeven dat ik dit voel en hij wilt mij dan overtuigen dat hij mij altijd zal beschermen mocht dat ooit nodig zijn.
Hij is de meest liefdevolle partner die ik ooit gehad heb, hij zal mij nooit bedriegen etc. Een hele goede jongen. Maar echt een man? Nee..
Ook is hij in therapie omdat hij inzag dat op werk bijvoorbeeld hij problemen ervaart vanwegen een gebrek aan zelfvertrouwen.
En ik vind dit super goed van hem. Maar ik vind het niet mannelijk of sexy. Sterker nog ik knap er ook op af. Dit klinkt misschien raar. Maar waarom deed hij dit werk niet voor hij ging daten.
Ik wil er gelijk bij zeggen dat ik vooral denk dat er iets in mij zit? Ik ben niet perfect ik heb ook mijn dingen hoor. Maar het feit blijft ik heb irritaties. Ik zie alleen nog maar zijn negatieve kanten. Terwijl we echt lol hebben samen en er nog genoeg positieve kanten zijn. Ik wil hem ook niet kwijt.
Wat ik wel wil is een reden waarom ik mij zo kan irriteren en afknappen. Ik wil hem weer aantrekkelijk vinden want dit is er wel een tijd geweest.
En, jij, hoe zit het daarmee? Alles perfect? Als je je dan toch aan zoveel stoort bij je partner, dan hoop ik niet dat hij zich stoort aan jouw taalgebruik, het staat namelijk vol fouten.
Denk je echt dat je je partner niet gewoon wordt? Dat hij die adembenemende gast blijft waar je destijds voor gevallen bent? Echte liefde spreekt niet uit jouw post en eigenlijk vind ik het heel erg dat jij als zijn partner zo over hem schrijft. Hij verdient beter dan jou.
Serieus? Je vriend irriteert je omdat hij ongemakkelijk gaat lachen? Iemand die in therapie gaat om aan zichzelf te werken is niet mannelijk of sexy? Je knapt af vanwege zijn onzekerheid, omdat hij jou moet beschermen? Je wilt een bepaalde dominantie omdat je dit een veilig gevoel geeft?
Wie is hier onzeker of moet ik het onvolwassen noemen?
Sorry maar hier krijg ik de ick van....
Is het verplicht om een relatie te hebben tegenwoordig? Dat je daarom maar je volledige eisenpakket laat vallen? Interessant nieuws hoor.
Nee joh, stoppen hiermee, en snel ook. Je doet hem echt tekort. Over smaak valt niet te twisten, maar je moet je partner toch wel aantrekkelijk vinden vind ik.
Als iemand mij vraagt wanneer ik naar de kapper ga zou ik trouwens ook vragen of mijn haar niet goed zit. Waarom zou je het anders vragen?
Waarom? Omdat je een ideaal beeld in je hoofd het, Iets Disney-achtigs . Dus land eens op aarde, en dan kun je 2 dingen doen: uitmaken, of je realiseren wat een goede vent het is, en verder gaan met jullie leven.
Prinsen op witte paarden zijn dun gezaaid,en sprookjes eindigen altijd voordat de ellende zou kunnen beginnen, maar een gewone man , die gewoon zijn best doet om een goede gewone man te zijn, heb je veel meer aan
Voel je wel liefde of is het alleen een beetje vriendschap? Of ben je bij hem omdat je niet alleen wil zijn?
Ik krijg spontaan heel erg veel medelijden met je vriend. Jij bent degene die hem nog onzekerder maakt dan hij al was. Met een partner die zo over je praat en denkt heb je eigenlijk geen vijand nodig. Ik vind het sneu voor hem! Hij verdient veel en veel beter. Hij verdient iemand die hem wel waardeerd en neemt zoals hij is.
Deze relatie is sowieso gedoemd te mislukken.
nlies schreef op 07-09-2024 om 00:52:
Waarom? Omdat je een ideaal beeld in je hoofd het, Iets Disney-achtigs . Dus land eens op aarde, en dan kun je 2 dingen doen: uitmaken, of je realiseren wat een goede vent het is, en verder gaan met jullie leven.
Prinsen op witte paarden zijn dun gezaaid,en sprookjes eindigen altijd voordat de ellende zou kunnen beginnen, maar een gewone man , die gewoon zijn best doet om een goede gewone man te zijn, heb je veel meer aan
Ik denk ook dat je gelijk hebt, ik heb een beeld gecreëerd hoe een man zou moeten zijn en ik voel ergens dat het niet oke is. Nog tips hoe ik hier zelf mee aan de slag kan? En kan landen op aarde
PinkFlower schreef op 07-09-2024 om 00:53:
Voel je wel liefde of is het alleen een beetje vriendschap? Of ben je bij hem omdat je niet alleen wil zijn?
Ik krijg spontaan heel erg veel medelijden met je vriend. Jij bent degene die hem nog onzekerder maakt dan hij al was. Met een partner die zo over je praat en denkt heb je eigenlijk geen vijand nodig. Ik vind het sneu voor hem! Hij verdient veel en veel beter. Hij verdient iemand die hem wel waardeerd en neemt zoals hij is.
Deze relatie is sowieso gedoemd te mislukken.
Ik begrijp je ik voel me ook zo rot. De gedachtes zijn onaardig. Terwijl hij zo lief en goed is. Ik voel zeker liefde en als we lol hebben samen zijn we beide gelukkig. Momenten dat ik dan afknap op iets kleins gaat dat blije gevoel gelijk weg en begin ik te twijfelen over alles. Daarom denkik ook dat dit niet aan hem lig maar meer aan mij. Ik wil sowieso beter worden voor hem en mezelf.
hoe lang zijn jullie al samen?
Nog maar kort? Ga dan vooral weg bij iemand die niet bij je past. Op termijn beter voor jullie beiden.
Als jullie al 10 jaar samen zijn? Neem therapie.
Als je steeds bij iets kleins gaat aarzelen, maar eigenlijk gewoon gelukkig met hem bent, is het een beetje de vraag waarom. Bindingsangst?
Waarom ga je ervanuit de bescherming van je partner nodig te hebben? Het is niet direct het wilde Westen in Nederland.
Klinkt niet of het wat wordt of jullie moeten de laatsten zijn op aarde zodat er niets te kiezen valt. Maar dan ga je je ook niet meer ergeren want dan ben je blij dat je iemand hebt.
Ik denk dus dat je hem gekozen hebt uit arren moede omdat er wel anderen waren maar die niet om je gaven op de manier die je graag wou. Je zou wel een ander willen. Dat voelt hij. Je beschrijft hem als een man die bang is dat hij jou niet bevalt. Bij alles denkt hij: oh, wat doe ik verkeerd; dadelijk verlaat ze me? Want hij merkt donders goed dat je niet overloopt van liefde. En jij wil iemand waar je geen omkijken naar hebt op dat punt.
Je moet je niet ergeren. Je moet wat ruimte in jezelf hebben om je te verwonderen en interesse te hebben in wat er in de ander speelt.
MNY_87 schreef op 07-09-2024 om 00:59:
[..]
Ik begrijp je ik voel me ook zo rot. De gedachtes zijn onaardig. Terwijl hij zo lief en goed is. Ik voel zeker liefde en als we lol hebben samen zijn we beide gelukkig. Momenten dat ik dan afknap op iets kleins gaat dat blije gevoel gelijk weg en begin ik te twijfelen over alles. Daarom denkik ook dat dit niet aan hem lig maar meer aan mij. Ik wil sowieso beter worden voor hem en mezelf.
Ik denk dat je je in vorige relaties teveel hebt weggecijferd om die oh zo belangrijke dominante macho te bevallen zodat jij belangrijk voor hem werd. Maar dit soort mannen kan vrij makkelijk vrouwen versieren en zullen je om niks verlaten en daar kan jij dan niks aan doen. Voor hun is het een vrije markt.
Ze hebben een egoïstisch hart en zullen niet begrijpen dat het leven niet om hen draait. Ik denk dus dat je arrogantie met zelfvertrouwen verwart. Als zo'n man door zijn arrogantie veel voor elkaar krijgt dan zal hij geen reden hebben om aan anderen meer aandacht te gaan besteden. Want ze doen het zonder ook wel.
Met je laatste relatie heb je een verwant probleem wat zich tegenovergesteld uit: die is namelijk ook heel erg met zichzelf bezig maar op een angstige, defensieve manier. Ook die heeft niet veel ruimte voor zijn partner. Hij is vooral met zijn angsten bezig.
Mensen veranderen meestal niet erg veel in hun leven. Ik zou vooral ogen en oren openhouden en me ontwikkelen zodat je geen man nodig hebt. Pas dan ga je op een open manier naar die anderen kijken en ontwikkelt er zich een band met iemand.
Wat een ontzettend nare openingspost. Als je nu (al) zoveel irritatie en weerstand voelt, gaat dat niet meer goedkomen hoor. Hij is wie hij is en dat zou goed genoeg moeten zijn. Als je daar niet gelukkig van wordt, stop er dan mee.
Gun de man de kans om iemand te vinden die hem wél voor vol aanziet en wél blij van hem wordt. Er loopt vast voor jou ook nog ergens iemand rond die beter aan je eisenpakket voldoet.
Stop ermee. Het leven en relaties gaan niet over rozen en ze worden zwaarder hoe ouder je wordt. Een goede basis in een relatie is cruciaal om.hier samen mee te dealen. Die basis lees ik hier niet.
Zeespiegel schreef op 07-09-2024 om 06:11:Waarom ga je ervanuit de bescherming van je partner nodig te hebben? Het is niet direct het wilde Westen in Nederland.
Dit viel mij ook al op. Binnen de relatie is het goed, maar het gewenste plaatje naar de buitenwereld klopt niet. TO ziet partner als haar visitekaartje naar de buitenwereld en hij vertegenwoordigt haar niet goed. Lekker oppervlakkig. Doe iets met je eigen gebrek aan onafhankelijkheid, met je eigen angst TO, en projecteer het niet zo op je vent. Je bent zelf onzeker en onstabiel.